Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

H χάρις και η αλήθεια, η αγάπη, η ειρήνη και η ευλογία του Αγίου Πατρός Θεού και του Αγίου Υιού Θεού και του Αγίου Πνεύματος Θεού μετά της Θεοτόκου Παναγίας και μετά πάντων των αγίων μεθ΄ημών.


Η θεία δύναμις και η δόξα του μονογενούς Υιού του επουρανίου, αληθινού και παναγίου Πατρός Θεού, η χάρις και η αλήθεια, η αγάπη, ειρήνη και η ευλογία του Κυρίου και Θεού ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού μετά πάντων των διακονούντων και λειτουργούντων ιερέων μεθ΄ημών. 
"Και ιδού εγώ μεθ΄ημών είμι πάσας τας ημέρας της ζωής ημών"
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι΄ και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν 
Δόξα Σοι, Κύριε ο Θεός.
Δόξα τη δυνάμει Σου Κύριε ο Θεός.
"Προσεύχεσθε περί ημών".
"ίνα πάντες εν ώσι, καθώς Συ, Πάτερ, εν Εμοί καγώ εν Σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν'' Ιωάννην, ΙΖ΄, 21.
"Εγώ εν αυτοίς και Συ εν Εμοί, ίνα ώσι τετελειωμένοι εις εν"
 Ιωάννην  ΙΖ΄,22. 
"Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, οδηγήσει ημάς εις πάσαν την αλήθειαν΄ ου γαρ λαλήσει αφ΄εαυτού, αλλ΄όσα αν ακούση λαλήσει, και τα ερχόμενα αναγγελεί υμίν" Ιωάννην, ΙΣΤ΄, 13.
"Εγώ εν τω Πατρί και ο Πατήρ εν Εμοί έστι. Ιωάννην ΙΔ΄10.
"Εγώ και ο Πατήρ εν έσμεν." Ιωάννην, Ι΄, 30.
"Εν εκείνη τη ημέρα γνώσεσθε υμείς ότι εγώ εν τω Πατρί μου και υμείς εν εμοί καγώ εν υμίν." Ιωάννην, ΙΔ΄, 20.
"Και εν τω συμπληρούσθαι την ημέραν της πεντηκοστής ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν επί το αυτό."
"ου γαρ υμείς έστε οι λαλούντες, αλλά το Πνεύμα του Πατρός υμών το λαλούν εν υμίν".  Ματθ. Ι΄, 20.


Εν ταις αγίαις και σεπταίς Σου αυλαίς, εκκλησίαις και μοναίς, Κύριε και Θεέ του παντός, του ουρανού και της γης και πάσης σαρκός, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ο ποιών τους αγγέλους Αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς Αυτού φλόγα πυρός, οι πιστοί το γόνυ της ψυχής και του σώματος υποκλίναντες, ανυμνούμεν Σε τον άναρχον και Πανάγιον Πατέρα Θεόν και τον συνάναρχον και Πανάγιον Λόγον Σου, τον μονογενή και αγαπητόν Σου Υιόν και Θεόν, Κύριον Ιησού Χριστόν και Σωτήρα ημών και το συναϊδιον και Πανάγιον Πνεύμα, το ζωοποιούν, το φωτίζον και αγιάζον τας ψυχάς ημών.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον, φώτισον, ευλόγησον, αγίασον και σώσον ημάς.
"Πας ο πιστεύων ότι Ιησούς έστιν ο Χριστός, εκ του Θεού γεγέννηται, και πας ο αγαπών τον γεννήσαντα αγαπά και τον γεγεννημένον  εξ΄ Αυτού."
"Ούτός έστιν ο ελθών δι΄ύδατος και αίματος, Ιησούς Χριστός΄ ουκ εν τω ύδατι μόνον, αλλ΄εν τω ύδατι και τω αίματι΄ και το Πνεύμά έστι το μαρτυρούν, ότι το Πνεύμα έστιν η αλήθεια.
ότι τρείς είσιν οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Άγιο Πνεύμα, και ούτοι οι τρείς εν είσι.΄
και τρεις είσιν οι μαρτυρούντες εν τη γη, το Πνεύμα και το ύδωρ και το αίμα, και οι τρεις ει το έν είσιν".
Ιωάννου Α΄, κεφ. Ε΄, 6,7, 8.
"Απεκρίθη Ιησούς΄αμήν αμήν λέγω σοι, εάν μη τις γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, ου δύναται εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού". Ιωάννην ,Γ΄, 5.
(Πέτρος δε έφη προς αυτούς΄ μετανοήσατε, και βαπτισθήτω έκαστος υμών επί τω ονόματι Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και λήψεσθε την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος.
οι με ουν ασμένως αποδεξάμενοι τον λόγον αυτού εβαπτίσθησαν, και προσετέθησαν τη ημέρα εκείνη ψυχαί ωσεί τρισχίλιαι.) Πράξεις, Β΄,41.
Ο δε Κύριος προσετίθει τους σωζομένους καθ΄ημέραν τη εκκλησία. Πράξεις Β΄, 47.
"Είπεν αυτοίς ο Ιησούς΄ αμήν, αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα του Υιού του Ανθρώπου και πίητε Αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς. Ιωάννην, ΣΤ΄, 53.
"Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ". Ιωάννην, ΣΤ΄,56.
"μείνατε εν εμοί, καγώ εν υμίν". Ιωάννην, ΙΕ΄, 4. ( Θεία και Αγία Μετάληψη, Θεία και Αγία κοινωνία, Θεία και Αγία ευχαριστία).
"Ιδού γαρ η βασιλεία του Θεού εντός υμών έστιν.'" Λουκά, ΙΖ΄, 21.
Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν.
Παναγία τριάς, Πάτερ, Υιέ και Άγιο Πνεύμα δια της Θεοτόκου και Αειπαρθένου Παναγίας, ελέησον, φώτισον, ευλόγησον, αγίασον και σώσον ημάς.
"Εν δε τη εσχάτη ημέρα τη μεγάλη της εορτής ειστήκει ο Ιησούς και έκραξε λέγων΄ εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω. ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος". τούτο δε είπε περί του Πνεύματος ου έμελλον λαμβάνειν οι πιστεύοντες εις Αυτόν΄". Ιωάννην, Ζ΄, 37-52.
"Το Πνεύμά εστι το ζωοποιούν, η σαρξ ουκ ωφελεί ουδέν΄ τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, πνεύμά εστι και ζωή έστιν.' Ιωάννην , ΣΤ΄, 63.
"Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς΄ αγιασθήτω το όνομά Σου΄ ελθέτω η βασιλεία Σου΄ γενηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης΄  τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον' και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών΄ και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού, ότι Σου έστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, και νυν και αεί και εις τους εις τους αιώνας των αιώνων ΄αμήν. Ματθ. ΣΤ΄, 9-13. Λουκά, ΙΑ΄, 2-4.
"Είπε δε αυτοίς ο Ιησούς΄ Εγώ ειμί ο άρτος της ζωής΄ ο ερχόμενος προς με ου μη πεινάση, και ο πιστεύων εις εμέ ου μη διψήση πώποτε. Ιωάννην, ΣΤ΄, 35.
"έστι γεγραμμένον εν τοις προφήταις΄ και έσονται πάντες διδακτοί Θεού. πας ο ακούων παρά τους Πατρός και μαθών έρχεται πρός με." Ιωάννην, ΣΤ΄, 45.
"Και το Πνεύμα και η νύμφη λέγουσιν΄ έρχου. και ο ακούων ειπάτω΄ έρχου. και ο διψών ερχέσθω, και ο θέλων λαβέτω ύδωρ αιωνίου ζωής δωρεάν." Αποκάλυψις Ιωάννου, ΚΒ΄,17.
Μετά φόβου Θεού, μετά καθαράς καρδίας, συνειδήσεως και διανοίας, μετ΄αληθούς πίστεως, σεβασμού και αγάπης. 

