Το Άγιο πνεύμα του Θεού είναι η αιτία της θείας δημιουργίας, του ουρανού και της γης και της αιωνίου ζωής,των αγαθών και των ορθών και των καλώς εχόντων, της Γνώσεως και της Αληθείας. "Εγώ Είμι το Φως του κόσμου" είπεν ο ένσαρκος Λόγος και Υιός του Θεού Κύριος Ιησούς Χριστός.

"Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ήν προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος.""Ην το Φως το αληθινόν, ο φωτίζει πάντα  άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον." "ουκ αδυνατήσει παρά τω Θεώ παν ρήμα."Τον άσοφο ποιεί σοφό και θεοφώτιστο, τον άφρονα σώφρονα, τον ασύνετο συνετό, τον άπιστο πιστό, τον ασεβή Θεοσεβή, τον άκαρδο εγκάρδιο, τον άσπλαχνο σπλαχνικό, τον ακάθαρτο καθαρό, τον ανήθικο ηθικό, τον άδικο δίκαιο, τον κακό καλό, τον εχθρό φίλο, τον φιλοχρήματο αφιλοχρήματο, τον αφιλότιμο φιλότιμο, τον αφιλάνθρωπο φιλάνθρωπο, τον άλαλο λαλούντα και ευλογούντα, τον τυφλό βλέποντα, τον ανυπάκουο υπακούοντα, τον ασθενή υγιή, τον ανέντιμο έντιμο, τον βλασφημούντα ευλογούντα, τον φθαρτό άφθαρτο, τον θνητό αθάνατο, τον αποθανόντα ζωοποιούντα, τον αχάριστο ευχαριστούντα... Λέγει ο Κύριος Ιησούς Χριστός: "Τα αδύνατα παρά τοις ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν.""Ο Πατήρ ο εξ ουρανού δώσει πνεύμα αγαθόν τοις αιτούσιν αυτόν." Ω, Παναγία δύναμις Επουρανίου, Πανάγαθου και Παναγίου Πατρός Θεού, Υιού και Πνεύματος Αγίου! 

Ο ευσεβής και πιστός, πράος και ταπεινός, καλός και αγαθός άνθρωπος."ιερώτατόν εστιν άνθρωπος ο αγαθός." ''Ουδείς Αγαθός, ειμή εις΄ Ο ΘΕΟΣ!, είπε και ο Πλάτων και ο Ιησούς Χριστός."Η του Αγαθού Ιδέα μέγιστο μάθημα." είπεν ο Πλάτων."Ο Ποιητής και Πατήρ Θεός τούδε του παντός (του σύμπαντος κόσμου) είναι δύσκολο να βρεθεί ΄κι΄αν κάποιος τον βρεί, είναι αδύνατον να τον φανερώσει σε όλους τους ανθρώπους." είπεν ο Πλάτων. "Ουδείς επιγινώσκει τίς έστιν ο Υιός, ειμή ο Πατήρ, και τίς έστιν ο Πατήρ, ειμή ο Υιός και ω εάν βούληται ο Υιός αποκαλύψαι." είπεν ο Υιός του Θεού Κύριος Ιησούς Χριστός.

