Ένα μικρό αφιέρωμα στον Μέγα Βασίλειο.

  

 

Ο Μέγας Βασίλειος, ως ένας καλός επιστήμων φυσιολόγος, εξετάζει και παρατηρεί τα μικρά και τα μεγάλα δημιουργήματα στο φυτικό και ζωϊκό κόσμο, εξάγει συμπεράσματα από τη συμπεριφορά των ζώων και θαυμάζει την πανσοφία, την απέραντη αγάπη, την πρόνοια και την αγαθότητα του Θεού σε όλα τα δημιουργήματα, ποιήματα και πλάσματά του. 

Απανθίσματα  από τις ομιλίες του Μεγάλου Βασιλείου στην εξαήμερη θεία κοσμογονία και δημιουργία: 

"Αρμόζουσα αρχή, δι΄εκείνον που πρόκειται να ομιλήση περί της δημιουργίας του κόσμου, είναι να είπη εις την αρχήν του λόγου ποίος είναι ο αίτιος της δημιουργίας και διακοσμήσεως των βλεπομένων.  Διότι πρόκειται να αναπτυχθή η δημιουργία του ουρανού και της γης, τα οποία δεν παρήχθησαν και δεν έγιναν τυχαίως και αφ΄εαυτών, όπως εφαντάσθησαν μερικοί, αλλ΄έλαβον την ύπαρξιν παρά του Θεού. Αλλά ποία πρόθυμος ακρόασις είναι αξία και ανάλογος προς το ύψος των λεγομένων; Πως πρέπει να είναι προετοιμασμένη η ψυχή, δια να υποδεχθή την ακρόασιν των τόσων σπουδαίων ακουσμάτων; Πρέπει να είναι καθαρά από τα πάθη της σαρκός, ελευθέρα και ξεσκοτισμένη από μερίμνας βιοτικάς, φιλόπονος, ερευνητική, εξετάζουσα όλας τας πλευράς των ζητημάτων και πραγμάτων, διά να λάβη την αληθή περί του Θεού έννοιαν. " 

"Και στα μεγάλα και στα μικρά εκδηλώνεται η αγάπη, η πρόνοια και η ανεξιχνίαστη σοφία του Θεού". 

"Ποιος λόγος μπορεί όλα να τα εξαντλήσει; ποια ακοή να τα χωρέσει; ποιος χρόνος να φθάσει για να διηγηθούμε όλα του άκτιστου Κτίστη και πάνσοφου Τεχνίτη τα θαύματα;"  

Ας πούμε κι εμείς μαζί με τον προφήτη: <<Ως εμεγαλύνθη τα έργα Σου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας>> . <<Μέγας ει, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα Σου, και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνων των θαυμασίων Σου>>.

        

Ο Μέγας Βασίλειος, ο πεφωτισμένος διδάσκαλος και θείος ιεράρχης, διδάσκει με τον υποδειγματικό βίου του, με τα ιερά λόγια του και τα καλά έργα του.                                                              

"Μάθημα που έγινε με βία δεν είναι δυνατό να παραμείνει, όσα όμως εισέρχονται μ΄ευχαρίστηση και χάρη, κάπως σταθερότερα κατοικούν στις ψυχές μας", λέγει ο ίδιος. 

"Ίσως να εύρετε κάποιαν ωφέλειαν εις τα λεγόμενα μου, έλεγε ο Μέγας Βασίλειος εις το ακροατήριο του, αλλά αν δεν εύρετε, κερδίζετε τουλάχιστον το ότι παραμένοντες εδώ δεν αμαρτάνετε. Εάν  σας αφήσω και διαλύσω την σύναξιν, άλλοι θα τρέξουν στα ανήθικα θεάματα και στα πορνικά ακούσματα, άλλοι  θα τρέξουν στα ζάρια, στα καζίνα και στα τυχερά παιγνίδια. Αλλά εκεί γίνονται όρκοι και φιλονικείαι σφοδραί και στενοχωρίαι ένεκα της φιλοχρηματίας. Στέκεται εκεί κοντά ο δαίμων που εξάπτει την μανίαν με τα σημαδεμένα εκείνα κοκκαλάκια΄ και μεταθέτων τα αυτά χρήματα άλλοτε προς τον ένα και άλλοτε προς τον άλλον εκ των παικτών, εις τούτον μεν διεγείρει την υπερηφάνειαν δια την νίκην, εις τον άλλον δε δημιουργεί λύπην διότι έχασε. 