Σάββατο 18 Ιουνίου 2016

"O Υιός του Ανθρώπου ουκ ήλθε ψυχάς ανθρώπων απολέσαι, αλλά σώσαι." Λουκά κεφ. Θ΄,56.

" Ο φιλών την ψυχήν αυτού απωλέσει αυτήν, και ο μισών την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τουτω, εις ζωήν αιώνιον φυλάξει αυτήν." Ιωάννην, ΙΒ΄, 22.
"Τότε ο Ιησούς είπε τοις μαθηταίς Αυτού΄ ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι.
ος γαρ αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι, απωλέση αυτήν΄ ος δ΄αν απολέση την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού, ευρήσει αυτήν.
τι γαρ ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού; "Ματθαίον, ΙΣΤ΄, 14.
"ουχί η ψυχή πλείόν έστι της τροφής και το σώμα του ενδύματος;" Λουκάν, ΙΒ΄, 23.

"Ο δε τελώνης μακρόθεν εστώς, συναισθανόμενος τας εαυτού αδυναμίας και αμαρτίας, προσευχόμενος άνευ επιδείξεως, εξομολογούμενος μετ΄οδυνωμένης ψυχής, μετά ταπεινώσεως και ταπεινοφροσύνης, έτυπτεν εις το στήθος αυτού λέγων "΄ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ.", Λουκά, κεφ. ΙΗ΄,13.
" ο δε Ιησούς έλεγε΄ Πάτερ, άφες αυτοίς΄ου γαρ οίδασι τι ποιούσι". Λουκά, ΚΓ΄, 34.
"Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου". Λουκά, ΚΓ΄, 42.
Μνήσθητι ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Σωτήρ του κόσμου και Θεός, ώσπερ του ληστού εμνήσθης και καταξίωσον πάντας, μόνε οικτίρμον, της ουρανίου βασιλείας Σου.
Οι Άγιοι Απόστολοι του Κυρίου ημών Ιησού και Σωτήρος Χριστού και Θεού καθόρισαν σήμερον ψυχοσάββατον να επιτελείται εν τη θεία λειτουργία μνημόνευσιν των απ΄αιώνος κοιμηθέντων ευσεβώς επ΄ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου.
Εν ταις αγίαις, ιεραίς και σεπταίς αυλαίς, σκήταις και σκηναίς, εκκλησίαις και μοναίς του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού και εν τη θεία λειτουργία οι ιερείς πρεσβεύουν, δέονται, προσεύχονται και ικετεύουν τον μόνον αληθινόν, επουράνιον, τρισυπόστατον, πανάγιον, αιώνιον και αθάνατον Θεόν, τον ζώντα εις τους αιώνας των αιώνων, τον εν σοφία ποιήσαντα τον ουρανόν και την γην, τον άνθρωπον και την αιώνιον ζωήν, ως πολυεύσπλαγχνος και φιλάνθρωπος, πανοικτίρμων και παντελεήμων δια την άφεσιν των αμαρτιών, δια την ανάπαυσιν και την σωτηρίαν  ζώντων και κοιμημένων  ψυχών.
"Εγώ είμι ο ποιμήν ο καλός΄ ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν Αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων."
"Καθώς γινώσκει με ο Πατήρ καγώ γινώσκω τον Πατέρα, και την ψυχήν μου τίθημι υπέρ των προβάτων." Ιωάννην, κεφ. Ι΄.
"Πάτερ, ους δέδωκας  μοι εφύλαξα, και ουδείς εξ αυτών απώλετο ει μη ο υιός της απωλείας, ίνα η γραφή πληρωθή. Ιωάννην, ΙΖ΄, 12.
"Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ, ο ην και ο ων και ο ερχόμενος".
Πανάγιος, Πάνσοφος και Πανάγαθος, Παντοδύναμος και Απειροδύναμος, Επουράνιος, Αθάνατος και Αιώνιος, Ευλογητός, Πανθαύμαστος, Πανσεβάσμιος και Αινετός εί ο Κύριος των δυνάμεων και Θεός ημών, ότι Συ έκτισας τα πάντα, και δια το θέλημα Σου ήσαν και εκτίσθησαν. 
Άγιος ο Θεός, ΄Αγιος Ισχυρός,  Άγιος Αθάνατος, ελέησον και σώσον ημάς.
Συ ο Πανάγιος των Αγίων,  Συ ει ο Θεός των Θεών, Συ ει ο Κύριος των Κυρίων.
"Συ ει ο Θεός ημών, ο εν σοφία δημιουργήσας το παν, ο και τους Προφήτας εξαποστείλας ημίν, προφητεύσαί Σου την παρουσίαν και Αποστόλους, κηρύξαί Σου τα μεγαλεία΄ και οι μεν, προεφήτευον την έλευσίν Σου, οι δε, τω βαπτίσματι εφώτισαν τα έθνη΄ Μάρτυρες δε έτυχον δόξης εκ τούτων, και πρεσβεύουσιν εκτενώς Σοι τω Δεσπότη συν τη τεκούση Σε Μητρί' Ανάπαυσον ο Θεός ψυχάς, ας προσελάβου, και ημάς καταξίωσον της βασιλείας Σου, ο Σταυρόν υπομείνας δι΄εμέ τον κατάκριτον, ο Λυτρωτής μου και Σωτήρ μου, ο Κύριος μου και Θεός μου."
"Μακάριοι, ους εξελέξω και προσελάβου, Κύριε.'' 
"Και το μνημόσυνον αυτών εις γενεάν και γενεάν.''
"Δοχείον άχραντον, ναόν πανάμωμον, κιβωτόν παναγίαν, παρθενικόν, τόπον αγιάσματος, Σε καλλονήν του Ιακώβ, ο Δεσπότης εξελέξατο".
"Ιδού γαρ από του νυν μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί΄ ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός και Άγιον το όνομα Αυτού, και το έλεος Αυτού εις γενεάς γενεών τοις φοβουμένοις Αυτόν."Λουκά, Α΄,48,49.
"Τις μη μακαρίσει Σε Παναγία Παρθένε; τις μη ανυμνήσει Σου τον αλόχευτον τόκον; ο γαρ αχρόνως εκ Πατρός εκλάμψας Υιός μονογενής, ο Αυτός εκ Σου της αγνής προήλθεν, Λόγος σεσαρκωμένος, εκ Πνεύματος Αγίου σαρκωθείς, φύσει Θεός υπάρχων, και φύσει γενόμενος τέλειος Άνθρωπος δι΄ημάς΄ ουκ εις δυάδα προσώπων τεμνόμενος, αλλ΄εν δυάδι φύσεων ασυγχύτως γνωριζόμενος. Αυτόν ικέτευε, Πανάχραντε και Παμμακάριστε και Αειπάρθενε Θεοτόκε Παναγία,  ελεηθήναι και σωθήναι τας ψυχάς ημών".
Συ ει Θεομακάριστη, Παμμακάριστη και Αειμακάριστη, Κεχαριτωμένη, Δεδοξασμένη και Υπερευλογημένη  Αειπάρθενε Θεοτόκε Παναγία, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
"Πρεσβείαις της Τεκούσης Σε, Κύριε, Υπεράγαθε και Πανάγιε, Σώτερ Ιησού Χριστέ και Θεέ και πάντων των Αγίων Μαρτύρων Σου, Προφητών, Ιεραποστόλων, Πατριαρχών, Ιεραρχών, Αρχιερέων και Ιερέων, Διακόνων, Οσίων, Αγνών και Παρθένων, Ασκητών, Μοναχών και Δικαίων, πάντων των ευσεβών και ευλαβών πιστών και ορθοδόξων χριστιανών, ων εμνήσθημεν και ων ουκ εμνήσθημεν, τους κοιμηθέντας δούλους Σου ανάπαυσον".
