Αναρτήσεις
Ιδού ο έννους, ο αρχαίος και πολυμήχανος άνθρωπος που ξεκίνησε από τα σπήλαια
και ανέβηκε στη σελήνη, στο διάστημα και στα ουράνια προπύλαια.
Aνοίγω τα πανιά μου και τον ορίζοντα μου και πάνω απ΄τα κύματα περπατώ.
Ιδού ο πρώτος θαλασσοπόρος!
Ανοίγω τα φτερά μου και τον ορίζοντα μου και πάνω απ΄τα σύννεφα πετώ.
Ιδού ο πρώτος αεροπόρος!
Ιδού ο πρώτος πύραυλος κι΄ο πρώτος δορυφόρος!
Παν εφ΄ω τις έραται και αγαπά.
Τέχνη είναι τα ανθρώπινα επινοήματα και τα καλλιτεχνήματα.
Το κάλλιστο και αγλαό, το ωραίο και θαυμαστό.
Αν βρεις τον παράδεισο σ΄ένα και μόνο Λόγο, αν δεις τον παράδεισο σ΄ένα απειροελάχιστο κόκκο, σ΄ένα κήπο, σ΄ένα δένδρο, σ΄ένα άνθος, σ΄ένα άστρο, σε μία αστραπή, σε μία προσευχή, σε μία αναλαμπή, σ΄ένα βρέφος, σε μια ευχή, σ΄ένα νεογέννητο παιδί, κράτησες στην παλάμη σου ολόκληρο τον κόσμο, κέρδισες την αιωνιότητα σε μία και μόνο στιγμή.
Λογοτεχνία, ποίηση και τέχνη είναι η ελεύθερη δημιουργική και καλλιτεχνική έκφραση.
Tέχνη δεν είναι μόνο η ζωγραφική, η γλυπτική, η σκηνοθεσία, η ηθοποιία, ο ρυθμός, η κίνηση και ο χορός, το τραγούδι και η μελωδία. Τέχνη είναι και η γεωργική, η κηπουρική, η αρτοποιία και η μαγειρική, η ραπτική, το εργόχειρο και η υφαντική, η αγγειοπλαστική και η χειρουργική.
Η γιαγιά μου η Μαρία η καλή έγνεθε στη ρόκα του προβάτου το μαλλί και ύφαινε στον αργαλειό την κουβέρτα τη ζεστή και το πολύχρωμο χαλί.
Η κηρήθρα των μελισσών και το κελάηδισμα των πουλιών.
Τα έργα των Μουσών και το αγλάισμα των ψυχών.
Η έμπνευση και η πρωτοτυπία.
Η μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας.
Η μίμηση των αισθητών και των νοητών.
Η φιλοκαλία , η φιλοτεχνία και η καλαισθησία.
Η δεξιοτεχνία και η καλλιτεχνία, η σύνθεση και η ισορροπία, η σύμμετρη διάταξη και η τέλεια αναλογία.
Η παλίντροπος αρμονία.
Η έντεχνη κατασκευή μουσικών οργάνων, η μουσική σύνθεση, η μαεστρία και η αρμονία.
Τα ομηρικά έπη, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, η λυρική και η ελεγειακή, η δημοτική και η διδακτική ποίηση.
Η αρχιτεκτονική και η περίτεχνη κατασκευή.
Η αξιοσύνη του πνεύματος, των χειρών και των κτιστών.
Τα παγκόσμια μουσεία, τα καλλιτεχνικά κειμήλια, τα αναμνηστικά ενθύμια, τα αγάλματα και τα ιστορικά μνημεία.
Τα κλασικά και διαχρονικά, τα περίτεχνα και θαυμαστά του κόσμου κτίσματα και οικοδομήματα.
Οι πυραμίδες, οι κλίμακες, οι κίονες και οι αψίδες.
Τα Μινωικά ανάκτορα, τα αρχαιοελληνικά πρωτότυπα και τα υποδειγματικά αριστουργήματα.
Η Ακρόπολη των Αθηνών.
Ο περικαλής και περίφημος Παρθενών, τ΄αετώματα και τα καλλιτεχνήματα, τα αγάλματα και τα φιλοτεχνήματα.
Οι τρείς χάριτες, οι κίονες και οι καρυάτιδες. Η Αγλαϊα, η Ευφροσύνη και η Θάλεια.
Ω, Αρχαίες Ελληνίδες, οι αθάνατες και τρισχαριτωμένες κόρες!
Ω, γενέες και ανδρείες ψυχές σε γυναικείο σώμα!
Ω, αρχαίο και ωραίο, το αθάνατο και λαμπερό Ελληνικό πνεύμα!
Με σεβασμό προς τα ιερά, τα όσια και τα θεία.
Η αρχιτεκτονική των ιερών ναών, τα πνευματικά νάματα και τα έργα των πιστών, τα έργα των χειρών και τα οικοδομήματα των κτιστών.
