Ο Θεός αγάπη εστίν. (Ιωάννου Α΄).

"Αγαπητοί, αγαπώμεν αλλήλους, ότι η αγάπη εκ του Θεού έστι, και πας ο αγαπών εκ του Θεού γεγέννηται και γιγνώσκει τον Θεόν.
 Ο μη αγαπών ουκ έγνω τον Θεόν, ότι ο Θεός αγάπη εστίν.
Ο  μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ.
Εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν ημίν, ότι τον υιόν αυτού τον μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον  ίνα ζήσωμεν δι΄αυτού. 
Εν τούτω εστίν η αγάπη, ούχ ότι ημείς ηγαπήσαμεν τον Θεόν, αλλ΄ότι αυτός ηγάπησεν ημάς και απέστειλε τον υιόν αυτού ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών". Ιωάννου Α΄, κεφ.γ.
Λέγει ο μονογενής Λόγος και αγαπητός Υιός και Θεός, ο Άγιος, ο Κύριος και Σωτήρ ημών Ιησούς Χριστός:   
"Καθώς ηγάπησέ με ο Πατήρ καγώ ηγάπησα υμάς΄ μείνατε εν τη αγάπη τη εμή". 
"Εάν τας εντολάς μου τηρήσητε, μενείτε εν τη αγάπη μου, καθώς εγώ τας εντολάς του Πατρός μου τετήρηκα και μένω αυτού εν τη αγάπη. Ιωάννην, κεφ. ΙΕ΄, 9, 10.
"Εγώ είμι η αιώνιος αλήθεια΄ η ζωή και η ανάστασις, το αληθινό και αιώνιο, το θείο και άγιο φως".  
"Εγώ είμι ο ποιμήν ο καλός, ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων". 
"Καθώς γιγνώσκει με ο Πατήρ καγώ γιγνώσκω τον Πατέρα, και την ψυχήν μου τίθημι υπέρ των προβάτων".
"δια τούτο ο Πατήρ με αγαπά, ότι εγώ τίθημι την ψυχήν μου, ίνα πάλιν λάβω αυτήν". Ιω. Ι΄.

"Ευγνωμονώ αυτόν που μου έδωσε τη δύναμη να τον υπηρετήσω, τον Ιησού Χριστό τον Κύριο μας΄ μου έδειξε εμπιστοσύνη και με όρισε στην υπηρεσία του, εμένα που πρωτύτερα ήμουν περιφρονητής, διώκτης και υβριστής του. Κι΄όμως εκείνος με ελέησε, γιατί ότι έκανα το έκανα από άγνοια, όταν ήμουν ακόμα άπιστος. Η χάρη όμως του Κυρίου μας με καταπλημμύρισε μαζί με την πίστη και την αγάπη, που χορηγεί ο Ιησούς Χριστός.

Ο Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο για να σώσει τους αμαρτωλούς ΄ και πρώτος ανάμεσα τους είμαι εγώ. Ακριβώς όμως γι΄αυτό με ελέησε, για να δείξει ο Ιησούς Χριστός σ΄εμένα πρώτον όλη του τη μακροθυμία, ώστε να γίνω παράδειγμα για εκείνους που πρόκειται να πιστέψουν σ΄αυτόν και να οδηγηθούν έτσι στην αιώνια ζωή. Παντοτινή, λοιπόν τιμή και δόξα στον αιώνιο βασιλιά, τον άφθαρτο, τον αόρατο, το μόνο σοφό και αληθινό Θεό. Αμήν." 
Α΄επιστολή Παύλου προς Τιμόθεον .  

"Ηκούσατε ότι ερρέθη, αγαπήσεις τον πλησίον σου και μισήσεις τον εχθρόν σου. 

Εγώ δε λέγω υμίν, αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς". Ματθαίου Ε΄, 43-48.

                          "Αύτη εστίν η εντολή η εμή, ίνα αγαπάτε αλλήλους". Ιωάννην, ΙΕ΄, 
                                             " ίνα πάντες εν ώσιν" Ιωάννην ΙΖ΄21.