"Ο Μίνωας δεν ήταν από εκείνους τους ανθρώπους που άλλα μεν φρονούν, άλλα δε από εκείνα που φρονούν ποιούν." Μίνως Πλάτωνος. Ο Μίνωας και ο  Μωϋσής, ως καλοί ποιμένες, αρχηγοί και οδηγοί λαών, ανέβαιναν σε όρος υψηλό και λάβαιναν απ΄τον Θεό τις θείες διδαχές και εντολές για τον λαό. Ο Δαβίδ λέγει: Ποιμένας μου και νομοθέτης μου ο Κύριος του σύμπαντος και Θεός του φωτός και δεν θα στερηθώ και δεν θα φοβηθώ και δεν θα ντροπιαστώ. Στην ουράνια και ιδανική πολιτεία και στους Νόμους του Πλάτωνα τονίζεται η ύψιστη αξία της αρετής, της Δικαιοσύνης και του Δικαίου, της ευνομίας και της ευταξίας, της ορθής παιδείας και παιδαγωγίας, της ομοδοξίας αρχόντων και αρχομένων, της ομόνοιας, ομοψυχίας και αρμονίας."εν δε δικαιοσύνη συλλήβδην πάσ΄αρετή ένι.""αύτη με ουν η δικαιοσύνη αρετή μεν έστι τελεία και θαυμαστή, ότι πρός έτερόν έστιν." Ηθικά Νικομάχεια Αριστοτέλη. Πλάτων- Σωκράτης: Θα σου πω για να μην ασεβής και συ, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι. Γιατί δεν υπάρχει τίποτε ασεβέστερο και τίποτε που να πρέπει κανείς περισσότερο ν΄αποφεύγη, όσον το ν΄αμαρτάνη απέναντι του Θεού είτε με λόγια, είτε με έργα, δεύτερον δε απέναντι των θείων ανθρώπων. Αλλά πάρα πολύ πρέπει να προσέχης πάντοτε, όταν πρόκειται να μεμφθής ή να επαινέσης έναν άνθρωπο, μη τυχόν και σφάλης. Και γι΄αυτό πρέπει να μάθεις να διακρίνης τους καλούς απ΄ τους κακούς ανθρώπους. Γιατί θυμώνει ο Θεός όταν κανείς ψέγη εκείνον που του μοιάζει, ή επαινή εκείνον που του είναι ανόμοιος΄ του μοιάζει δε ο αγαθός. Και μην τύχη και νομίσης πως οι πέτρες μεν και τα ξύλα και τα πουλιά και οι όφεις, είναι ιερά, ο άνθρωπος δε δεν είναι΄ αλλ΄απ΄ όλα αυτά ο αγαθός μεν άνθρωπος (ο φίλος του Θεού) είναι το ιερώτατον, ο δε κακός και πονηρός, μοχθηρός και φθονερός (ο εχθρός του Θεού) το μιαρώτατον απ΄όλα... Εάν λοιπόν μας ερωτήσουν: ποιά είναι εκείνα που ο καλός νομοθέτης και οδηγός ορίζει για την ψυχή και την καθιστά καλύτερη; τι θα αποκριθούμε χωρίς να εντραπούμε και για τους εαυτούς μας και για την ηλικία μας; Φίλος: Δεν ξέρω τι να πω. Σωκράτης: Αλλά είναι ντροπή για τις ψυχές μας να μην ξέρουν εις τι συνίσταται το καλό δι΄αυτάς και το κακό, ενώ ξέρουν τι είναι ωφέλιμο και τι βλαβερό δια το σώμά τους και δι΄όλα τ΄άλλα. ( Μίνως του Πλάτωνος). Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού Κύριος Ιησούς Χριστός λέγει:"τι δε και αφ΄εαυτών ου κρίνετε το δίκαιον;" (Λουκά, ΙΒ΄,57)."Κύριε Κύριε, ου πας ο λέγων Σοι Κύριε εισελεύσεται εις την ουράνιον βασιλείαν;""αποχωρείτε απ΄εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν."(Ματθ.Ζ¨,23)."Στενή η πύλη της σωτηρίας.""Ηκούσατε ότι ερρέθη τοις αρχαίοις, ου φονεύσεις΄ ος δ΄αν φονεύσει, ένοχος έσται τη κρίσει. Εγώ δε λέγω υμίν ότι πας ο οργιζόμενος τω αδελφώ αυτού άνευ λόγου και αιτίας, ένοχος έσται τη κρίσει΄ ός δ΄αν είπη τω αδελφώ αυτού "ρακά" (ανόητο), ένοχος έσται τω συνεδρίω΄ ος δ΄αν είπη "μωρέ", ένοχος έσται εις την γέενναν του πυρός". (Ματθ. Ε, 21-22)."Οράτε και φυλάσσεσθε από πάσης αμαρτίας και ανομίας, αδικίας και αντιδικίας, κακίας και μνησικακίας, πονηρίας και αλαζονείας, υπερηφάνειας και πλεονεξίας, αισχροκέρδειας και φιλαργυρίας, πορνείας και μοιχείας, πολυλογίας και κακολογίας, βλασφημίας και θηριωδίας. Ο πιστεύων εις Εμέ πιστεύει και εις τον πέμψαντά με πανάγιον, πανάγαθον, επουράνιον και  αληθινόν Πατέραν Θεόν. Ο πιστεύων και τιμών τον Υιόν πιστεύει και τιμά τον Πατέραν Θεόν. Μη θησαυρίζετε θησαυρούς επί της γης. Ενός έστιν χρεία. Εγώ είμι το αιώνιο φως, η επουράνιος και η αιώνιος ζωή και η Αλήθεια, το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, η θύρα των προβάτων και ο Ποιμήν ο καλός. Μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγητε, και τι πίητε, μηδέ τω σώματι υμών τι ενδύσησθε. ΟΥΧΙ Η ΨΥΧΗ ΠΛΕΙΟΝ ΕΣΤΙΝ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ, ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΕΝΔΥΜΑΤΟΣ; ΟΥΧΙ Η ΑΓΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΡΟΦΗ ΤΙΜΙΩΤΕΡΑΝ ΕΣΤΙΝ ΤΗΣ ΑΠΟΛΛΥΜΕΝΗΣ ΤΡΟΦΗΣ; ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΕΘΝΗ ΚΑΙ  ΛΑΟΙ ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ. ΕΙΡΗΝΗ ΗΜΙΝ. ΑΜΙΝ.   

"Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών Αυτού αναγγέλλει το στερέωμα. Ημέρα τη ημέρα ερεύγεται ρήμα, και νυξ νυκτί αναγγέλλει γνώσιν. Ουκ εισί λαλιαί ουδέ λόγοι, ων ουχί ακούονται αι φωναί αυτών." ( ΙΗ΄ ψαλμός Δαυϊδ). "δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία." (Λουκά, Β΄, 14). "Ωσαννά εν τοις υψίστοις. Ευλογημένος ο ερχόμενος βασιλεύς εν ονόματι Κυρίου΄ ειρήνη εν ουρανώ και δόξα εν υψίστοις." Εάν ούτοι σιωπήσωσιν, οι λίθοι κεκράξονται". (Λουκά ΙΘ΄, 38-41). Μακάριοι οι θεοσεβείς και οι πιστοί, οι κλητοί και οι εκλεκτοί. Μακάριοι οι δίκαιοι και oι αναμάρτητοι, μακάριοι και οι μετανοούντες και ων αφέθησαν αι αμαρτίαι. Μακάριοι οι ανεξίκακοι και οι αφιλάργυροι, οι φρόνιμοι και οι ακέραιοι, oι ταπεινοί, oι πραείς και oι πτωχοί. Μακάριοι οι αγαθοποιοί, oι οικτίρμονες, oι ελεήμονες και ειρηνοποιοί. Μακάριοι οι καθαροί εν τω πνεύματι, εν τη διανοία, εν τη ψυχή και εν τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται.

Τότε ο βασιλιάς Δαβίδ μπήκε μέσα στη σκηνή, παρουσιάστηκε ενώπιον του Κυρίου και είπε: ΄'Ποιός είμαι εγώ, Κύριέ μου και Θεέ, και ποιά η οικογένειά μου, ώστε να με δοξάσεις τόσο πολύ; Και σαν να το θεώρησες μικρό αυτό, Κύριέ μου και Θεέ , μίλησες ακόμα και για το μακρινό μέλλον της οικογένειας του δούλου Σου." Βασιλέων Β΄7.