"Ο γλυκασμός των Αγγέλων, των θλιβομένων η χαρά, Χριστιανών η προστάτις, Παρθένε Μήτηρ Κυρίου, αντιλαβού μου και ρύσαι των αιωνίων βασάνων".
"Ο Σταυρός σου Κύριε, τοις Μάρτυσι γέγονεν όπλον αήττητον΄ έβλεπον γαρ τον προκείμενον θάνατον, και προβλέποντες την μέλλουσαν ζωήν, τη ελπίδι τη εις Σε ενεδυναμούντο΄ αυτών ταις παρακλήσεσιν ελέησον ημάς".
"Οι ακολουθήσαντές Σε Κύριε, ουκ ηρνήσαντό Σε, ουκ απέστησαν από των εντολών Σου΄ ταις αυτών πρεσβείαις ελέησον και σώσον ημάς."
"Οι αθλοφόροι Μάρτυρες και άγιοι  ουρανοπολίται, επί γης αθλήσαντες, πολλάς βασάνους και δοκιμασίας  υπέμειναν, και τέλειον απέλαβον τον στέφανον εν ουρανοίς, ίνα πρεσβεύωσιν υπέρ των ψυχών ημών."
"Μετά των Αγίων ανάπαυσον, Κύριε Ιησού Χριστέ και Θεέ, τας ψυχάς των δούλων Σου, ένθα ουκ έστι πένθος και οδύνη, ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου δάκρυον, ου στεναγμός, αλλά ζωή αιώνιος και ατελεύτητος".
"Ουκ έστιν ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζώντων". Ματθ. ΚΒ΄, 32.
"Δικαίων ψυχαί εν χειρί Θεού, και ου μη άψηται αυτών βάσανος΄ χάρις και έλεος εν τοις οσίοις Αυτού, και επισκοπή εν τοις εκλεκτοίς Αυτού."
Πεντηκοστάριον.
"Και ανοίξας το στόμα Αυτού εδίδασκεν αυτούς λέγων΄
Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών.
Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται.
Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην. (πράός είμι και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις  ψυχαίς υμών΄ Ματθ., ΙΑ΄,29).
Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται.
Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται. ( "έλεον θέλω και ου θυσίαν" φωνεί των προφητών ο Θεός. " ου χρείαν έχουσιν οι ισχύοντες ιατρού, αλλ΄οι κακώς έχοντες. πορευθέντες μέθετε τί έστιν, έλεον θέλω και ου θυσίαν. ου γαρ ήλθον καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν." Ματθ. Θ΄, 12- 14).
"Ου χρείαν έχουσιν οι υγιαίνοντες ιατρού, αλλ΄οι κακώς έχοντες". Λυκά, ΣΤ΄, 31. 
Έλεος: ευσπλαχνία, συμπόνια, συμπάθεια, τρυφερότητα, έμπρακτη βοήθεια και προστασία...
"Το έλεος γεννάται εκ της συμπαθούς καρδίας πασχούσης επί τοις παθήμασιν των άλλων.
"Το έλεος μέγα εστί φάρμακον ατυχούντι προσφερόμενον από ψυχής συμπαθούς, το δε συναλγείν γνησίως πολύ τι κουφίζει τας συμφοράς."
"Το έλεος τίκτει την παραμυθίαν, την ελεημοσύνην, την ευεργεσίαν, την αγαθοεργίαν, την χρηστότητα, τον οικτιρμόν, την ανεξικακίαν, την αμνησικακίαν και την συγχώρησιν. 'Αγιος Νεκτάριος. 
"εάν αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο Πατήρ υμών ο ουράνιος΄" Ματθ. ΣΤ΄, 14. 
 Η ελεημοσύνη είναι θεία εντολή. Η ελεημοσύνη είναι η προς τον πλησίον βοήθεια, ευσπλαχνία και αγάπη.  Ο ελεήμων αγαπάται υπό του Θεού. 
"Η ελεημοσύνη είναι δικαιοσύνη αποδιδούσα τα οφειλόμενα τοις χρείαν έχουσιν". 
"ο έχων δύο χιτώνας μεταδότω τω μη έχοντι, και ο έχων βρώματα ομοίως ποιείτω." Λουκά, Γ΄, 11.
"διεδίδετο δε εκάστω καθότι αν τις χρείαν είχεν". Πράξεις, Δ΄, 35. 
"παντί δε τω αιτούντί σε δίδου".
"Μακάριόν έστι μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν". Πράξεις, Κ΄, 35.
 Ο ανελεήμων είναι  εγωϊστής, άσπλαχνος, σκληρόκαρδος, άπιστος, ασεβής, ψεύτης, κλέπτης, υλιστής, φιλάργυρος και πλεονέκτης, είναι ο άφρων πλούσιος όστις θησαυρίζει εαυτώ και το ανταπόδωμα της σκληροκαρδίας αυτού θέλει λάβει εν τη ημέρα της ανταποδόσεως.
"είπε δε Αβραάμ΄τέκνον, μνήσθητι ότι απέλαβες συ τα αγαθά σου εν τη ζωή σου, και Λάζαρος ομοίως τα κακά΄ νυν δε ώδε παρακαλείται, συ δε οδυνάσαι". Λουκά, ΣΤ΄, 25. 
Ουκ έστιν Θεία φωνή; ουκ έστιν Θεία εντολή ;"αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν Σου και τον πλησίον σου ως τον εαυτόν σου;" διατί μισείτε; διατί αδικείτε; διατί  εχθρεύστε; διατί πολεμάτε; διατί φονεύτε αλλήλους;
"Πηδάλιον της αγάπης η ελεημοσύνη". Γρηγόριος ο Νύσσης.
"βασιλίς των αρετών η ελεημοσύνη." " αύτη μήτηρ αγάπης εστίν". Ι. Χρυσόστομος.
"Πυρ φλογιζόμενον κατασβέσει ύδωρ, και ελεημοσύνη εξιλάσεται αμαρτίας΄ η ελεημοσύνη διαμένει εις τον αιώνα". Σοφία Σειράχ.
"Ο ελεήμων ποιεί την ελεημοσύνην αυτού εν κρυπτώ, διότι ωθείται η καρδία αυτού υπό της αγάπης ουχί της δόξης, αλλά του πλησίον".
"Ο ελεήμων ζη δια την αγάπην του πλησίον και ομολογεί την προς τον Θεόν αγάπην του δια της αγάπης του πλησίον".
"Ο ελεήμων είναι ηλεημένος παρά Θεού". Άγιος Νεκτάριος.
"Προς τους ελεήμονας ο Κύριος ερεί : "δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου΄ επείνασα γαρ, και εδώκατέ μοι φαγείν΄ εδίψησα, και εποτίσατέ με΄ ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με...
Ματθ. ΚΕ΄, 34.
Εις τα έργα της αγάπης και της ελεημοσύνης ανάγονται τα καλά και αγαθά έργα τα τελούμενα υπέρ της περιποιήσεως της ψυχής, υπέρ της ηθικής, χριστιανικής, πνευματικής μορφώσεως, υπέρ της αναπτύξεως του πλησίον. (πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν΄ και ιδού εγώ μεθ΄ημών είμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. αμήν.) Ματθ. ΚΗ΄, 18.

Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται.
Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται...  
Ματθαίον, κεφ. Ε΄. 
"Έσεθε ουν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς τέλειός έστιν". Ματθ.Ε΄, 48.
Ω μακαρία, σεσωσμένη και αγία ψυχή!
"Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι ο το λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν".
Ιωάννην, Ε΄, 24-30.
Αμήν.


"Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ."

"Ελέησόν με ο Θεός, ελεήσόν με, ότι επί Σε πέποιθεν η ψυχή μου..." 

Μακάριος ανήρ, ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών...
Μακάριοι ων αφέθησαν αι ανομίαι και ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι. 
Μακάριος ανήρ, ω  ου μη λογίζηται ο Κύριος αμαρτίαν, ουδέ έστιν εν τω στόματι αυτού ψεύδος και δόλος.
Μακάριος ο φοβούμενος τον Κύριον.(Ψαλμοί Δαϋίδ).
"Και μακάριός έστιν ος εάν μη σκανδαλισθή εν εμοί". Λουκά, Ζ', 23.
                 

"εργάζεσθε μη την βρώσιν την απολλυμένην, αλλά την βρώσιν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον, ην ο Υιός του ανθρώπου υμίν δώσει΄τούτον γαρ ο Πατήρ εσφράγισεν ο Θεός." Ιωάννην κεφ. ΣΤ΄, 27.



Κυριακή 12 Ιουνίου 2016

"Περί ευσεβείας και εικών του ευσεβούς."

Εις το όνομα του Αγίου Πατρός Θεού και του Αγίου Υιού Θεού και του Αγίου Πνεύματος΄ και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
"Ιδού ήλθε Κύριος εν αγίαις μυριάσιν Αυτού, ποιήσαι κρίσιν κατά πάντων και ελέγξαι πάντας τους ασεβείς αυτών περί πάντων των έργων ασεβείας αυτών ων ησέβησαν και περί πάντων των σκληρών ων ελάλησαν κατ΄Αυτού αμαρτωλοί ασεβείς". 
"Δεύτε, τέκνα, ακούσατέ μου΄ φόβον Κυρίου διδάξω υμάς."  33ος ψαλμός Δαυϊδ.
"και το έλεος Αυτού εις γενεάς γενεών τοις φοβουμένοις Αυτόν." Λουκά, Α΄, 50.
Αρχή σοφίας φόβος, δέος, σέβας Κυρίου και Θεού.
"ουδέ φοβή συ τον Θεόν΄;" Λουκά, κεφ.ΚΓ΄,40.
Ο φόβος Θεού είναι συναίσθημα ιερόν και φλογερόν πληρούν την καρδίαν του επιγνώσκοντος τον Θεόν εν τοις θείοις αυτού ιδιώμασιν. 
Ο θείος φόβος εκδηλούται ως άκρα αγάπη προς τον Θεόν, ως αφοσίωσις προς το θείον, ως λατρεία του θείου.
Ο φοβούμενος τον Θεόν αγαπά τον Θεόν εξ΄όλης καρδίας, εξ΄όλης ισχύος και εξ΄όλης διανοίας.
Ο φόβος του Κυρίου εξήγνισεν αυτού την καρδίαν και καθήλωσεν αυτού την σάρκα υποτάξας τας ορμάς αυτής εις την δύναμιν του πνεύματος αυτού.  
Ο  φόβος του Θεού, ως άγιος και ιερός, ως  αγνός και φλογερός είναι απαθής, και ουδέν απειλεί το δεινόν. 
Ο φόβος του Θεού πληροί την καρδίαν πνευματικής τινος χαράς, αγαλλιάσεως  και ευφροσύνης. 
Ο φόβος του Θεού είναι θείον δώρον διότι είναι εν των επτά χαρισμάτων του αγίου Πνεύματος και ενοικεί εν καθαρά καρδία.
"Αρχή αρίστη, πάντων μεν Θεός, αρετών δε ευσέβεια."
"Άνθρωπος ευσεβής εν σοφία μένει ως ο ήλιος." 
"Συ δε, ω άνθρωπε του Θεού, δίωκε αλήθειαν, δικαιοσύνην, ευσέβειαν, πίστην, αγάπην, ειρήνην, υπομονήν, πραότητα, αρετήν, εγκράτεια, αυτάρκεια, ανεξικακία, αφιλοχρηματία, ελεημοσύνη, φιλαδελφία...
"έστι δε πορισμός μέγας η ευσέβεια μετά αυταρκείας."
"Τους δε βεβήλους και γραώδεις μύθους παραιτού΄ γύμναζε δε σεαυτόν προς ευσέβειαν΄ η γαρ σωματική γυμνασία προς ολίγον εστίν ωφέλιμος, η δε ευσέβεια προς πάντα ωφέλιμός εστιν, επαγγελίας έχουσα ζωής της νυν και της μελλούσης.  "
"πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος. "
 (Επιστολή Αγίου Παύλου  προς Τιμόθεον Α΄).
Ευσέβειά έστι πράξις επομένη και ακολουθούσα Θεώ. 
Ευσέβειά έστιν η προς τον ένα και μόνον αληθώς  ομολογούμενόν τε και όντα Θεόν ανάνευσις και η κατά τούτον ζωή. 
Ευσέβειά εστιν η δια πάσης αρετής τω Θεώ ευαρέστησις.
Ευσέβεια, επιστήμη Θεού θεραπείας.
Ευσέβεια, των αγαθών το ακρότατον, και των θείων προσταγμάτων κεφάλαιον.
Ευσέβεια, η κεφαλή και ο θεμέλιος και η κρηπίς των καλών.
Ευσέβεια, μήτηρ των αρετών΄ αρχή και τελευτή πασών των αρετών.
Ευσέβεια απάντων των αγαθών πρόξενος΄ διότι την θείαν προμήθειαν εφέλκεται΄ αύτη δε και θάνατον επιόντα κωλύει και ένδεια, χαρίζεται δε των αγαθών την φοράν. 
Ευσέβειά εστι δικαιοσύνη προς Θεόν, δύναμις θεραπευτική Θεού τιμής, υπόληψις ορθή περί Θεού, επιστήμη της περί Θεόν τιμής.
Η ευσέβειά εστι σοφία.
Ο ευσεβής ζη κατά Θεόν ον αγαπά εξ΄όλης ψυχής, καρδίας και διανοίας, και λατρεύει Αυτόν εν αγίω πνεύματι και εν αληθεία΄ πολιτεύεται κατά τας αρχάς του Ευαγγελίου και αίρει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί τω Χριστώ΄ εργάζεται την αρετήν και ποιεί ενώπιον του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.  Αλήθειαν λαλεί το στόμα αυτού και δικαιοσύνην ηγάπησεν η καρδία αυτού. Ο βίος δε αυτού άμεμπτος, τέλειος και άγιος. 
Ο ευσεβής συνετά εβουλεύσατο και αύτη η βουλή μενεί. Ευθύς ο λόγος αυτού και πάντα τα έργα αυτού εν πίστει.
Ευσεβής ων προς τον Θεόν, ευσεβής γίνεται και προς τα άγια, τα ιερά και τα όσια και προς τους αγίους και προς τους ανθρώπους και  προς τους νόμους, και προς τους άρχοντας, και προς τας αρχάς και τας εξουσίας. Αποδίδει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Ως άρχων είναι άριστος κυβερνήτης, ως πατήρ υπόδειγμα αρετής τοις τέκνοις, ως πολίτης ωφέλιμος τη κοινωνία, και ως φίλος θησαυρός ανεκτίμητος.
Ο ευσεβής είναι ο τύπος του χριστιανού ο υπό του ιερού Ευαγγελίου υποτυπωθείς, ο μέλλων να αποβή υπόδειγμα ηθικού και εναρέτου βίου, προς ο αποβλέποντες οι άνθρωποι τον εαυτών ρυθμίζουσιν ηθικόν βίον.
"υπόδειγμα γαρ δέδωκα υμίν, ίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν, και υμείς ποιήτε." Ιωάννην, ΙΓ΄, 15.
"Κύριε, εγνώρισας μοι οδούς ζωής".
"Η Αληθής εις Χριστόν πίστις καθιστά τον πιστόν εικόνα Θεού και εξομοιοί προς Αυτόν."
Μακάριος  ανήρ... Ψαλμοί Δαυίδ.
Μακάριος ο  πιστός χριστιανός, ο ακούων τον Λόγον του Θεού, ο τηρών και ο ποιών τας εντολάς Αυτού, ο αληθεύων, ο έχων καρδίαν, διάνοιαν και συνείδησιν καθαράν και ουκ ελάλησεν ψεύδος τα χείλη αυτού, ο αψεγάδιαστος, ο άξιος και δίκαιος, ο θεοσεβής και ευσεβής, ο σώφρων, ο έντιμος, ο ηθικός και χρηστός, ο ανεξίκακος, ο καλός καγαθός και ενάρετος άνθρωπος, ο ανυπόκριτος, ο φοβούμενος, ο  αγαπών και πιστεύων, ο αίρων τον σταυρόν αυτού και ακολουθών  τον όντως όντα, τον αληθινόν και ζώντα Θεόν. 
Μελέται Θρησκευτικαί και ηθικαί του Αγίου Νεκταρίου.