"Εν γαρ Χριστώ Ιησού ούτε περιτομή τι ισχύει ούτε ακροβυστία, αλλά πίστις δι΄αγάπης ενεργουμένη". 
"ο γαρ πας νόμος εν ενί λόγω πληρούται : αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν".
ει δε αλλήλους δάκνετε και κατεσθίετε, βλέπετε, μη υπ΄αλλήλων αναλωθήτε". 
"Ο δε καρπός του Αγίου Πνεύματός έστιν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια΄ κατά των τοιούτων ουκ έστι νόμος".  
Επιστολή Παύλου προς Γαλάτας.
 Αποφάσισα να κλείσω την συγγραφή μου στο ίντερνετ μ΄αυτόν τον υπέροχο ύμνο της αγάπης του Αποστόλου Παύλου. 
Εάν με τα λόγια μου και τα γραφόμενα μου κάποιες ψυχές, ακούσια ή εν αγνοία μου έβλαψα ή στενοχώρησα ας με συγχωρέσουν.  Ας με σπλαχνιστεί και ας με συγχωρέσει ο Κύριος, ο παντεπόπτης και παντογνώστης, ο πανοικτίρμων και πολυέλεος  Θεός εν τη σεβαστή και δικαία Αυτού Κρίσει, ο ετάζων νεφρούς και καρδίας, ο γιγνώσκων τα παρελθόντα, τα παρόντα και τα μέλλοντα, τα κρύφια και τα άδηλα, τις πονηρές επιθυμίες και τις κακές σκέψεις, τις πράξεις και τις προθέσεις, τα αισθήματα και τα διανοήματα, τις αγαθοεργίες και τις κακουργίες, πάντα τα εν κρυπτώ και εν τω φανερώ σκεπτόμενα, λεγόμενα και πραττόμενα ενός εκάστου εξ ημών. 
Η χάρις, η αγάπη, το έλεος και η ειρήνη και το φως του Θεού μετά πάντων ημών.
Μετά σεβασμού, αγάπης και ταπεινοφροσύνης. 
Ο Θεός, ιάσθητί μοι τω αμαρτωλώ".  
Η αμαρτωλότερη και αναξιώτερη, η ελαχιστότερη και μικρότερη πάντων υμών.
"Πορεύου εν ειρήνη και μηκέτι αμάρτανε". 

