"Ρίζα πολλών κακών η απιστία και η ματαιοδοξία, η φιλοχρηματία, η κερδοσκοπία και η φιλαργυρία και η ακόρεστη πλεονεξία.

Ο φιλάργυρος λέει στον εαυτό του:  καλό είναι το ψεύδος εφ' όσον συντελεί στο χρηματικό κέρδος΄ καλή και η απιστία και η προδοσία, καλή και η δωροδοκία, καλόν οποιοδήποτε άδικο και αθέμιτο μέσον εφ΄όσον συντελεί προς το ίδιον όφελος, προς τον πλούτο και την πλεονεξία, προς την ατομική ιδιοκτησία και την μεγάλη περιουσία΄ καλή και η κλοπή και η αρπαγή, καλή και η απάτη και η πλάνη, καλός και ο πόλεμος και ο φόνος λέει προς τον εαυτόν του ο φιλάργυρος αδελφοκτόνος.

Ο σκληρός και φθονερός εγωιστής, ο ακόρεστος φιλάργυρος και υλιστής, χωρίς οικτιρμό, πόνο και δισταγμό τον συνάνθρωπο του απειλεί : πέσε κάτω εσύ, του λέει, για να περάσω εγώ πάνω από το πτώμα σου.
Ω, ταλαίπωρε και σκληρόκαρδε, άφρον και άπιστε άνθρωπε΄ δεν σου είπε ο νομοθέτης Θεός :"ου κλέψεις", "ου φονεύσεις"; 

Και νυν, ο πανταχού παρών, ο γιγνώσκων τα κρύφια και τα άδηλα του καθ΄ενός,  ο τα πάντα βλέπων δικαιοκρίτης Θεός σε καλεί για να κριθείς. Ω, τι φοβερή στιγμή.
Μαρίνα Ζηδιανάκη.