Εκείνος πάλιν που παραμένει αργός και αναπαύεται, τι δεν λέγει από τα μάταια; τι δεν ακούει από τα άτοπα;  Αργία χωρίς φόβον Θεού, γίνεται δάσκαλος πονηρίας και κακίας εις εκείνους που δεν χρησιμοποιούν όπως πρέπει τον καιρόν των.  Ποιά η ωφέλεια να νηστεύει κανείς σωματικώς, ενώ η ψυχή του είναι γεμάτη από πλήθος κακών; Ώστε όσον περισσότερον σας κρατώ εδώ, τόσον περισσότερον σας προφυλάττω από τα κακά". 

 

'Οταν αποβλέψω εις την ποικιλίαν της σοφίας, που υπάρχει εις τα δημιουργήματα, νομίζω ότι δεν έχω αρχίσει καν την διήγησιν. 

 

Πως να σου διηγηθώ όλες τις διαφορές μεταξύ των πτηνών;

Δεν μου φθάνει η ημέρα δια την διήγησιν των εν τω αέρι θαυμάτων.

Εις ποίον γένος πτηνών δεν παρουσιάζει η φύσις και κάτι το ιδιαιτέρως αξιοθαύμαστο; 

Αλλά μου φαίνεται ότι εις τον λόγον περί των θαυμαστών ιδιοτήτων των πτηνών υστερώ περισσότερον, παρά εάν επεχείρουν να τα φθάσω εις την ταχύτητα, τρέχων εγώ με τα πόδια.

Αναρίθμητοι είναι οι μεταξύ των διαφοραί τόσον εις τα μεγέθη, όσο εις τα σχήματα και τους χρωματισμούς και κατά τον βίον και κατά τας πράξεις και κατά τας συνηθείας. 

Μεγίστη διαφορά υπάρχει και εις την ιδιότητα της φωνής εκάστου. Διότι άλλα μεν εκ των πτηνών είναι πολύλαλα και φλύαρα, άλλα δε σιωπηλά. Και άλλα μεν ωδικά και πολύφωνα, άλλα δε παντελώς άμουσα και κακόφωνα. Και άλλα μεν είναι μιμητικά, διότι έχουν την ικανότητα της μιμήσεως ή εξασκήσεως, άλλα δε έχουν μονότονον και αμετάβλητον φωνή. 

Άλλα μεν εξ΄αυτών ζουν κατ΄αγέλας, άλλα δε κατά μόνας, άλλα μεν είναι ήμερα, φρόνιμα και ακέραια όπως η περιστερά, άλλα δε είναι άγρια και αρπακτικά, άλλα μεν ζουν πλησίον του ανθρώπου, άλλα δε κατοικούν στα όρη και αγαπούν την ερημιά. 

Άλλα  πετούν στα χαμηλά κι άλλα πετούν πολύ ψηλά. 

Δες τον αετό με τα γερά και τα γοργά φτερά πόσο ψηλά πετά. 

Άλλα μεν είναι επιδημητικά και εγχώρια, άλλα δε είναι αποδημητικά και όταν προσεγγίζει ο χειμών, αναχωρούν και ταξιδεύουν πολύ μακράν.  

Άλλα μεν είναι άνευ αρχηγού και τρόπον τινά ζουν ανεξάρτητα, άλλα δε καταδέχονται να υποτάσσωνται εις αρχηγόν, όπως οι γέρανοι.   