"Ναι, άνθρωπε, ο παντοδύναμος, ο πάνσοφος, ο πανάγιος και πανάγαθος  Θεός σε έπλασε θεόν επί της γης. Την γνώσιν ταύτην σοι αφήρεσαν η αμαρτία και η εκ του Θεού απομάκρυνσις, άτινα ημαύρωσαν την καρδίαν σου και επεσκότισαν την διαύγειαν του νου σου του ορώντος τον Θεόν, σε απεπλάνησαν και σε έρριψαν εις τον βόρβορον των παθών των αχρειωσάντων την της θείας εικόνος λαμπρότητα.  
Ναι άνθρωπε του Θεού, γνώθι ότι εικών και ομοίωμα ει του Θεού και ότι αθάνατον έχεις ψυχήν, ήτις αιωνίως προώρισται κατά θείαν χάριν να ζήση. 
Πόθεν ορμάσαι να διακρίνης τας πράξεις εις αγαθάς και κακάς; ουχί ο εν τη καρδία σου γραπτός θείος νόμος σε διδάσκει τούτο; "
Λέγει ο Κύριος και Θεός: άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιός είμι.
Περί αθανασίας της ψυχής και περί μνημοσύνων του Αγίου Νεκταρίου.
Άγιος, Άγιος, Άγιος ο Θεός. Δια της Θεοτόκου Παναγίας ελέησον ημάς.
Όταν κάποτε προσήλθα εις το μνήμα της Θεοτόκου Παναγίας εις την Γεθσημανή εμπρός εις την άγια και σεπτή εικόνα της μια ανώτερη, υπερφυσική, συγκλονιστική  δύναμις μου λύγισε τα γόνατα και το πρόσωπο κάτω εις την γη και κρουνοί δακρύων κυλούσαν εις την άγια γη. 
 Ω, άγια δάκρυα, άγια μετάνοια, άγια ταπείνωση, άγια αγαλλίαση  και άγια προσευχή. Ω θεία και αγία αγάπη! ω αγία και ορθόδοξος πίστη!     
Ήμαρτον, Κύριε.  Προς σε Κύριε, ως νήπιον μετά δακρύων εταπεινώθη. Προς Σε, Κύριε, ήρα την φωνήν μου΄ προς Σε, Κύριε, ήλπισα. Προς Σε, Κύριε, ήρα την ψυχήν μου. 
"Μακάριοι όσοι θλίβονται για τις αμαρτίες τους..." 
Ελέησόν με, ο Θεός,  συγχώρησόν με, βοήθησόν με, νομοθέτησόν με, δίδαξόν με, φώτισόν με...
Μήπως ποτέ δεν αδικήσαμε; μήπως ποτέ δεν κακολογήσαμε; μήπως ποτέ δεν αμαρτήσαμε;
Μήπως ουδέποτε με το σώμα μας, με την καρδιά μας, με τις κρυφές και πονηρές επιθυμίες μας, με το μυαλό μας, με τον πονηρό διαλογισμό και την διάνοια μας, με το στόμα  μας και την αχαλίνωτη γλώσσα μας, (βλασφημία, βρισιά, κακολογία, αισχρολογία, ψευδολογία, ψευδομαρτυρία, συκοφαντία, ψευδοκατηγορία, κ.λ.π.), με την ακοή και με το πονηρό βλέμμα μας, (πας ο βλέπων γυναίκα προς το επιθυμήσαι αυτήν ήδη εμοίχευσε αυτήν εν τη καρδία αυτού. Ματθ. Ε΄, 28 ), με τα χέρια μας  και τα πόδια μας, ( αδικίες και χειροδικίες και αντιδικίες πόλεμοι, ληστείες, μάχες, φόνοι, κλοπές, αρπαγές, ανομίες και παρανομίες, ειδωλολατρίες, φιλαργυρίες, φιλοχρηματίες, δωροδοκίες, πλεονεξίες, κ. λ.π.);
Ουδέποτε εν τω βίω μας δεν αμαρτήσαμε; αν όχι,"Θεός οίδε", τότε θα ήμασταν αθάνατοι.
"Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ".
 Ουδείς αγαθός, πάνσοφος, αλάνθαστος και αναμάρτητος, πανδίκαιος, πανάγιος και παντέλειος ειμή εις ο Θεός.
"εάν είπωμεν ότι αμαρτίαν ουκ έχομεν, εαυτούς πλανώμεν και η αλήθεια ουκ έστιν εν ημίν.
εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, πιστός έστι και δίκαιος, ίνα αφή ημίν τας αμαρτίας και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας". Ιωάννου Α΄, κεφ. α΄, 8,9,10.
"πολλά πταίομεν άπαντες". Ιακώβου, κεφ. Γ΄, 2. 
"Δώρησαί μοι, Κύριε, του οράν τα εμά πταίσματα". Εφραίμ ο Σύρος.
Δώρησαί μοι, Κύριε, την μετάνοιαν.
"Χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι". Λουκά ΙΕ΄, 10.

Ο  Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στο κεφάλαιο περί μετανοίας γράφει : Ο Πέτρος ηρνήθη τρείς φοράς τον Χριστόν, και αφού έκλαυσε πικρά,  εξήλειψεν όλην την αμαρτίαν του .

Η πόρνη εξιλέωσε τον Κύριον με την μετάνοια και τα δάκρυα της. 
Ο Παύλος, αφού ωμολόγησε τα αμαρτήματα του, έγινε διδάσκαλος των μετανοούντων. 
"πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται". Λουκά ΙΗ΄, 14.