Οι περίλαμπροι, επίγειοι και θαυμαστοί ναοί της Ορθοδοξίας.
Ο ναός της του Χριστού Αναστάσεως και της του Θεού Αγίας Σοφίας.
Ο πρόναος κι΄ ο κύριος ναός, ο βασιλικός, ο περικαλλής και λαμπερός ιερός ναός, ο θόλος και ο Παντοκράτωρ, ο τίμιος θρόνος και ο τίμιος του Ιησού Χριστού σταυρός, ο πολύφωτος πολυέλαιος, η εναρμόνιση και η διακόσμηση, τα εντός και τα εκτός, τα ορατά και τα αόρατα, τα βλεπόμενα και τα μη βλεπόμενα.
Πάντα ταύτα ουκ έστιν θέατρον.
Τα νάματα και τα σεβάσματα της πίστεως και της ορθοδοξίας.
Η κλίμακα και το ιερό βήμα, το ιερό θυσιαστήριο, το ιερό εικονοστάσιο, και το προσκυνητάριο, το αναλόγιο, το προσευχητάριο και το υμνολόγιο, τα αγιογραφήματα, τα ψηφιδωτά και τα εικονίσματα, η καλλίφωνη χορωδία και η θεία υμνωδία, η θεία δοξολογία και η θεία ευχαριστία.
Πάντα ταύτα ουκ έστιν μύθος, φαντασία, θέατρο και υποκρισία, αλλ΄έστιν Θεία δοξολογία και λατρεία, Θεία κοινωνία και Θεία ευχαριστία εν Αγίω Πνεύματι και εν αληθεία.
Πάντα ταύτα είναι άνωθεν δωρήματα, τάλαντα και χαρίσματα.
Η περίτεχνος και μυστήριος κιβωτός.
Η πλοήγηση και η ναυπήγηση, η επιτυχής απογείωση και η ομαλή προσγείωση, η ικανότητα και η ευστοχία, η σύνθεση και η αρμονία.
Η ραδιοφωνία και η τηλεπικοινωνία, τα μικροσκόπια, τα τηλεσκόπια και τα αστεροσκοπεία.
Ο νους, το πνεύμα, η διάνοια, η σκέψη και η λογική συνδιαλέγονται και συνεργάζονται με τις αισθήσεις, άρα συναποτελούν ένα σύνολο, μία ενότητα, μία αρμονική ομάδα, ένα σώμα, μία καρδιά, μία ψυχή, μία ενιαία λειτουργική αρμονική μονάδα.
Πάντα ταύτα είναι άνωθεν δωρήματα, τάλαντα και χαρίσματα.
Χάρισμα είναι ν΄ αγγίζεις την διάνοια, την καρδιά και την ψυχή.
Ανάστα ψυχή μου.
Χάρισμα είναι να αγγίζεις και να συγκινείς τις ανθρώπινες χορδές, να δίνεις αγαλλίαση και χαρά, να εμψυχώνεις και να ενθαρρύνεις, να παρηγορείς και να γλυκαίνεις τις πικραμένες ψυχές.
Χάρισμα είναι να σμιλεύεις με τα σύνεργα σου την σκληρή πέτρα και την σκληρή καρδιά, να ημερεύεις τ΄ άγρια θεριά, να γαληνεύεις το πνεύμα, την ψυχή και την καρδιά.
Το γλυκόλαλο νανούρισμα και το ευχάριστο ξύπνημα.
Ο αληθινός, ο γνήσιος και πειστικός, ο χαρισματικός, ο μελίρρυτος και αρμονικός, ο διδακτικός και δημιουργικός ποιητικός λόγος.
Με ιερό δέος και σεβασμό προς τα Θεία, προς τα επτά σεπτά μυστήρια, στην αλήθεια και στην ορθοδοξία.
Στώμεν καλώς. Στώμεν μετά φόβου Θεού. Στώμεν ευλαβώς.
Άνω σχώμεν τας καρδίας.
Η θεία δοξολογία, η θεία ευλογία και η θεία ευχαριστία. Ο επινίκιος αίνος και ο δοξαστικός ύμνος, ο τρισάγιος, ο χερουβικός και ο ευχαριστήριος ύμνος, ο εγκάρδιος και εγκώμιος, ο αληθής και επάξιος θείος λόγος.
Η υμνογραφία και η αγιογραφία. Η υμνωδία και η ψαλμωδία, η σύνθεση και η εναρμόνιση, η συμφωνία, η επικοινωνία και η αρμονία.
Η φιλαρμονική και η καλλίφωνη χορωδία.
Το ωραίο κάλλος, το καλό ποίημα και δοξολόγημα, το αγαστό δημιούργημα, το καλλιτέχνημα και το αριστούργημα.
Η μουσική επένδυση του ποιητικού λόγου.