Πως να σου διηγηθώ με ακρίβειαν όλας τας συνηθείας του βίου των πτηνών;

Πως μεν οι γέρανοι αναλαμβάνουν εκ περιτροπής τας εν καιρώ νυκτός προφυλακάς΄ και άλλοι μεν κοιμώνται, άλλοι δε περιφερόμενοι γύρω παρέχουν εις τους κοιμωμένους πάσαν ασφάλειαν κατά τον ύπνον. Έπειτα όταν συμπληρωθή το ωρισμένον διάστημα της φρουράς, εκείνος μεν (ο γέρανος που εφύλαττεν έως τότε), αφού φωνάξη, πηγαίνει να κοιμηθή, ο άλλος δε που θα τον διαδεχθή (παίρνει την θέσιν του) και ανταποδίδει αμοιβαίως την ασφάλειαν που έλαβε. 

(Τι ωραία διήγηση και περιγραφή για τον άγρυπνο φύλακα και φρουρό, την εναλλαγή και τη διαδοχή φρουράς, για τη βάρδια, την υπηρεσία του νέου και άγρυπνου φρουρού, για την αμοιβαία ανταπόδοση, για την άγρυπνη φρούρηση, την ασφάλεια και τη φύλαξη).

Και συνεχίζει ο Μέγας Βασίλειος:

Την αυτήν ευταξίαν θα ίδης και όταν πετούν. Διότι άλλοτε άλλος αναλαμβάνει την οδηγίαν, και αφού επί ωρισμένον τινά χρόνον προηγηθή της πτήσεως, πηγαίνει εις το τέλος και παραδίδει την αρχηγίαν της πτήσεως εις τον ερχόμενον όπισθέν του".

Πηγαίνει εις το τέλος ο πρώτος και παραδίδει την αρχηγίαν της πτήσεως εις τον ερχόμενον όπισθέν του. Τι ωραία εικονογραφική περιγραφή! τι ωραία και σοφά λόγια! 

Ο μέγας ων ταπεινώνει εαυτόν. Ω, αγία ταπείνωση. 

"Μακάριος αυτός που αν και είναι πρώτος και μέγας ταπεινώνει τον εαυτό του". 

"Τούτο είναι ταπεινοφροσύνη, όταν κανείς ενώ έχει αφορμές να υπερηφανευθεί, συγκρατεί τον εαυτό του, ταπεινώνεται, μετριοφρονεί". 

"Μακάριος αυτός που απέκτησε την αρετή της ταπεινοφροσύνης και, παρότι αξίζει, δεν επιδεικνύεται, δεν αλαζονεύεται, δεν υπερηφανεύεται." Μέγας Βασίλειος. 

Πρόσεξε και την ευγνωμοσύνιν των πελαργών, την ανταπόδοσιν των ευεργεσιών. 

Δεν είναι άξιον αισχύνης η λησμοσύνη των ευεργεσιών; δεν είναι άξιον αισχύνης η έλλειψη αγάπης, η ατιμία, η αχαριστία και η αγνωμοσύνη; Δεν είναι άξιον αισχύνης το να υστερεί ο άνθρωπος κατά την αρετήν και από αυτά τα άλογα πτηνά;   

"Οι πελαργοί, λοιπόν, όταν λόγω του γήρατος πέσουν τα πτερά του πατρός των, στέκονται γύρω και τον ζεσταίνουν με τα δικά των πτερά, και του φέρνουν τροφήν, και τον βοηθούν κατά το δυνατόν εις το πέταγμα, ανακουφίζοντες ελαφρώς αυτόν από τα δύο μέρη με τα πτερά των. Και τόσον πολύ τούτο είναι γνωστόν εις όλους, ώστε μερικοί την ανταπόδοσιν των ευεργεσιών την ονομάζουν αντιπελάργησιν". 

"Μιμήσου και την ιδιαιτέραν συμπεριφοράν της μέλισσας, η οποία χωρίς να βλάπτη κανένα και χωρίς να καταστρέφη ξένον καρπόν, κατασκευάζει τας κηρήθρας. Παρατήρησε με πόσην πολλήν φιλοπονίαν μαζεύει η εργάτρια μέλισσα την τροφήν και με πόσην πολλήν σοφίαν φιλοτεχνεί τας αποθήκας του μέλιτος". 