"Λέγε συ τας ανομίας σου πρώτος ίνα δικαιωθής". (Ηασϊας. μγ΄ 26).
Και εις ποίαν περίπτωσιν έκαμε τούτο ο Κύριος;  Εις την περίπτωσιν του ληστού΄ δια να είπη εκείνος εις τον σύντροφον του μόνον τό "ουδέ φοβή συ τον Θεόν, ότι εν τω αυτώ κρίματι εί ; και ημείς μεν δικαίως΄ άξια γαρ ων επράξαμεν απολάμβάνομεν΄ ούτος δε ουδέν άτοπον έπραξε". "Ούτος δε, ο εσταυρωμένος Ιησούς Χριστός, ουδέν άτοπον, ουδέν άνομον, (και μετ΄ανόμων ελογίσθη), ουδέν άδικον, ουδέν άτιμον, ουδέν άσωτον, ουδέν κακόν, μηδεμία αδικία, μηδεμία αμαρτία, ουδέν άξιον θανάτου έπραξε. 
"Μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία Σου. Και είπεν αυτώ ο Ιησούς΄ αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ΄εμού έση εν τω παραδείσω". Λουκά κγ΄, 40-43.
Αμαρτήματα, αδικήματα, πταίσματα και παραπτώματα τις συνήσει; Ψαλμός Δαυϊδ. 

Ας συναισθανθώμεν τας αμαρτίας, τας οποίας διαπράξαμεν΄ είτε εν τη καρδία μας, είτε εν τη σκέψει μας, είτε εν λόγω, είτε εν έργω.
Ας εξομολογηθώμεν τας αμαρτίας μας.

Ας πλύνωμεν με τα δάκρυα μας τον ρύπον της αμαρτίας μας.  