Το εύηχο και ευχάριστο άγγελμα, το γλυκόλαλο άκουσμα, το ευαγγελικό ανάγνωσμα και το ακρόαμα, το θείο άκουσμα και το θείο κήρυγμα.
Η αρμονία πνεύματος, σώματος και ψυχής.
Το νάμα και το αγλάισμα του πνεύματος, το άσμα της ψυχής και το ίαμα του σώματος.
Κρίμα που μερικοί άνθρωποι όσα δεν φθάνουν αντί να τα θαυμάζουν και να τα αγαπούν, τα καταστρέφουν και τα παραποιούν, τα βεβηλώνουν και τα συκοφαντούν, τα φθονούν και τα λιθοβολούν.
Με σεβασμό, υπόκλιση και θαυμασμό στην έρευνα και στην επιστήμη, στην τέχνη και στην τεχνολογία, στο αρχαίο και στο νέο ελληνικό πνεύμα, στην ελληνική γραμματεία, στην ελληνική γλώσσα και στην λογοτεχνία.
Με σεβασμό, υπόκλιση και θαυμασμό στην αφύπνιση και στην εκπαίδευση, στην έμπνευση και στην μύηση, στην ποίηση και στην μελοποίηση, στην εξέλιξη, στην ανάπτυξη και στον πολιτισμό, στην ανθρωποποίηση, στην αναγέννηση και στον ανθρωπισμό.
Με θαυμασμό, υπόκλιση και σεβασμό στη θεοθέμελη, απέραντη και στεριοθέμελη συμπαντική θεία κτίση και δημιουργία.
Με σεβασμό, υπόκλιση και συλλογισμό μπροστά"στην κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωση"στην τελειοποίηση και στην αγιοποίηση.
Με βαθιά ευσέβεια, υπόκλιση και θαυμασμό μπροστά στη σεπτή και αχειροποίητη εικόνα της Παναγίας και στον Ευαγγελισμό.
Με βαθύ συλλογισμό και με βαθιά υπόκλιση, με βαθύτατο δέος και σεβασμό μπροστά στον Κύριον Ιησού Χριστό, στην θεία ενσάρκωση και ενανθρώπηση, στην αναγέννηση και στην ανάσταση, στον Ελληνισμό και στον Χριστιανισμό.
Ύψιστη και τέλεια ποίηση είναι η απέραντη και θαυμαστή θεία κτίση και φύση, τα θεία και μέγιστα Έργα, τα θεία θαύματα, και τ΄ανθρώπινα όντα, τα ζωντανά και έμψυχα πλάσματα, γεννήματα, ποιήματα, κτίσματα και δημιουργήματα.
Ο δημιουργικός και αιώνιος Θείος Λόγος.
"Εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον Θεόν. Και Θεός ήν ο Λόγος. Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. πάντα δι΄Αυτού εγένετο, και χωρίς Αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν."
Ιωάννην, Α΄.
Και είπεν ο Θεός: Ας ποιήσωμεν 'Ανθρωπον κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωσιν ημών. Γέννεσις, Α΄.
Ω, παναγία τριάς! Ω Θεία και αγία πνοή, ψυχή και ζωή, ω, άγιο πνεύμα και άγιο φως!
Ο έναστρος ουράνιος θόλος και το απέραντο θείο στερέωμα.
Η αμηχάνου και η απείρου κάλλους ουράνια περιφορά, ο ήλιος, η σελήνη και τα άστρα, ο μέγας κι΄ο μικρός ενιαυτός, ο χρόνος και ο ρυθμός.
Η απέραντος και υπέρλαμπρος Θεία κτίσις, η αρρήτου και η αφάτου, η απείρου και η αμηχάνου κάλλους θεία και αρμονική συμπαντική δημιουργία.
Και είπεν ο Θεός: Γενηθήτω φως' και εγένετο φως.
Ω θείο και αληθινό, άγιο, αιώνιο και αθάνατο, αϊδιο, απέραντο και ατελεύτητο, άυλο, νοητό και νοερό, αόρατο και ορατό, λαμπερό και ιλαρό, θαυμαστό, εφετό και αγαπητό άγιο πνεύμα και άγι φως!
O επουράνιος, ο πανάγιος και ο αιώνιος πνευματικός και ιερός ναός.
Μέγας είσαι Κύριε και Θεέ! πάνσοφα και μυστήρια, μεγάλα και θαυμαστά τα Έργα Σου! Κάποτε, στο παρελθόν, σε χρόνο απροσδιόριστο και αλλοτινό, μία ανεξήγητη και μυστήρια δύναμη μ΄ανέβασε ήπια και απαλά στον ουρανό΄ μου ΄δειξε τα μικρά και τα μεγάλα άστρα΄ μου γνώρισε την Θεία παντοδυναμία, την Θεία μεγαλειότητα και την πανσοφία, την Θεία ποίηση και την δημιουργία και αυτοστιγμεί η ίδια πάλι δύναμη με κατέβασε απαλά- απαλά στη γη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου