Ελευθερία στην ποίηση και στην τέχνη σημαίνει έμπνευση, πρωτοτυπία και αριστοτεχνία.

Ιδού ο έννους, ο αρχαίος και πολυμήχανος άνθρωπος που ξεκίνησε από τα σπήλαια
και ανέβηκε στη σελήνη, στο διάστημα και στα ουράνια προπύλαια.

Aνοίγω τα πανιά μου και τον ορίζοντα μου και πάνω απ΄τα κύματα περπατώ.
Ιδού ο πρώτος θαλασσοπόρος!   
Ανοίγω τα φτερά μου και τον ορίζοντα μου και πάνω απ΄τα σύννεφα πετώ.  
Ιδού ο πρώτος αεροπόρος! 
Ιδού ο πρώτος πύραυλος κι΄ο πρώτος δορυφόρος!

Παν εφ΄ω τις έραται και αγαπά.
Τέχνη είναι τα ανθρώπινα επινοήματα και τα καλλιτεχνήματα.  
Το κάλλιστο και αγλαό, το ωραίο και θαυμαστό.
Αν βρεις τον παράδεισο σ΄ένα και μόνο Λόγο, αν δεις τον παράδεισο σ΄ένα απειροελάχιστο κόκκο, σ΄ένα κήπο, σ΄ένα δένδρο, σ΄ένα άνθος,  σ΄ένα άστρο, σε μία αστραπή, σε μία προσευχή, σε μία αναλαμπή, σ΄ένα βρέφος, σε μια ευχή, σ΄ένα νεογέννητο παιδί, κράτησες στην παλάμη σου ολόκληρο τον κόσμο, κέρδισες την αιωνιότητα σε μία και μόνο στιγμή. 
Λογοτεχνία, ποίηση και τέχνη είναι η ελεύθερη δημιουργική και καλλιτεχνική έκφραση. 
Tέχνη δεν είναι μόνο η ζωγραφική,  η γλυπτική, η σκηνοθεσία, η ηθοποιία, ο ρυθμός, η κίνηση και ο χορός, το τραγούδι και η μελωδία. Τέχνη είναι και η γεωργική, η κηπουρική, η αρτοποιία και η μαγειρική, η ραπτική, το εργόχειρο και η υφαντική, η αγγειοπλαστική και η χειρουργική. 

Η γιαγιά μου η Μαρία η καλή έγνεθε στη ρόκα του προβάτου το μαλλί και ύφαινε στον αργαλειό την κουβέρτα τη ζεστή και το πολύχρωμο χαλί. 
Η κηρήθρα των μελισσών και το κελάηδισμα των πουλιών. 
Τα έργα των Μουσών και το αγλάισμα των ψυχών. 
Η έμπνευση και η πρωτοτυπία. 
Η μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας.  
Η μίμηση των αισθητών και των νοητών.
Η φιλοκαλία , η φιλοτεχνία και η καλαισθησία. 
Η δεξιοτεχνία και η καλλιτεχνία, η σύνθεση και η ισορροπία, η σύμμετρη διάταξη και η τέλεια αναλογία. 
Η παλίντροπος  αρμονία.
Η έντεχνη κατασκευή  μουσικών οργάνων, η μουσική σύνθεση, η μαεστρία και η αρμονία.
Τα ομηρικά έπη, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, η λυρική και η ελεγειακή, η δημοτική και η διδακτική ποίηση. 
Η αρχιτεκτονική και η περίτεχνη κατασκευή.  
Η αξιοσύνη του πνεύματος, των χειρών και των κτιστών. 
Τα παγκόσμια μουσεία, τα καλλιτεχνικά κειμήλια, τα αναμνηστικά ενθύμια, τα αγάλματα και τα ιστορικά μνημεία. 
Τα κλασικά και διαχρονικά, τα περίτεχνα και θαυμαστά του κόσμου κτίσματα και οικοδομήματα. 
Οι πυραμίδες, οι κλίμακες, οι κίονες και οι αψίδες. 
Τα Μινωικά ανάκτορα, τα αρχαιοελληνικά πρωτότυπα και τα υποδειγματικά αριστουργήματα.

Η Ακρόπολη των Αθηνών. 
Ο περικαλής και περίφημος Παρθενών, τ΄αετώματα και τα καλλιτεχνήματα, τα αγάλματα και τα φιλοτεχνήματα. 
Οι τρείς χάριτες, οι κίονες και οι καρυάτιδες. Η Αγλαϊα, η Ευφροσύνη και η Θάλεια. 
Ω, Αρχαίες Ελληνίδες, οι αθάνατες και τρισχαριτωμένες  κόρες!
Ω, γενέες και ανδρείες ψυχές σε γυναικείο σώμα! 
Ω, αρχαίο και ωραίο, το αθάνατο και λαμπερό Ελληνικό πνεύμα! 


Με σεβασμό προς τα ιερά, τα όσια και τα θεία.
Η αρχιτεκτονική των ιερών ναών, τα πνευματικά νάματα και τα έργα των πιστών, τα έργα των χειρών και τα οικοδομήματα των κτιστών.
Οι περίλαμπροι, επίγειοι και θαυμαστοί  ναοί της Ορθοδοξίας.
Ο ναός της του Χριστού Αναστάσεως και της του Θεού Αγίας Σοφίας.    
Ο πρόναος κι΄ ο κύριος ναός, ο βασιλικός, ο περικαλλής και λαμπερός ιερός ναός, ο θόλος και ο Παντοκράτωρ, ο τίμιος θρόνος και ο τίμιος του Ιησού Χριστού σταυρός, ο πολύφωτος πολυέλαιος, η εναρμόνιση και η διακόσμηση, τα εντός και τα εκτός, τα ορατά και τα αόρατα, τα βλεπόμενα και τα μη βλεπόμενα.
Πάντα ταύτα ουκ έστιν θέατρον.
Τα νάματα και τα σεβάσματα της πίστεως και της ορθοδοξίας.
Η κλίμακα και το ιερό βήμα, το ιερό θυσιαστήριο, το ιερό εικονοστάσιο, και το προσκυνητάριο, το αναλόγιο, το προσευχητάριο και το υμνολόγιο, τα αγιογραφήματα, τα ψηφιδωτά και τα εικονίσματα, η καλλίφωνη χορωδία και η θεία υμνωδία, η θεία δοξολογία και η θεία ευχαριστία. 
Πάντα ταύτα ουκ έστιν μύθος, φαντασία, θέατρο και υποκρισία, αλλ΄έστιν Θεία δοξολογία και λατρεία, Θεία κοινωνία και Θεία ευχαριστία εν Αγίω Πνεύματι και εν αληθεία. 
Πάντα ταύτα είναι άνωθεν δωρήματα, τάλαντα και χαρίσματα.

Η περίτεχνος και μυστήριος κιβωτός.  
Η πλοήγηση και η ναυπήγηση, η επιτυχής απογείωση και η ομαλή προσγείωση, η ικανότητα και η ευστοχία, η σύνθεση και η αρμονία. 

Η ραδιοφωνία και η τηλεπικοινωνία, τα μικροσκόπια, τα τηλεσκόπια και τα αστεροσκοπεία. 

Ο νους, το πνεύμα, η διάνοια, η σκέψη και η λογική συνδιαλέγονται και συνεργάζονται με τις αισθήσεις, άρα συναποτελούν ένα σύνολο, μία ενότητα, μία αρμονική ομάδα, ένα σώμα, μία καρδιά, μία ψυχή, μία ενιαία  λειτουργική αρμονική μονάδα. 
Πάντα ταύτα είναι άνωθεν δωρήματα, τάλαντα και χαρίσματα.
Χάρισμα είναι ν΄ αγγίζεις την διάνοια, την καρδιά και την ψυχή. 
Ανάστα ψυχή μου. 

Χάρισμα  είναι να αγγίζεις και να συγκινείς τις ανθρώπινες χορδές, να δίνεις αγαλλίαση και χαρά, να εμψυχώνεις και να ενθαρρύνεις, να παρηγορείς και να γλυκαίνεις τις πικραμένες ψυχές.