Ω! πόσον μεγάλη είναι η δύναμις και η ενέργεια, η αγάπη και το έλεος, το κάλλος, η αγαθότης, η αγιότης και η λαμπρότης, η μακροθυμία, η φιλανθρωπία, και η ευσπλαχνία, η πρόνοια και η πανσοφία του Κυρίου και Θεού μας! 
Μέγας ει, Κύριε, παντοδύναμε, πάνσοφε, πανάγαθε και πολυέλεε Θεέ, και θαυμαστά τα εν ανθρώποις έργα Σου! 
"και όψεται πάσα σάρξ το σωτήριον του Θεού" Ησαϊας.
"Απόδός μοι, Κύριε, την αγγαλίασιν του σωτηρίου Σου". Δαυϊδ. 
 Και νυν η παράκλησις μου, η προσευχή και δέησις μου προς τον Κύριον και Θεόν εισηκούσθη΄ είπεν ο προφήτης ΄του Ισραήλ, ο δίκαιος και ευλαβής, ο ταπεινός, ο άγιος και μακάριος Συμεών, όταν εις τόπον άγιον και ιερόν ηξιώθη, γέρων ων, να λάβει εις τας αγκάλας του το άγιον θείο βρέφος.    
"Και αυτός εδέξατο αυτόν εις τας αγκάλας αυτού και ευλόγησε τον Θεόν και είπε΄ νυν απολύεις τον δούλόν σου, Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν Σου..."  Λουκά, Β΄, 28.
Για μας τους ανθρώπους ήλθε ο Θεός΄ για την κατεφθαρμένη φύση μας << ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν>>. Προς τους αιχμαλώτους ο ελευθερωτής. Προς τους αμαρτωλούς ο αναμάρτητος.  Επί του ξύλου του σταυρού ο Κύριος και σωτήρ ημών Ιησούς Χριστός, ίνα άρη τας αμαρτίας ημών΄ ίνα ελευθερώση υμάς εκ της δουλείας του διαβόλου΄ δια την σωτηρίαν ημών΄ ο άγιος και αθάνατος,  ο προαιώνιος και αιώνιος, ο αληθινός και αγαπητός του Πατρός Θεού, μονογενής Λόγος, Υιός και Θεός, ο προ καταβολής κόσμου, δι΄ου τα πάντα εγένετο, ο αγνός, ο άμωμος και άσπιλος, ο εκλεκτός και έντιμος, ο άκακος, ο δίκαιος και αναμάρτητος διά την σωτηρίαν ημών των αμαρτωλών. 
Ω, της φιλευσπλαχνίας και της φιλανθρωπίας Σου Κύριε και Θεέ.   
Η αγάπη του Θεού τον ίδιο τον Θεό φανέρωσε πάνω στη γη. 
Η αγάπη του Θεού έκανε τον Κύριον και Δεσπότη δι΄ημάς δούλο. 
Η αγάπη του Θεού παρέδωσε υπέρ των εχθρών τον Αγαπημένο, τον Υιόν υπέρ των μισούντων , τον Θεόν υπέρ των ανθρώπων, υπέρ των δούλων άφησε να παραδοθεί ως δούλος ο Ελεύθερος.
Η αγάπη του Θεού υπάρχει ως σοφία ένδοξη και την προσφέρει ο Θεός σ΄αυτούς που Τον αγαπούν.
Ο άνθρωπος αγαπώντας τον Θεόν ακούει και τηρεί τον θείον λόγον Του και τας θείας εντολάς Του. 
Πάσα παρακοή και ανυπακοή, πάσα υπερηφάνεια και αλαζονεία είναι ασέβεια και αμαρτία κατά του ζώντος Θεού.
"Ποιό δώρο μου έφερε ερχόμενος εις τον κόσμον ο Ιησούς Χριστός; Ήρθε και μου έφερε δώρο το τίμιο και άγιο αίμα Του΄ ήρθε και μου έφερε δώρο το τίμιο και άγιο σώμα Του.
Και τί δώρο πήρε από μένα; Την πίστη ! Και ποιός μου έδωσε τη χάρη αυτή;  Πίστεψα μεν εγώ, αλλά εκείνος μου χάρισε την πίστη". Ιωάννης Χρυσόστομος.
"Δεν αξιώθηκα να πιστέψω επειδή ήμουν άξιος, αλλά μόνο διότι ελεήθηκα. Και το έλεος δεν προέρχεται από την αξία του καθενός, αλλά από τη χάρη". Απόστολος Παύλος. 
Το ότι πιστέψαμε συνέβη εξαιτίας της μεγάλης δύναμης και ενέργειας, του ελέους, της αγάπης, και της  χάριτος του Θεού".
Από το "Γνώθι σαυτόν του Αγίου Νεκταρίου.
"Μακάριον το διδόναι του λαμβάνειν". 
Ελέησόν  με,  ο Θεός, κατά το μέγα έλεός Σου...
"Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ". 
Ελέησον με, Κύριε.
Λέγει ο Κύριος Ιησούς Χριστός: χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν.
Βοήθει μοι, Κύριε, Σώτερ Ιησού Χριστέ, Υιέ και Θεέ του ζώντος και μόνου αληθινού, του παναγίου, υψίστου και επουρανίου Πατρός Θεού. 
Συ είπας, Κύριε, αιτείτε και δοθήσετε υμίν. 
Δός μοι, Κύριε, ένα ψίχουλο από το μέγα έλεός Σου. 
"Τότε αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτή΄ ω γύναι μεγάλη σου η πίστις! γενηθήτω σοι ως θέλεις."
"Είπε δε αυτή΄ αφέωνταί σου αι αμαρτίαι". 
τις ούτός έστιν, ος και αμαρτίας αφίησιν;
Είπε δε πρός την γυναίκα΄ η πίστις σου σέσωκέ σε΄ πορεύου εις ειρήνην". Λουκά, Ζ΄, 48, 49,50.  
"και δύναμις εξήρχετο εξ΄Αυτού και ιάτο πάντας". 
"τις άρα ούτός έστιν, ότι και τοις ανέμοις επιτάσσει και τω ύδατι, και υπακούουσιν Αυτώ;"
Τις άρα ούτός έστιν ο περιπατών επί των υδάτων; 
"και ιδού φωνή ηκούσθη εκ των ουρανών λέγουσα ΄Ούτος έστιν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα". Ματθ. Γ΄, 17.
"Και φωνή εγένετο εκ της νεφέλης λέγουσα΄ Ούτός έστιν ο Υιός μου ο αγαπητός΄ Αυτού ακούετε". Λουκά, Θ΄, 35.
"Ιδών δε τους όχλους εσπλαχνίσθη περί αυτών, ότι ήσαν εκλελυμένοι και ερριμένοι μη έχοντα ποιμένα". 
Και προσήρχοντο εις Αυτόν  όχλοι πολλοί και εθαύμαζον βλέποντας τους κωφούς να ακούν, τους άλαλους να λαλούν, τους χωλούς να περιπατούν, τους τυφλούς να βλέπουν, τα πονηρά και ακάθαρτα πνεύματα και τα δαιμόνια να εκβάλλει και τους δαιμονισμένους να θεραπεύει, τους αμαρτωλούς και αδίκους, τις πόρνες, τους ασώτους και τους τελώνες να μετανοούν, τους πεινασμένους να χορταίνει, τους ασθενείς να θεραπεύει και τους νεκρούς να ανασταίνει. 
"Και πας ο όχλος  εζήτει άπτεσθαι Αυτού, ότι δύναμις παρ΄Αυτού εξήρχετο και ιάτο πάντας".
Και πας ο λαός ιδών πάντα τα θαυμάσια α εποίησεν ο Ιησούς Χριστός έδωκεν αίνον και εδόξαζε τον Θεόν.

