Ο εργάτης της ώρας της ενδεκάτης.

Kατά το δειλινό, λίγο πριν τη δύση του ηλίου.

Λέγει ο Κύριος του αμπελώνος, ο υπεράνω πάσης αρχής, ο αεί ων, ο προ πάντων των αιώνων υπάρχων Θεός, ο ποιών και συντελών πάντα όσα βούλεται,  ο εκ του μη όντος εις το είναι παραγαγών τα σύμπαντα, ο ποιήσας τον ουρανόν και την γην, την θάλασσα και πάντα τα εν αυτοίς, ο ζωοδότης και φωτοδότης, ο ποιήσας κατ΄εικόνα και ομοίωσιν αυτού άνθρωπον, ο πλάσας άνθρωπον επί της γης, ο εμφυσήσας εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, ο φυτεύσας παράδεισον επί της γης, ο ποιητής, ο κτίσης και ο δημιουργός και ο Βασιλεύς των πάντων, ο Κύριος των ουρανίων δυνάμεων και των πνευμάτων, ορατών τε και αοράτων, ο εν ουρανοίς  κατοικών και τα ταπεινά εφορών, ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα και τους λετουργούς αυτού πυρός φλόγα, ο έχων εξουσία επί πάσης σαρκός, ο παντοκράτωρ, οικοδεσπότης και παντεπόπτης, ο παντοδύναμος και μεγαλοδύναμος, ο αυτεξούσιος και παντεξούσιος, ο πάνσοφος και παντογνώστης, ο νομοθέτης, δικαιοκρίτης και μισθαποδότης, o πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο τοις πάσι προνοών και ενεργών, η αστείρευτος πηγή και ο χορηγός πάντων των αγαθών, πνευματικών και υλικών, της παιδείας, της σοφίας και πασών των αρετών, της αιωνίου ζωής και των αιωνίων αγαθών, η ανεξάντλητος πηγή της αγαθότητος, της αγιότητος και της μακαριότητος, ο δωρεοδότης, ευεργέτης και παντοδότης, ο αρχιποιμήν ο καλός, ο μεθ΄ημών Θεός, ο Σωτήρ και Λυτρωτής ημών, ο αγαπών, ο ελεών, ο σώζων, ο συγχωρών, ο δικαιών, ο φωτίζων, ο αγιάζων και ευλογών, ο πανοικτίρμων και παντελεήμων, ο πολυέλεος και μακρόθυμος, ο Πατήρ ο στοργικός, ο φιλεύσπλαχνος και φιλάνθρωπος, ο υπέρτατος, ο ύψιστος και μέγας, ο υπερτέλειος και απειροτέλειος, ο αινετός και ευλογητός, ο πάντιμος, υπερένδοξος και υπερύμνητος, ο υπεράγιος και πανάγιος, ο αθάνατος και αιώνιος Θεός΄
τι ώδε εστήκατε όλην την ημέραν αργοί;

Λέγουσιν αυτώ΄ ότι ουδείς ημάς εμισθώσατο. (γιατί; μήπως ήσαν άσημοι και κατά κόσμον μικροί, κατώτεροι και τελευταίοι, αδιάφοροι και καταφρονεμένοι στα μάτια των ανθρώπων; ).  

Λέγει αυτοίς΄ υπάγετε και υμείς εις τον αμπελώνα, και ο εάν η δίκαιον λήψεσθε. (ιδού η θεία κλήσις και η θεία κρίσις).
"Ιδού ο μισθός μου μετ΄εμού και αποδώσω εκάστω κατά τα έργα αυτού".
Συ, Κύριε και Θεέ, ανταμείβεις αυτούς που Σε αγαπούν και Σε υπακούν και τηρούν τας θείας και αγίας εντολάς σου, όσους ποιούν και τελειοποιούν το θείο και άγιο θέλημά Σου.
"πιστεύσει γαρ δει τον προσερχόμενον τω Θεώ ότι έστιν και τοις εκζητούσιν αυτόν μισθαποδότης γίνεται". (Εβρ. 11,6).
Και ο άξιος και πιστός εργάτης της ώρας της ενδεκάτης θα πληρωθεί  από τον Κύριο του, θα λάβει και δεν θα χάσει τον άξιο και δίκαιο μισθό του από τον πανάγαθο και πανάγιο, πανδίκαιο, φιλάγαθο και φιλάνθρωπο, παντεπόπτη, δικαιοκρίτη και μισθαποδότη, αξιόπιστο και ζώντα αληθινό Θεό.

"Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς΄ αγιασθήτω το όνομά Σου ΄ελθέτω η βασιλεία Σου΄ γενηθήτω το άγιο θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης..." (Ματθ. 6, 9-13, Λουκά 11,2-4).

Θέλω δε τούτω τω εσχάτω δούναι ως και σοι΄ ή ουκ έξεστί μοι ποιήσαι ο θέλω εν τοις εμοίς, ει ο οφθαλμός σου πονηρός έστιν ότι εγώ αγαθός είμι;
Ούτως έσονται οι έσχατοι πρώτοι και οι πρώτοι έσχατοι΄ πολλοί γαρ είσι κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί. (Ματθ.κεφ. Κ΄). 