Σάββατο 4 Ιουνίου 2016

Περί της θείας και αγίας εις Χριστόν Πίστεως.

"Ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς:  αμήν γαρ λέγω υμίν, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τω όρει τούτω, μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και μεταβήσεται, και ουδέν αδυνατήσει υμίν". Ματθ. ΙΖ΄,20.

Πίστις!  Η βεβαιότητα ότι  κάτι που απορρέει από θεία αποκάλυψη είναι υπαρκτό, αληθές και αποδεκτό.
"Εστι δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων."Επιστολή Aγίου Αποστόλου Παύλου προς Εβραίους.
" Λέγει αυτοίς ο Ιησούς΄ πιστεύετε ότι δύναμαι τούτο ποιήσαι; λέγουσιν Αυτώ΄ ναι, Κύριε. 
τότε ήψατο των οφθαλμών αυτών λέγων΄ κατά την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν". Ματθ. Θ΄, 28-29.
"απ΄άρτι λέγω υμίν πρό του γενέσθαι, ίνα όταν γένηται πιστεύσητε ότι εγώ είμι." Ιωάννην, ΙΓ΄, 19.
 "Το πιστεύσαι ημάς της του Θεού μεγάλης  δυνάμεως και ενεργείας γέγονεν".
"Δόξα τη δυνάμει Σου Κύριε''. "και ουκ εποίησεν εκεί δυνάμεις πολλάς δια την απιστίαν αυτών." Ματθ.ΙΓ΄, 58.
"και αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτή΄ Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί Σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει Σοι΄ διο και το γεννώμενον Άγιον κληθήσεται Υιός Θεού." Λουκά, Α΄, 35.
"ουκ αδυνατήσει παρά τω Θεώ παν ρήμα."Λουκά, Α΄, 37.
"Είπε δε Μαριάμ΄ιδού η δούλη Κυρίου΄ γένοιτό  μοι κατά το ρήμα Σου." Λουκά, κεφ. Α΄, 38.
"Μακαρία η πιστεύσασα ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου." Λουκά, κεφ. Α΄45. 
"Ιδού γαρ από του νυν μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί΄"Λουκά, Α΄, 48.
"Εν αυτή τη ώρα  ηγαλλιάσατο τω πνεύματι ο Ιησούς και είπεν΄ εξομολογούμαί Σοι, Πάτερ, Κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά νηπίοις΄ ναι ο Πατήρ, ότι ούτως εγένετο ευδοκία έμπροσθέν Σου." Λουκά, Ι΄, 21.
"Και στραφείς προς τους μαθητάς κατ΄ιδίαν είπε΄μακάριοι οι οφθαλμοί οι βλέποντες α βλέπετε. Λουκά, Ι΄, 23.  
"Ο πιστός αληθώς εικονίζεται ως μακάριος άνθρωπος΄ και έστι μακάριος, διότι έσχεν ήδη την εκ Θεού μαρτυρίαν περί της θειότητος της πίστεως του, και επείσθη περί της αληθείας αυτής.
Ο Θεός μυστικώς ελάλησεν εν τη καρδία αυτού. 
Η θεία φωνή επλήρωσε την καρδίαν αυτού, θεία δε ευφροσύνη κατεπλημμύρησεν αυτήν.
Η καρδία αυτού και η διάνοια είσιν αφιερωμέναι τω Θεώ." Αγίου Νεκταρίου. 
Πίστις! είδα, γιγνώσκω, πέπεισμαι, φρονώ, μαρτυρώ, κηρύττω, λαλώ και ομολογώ τα του Θεού αληθώς, διαυγώς και ορθώς.
"και αυτός εδέξατο Αυτόν εις τας αγκάλας αυτού και ευλόγησε τον Θεόν και είπε΄ νυν απολύεις τον δούλον Σου, δέσποτα, κατά το ρήμά Σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριον Σου, ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού Σου Ισραήλ." Λουκά, Β΄, 28, 29,30.  
"Καγώ εώρακα και μεμαρτύρηκα ότι ούτός έστιν ο Υιός του Θεού." Ιωάννην, Α΄, 34.
"Και ιδού φωνή εκ των ουρανών λέγουσα΄ ούτός έστιν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα."
"Και φωνή εγένετο εκ της νεφέλης λέγουσα' ούτός έστιν ο Υιός μου ο αγαπητός΄αυτού ακούετε." 
"τις έστιν ο νικών τον κόσμον ει μη ο πιστεύων ότι Ιησούς έστιν ο Υιός του Θεού;" 
"Ούτός εστιν ο ελθών δι΄ύδατος και αίματος, Ιησούς Χριστός΄ουκ εν τω ύδατι μόνον, αλλ΄εν τω ύδατι και τω αίματι΄ και το Πνεύμα έστι το μαρτυρούν, ότι το Πνεύμά έστιν η αλήθεια. 
ότι τρείς είσιν οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Άγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρείς εν είσι.  Επιστολή Ιωάννου Α΄, κεφ. Ε΄,5, 6. 
Καγώ ήκουσα, ανέβλεψα και επίστευσα. 
"πας ο ων εκ της αληθείας ακούει μου της φωνής." Ιωάννην , ΙΗ΄, 37.
"Ο Ιησούς δε έκραξε και είπεν΄ ο πιστεύων εις εμέ ου πιστεύει εις εμέ, αλλά εις τον πέμψαντά με, και ο θεωρών εμέ θεωρεί τον πέμψαντά με.  
Εγώ φως εις τον κόσμον ελήλυθα, ίνα πας ο πιστεύων εις εμέ εν τη σκοτία μη μείνη." Ιωάννην ΙΒ΄, 44, 45, 46.
"Λέγει αυτώ ο Ιησούς΄ Εγώ είμι η οδός και η αλήθεια και η ζωή΄ ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ει μη δι΄εμού. ει εγνώκειτέ με και τον Πατέρα μου εγνώκειται αν." Ιωάννην ΙΔ΄, 6,7.
"ου πιστεύεις ότι εγω εν τω Πατρί και ο Πατήρ εν εμοί έστι; τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, απ΄εμαυτού ου λαλώ΄ ο δε Πατήρ ο εν εμοί μένων αυτός ποιεί τα έργα.
πιστεύτε μοι ότι εγώ εν τω Πατρί και ο Πατήρ εν εμοί. Ιωάννην ΙΔ΄, 10-12.
"Εγώ και ο Πατήρ εν έσμεν." Ιωάννην, Ι΄, 30.
"Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς΄ αγιασθήτω το όνομα Σου΄ελθέτω η βασιλεία Σου΄γενηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης΄" (Ματθ. ΣΤ΄, 9-13, Λουκά ΙΑ΄, 2-4).
"Λέγει αυτοίς ο Ιησούς΄ εμόν βρώμά εστιν ίνα ποιώ το θέλημα του πέμψαντός με και τελειώσω Αυτού το έργον." Ιωάννην, Δ΄, 34.
"απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτοίς΄ τούτό έστι το έργον του Θεού, ίνα πιστεύσητε εις ον απέστειλεν εκείνος." Ιωάννην, ΣΤ΄, 29.