Μετάνοια!θείο δώρο."χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι". Λουκά ΙΕ΄, 10.

"Πορευθέντες δε μάθετε τι έστιν "έλεον θέλω και ου θυσίαν". ου γαρ ήλθον καλέσει δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν και σωτηρίαν". Ματθ. Θ΄, 13. 
Το έλεος εκδηλώνεται σαν αγαπητική διάθεση προς σ΄αυτούς που κακώς έχουν, πάσχουν και δυστυχούν. Το έλεος είναι οίκτος, ευσπλαχνία και συμπόνια. Το έλεος γεννιέται από καλή καρδιά που συμπάσχει στα παθήματα των άλλων. Το έλεος γεννάει την παρηγοριά, την έμπρακτη ηθική και υλική βοήθεια, την αγαθοεργία, τη χρηστότητα, την ευσπλαχνία, την στοργή και την τρυφερότητα, τη μακροθυμία και τη συγχώρεση. 
"ουκ έδει και σε ελεήσαι τον σύνδουλον σου, ως και εγώ σε ηλέησα;" Ματθ. ΙΗ΄, 33.
"ανέλεος η κρίσις τω μη ποιήσαντι έλεος". Άγιος Ιάκωβος.
Ηκούσατε ανελεήμονες πλούσιοι τον λόγον του Αβραάμ; "τέκνον, μνήσθητι ότι απέλαβες συ τα αγαθά σου εν τη ζωή σου, και  Λάζαρος ομοίως τα κακά΄ νυν δε ώδε παρακαλείται, συ δε οδυνάσαι". Λουκά ΙΣΤ΄, 25. 
Η ελεημοσύνη είναι εντολή του Θεού. Η ελεημοσύνη είναι η μητέρα της αγάπης.
"Προσέχετε την ελεημοσύνην υμών μη ποιείν έμπροσθεν των ανθρώπων προς το θεαθήναι αυτοίς". Ματθ. ΣΤ΄, 1.
"Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται".  
"Και καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν ημίν οι  άνθρωποι, ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς΄"
ούτος γαρ έστιν ο νόμος και αι προφήται". 
Κύριε, ποία εστί πρώτη πάντων εντολή; 
Ο δε Ιησούς απεκρίθη  αυτώ ότι πρώτη πάντων ενολή ΄ άκουε, Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών Κύριος εις έστι΄ και αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν Σου εξ΄όλης της καρδίας σου και εξ΄όλης της ψυχής σου και εξ΄όλης της διανοίας σου και εξ΄όλης της ισχύος σου. 
Αύτη πρώτη εντολή.
Και δευτέρα ομοία, αύτη΄ αγαπήσεις τον πλησίον σου ως εαυτόν.
Μείζων τούτων άλλη εντολή ουκ έστι.
"Ότε ουν ηρίστησαν, λέγει τω Σίμωνι Πέτρω ο Ιησούς΄ Σίμων Ιωνά, αγαπάς με πλείον τούτων; 
λέγει αυτώ΄ ναι, Κύριε, Συ οίδας ότι φιλώ Σε. Λέγει αυτώ΄ βόσκε τα αρνία μου.
Λέγει αυτώ πάλιν δεύτερον΄ Σίμων Ιωνά, αγαπάς με; λέγει αυτώ΄ ναι, Κύριε, Συ οίδας ότι φιλώ Σε. Λέγει αυτώ΄ Ποίμενε τα πρόβατά μου.
Λέγει αυτώ το τρίτον΄ Σίμων Ιωνά, φιλείς με; ελυπήθη ο Πέτρος ότι είπεν αυτώ το τρίτον, φιλείς με, και είπεν Αυτώ΄ Κύριε, Συ πάντα οίδας, Συ γινώσκεις ότι φιλώ Σε. Λέγει αυτώ ο Ιησούς ΄ βόσκε τα πρόβατά μου". Ιωάν. ΚΑ΄, 15, 16, 17.