Περί αρετής.

Αρετή! θεάρεστη και θαυμαστή, αξιαγάπητη και σεβαστή, παρθένος στο σώμα, στην καρδιά, στο νου και στην ψυχή, καθαρή, ολόλαμπρη και αγνή.

Σε ύμνησαν οι ποιητές, σε εγκωμίασαν οι φιλόσοφοι, σε τίμησε η ανθρωπότητα, σε μακάρισαν οι του οσίου βίου ασκητές, οι του  ενάρετου βίου αθλητές.

Ω, υπέροχη αρετή! πως να σε φθάσω;  με ποια λόγια  να σ΄εγκωμιάσω;
Ω, αρετή, του ανθρωπίνου βίου, κόπου και μόχθου απόκτημα και του ανθρωπίνου γένους θησαύρισμα. 
Ω, υπέροχη αρετή, θείο χάρισμα, θείο εύρημα, θείο απόκτημα. 

Συ, αρετή, οδηγείς στην πνευματική και ηθική τελειότητα κατά τη θεία εντολή.

Συ θεραπεύεις αυτούς που νοσούν ηθικά και ξανασηκώνεις αυτούς που έπεσαν.

Συ, αρετή, γεμάτη ηθική ανδρεία και μεγαλοψυχία, επαναφέρεις τους κακούς και αμαρτωλούς στην αγάπη του αρχαίου κάλλους, του ωραίου και δικαίου, του καλού και αγαθού.

Συ, μοναδική αρετή, είσαι το σύνολο των θείων χαρισμάτων και των θείων δωρεών, είσαι  το πλήρωμα του θείου νόμου και των θείων εντολών.
Ω, υπέροχη αρετή, πως να σε φθάσω; με ποια χέρια να σ΄αγγίξω και με ποια λόγια να σ΄ εγκωμιάσω; 

Συ, τέλεια και ενάρετη, ελεύθερη και ανάλαφρη αγγελική ψυχή, βαδίζεις σε δρόμο ανηφορικό, σε δρόμο καθαρό, φωτεινό και θεϊκό.

Συ, αληθινή αρετή, αγνή και αγία, ως θυγατέρα Θεού, υπέροχη, ολοκάθαρη, ολόλαμπρη και αμόλυντη, ανεβαίνεις από τη γη στον ουρανό και ανεμπόδιστη φθάνεις μπροστά στο θρόνο του υπέρτατου και υπερτέλειου, του υπεράγαθου  και υπεράγιου Θεού.
Ούτε η φτώχεια, ούτε οι πειρασμοί, ούτε η αρρώστια μπορούν να βλάψουν την ενάρετη ψυχή.
Ο θάνατος δεν έχει τη δύναμη να τη θανατώσει, αλλά ούτε το μνήμα μπορεί να την κλείσει μέσα του και να την εξουσιάσει. Οι ίδιοι οι ουρανοί δεν έχουν τη δύναμη να κλείσουν τις πύλες τους μπροστά στην ενάρετη ψυχή΄ αλλά βλέποντάς την ανοίγουν τις πύλες με χαρά.
"Μύριες μυριάδες και χίλιες χιλιάδες Αγγέλων και Αρχαγγέλων, Θρόνων και Κυριοτήτων, Αρχών και Εξουσιών, δεν έχουν τη δύναμη να επιτιμήσουν την ενάρετη ψυχή, αλλά την υποδέχονται με χαρούμενα πρόσωπα, και σηκώνοντάς την στα χέρια τους την οδηγούν μπροστά στο θρόνο της δόξας.
Αγάλλεται γι΄αυτήν ο Πατήρ, ο Υιός και το  Άγιο Πνεύμα.

Ω, υπέροχη Αρετή, θυγατέρα του επουράνιου Θεού, πως να σε φθάσω; με ποιά χέρια να σ΄αγγίξω και με ποιό στόμα να σε εγκωμιάσω; 

Εσείς, οι άγιοι άγγελοι και  οι άγιοι απόστολοι, εσείς οι κλητοί, οι άξιοι και εκλεκτοί, εσείς οι πεφωτισμένοι άνθρωποι του Θεού, διακηρύξετε και γνωρίσετε τις απειροτέλειες αρετές, τα γνωρίσματα και τα ιδιώματα, τα θαυμαστά έργα και τα μεγαλεία του Θεού.
Στο εγκώμιο της αρετής έχω γράψει κάποια αποσπάσματα από το κεφάλαιο "περί αρετής" του Αγίου Νεκταρίου και από το κεφάλαιο "περί αρετής "του Οσίου Εφραίμ του Σύρου.

Πρόσθεσα βέβαια και τα δικά μου εγκώμια στην αξιέπαινη αρετή.    

Μαρίνα Ζηδιανάκη.