"Δες και την χελιδόνα πως κατασκευάζει την φωλεά της για τα μικρά της. Ας σε διδάσκουν αυτά, ώστε να μην παρεκτρέπεσαι εις αδίκους πράξεις, επειδή είσαι πτωχός, αλλά να καταφεύγης εις τον Θεόν, ο οποίος εάν χαρίζη τόσα σπουδαία προσόντα εις την χελιδόνα, πόσον μεγαλυτέρα θα δώση εις εκείνους που τον επικαλούνται με όλην των την καρδίαν;"

"Η αλκυών είναι πτηνόν θαλάσσιον. Αυτή συνηθίζει να κλωσσά κοντά εις τους αιγιαλούς, αποθέτουσα τα αυγά της επάνω εις την άμμον. Κλωσσά δε περί το μέσον του χειμώνος, οπότε η θάλασσα από τους πολλούς και ισχυρούς ανέμους κτυπά με ορμήν εις την ξηράν. Αλλ΄όμως κατά τας επτά ημέρας που κλωσσά η αλκυών, κοιμώνται όλοι οι άνεμοι, ησυχάζει δε και το κύμα της θαλάσσης. Διότι εις τόσας μόνον ημέρας βγάζει τα πουλάκια της. Επειδή δε αυτά έχουν ανάγκην και τροφής, ο μεγαλόδωρος Θεός εχάρισεν εις το μικρότατον αυτό ζώον άλλας επτά ημέρας, (τας αλκυονίδας ημέρας) γαλήνης και νηνεμίας, δια την αύξησιν των νεοσσών. Αυτά έχουν κανονισθή τοιουτοτρόπως από την πρόνοιαν του Θεού προς τα άλογα, δια να σε προτρέπουν να ζητής και συ παρά του Θεού, όσα είναι χρήσιμα δια την σωτηρίαν σου. Ποίον παράδοξον δεν θα γίνη προς χάριν σου, ο οποίος εδημιουργήθης κατ΄εικόνα Θεού, όταν δι ένα πτηνόν τόσον μικρόν συγκρατήται η μεγάλη και φοβερά θάλασσα εν τω μέσω του χειμώνος, διαταχθείσα να έχη γαλήνην;"    

"Εάν τα πρόσκαιρα είναι τοιαύτα, οποία θα είναι τα αιώνια;"

"Εάν τα βλεπόμενα είναι τόσο ωραία, οποία θα είναι τα αόρατα;" 

"Εάν ο  ήλιος είναι τόσο ωραίος, τόσο μέγας, εάν δεν χορταίνει κανείς να βλέπει τούτον τον ήλιον, οποίος θα είναι κατά την ωραιότητα ο Ήλιος της Δικαιοσύνης; Εάν ο τυφλός στερείται, επειδή δεν βλέπει τούτον τον υλικόν ήλιον, πόση ζημία θα είναι διά τον αμαρτωλόν, εάν στερηθεί του αληθινού φωτός;"

Πως να μη θαυμάσει κανείς, μέσα από τη θεία κτίση, τη φύση και την πλάση την άπειρη δύναμη και την άρρητη σοφία, την απέραντη αγάπη και την πρόνοια, τη φιλανθρωπία και την αγαθότητα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, του προαιώνιου και άκτιστου Τριαδικού Θεού, του πάνσοφου  Κτίστη και Δημιουργού;  

Πως να μη θαυμάσει κανείς την απλότητα και την καθαρότητα της συγγραφής του θεόπνευστου  προφήτη Μωυσή, του συγγραφέα της θείας κοσμογονίας και δημιουργίας, όπως την περιγράφει στην Αγία Γραφή στο Α΄κεφάλαιο της Γένεσης;

"Εμνήσθην του Θεού και ευφράνθην". "διελογισάμην ημέρας αρχαίας, και έτη αιώνια εμνήσθην και εμελέτησα". "μνησθήσομαι από της αρχής των θαυμασίων του και μελετήσω εν πάσι τοις έργοις του...". Τις Θεός Μέγας ως ο Θεός ημών; Δόξα σοι Κύριε ο Θεός. Συ ει ο Θεός ο ποιών θαυμάσια..." (76ος Ψαλμός).  