Ω θεία και αγία αγάπη! του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού το θείο και αγαπητό, το ιερώτατο και γλυκύτατο  πρόσταγμα!
Ω θεία και αγία αγάπη! του Αγίου Πατρός Θεού και του Αγίου Υιού Θεού και του Αγίου Πνεύματος Θεού ιερώτατατον ιδίωμα!
Ω θεία και αγία αγάπη! του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού και Θεού, της Θεοτόκου Παναγίας, των θεών και αγίων επουρανίων δυνάμεων, των θείων και αγίων πνευμάτων, των αγίων λειτουργούντων, των σεραφείμ και των χερουβείμ, των αγίων αρχαγγέλων και αγγέλων, των αγίων και δικαίων, των οσίων και ευλαβών προπατόρων, προφητών, πατριαρχών και αποστόλων, των αγίων αρχιερέων, επισκόπων, ιερέων, παρθένων και διακόνων ιερώτατο, πνευματικό και σεβάσμιον οικοδόμημα!
Ω θεία και αγία αγάπη! των πιστών Χριστιανών ιερώτατον, σωτήριον και σεβάσμιον έμβλημα!
Ω αγία παρθενία! θεία και αγία αγάπη! το των αγγέλων του Θεού πολίτευμα, το πάσης ασωμάτου φύσεως ιδίωμα!
       
   

Μετά φόβου Θεού, ταπεινώσεως και σεβασμού, μετά πίστεως και αγάπης Μαρίνα Μαθιουδάκη-Ζηδιανάκη. 

 Αγίας Τριάδος η φανέρωσις εν τοις ύδασι βαπτιζομένου Σου, Κύριε, γέγονε.

Αγίας Τριάδος η φανέρωσις εν τω όρει μεταμορφωμένου Σου, Κύριε, γέγονε.

Αγίας Τριάδος η φανέρωσις εν τω σταυρώ υψωθείς, Κύριε, γέγονε.

Εισίν ύδατα άνω του στερεώματος και εισίν ύδατα κάτω του στερεώματος.

Φωνή εκ΄του ουρανού και φωνή εκ της γης. 

Έστιν δόξα εν τοις ουρανοίς και έστιν δόξα επί της γης. 

Εισί φώτα εν τω ουρανώ και εισί φώτα εν τη γη. 

Εισίν όμματα πνεύματος και εισίν όμματα σώματος. 

"Όπου η κάθαρσις και η έλλαμψις".

"Οπου η κάθαρσις και η θεία φανέρωσις".

  

"Ω, Υιέ του Θεού! Ω, Σωτήρα μας, Κύριε Ιησού Χριστέ! Στα έργα της αγάπης Σου, στα αμέτρητα θεία θαύματά Σου, πρόσθεσε και ένα άλλο θαύμα: άγγιξε με την δεξιά Σου την λίθινη καρδιά τους και δώσε σ΄αυτούς καρδιά σαρκίνη, αγνή και καθαρή, ταπεινή και αγία και ζωήν αιωνίαν. Αμήν".

Επίλογος εις την Κυριακή των Φώτων του Αγίου Λουκά Κριμαίας.