"Είπε δε αυτοίς ο Ιησούς΄εγώ είμι ο άρτος της ζωής΄ο ερχόμενος προς με ου μη πεινάση, και ο πιστεύων εις εμέ ου μη διψήση πώποτε.
"Παν ο δίδωσί μοι ο Πατήρ, προς εμέ ήξει, και τον ερχόμενον προς με ου μη εκβάλω έξω΄ ότι καταβέβηκα εκ του ουρανού ουχ ίνα ποιώ το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με. τούτο έστι το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός, ίνα παν ο δέδωκέ μοι μη απωλέσω εξ΄Αυτού, αλλά αναστήσω  αυτό εν τη εσχάτη ημέρα.
τούτο δε έστι το θέλημα του πέμψαντός με, ίνα πας ο θεωρών τον Υιόν και πιστεύων εις αυτόν έχη ζωήν αιώνιον, και αναστήσω αυτόν εγώ τη εσχάτη ημέρα. " Ιωάννην ΣΤ΄,35-41.
"Αμήν αμήν λέγω υμίν, ο πιστεύων εις εμέ έχει ζωήν αιώνιον.'' Ιωάννην , ΣΤ΄, 47.
"αύτη δέ εστιν η αιώνιος ζωή, ίνα γιγνώσκωσί Σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν."
"Πάτερ Άγιε, αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου΄ ο λόγος ο σος αλήθειά εστι." Ιωάννην, ΙΖ΄.
"Ον ο Πατήρ ηγίασε και απέστειλεν εις τον κόσμον, υμείς λέγετε ότι βλασφημείς,  ότι είπον, Υιός του Θεού είμι; 
ει ου ποιώ τα έργα του Πατρός μου, μη πιστεύτέ μοι΄ ει δε ποιώ, καν εμοί μη πιστεύητε, τοις έργοις πιστεύσατε, ίνα γνώτε και πιστεύσητε ότι εν εμοί ο Πατήρ καγώ εν αυτώ. Ιωάννην, Ι΄, 36, 37). 
"ώσπερ γαρ ο Πατήρ εγείρει τους νεκρούς και ζωοποιεί, ούτω και ο Υιός ους θέλει ζωοποιεί." Ιωάννην, Ε΄, 21.
"Ωσπερ γαρ το σώμα χωρίς πνεύματος νεκρόν έστιν, ούτω και η πίστις χωρίς των έργων νεκρά έστι." Ιακώβου, Β΄, 26.
"Ο δε Ιησούς ακούσας απεκρίθη αυτώ λέγων΄ μη φοβού΄ μόνον πίστευε, και σωθήσεται. 
Αυτός δε εκβαλών έξω πάντας και κρατήσας της χειρός αυτής εφώνησε λέγων΄ η παις, εγείρου. και επέστρεψε το πνεύμα αυτής, και ανέστη παραχρήμα, και διέταξεν αυτή δοθήναι φαγείν. " Λουκά, Η΄, 50-56.
"Λέγει αυτή ο Ιησούς΄ουκ είπόν σοι ότι εάν πιστεύσης, όψει την δόξαν του Θεού;
Ο δε Ιησούς ήρε τους οφθαλμούς άνω και είπε΄ Πάτερ, ευχαριστώ Σοι ότι ήκουσάς μου.
Εγώ δε ήδειν ότι πάντοτέ μου ακούεις΄αλλά διά τον όχλον τον περιεστώτα είπον, ίνα πιστεύσωσιν ότι Συ με απέστειλας.  και ταύτα ειπών φωνή μεγάλη εκραύγασε΄ Λάζαρε, δεύρο έξω." Ιωάννην  ΙΑ΄, 40.
Ο Πατήρ αγαπά τον Υιόν και πάντα δέδωκεν εν τη χειρί αυτού. Ο πιστεύων εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον΄ ο δε απειθών τω Υιώ ουκ όψεται ζωήν, αλλ΄η οργή του Θεού μένει επ΄αυτόν Ιωάννην Γ΄, 35, 36.
"έστι δε και άλλα πολλά όσα εποίησεν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, άτινα εάν γράφηται καθ΄εν, ουδέ αυτόν οίμαι τον κόσμον χωρήσαι τα γραφόμενα βιβλία. αμήν. Ιωάννην, ΚΑ΄, 25.
"πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν΄ και ιδού εγώ μεθ΄ ημών είμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. αμήν. Ματθ. ΚΗ΄, 19,20.
"Και είπεν αυτοίς΄ πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα κηρύξατε το ευαγγέλιον πάση τη κτίσει.
Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται, ο δε απιστήσας κατακριθήσεται.
Εκείνοι δε εξελθόντες εκήρυξαν πανταχού, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον βεβαιούντος δια των επακολουθούντων σημείων. Αμήν. Μάρκον ΙΣΤ΄, 15- 20.
"Πίστις! θείον δώρον, καρπός της θείας αποκαλύψεως, γνώσις μυστηρίων, σοφία ουράνιος, διδάσκαλος των θείων αληθειών, κλίμαξ ουρανού και γης, σύνδεσμος Θεού και ανθρώπων, θείας φιλίας και αγάπης τεκμήριον, ουρανίων αγαθών μεταδόσεως έκφρασις!
Τίσι λόγοις την δύναμίν σου εξείπω;  τίσι φθέγμασι τας ενεργείας σου φθέγξωμαι; 
Η δύναμις σου αληθώς θεία, ως θείον δώρον, η δε ενέργεια σου άπειρος, ίσην προ την θείαν βούλησιν, ότι θεία δυνάμει ενεργεί, όσα και να νοηθώσιν αδύνατον υπό των ανθρώπων.
"Και ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον' Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, ώφθη αγγέλοις, εκηρύχθη εν έθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω, ανελήφθη εν δόξη." Απ. Παύλος.'
"Μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός."
"Λέγει αυτώ ο Ιησούς΄ότι εώρακάς με, πεπίστευκας΄ μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες." Ιωάννην, κεφ. Κ΄,27, 28, 29.
"ον ουκ ειδότες αγαπάτε, εις ον άρτι μη ορώντες, πιστεύοντες δε αγαλλιάσθε χαρά ανεκλαλήτω και δεδοξασμένη, κομιζόμενοι το τέλος της πίστεως υμών, σωτηρίαν ψυχών." (Πέτρου Α΄, 8, 9).
''Πίστις, σωτηρίας αρχή΄ πίστις, θεογνωσίας καθαρός οφθαλμός΄ πίστις τα αόρατα καθορά΄ πίστις της επί την κολυμβήθραν οδού χειραγωγός αγαθός΄ πίστις το των αοράτων κάτοπτρον τηλαυγές΄ πίστις της ομοουσίου Τριάδος διδάσκαλος ακριβής." Ι. Χρυσόστομος.
Πίστις αληθής και καθαρά έστιν η υπό του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού τω κόσμω αποκαλυφθείσα.
Πατήρ τις λέγει΄ Πίστιν μόνην ορίζομεν είναι αληθή και καθαράν ταύτην, την εις Πατέρα, και Υιόν, και ΄Αγιον Πνεύμα, την μόνην θεότητά τε και κυριότητα πάντων ορατών τε και αοράτων δημιουργόν, και βασιλίδα πάσης φαινομένης και νοουμένης κτίσεως.
"Πίστις από Πατρός μεν άρχεται, επί Υιόν δε έρχεται, εις δε το Πνεύμα πληρούται. 