Πως να μη θαυμάσει κανείς τις περίφημες μελέτες και ομιλίες του Μεγάλου Βασιλείου στην εξαήμερη θεία κοσμογονία και δημιουργία, στη θεία κτίση, στη φύση και στην πλάση και σ΄ολόκληρη την Αγία Γραφή; Πως να μη θαυμάσει κανείς τα ιερά λόγια του, τα ιερά συγγράμματά του και  διδάγματά του, τη  θεία πίστη του και την έμπρακτη αγάπη του προς τον Θεό και τους συνανθρώπους του;   

Ο Άγιος ιεράρχης και επίσκοπος της Καισάρειας Βασίλειος, ο σεβαστός και ταπεινός, ο απλός και αγαπητός ιερουργός, ο φίλος και υπηρέτης των πτωχών, των πασχόντων, των αρρώστων και των δυστυχών, ο πλούσιος στην πίστη, στην ευσέβεια και στην αγάπη, στην αρετή και στα καλά έργα, ίδρυσε συγκρότημα φιλανθρωπικών κτιρίων, πτωχοκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο, νοσοκομείο...,την ονομαζόμενη Βασιλειάδα. Τι θαυμάσιο φιλανθρωπικό συγκρότημα! τι ευγένεια, τι φιλανθρωπία, τι μεγαλείο ψυχής!  

"Ευ εποίησε κι εκπλήρωσε την αποστολή του, την έμπρακτη εκδήλωση αγάπης προς τους μικρούς κι ελαχίστους αδελφούς του Υιού του Ανθρώπου. (Ματθ. 25, 31-46).                                    

"Εσκόρπισεν, έδωκε τοις πένησιν΄ η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα".

"Ο ελεών πτωχόν δανείζει Θεόν". 

"Ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός". (Β΄Κορ. Θ΄, 7). Ο Θεός αγαπά εκείνον, που δίδει  με προθυμία και χαρούμενο πρόσωπο. 

"Μακάριόν εστιν μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν". 

Ζει ο Μέγας και Άγιος Βασίλειος. Ζει και μας φέρνει θεόπεμπτα δώρα και θεόπνευστα φώτα. 

Μελέτη κι ερμηνεία στη θεία κοσμογονία, ιερουργία, θεία Λειτουργία και δοξολογία, ιεραρχικές τελετές, άγιες ευχές, προσφορές και προσευχές.  

"δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία". (Λουκά, Β΄, 14).

Χαίρουν και δοξολογούν Άγγελοι εν ουρανοίς, χαίρουν και δοξολογούν Άνθρωποι επί της γης. 

Τι χαρά, τι χαρά, ψάλλουν τα παιδιά, ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά.

Ε, σεις αηδόνια και πουλιά, ο Μέγας Βασίλειος ζει;  κι όλα μαζί σιγοντάρουν τα πουλιά στης ελαίας τα κλαδιά:

Ζει "ο ένθεος της οικουμένης φωστήρ", ζει "η των δογμάτων χρυσή αηδών ", ζει "ο μέγας της αληθείας διδάσκαλος της τρισηλίου Θεότητος,", ζει"ο φαεινός και ταπεινός πανεπιστήμων", ζει "ο εκλεκτός μεταξύ των εκλεκτών", ζει"το καύχημα της  ορθοδοξίας και της αγίας του  Χριστού Εκκλησίας"... 

Λέγει ο Κύριος:"Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη ζήσεται." (Ιωαν. ΙΑ΄, 26). 

Εσείς υπάκουα παιδιά, που ΄χετε πίστη, καθαρή και ταπεινή καρδιά, ο Μέγας Βασίλειος ζει; 

"Ζη Βασίλειος και θανών εν Κυρίω. Ζη και παρ΄ημίν, ως λαλών εκ των βίβλων". 

"Ο άνθρωπος όταν τελειοποιηθή, αναβιβάζεται εις την τάξιν των αγγέλων". Μέγας Βασίλειος.

"Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος σου, ως δεξαμένην τον λόγον σου΄ δι΄ου θεοπρεπώς  εδογμάτισας, την φύσιν των όντων ετράνωσας, τα των ανθρώπων ήθη κατεκόσμησας. Βασίλειον  ιεράτευμα, Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος". 

