Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2024

"Το άστρο της Βηθλεέμ δεν ήταν ένα από τα πολλά άστρα του ουρανού". Ι. Χρυσόστομος.



"Του δε Ιησού γεννηθέντος εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας εν ημέραις Ηρώδου του βασιλέως, ιδού Μάγοι από ανατολών παρεγένοντο εις Ιεροσόλυμα λέγοντες΄ που έστιν ο τεχθείς βασιλεύς των Ιουδαίων; είδομεν γαρ αυτού τον αστέρα εν τη ανατολή και ήλθομεν προσκυνήσαι αυτώ.". Ματθ. Β΄, 1,2.   

"Και ιδού ο αστήρ ον είδον εν τη ανατολή προήγεν αυτούς, έως ελθών έστη επάνω ου ην το παιδίον. Ιδόντες δε τον αστέρα εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα, και ελθόντες εις την οικίαν είδον το παιδίον μετά Μαρίας της μητρός αυτού, και πεσόντες προσεκύνησαν αυτώ, και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσήνεγκαν αυτώ δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν". Ματθ. Β΄, 9-12.    

"Το άστρον εκείνο δεν ήτο ένα από τα πολλά άστρα του ουρανού, μάλλον δε ούτε καν άστρο δεν ήτο, αλλά κάποια αόρατος δύναμις, η οποία έκαμε την εμφάνισίν της με αυτήν την μορφήν. Είναι δε τούτο φανερόν πρώτον μεν εκ του γεγονότος ότι και ο ήλιος και η σελήνη και όλα τα άστρα βλέπομε να κινούνται από την ανατολή προς την δύσιν΄ ενώ το άστρον εκείνο εκινείτο από βορρά προς νότον, διότι η Παλαιστίνη βρίσκεται  προς νότον της Περσίας. 

Το άστρον εκείνο δεν εφαίνετο μόνον κατά την νύκτα, αλλά εν πλήρει μεσημβρία όταν λάμπη ο ήλιος. 

Το άστρον εκείνο και εφαίνετο και εκρύπτετο. Διότι μέχρι μεν της Παλαιστίνης εφαίνετο και ωδήγει τους μάγους όταν όμως έφθασαν εις τα Ιεροσόλυμα, έπαυσε να διακρίνεται' κατόπιν πάλιν εφανερώθη, όταν έφυγαν από τα ανάκτορα του Ηρώδου. Αυτά όμως δεν είναι γνωρίσματα κοινού άστρου, αλλά μιας Δυνάμεως λογικωτάτης. 

Το άστρον εκείνο έδειξεν εις τους Μάγους τον τόπον όπου είχε γεννηθεί ο Χριστός΄ κατέβη δηλαδή χαμηλά, και έδειξεν εις αυτούς τον τόπον. Έγινε δε τούτο διότι, εάν το άστρον παρέμενεν υψηλά, θα ήτο αδύνατον να επισημάνη ακριβώς τον τόπον, επειδή το ύψος είναι άπειρον, και δεν ήτο δυνατόν να υποδείξη ένα περιωρισμένον τόπον εις εκείνους που ήθελον να τον εύρουν ακριβώς.

Ελκύει δε ο Θεός τους Μάγους δια του αστέρος, καλών αυτούς εις την προσκύνησιν του νεογεννήτου Βασιλέως με τα γνώριμα εις αυτούς άστρα, και παρουσιάζει εις αυτούς ένα άστρον μέγα αλλά και διαφορετικόν από τα άλλα, ώστε και με το μέγεθος και με την ωραιότητά του να προκαλέση την έκπληξίν των, αλλά και με τον τρόπον της κινήσεως του. Αφού λοιπόν τους κατηύθηνε και τους καθωδήγησε και τους έφερε μέχρι της φάτνης, δεν ομιλεί πλέον εις αυτούς δια του αστέρος, αλλά δι΄Αγγέλου, ημάς όμως μας ηξίωσε δι΄Αυτού του Μονογενούς Υιού Του να μάθωμεν τα μυστήρια της θείας οικονομίας, τα οποία είναι ανώτερα από την δύναμιν του νου μας."

Είς την Αγίαν του Χριστού Γέννησιν. Ι. Χρυσόστομος. 

"Πάντα τα έθνη, όσα εποίησας, ήξουσιν και προσκυνήσουσιν ενώπιον σου, Κύριε, και δοξάσουσι το όνομά σου, ότι μέγας ει συ ποιών θαυμάσια, συ ει Θεός μόνος". (Ψαλμός ΠΕ΄(85) στιχ. 9, 12.)

"Θεοδρόμον αστέρα, θεωρήσαντες Μάγοι, τη τούτου ηκολούθησαν αίγλη΄ και ως λύχνον κρατούντες αυτόν, δι αυτού ηρεύνων κραταιόν Άνακτα΄ και φθάσαντες τον άφθαστον, εχάρησαν Αυτώ βοώντες΄ Αλληλούϊα". Από του χαιρετισμούς εις την Υπεραγία Θεοτόκο. 

Τον προ αιώνων εκ Πατρός γεννηθέντα, τον συνάναρχον Λόγον Πατρί και Πνεύματι, εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου σαρκωθέντα, τον άχρονον εν χρόνω εκ Παρθένου Μητρός τεχθέντα,  Χριστόν τον Θεόν,  δεύτε προσκυνήσωμεν ευλαβώς.

"Η Γέννησις σου Χριστέ ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως΄ εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες, υπό αστέρος εδιδάσκοντο, σε προσκυνείν τον Ήλιον της Δικαιοσύνης, και σε γινώσκειν έξ ύψους Ανατολήν, Κύριε δόξα σοι. ".