Πίστεως ρίζα ζώσα ο Πατήρ΄ κλάδος αμάραντος ο Υιός΄ καρπός αθάνατος το Πνεύμα το Άγιον." Ι. Χρυσόστομος.
"Πάσης σοφίας πηγή και αρχή το πιστεύσαι τω των όλων Θεώ.'' Ωριγένης. 
Πίστις! 
Θεόν αρχήν των πάντων γινώσκω.
Θεόν δοτήρα των αγαθών οίδα.
Θεόν αγαθόν και άγιον και δίκαιον και αληθινόν υμνώ και δοξάζω και υπερυψώ. 
Θεόν πάνσοφον και παντογνώστην, τον γινώσκοντα καρδίας και διανοίας, τα τε μέλλοντα και τα παρόντα και τα παρελθόντα επιγινώσκω.
Θεόν φιλάνθρωπον προσκυνώ και λατρεύω. Θεόν την πηγήν της αγάπης αγαπώ και επιποθώ. Θεόν σωτήρα και λυτρωτήν μου και Κύριον ανακηρύττω. 
Θεόν προνοητήν και επόπτην επίσταμαι.
Θεόν κριτήν φοβερόν των εν εμοί πεπραγμένων εκδέχομαι. 
Θεώ πιστεύω. 
Ένα Θεόν τρισήλιον, την τρισυπόστατον θεότητα, ομολογώ΄ μίαν Θεότητα άναρχον, αϊδιον, απλήν, υπερούσιον, υπεράγαθον, αμέριστον κηρύττω΄ την αυτήν Μονάδα και Τριάδα΄ όλην Μονάδα την αυτήν, και όλην Τριάδα την αυτήν΄ Μονάδα όλην κατ΄ουσίαν την αυτήν, και Τριάδα όλην κατά τας υποστάσεις την αυτήν, πιστεύω και ομολογώ΄ διότι μία Θεότης ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα, μία δύναμις, μία σύνταξις, μία προσκύνησις η της ομοουσίου Τριάδος΄ διότι μία και η αυτή φύσις και ουσία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος." Αγίου Νεκταρίου.
"Και προσελθών ο Ιησούς ελάλησεν αυτοίς λέγων΄ εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν΄ και ιδού εγώ μεθ΄υμών είμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν."
Ματθαίον ΚΗ΄, 18-20.
"ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ΄έχη ζωήν αιώνιον. Ιωάννην, Γ΄, 16.
"Και καθώς Μωϋσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον υιόν του ανθρώπου, ίνα πας ο πιστεύων εις  αυτόν μη απόληται, αλλ΄έχη ζωήν αιώνιον". Ιωάννην Γ΄, 14,15. 
Συντριβήτωσαν υπό την σημείωσιν του τιμίου Σταυρού Σου, Κύριε, σταυρωθέντα, ταφέντα και αναστάντα Ιησού Χριστέ και Σωτήρα Θεέ, πάσαι  αι ενατίαι δυνάμεις. 
"Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. 
Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. 
Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν, εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι ου τα πάντα εγένετο. 
Τον δι΄ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της αχράντου και αειπαρθένου Θεοτόκου Παναγίας και ενανθρωπήσαντα. 
Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα.
Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς.
Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός.
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς΄ ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Και εις το Πνεύμα το άγιον, το κύριον και ζωοποιόν, (το θείον και αγαθόν, το συναϊδιον, το συναιώνιον και αθάνατον, το βαπτίζον, το φωτίζον και αγιάζον), το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών. 
Εις μίαν, αγίαν καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν. 
Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.
Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών.
Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. 
Αμήν.
Πίστις! 
Συ διδάσκεις πειθαρχείν Θεώ.
Συ την τελείαν επαγγέλεσαι ηθικήν.
Συ είλκυσας τα έθνη εις σωτηρίαν. 
Συ κατέκτησας τον κόσμον άπαντα. 
Συ κατέβαλες την απιστίαν.
Συ το τρόπαιον του Τιμίου Σταυρού εν  μέσω γης έστησας.
Συ τους σκληρούς νόμους κατήργησας.
Συ την δικαιοσύνην αναστήλωσας.
Συ τους πολέμους κατεδίκασας.
Συ την ειρήνην τω κόσμω εβράβευσας.
Συ το κράτος του διαβόλου κατήργησας.
Συ την βασιλείαν των ουρανών επί γης εγκατέστησας.
Πόσον  ωραία η εικών του πιστού! πόσον θαυμασία η χάρις αυτής! 
Το κάλλος αυτής θέλγει, το δε ύφος αυτής εκφράζει την προς τον Θεόν πεποίθησιν του πιστού.
Η γαλήνη η επί της μορφής εκκεχυμένη εκφράζει την της ψυχής ειρήνην, η δε ηρεμία αυτής την της καρδίας αταραξίαν.
Η επί του προσώπου του πιστού κεχαραγμένη αγαθότης και πραότης μαρτυρεί την αταραξίαν της συνειδήσεως αυτού και την καθαρότητα της καρδίας αυτού.
Ο πιστός εικονίζεται ως άνθρωπος απηλλαγμένος της τυραννίας των απαύστων μεριμνών του βίου των καταπονουσών το πνεύμα καθ΄εκάστην...
Ο πιστός αληθώς εικονίζεται ως μακάριος άνθρωπος΄ και έστι μακάριος, διότι έσχεν άνωθεν και θεόθεν την πληροφορίαν περί της θειότητας της πίστεως του, και επείσθη περί της αληθείας αυτής.
Ο Θεός μυστικώς ελάλησεν εν τη καρδία αυτού. Η θεία φωνή επλήρωσε την καρδίαν αυτού, θεία δε ευφροσύνη κατεπλημμύρησεν αυτήν. Η καρδία αυτού και η διάνοια είσιν αφιερωμένοι τω Θεώ.  Η καρδία αυτού διαθερμαίνεται εκ της αγάπης του Θεού, το δε πνεύμα αυτού σπεύδει να αναχθή προς τον Θεόν.
Ο πιστός διασπάσας τα δεσμά του εγωϊσμού τα περισφίγγοντα εν σμικρώ κύκλω την αγάπην αυτού και μη επιτρέποντα να ενεργή και ορά πέραν του κύκλου του ιδίου εγώ, εξεπήδησε και ηλευθερώθη του τυραννικού ζυγού της δουλείας του εγωϊσμού, και ηθέτησε την τατεινήν του ιδίου εγώ λατρείας. Ελεύθερος ήδη δεσμών διατρέχει την γην άπασαν προς πάντα τα σημεία του ορίζοντος αυτής, και σπεύδει πανταχού, όπου καλεί αυτόν η αγάπη του πλησίον. Ουδείς πλέον υπάρχει ο κωλύων, ουδείς ο επηρεάζων.