Δι΄ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν. 

Με αγάπη, δέος και σεβασμό.

 Μαρίνα.

Τι είναι θαύμα;

Έχετε πίστη Θεού, λέγει ο Ιησούς Χριστός.  Έχετε πίστη θερμή και πεποίθηση στο Θεό και στη δύναμη του. Εκείνος που δεν θα αισθανθεί δισταγμό και αμφιβολία μέσα στην καρδιά του, αλλά θα πιστεύσει ότι εκείνα που λέγει γίνονται δια της δυνάμεως του Θεού, σ΄αυτόν που θα έχει την πίστη αυτή, θα γίνει εκείνο που θα πει. Πάντα όσα θα ζητήσετε, όταν προσεύχεσθε, να πιστεύετε ότι θα τα λάβετε, και θα σας γίνουν αυτά από τον ουράνιο Πατέρα Θεό. 

Θαύμα είναι εκείνο που γίνεται με τη θεία παρέμβαση, με τη δύναμη και την ενέργεια, με την αγάπη και τη χάρη του Θεού. 

Θαύματα είναι τα της πίστεως νάματα και ιάματα. 

Θαύμα είναι η θεία κοσμογονία, το σύμπαν, η θεία κτίση και δημιουργία, ο κόσμος και ο άνθρωπος, η ζωή και η φύση, το κάλλος και η αρμονία. 

Θαύματα είναι τα μεγάλα και θαυμαστά έργα του πάνσοφου και παντοδύναμου Θεού.

 "Το όλο  έργο της δημιουργίας του ορατού σύμπαντος φανερώνει τα αόρατα του Θεού". 

 Από τα θεία ποιήματα και τα κτίσματα, από τα πλάσματα και τα δημιουργήματα, από τα αισθητά και τα γενόμενα, από τα βλεπόμενα και τα μη βλεπόμενα αντιλαμβάνεσαι την άρρητη δύναμη, την παρουσία και την ενέργεια του άκτιστου και αόρατου, του πάνσοφου και υπεράγαθου και θαυμαστού Θεού.                                                                 

 Άραγε δεν είναι θαύμα η ζωή, το είναι και η ύπαρξη μας;                                                             

Ο κόσμος και η ζωή μας είναι γεμάτη από μικρά και μεγάλα θαύματα. 

Θαύμα είναι η διάπλαση, η διαμόρφωση και η ανάπτυξη του κυοφορούμενου εμβρύου, θαύμα είναι η γέννηση του ανθρώπου.  

Θαύμα είναι όταν το στείρο και άγονο γονιμοποιείται, θαύμα είναι όταν το άζωο ζωοποιείται,  θαύμα είναι όταν το άμορφο μορφοποιείται και τελειοποιείται.

Πως μια μικρή και άμορφη σταγόνα σπέρματος αυξάνεται μέσα στη μήτρα και σχηματίζεται το  εύμορφο και έμψυχο ανθρώπινο σώμα; 

Θαύμα είναι το αριστούργημα, το εξαιρετικά ωραίο και καταπληκτικό, το καθαρό και λαμπερό, εκείνο που διεγείρει την προσοχή μας, που προκαλεί θάμβος, δέος και θαυμασμό, κατάνυξη και σεβασμό.  

Θαύμα είναι το απίστευτο, το παράξενο και καταπληκτικό κι΄όμως αληθινό και πραγματικό. 

Θαύμα είναι η πραγματοποίηση και η επαλήθευση  των όσων προανήγγειλαν  οι Άγιοι του Θεού προφήτες.  

Θαύμα είναι η χωρίς σαρκική σχέση, επαφή και ρεύση, η άσπορη σύλληψη, η κύηση και η εκ της παρθένου Μαρίας γέννηση του Υιού του Θεού.

Θαύμα είναι το πρωτοφανές και το πρωτάκουστο, το μοναδικό και εξαιρετικό σημείο, το άρρητο και καταπληκτικό, το υπερφυσικό φαινόμενο, συμβάν και γεγονός, το απροσπέλαστο για τον ανθρώπινο νου, που δεν εξηγείται με την ανθρώπινη λογική και τη φυσική τάξη, αλλά αποδίδεται σε θεϊκή επέμβαση. 