Χάρισμα  είναι να σμιλεύεις με τα σύνεργα σου την σκληρή πέτρα και την σκληρή καρδιά, να ημερεύεις τ΄ άγρια θεριά, να γαληνεύεις το πνεύμα, την ψυχή και την καρδιά.

Το γλυκόλαλο νανούρισμα και το ευχάριστο ξύπνημα. 

Ο αληθινός, ο γνήσιος και πειστικός, ο χαρισματικός, ο μελίρρυτος και αρμονικός, ο διδακτικός και δημιουργικός ποιητικός λόγος. 
Με ιερό δέος και σεβασμό προς τα Θεία, προς τα επτά σεπτά μυστήρια, στην αλήθεια και στην ορθοδοξία.
Στώμεν καλώς. Στώμεν μετά φόβου Θεού. Στώμεν ευλαβώς. 
Άνω σχώμεν  τας καρδίας.
Η θεία δοξολογία, η θεία ευλογία και η θεία ευχαριστία. Ο επινίκιος αίνος και ο δοξαστικός ύμνος, ο τρισάγιος, ο χερουβικός και ο ευχαριστήριος ύμνος, ο εγκάρδιος και εγκώμιος, ο αληθής και επάξιος θείος λόγος. 
Η υμνογραφία και η αγιογραφία. Η υμνωδία και η ψαλμωδία, η σύνθεση και η εναρμόνιση, η συμφωνία, η επικοινωνία και η αρμονία. 
Η φιλαρμονική και η καλλίφωνη χορωδία.  
Το ωραίο κάλλος, το καλό ποίημα και δοξολόγημα, το αγαστό δημιούργημα, το καλλιτέχνημα και το αριστούργημα.   
Η μουσική επένδυση του ποιητικού λόγου. 
Το εύηχο και ευχάριστο άγγελμα, το γλυκόλαλο άκουσμα, το ευαγγελικό ανάγνωσμα και το ακρόαμα, το θείο άκουσμα και το θείο κήρυγμα. 
Η αρμονία πνεύματος, σώματος και ψυχής. 
Το νάμα και το αγλάισμα  του πνεύματος, το άσμα της ψυχής και το ίαμα του σώματος.