Αι δίκην ποταμίων  υδάτων αεί ρέουσαι του κόσμου ηδοναί, αι σαρκικαί επιθυμίες και αι απολαύσεις των επιγείων υλικών αγαθών, απέβαλον το εαυτών δέλεαρ. 
Όλος αφωσιωμένος ψυχή και καρδία προς τον Θεόν τον αληθή, τον ζώντα, αμνημονεί του κόσμου και αυτού του σώματος πολλάκις επιλανθάνεται΄ το βλέμμα αυτού ατενίζει προς τον Θεόν, η δε καρδία αυτού αενάως επιζητεί αυτόν. Το πνεύμα αυτού εντρυφά εν τη μελέτη των έργων αυτού, η δε ψυχή αυτού επαναπαύεται εις την πρόνοιαν του θείου δημιουργού.
Τα πάντα διεγείρουσιν εν τη καρδία του πιστού νέα συναισθήματα. Η δημιουργία άπασα λαλεί μυστική γλώσση εν τη ψυχή αυτού περί της σοφίας και αγαθότητος του θείου Δημιουργού αυτής. Τρυφή αυτού η μελέτη των έργων του Θεού και τέρψις η εκ της θεωρίας του κάλλους της δημιουργίας αυτώ προσγινομένη. Το καλόν, το αγαθόν, η αλήθεια και η δικαιοσύνη, αι εικόναι αύται του επί της γης αγαθού, αι των θείων ιδιωμάτων εμφαντικαί, εισί το μελέτημα της καρδίας αυτού. 
Ευδαιμονία αυτού αληθής και βεβαία η διηνεκής και αδιάλειπτος μετά του Θείου Δημιουργού επικοινωνία. Τα ρήματα του θεού ώσπερ μέλι γλυκύ εν τω στόματι αυτού. Εν αυτοίς μελετά ημέρας και νυκτός. Η καρδία αυτού έστι καιομένη εκ της αγάπης του Θεού. Έργον αυτού αδιάλειπτον η κατά το δυνατόν τελείωσις αυτού, και πόθος διακαής η προς τον Θεόν ομοίωσις αυτού. 
Η αγάπη και η λατρεία του θεού πληρούσι την επιποθούσαν τον Κύριον τετρωμένην καρδίαν αυτού, ο δε ύμνος και η δοξολογία, η ευχαριστία και η αίνεσις απαύστως θερμά τω Θεώ αναπέμπονται εκ του στόματος αυτού. τα χείλη αυτού μελετά σοφίαν, η δε καρδία αυτού συνίησιν σύνεσιν. Ο βίος αυτού έστι ποίησις, η δε ζωή αυτού αρμονία.  Ζη επί της γης, αλλά το πολίτευμα αυτού υπάρχει εν ουρανοίς.
Άφροντις περί των μεριμνών του βίου, εν έχει μέλημα, μίαν έχει φροντίδα, το μη τυρβάζειν περί πολλά, αλλά περί του ενός και μόνου, ου έστιν αυτώ χρεία. πάσα η μέριμνα αυτού στρέφεται περί την ακριβήν πλήρωσιν του θείου νόμου, και περί την εκτέλεσιν του αγαθού. 
Η κοινωνία των ανθρώπων πάσης φυλής και παντός έθνους εστί κοινωνία αδελφών ομαιμόνων, και επιποθεί να επεκτείνη προς πάντας τας ευεργεσίας αυτού΄ χαίρει επί ταις ευτυχίαις αυτών, και λυπείται επί ταις δυσυχίαις αυτών. Όλην την ημέρα ελεεί και δανείζει και η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα.  Η καρδία αυτού ετοίμη ελπίζειν επί Κύριον, η δε ψυχή αυτού παρεσκευασμένη εμφανισθήναι ενώπιον του Πλάστου αυτής. 
Πλήρης ελπίδος και θάρρους αναφωνεί μετά του ψαλμωδού΄ "Κύριος εμοί βοηθός και ου φοβηθήσομαι τι ποιήσει μοι άνθρωπος." "Ει ο Θεός μεθ΄ημών ουδείς καθ΄ημών."
"Και ιδού εγώ μεθ΄υμών είμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος." Ματθ. ΚΗ΄ 20. 
Μικρά αποσπάσματα περί της θείας εις Χριστόν Πίστεως από το "Γνώθι σαυτόν" του Αγίου Νεκταρίου, πιστού δούλου και φίλου του Κυρίου, Μητροπολίτου και και Επισκόπου Πενταπόλεως.
"Εφη αυτώ ο Κύριος αυτού΄ Ευ, δούλε αγαθέ και πιστέ ! επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω΄ είσελεθε εις την χαράν του Κυρίου Σου." Ματθ. ΚΕ΄21.
Ω χαρά αγία!
"Χαίρειν εν Κυρίω, αύτη μεγίστη χαρά."
" Η αγάπη ην ηγάπησάς με εν αυτοίς η, καγώ εν αυτοίς." Ιωάννην, κεφ. ΙΖ΄, 26.
"Η καρδία χαίρει, διότι η αγάπη του Θεού εσκήνωσεν εν αυτή." 
"Η καρδία χαίρει, διότι ησθάνθη πληρουμένην εαυτήν του όντως  αγαθού."
" Η καρδία χαίρει, διότι έλαβεν μυστικήν την πληροφορίαν, ότι ο Θεός ηγάπησεν αυτήν."
"Η καρδία χαίρει, διότι η ειρήνη, η γαλήνη, η ηρεμία και η αταραξία, βασιλεύουσιν εν αυτή."
"Η καρδία χαίρει διότι επέγνω τη πίστει τον Κύριον."
"είπεν αυτή ο Ιησούς΄ εγώ είμι η ανάστασις και η ζωή." Ιωάννην, ΙΑ΄, 25.
 ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται΄ και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. πιστεύεις τούτο;  Ιωάννην, ΙΑ΄, 26.
"Η καρδία χαίρει, διότι ήλεγξε τη ελπίδι την υπόστασιν των μελλόντων αγαθών."
"Η καρδία χαίρει, διότι τη αγάπη έγνω τον Κύριον εν αυτή διαμένοντα."
"Ω χαρά αγία!" 
Περί της χαράς της εν Κυρίω του Αγίου Νεκταρίου. 
Ω, σεσωσμένη εν τη πίστει του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστώ μακαρία και αγία ψυχή!
"Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιός είμι.". Πέτρου Α΄, 16. 
Μικρά αποσπάσματα από την Αγία Γραφή και από το "Γνώθι σαυτόν", περί της θείας πίστεως, ήτοι Μελέται θρησκευτικαί και ηθικαί του Αγίου Νεκταρίου. 
"Είπε δε προς την γυναίκα΄ η πίστις σου σέσωκέ σε΄ πορεύου εις ειρήνην." Λουκά Ζ΄, 50. 
Ο πιστεύων εις τον μονογενήν Λόγον και Υιόν και Σωτήρα ημών Κύριον Ιησούν Χριστόν πιστεύει και εις τον έναν και αληθινόν Πατέρα Θεόν. 
" τότε ήψατο των οφθαλμών αυτών λέγων΄ κατά την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν." Ματθ. Θ΄, 29.
"και είπεν ο Ιησούς ΄ ύπαγε και ως επίστευσας γενηθήτω σοι." 
"το δε τέλος της πίστεως υμών, σωτηρίαν ψυχών." Αγίου Πέτρου Α΄, 9.