Ω του παραδόξου θαύματος! 

Θαύμα λέμε όταν το αδύνατον γίνεται δυνατό.

Θαύμα είναι το ακατόρθωτο και υπέρτερο των ανθρωπίνων δυνάμεων, εκείνο που γίνεται έξω από τους νόμους και τους όρους της φύσης και της ανθρώπινης  δύναμης.

Γέγραπται γαρ"όπου Θεός βούλεται, νικάται φύσεως τάξις".

"δεν μπορεί κάτι να παρεκτραπεί ποτέ από την ουράνια τάξη και κίνηση, αν δεν το κινεί σ΄αυτό ο συνοχέας και αίτιος της ύπαρξής της, ... Από αυτόν τον Θεό παίρνουν ο ήλιος κι η σελήνη τον ορισμό να τεθούν σε πλήρη ακινησία ... Τι λέγεις για την έκλειψη του ηλίου που συνέβηκε την ώρα της σταύρωσης  του Σωτήρος;  Βλέπαμε λοιπόν παραδόξως η σελήνη να εμπίπτει στον ήλιο, ενώ δεν ήταν καιρός συνόδου... Αυτά είναι τα υπερφυή γεγονότα που είναι δυνατά μόνο στον Ιησού Χριστό, ο οποίος ενεργεί αναρίθμητα μεγάλα και εξαίσια θαύματα". (Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, Φιλοκαλία, επιστολή Ζ΄). 

"Τους φυσικούς νόμους μόνον ο Δημιουργός της φύσεως έχει τη δύναμη να τους καταργήσει και κανείς άλλος. Εάν δεν ήταν παρθένος, εκείνη η οποία επρόκειτο να συλλάβη και να γεννήση υιόν, ούτε και θαύμα θα ήταν το γεγονός, διότι το θαύμα πρέπει να λαμβάνη χώρα έξω από τη λογική ακολουθία των πραγμάτων, και πρέπει να ξεπερνά ο,τι συνήθως και φυσικώς συμβαίνει και να είναι παράδοξο και καταπληκτικό, ώστε καθένας από εκείνους οι οποίοι το βλέπουν ή το      ακούουν να το επισημαίνουν ως θαύμα. Δια τούτο ακριβώς λέγεται και σημείον, διότι αποτελεί κάτι το εξαιρετικό, το μοναδικό. Δεν θα ήταν δε κάτι το εξαιρετικό, εάν επρόκειτο να επικαλυφθή με την συσχέτισί του προς κοινά πράγματα". (Λόγος εις την αγίαν του Χριστού γέννησιν. Ι. Χρυσόστομος).  

Μόνο για τον ύψιστο και παντοδύναμο Θεό τα πάντα είναι δυνατά.

"ουκ αδυνατήσει παρά τω Θεώ παν ρήμα", είπε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στην αγνή και Παρθένο Μαρία, στην κεχαριτωμένη και υπερευλογημένη και αειπάρθενο Θεοτόκο Παναγία. (Λουκά Α΄, 37).  

Θαυμαστός ο Ευαγγελισμός, το χαρμόσυνο άγγελμα και το ακατάληπτο υπερφυσικό γεγονός. "το γαρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματός έστιν Αγίου". (Ματθ. Α΄, 20).  

"εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός και άγιον το όνομα αυτού", λέγει στην ωδή της η Θεοτόκος Παναγία. (Λουκά, Α΄, 49).  

"Χαίρε, των θαυμάτων Χριστού το προοίμιον". 

Άρρητη και θαυμαστή η άσπορη σύλληψη και η ενανθρώπηση  του προαιώνιου Λόγου και Υιού του Θεού, του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. 

"Η Παρθένος σήμερον, τον υπερούσιον τίκτει..."

"Θαύμα θαυμάτων Κεχαριτωμένη, εν σοι θεωρούσα η κτίσις αγάλλεται΄ συνέλαβες γαρ ασπόρως, και έτεκες αφράστως..." 