"Απεκρίθη Ιησούς ΄αμήν αμήν λέγω σοι, εάν μη τις γεννηθή εξ΄ύδατος και Πνεύματος, ου δύναται εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού". Ιωάννην, Γ΄, 5.
"Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος..." Ματθ. ΚΗ΄, 19.
"Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται, ο δε απιστήσας κατακριθήσεται. σημεία δε τοις πιστεύσασι ταύτα παρακολουθήσει΄ ..." Μάρκου ΙΣΤ΄, 16,20.
Πάντες όσοι εις τον Υιόν του Θεού επείσθητε, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος εβαπτίσθητε. 
Πάντες όσοι τον Κύριον Ιησού Χριστόν ηγαπήσατε, τους λόγους και τας εντολάς Αυτού τηρήσατε.
Πάντες όσοι τον Κύριον Ιησού Χριστόν ηκολουθήσατε, εν τω φωτί περιπατείτε, και καθώς εκείνος περιπάτησε και εσείς περιπατείτε΄ μηκέτι αμαρτάνετε΄ μη γίνεσθε δούλοι του διαβόλου, του σκότους και του ψεύδους, της πονηρίας, της αμαρτίας και της αδικίας΄ ποιήσατε δε έργα άξια μετανοίας και σωτηρίας.
" αποστήτω από αδικίας πας ο ονομάζων το όνομα Κυρίου". 
"γίνεσθε φρόνιμοι και ακέραιοι ως αι περιστεραί". 
"απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτώ ΄εάν τις αγαπά με, τον λόγον μου τηρήσει, και ο Πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ΄αυτώ ποιήσομεν". Ιωάν, 14. 
"'Εσεσθε ουν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς τέλειός έστιν". Ματθ. Ε΄, 48.
"άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιός είμι". Πέτρου Α΄, κεφ. Α΄, 16. 
Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος εβαπτίσθητε.
"όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσαθε". (προς Γαλάτας, κεφ. Γ, 27). 
    
Μετά από το μυστήριο του αγίου βαπτίσματος ενός 8χρονου παιδιού το ρώτησα πως ένοιωσε και μου απάντησε "ένοιωθα πως άνοιγε μία πόρτα και για μένα". Φίλησε τον σταυρό με τον Χριστό και είπε΄   "Σε ευχαριστώ Χριστούλη μου".
"΄ο δε Ιησούς είπεν΄ άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν πρός με΄ των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών." Ματθαίου ΙΘ΄, 14.
"και  προσκαλεσάμενος ο Ιησούς παιδίον έστησεν αυτό εν μέσω αυτών και είπεν΄ αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών. όστις ουν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος έστιν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών." Ματθ. 18,3.
Τα πάθη της αμαρτίας, της υπερηφάνειας, του εγωϊσμού και της αλαζονείας, της κενοδοξίας και της ματαιοδοξίας, της φιλαργυρίας, του πλουτισμού, της ιδιοκτησίας και της πλεονεξίας, του μίσους, του φθόνου και της κακίας, της κλοπής, του ψεύδους, της πονηρίας, του δόλου και τού φόνου, της ασέλγειας, της μοιχείας και της πορνείας, της κακολογίας, της ψευδομαρτυρίας και της συκοφαντίας κ. λ. π. είναι ξένα προς τα παιδιά. Τα παιδιά δεν ασχημονούν, δεν δημιουργούν σκάνδαλα, είναι αθώα, άκακα, πράα και ταπεινά.
"Είπεν ουν πάλιν αυτοίς ο Ιησούς΄ αμήν αμήν λέγω υμίν ότι εγώ είμι η θύρα των προβάτων". Ιωάννη Ι΄,7.
"Το δε τέλος της πίστεως ημών, σωτηρίαν ψυχών."  Αμήν.
Ουχί η ψυχή πλείόν έστι της απολλυμένης τροφής και των γήϊνων φθαρτών αγαθών;
Ουχί η ψηχή πλείόν έστι των επίγειων θησαυρών;
Ουχί ο επουράνιος θησαυρός πλείόν έστι των επίγειων θησαυρών;
"Ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην Αυτού ".
"Εργάζεσθε μη την βρώσιν την απολλυμένην, αλλά την βρώσιν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον, ην ο υιός του ανθρώπου υμίν δώσει΄ τούτο γαρ ο Πατήρ εσφράγισεν ο Θεός. " Ιωάννου, ΣΤ΄, 27.
Είναι άξιον απορίας να μεριμνούμε για την υλική τροφή και να αδιαφορούμε για την πνευματική τροφή.
Έστιν πρόσκαιρος ζωή έστιν και αιώνιος ζωή.
Με αγάπη Μαρίνα Ζηδιανάκη.

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Ομολογία πίστεως περί της παναγίας και ομοουσίου, ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Ομολογία πίστεως περί της παναγίας και ομοουσίου, ...: "Έστι δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων". Αποστόλου Παύλου επιστολή προς Εβραίους, κεφάλαιον ΙΑ΄,...