"Δεύτε ίδωμεν πιστοί, που εγεννήθη ο Χριστός..." μας λέγει ο υμνογράφος.

Ας πάω κι εγώ στο σπήλαιο της Βηθλεέμ, εκεί όπου γεννήθηκε ο Χριστός.

Σκύβω με ιερό δέος, ευλάβεια, ταπείνωση και σεβασμό, κάνω το σταυρό μου, γονατίζω και προσκυνώ. Και καθώς προσκυνούσα στο σημείο της γέννησης άκουσα μια βρεφική φωνή. Ναι, αλήθεια σας λέω, άκουσα μια βρεφική φωνή. Ήταν άραγε η φωνή του θείου βρέφους η φωνή που άκουσα; Ναι! είπα με βεβαιότητα και θαυμασμό. Εδώ στη Βηθλεέμ, σ΄αυτόν τον άγιο τόπο και ιερό χώρο γεννήθηκε ο Χριστός, ο Υιός του Θεού και Θεός. 

Σίγουρα, είπα, οι άνθρωποι που πίστευσαν και αφιέρωσαν τη ζωή τους στον ζώντα και αληθινό τριαδικό Θεό, θα είχαν θείο κάλεσμα, θείο άκουσμα, θείο σκιρτήματα, θείο φώτισμα. 

"Ο μεν ουν Κύριος μετά το λαλήσαι αυτοίς ανελήφθη εις τον ουρανόν και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού΄ εκείνοι δε εξελθόντες εκήρυξαν πανταχού, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον βεβαιούντος δια των επακολουθούντων σημείων. αμήν" (κατά Μάρκον, κεφ. ΙΣΤ΄, στχ. 19,20). 

"και εγένετο άφνω εκ του ουρανού ήχος ώσπερ φερομένης πνοής βιαίας, και επλήρωσεν όλον τον οίκον ου ήσαν καθήμενοι ΄και ώφθησαν αυτοίς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ωσεί πυρός, εκάθισέ τε εφ΄ένα έκαστον αυτών, και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρξαντο λαλείν ετέραις γλώσσαις καθώς το Πνεύμα εδίδου αυτοίς αποφθέγγεσθαι... Εξίσταντο δε πάντες και εθαύμαζον λέγοντες προς αλλήλους΄ ουκ ιδού πάντες ούτοί εισιν οι λαλούντες Γαλιλαίοι; και πως ημείς ακούομεν έκαστος τη ιδία διαλέκτω ημών εν η εγεννήθημεν..."( Πράξεις ,κεφ.Β΄).

"Δια δε των χειρών των αποστόλων εγίνοντο σημεία και τέρατα (θαύματα) τω λαώ πολλά." Πράξεις, κεφ. Ε΄, 12.  

Θεία και πανανθρώπινα, αναρίθμητα και θαυμαστά τα έργα του Θεού. 

Θαύματα είναι τα τελούμενα στα άγια και ιερά, στα θεία και σεπτά μυστήρια.    

Θαύματα είναι τα της πίστεως νάματα, κατορθώματα και ιάματα. 

Θαύμα είναι  η θεία επέμβαση, η ανακαίνιση, η αναμόρφωση και η αναγέννηση, η τελειοποίηση και η αγιοποίηση.

Θαύμα είναι η εκ νεκρών ανάστασις και η εις ουρανούς αποκατάστασις. 

Θαύμα είναι η μετά θάνατον αιώνια ζωή.

Κύριε, τις διηγήσεται την θεία δόξα Σου και την θεία δύναμη Σου, την θεία χάρη Σου και τις θείες ενέργειες Σου, τα μεγάλα και υπέρλαμπρα έργα Σου; 

Τις εξαριθμήσει των θαυμάτων Σου τα πλήθη;  

Εάν γραφτούν όλα, ένα προς ένα, δε θα χωρούσε ο κόσμος όλα τα γραφόμενα βιβλία. (Ιωαν. ΚΑ΄, 25). 

Μέγας είσαι Κύριε και Θεέ, μεγάλα και θαυμαστά τα έργα Σου, και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων Σου.