Κρίμα που μερικοί άνθρωποι όσα δεν φθάνουν αντί να τα θαυμάζουν και να τα αγαπούν, τα καταστρέφουν και τα παραποιούν, τα βεβηλώνουν και τα συκοφαντούν, τα φθονούν και τα λιθοβολούν. 
Με σεβασμό, υπόκλιση και θαυμασμό στην έρευνα και στην επιστήμη, στην τέχνη και στην τεχνολογία, στο αρχαίο και στο νέο ελληνικό πνεύμα, στην ελληνική γραμματεία, στην ελληνική γλώσσα και στην λογοτεχνία. 
Με σεβασμό, υπόκλιση και θαυμασμό στην αφύπνιση και στην εκπαίδευση, στην έμπνευση και στην μύηση, στην ποίηση και στην μελοποίηση, στην εξέλιξη, στην ανάπτυξη και στον πολιτισμό, στην ανθρωποποίηση, στην αναγέννηση και στον ανθρωπισμό. 
Με θαυμασμό, υπόκλιση και σεβασμό στη θεοθέμελη, απέραντη και στεριοθέμελη συμπαντική θεία κτίση και δημιουργία. 
Με σεβασμό, υπόκλιση και συλλογισμό μπροστά"στην κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωση"στην τελειοποίηση και στην αγιοποίηση. 
Με βαθιά ευσέβεια, υπόκλιση και θαυμασμό μπροστά στη σεπτή και αχειροποίητη εικόνα της Παναγίας και στον Ευαγγελισμό. 
Με βαθύ συλλογισμό και με βαθιά υπόκλιση, με βαθύτατο δέος και σεβασμό μπροστά στον Κύριον Ιησού Χριστό, στην θεία ενσάρκωση και ενανθρώπηση, στην αναγέννηση και στην ανάσταση, στον Ελληνισμό και στον Χριστιανισμό.
Ύψιστη και τέλεια ποίηση είναι η απέραντη και θαυμαστή θεία κτίση και φύση, τα θεία και μέγιστα Έργα, τα θεία θαύματα, και τ΄ανθρώπινα όντα, τα ζωντανά και έμψυχα πλάσματα, γεννήματα, ποιήματα, κτίσματα και δημιουργήματα. 
Ο δημιουργικός και αιώνιος Θείος Λόγος. 
"Εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον Θεόν. Και Θεός ήν ο Λόγος. Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. πάντα δι΄Αυτού εγένετο, και χωρίς Αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν." 
Ιωάννην, Α΄.  
Και είπεν ο Θεός: Ας ποιήσωμεν 'Ανθρωπον κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωσιν ημών. Γέννεσις, Α΄. 
Ω, παναγία τριάς!  Ω Θεία και αγία πνοή, ψυχή και ζωή, ω,  άγιο πνεύμα και άγιο φως!
Ο έναστρος ουράνιος θόλος και το απέραντο θείο στερέωμα.  
Η αμηχάνου και η απείρου κάλλους ουράνια περιφορά, ο ήλιος, η σελήνη και τα άστρα, ο μέγας κι΄ο μικρός ενιαυτός, ο χρόνος και ο ρυθμός. 
Η απέραντος και υπέρλαμπρος Θεία κτίσις, η αρρήτου και η αφάτου, η απείρου και η αμηχάνου κάλλους θεία και αρμονική συμπαντική δημιουργία. 
Και είπεν ο Θεός: Γενηθήτω φως' και εγένετο φως.  
Ω θείο και αληθινό, άγιο, αιώνιο και αθάνατο, αϊδιο, απέραντο και ατελεύτητο, άυλο, νοητό και νοερό, αόρατο και ορατό, λαμπερό και ιλαρό, θαυμαστό, εφετό και αγαπητό άγιο πνεύμα και άγι φως! 
O επουράνιος, ο πανάγιος και ο αιώνιος πνευματικός και ιερός ναός. 
Μέγας είσαι Κύριε και Θεέ! πάνσοφα και μυστήρια, μεγάλα και θαυμαστά τα Έργα Σου! Κάποτε, στο παρελθόν, σε χρόνο απροσδιόριστο και αλλοτινό, μία ανεξήγητη και μυστήρια δύναμη μ΄ανέβασε ήπια και απαλά στον ουρανό΄ μου ΄δειξε τα μικρά και τα μεγάλα άστρα΄ μου γνώρισε την Θεία παντοδυναμία, την Θεία μεγαλειότητα και την πανσοφία, την Θεία ποίηση και την δημιουργία και αυτοστιγμεί η ίδια πάλι  δύναμη με κατέβασε απαλά- απαλά στη γη. 

 Με σεβασμό και  αγάπη Μαρίνα Ζηδιανάκη.

Ω, γλυκύ μου έαρ! ω, θείο και λαμπρό, γλυκύτατο και αναστάσιμο και ιλαρό μου φως! καλό πάσχα, καλή άνοιξη και καλή εν Χριστώ ανάσταση. Η πίστις δυναμούται, η φύσις ανασταίνεται και η χαρά πληρούται.

Υπεράνω πάντων των ορατών και των αοράτων ο Θεός. 

Πάντα τα σύμπαντα, οι άνεμοι και τα ύδατα, η θάλασσα και τα κύματα  υπακούουσι τω  Αγίω  Λόγω του Θεού.

Μέγας ει, Κύριε και Θεέ, και θαυμαστά τα σύμπαντα έργα Σου, και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων Σου.

Συ γαρ βουλήσει εξ΄ουκ όντων εις το είναι παραγαγών τα σύμπαντα, τω σω κράτει συνέχεις  την κτίσιν, και τη ση προνοία διοικείς τον κόσμον. 

"Εν αρχή  εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην". Γένεσις, Α΄, 1.

 "Η  δε γη ην αόρατος και ακατασκεύαστος΄ και σκότος επάνω της αβύσσου, και Πνεύμα Θεού 

επεφέρετο επάνω του ύδατος".  Γένεσις, Α΄, 2. 

"Το Άγιον Πνεύμα του Θεού έστι το ζωοποιούν" (Ιωάννη, ΣΤ΄, 63).

"Απεκρίθη Ιησούς΄ αμήν αμήν λέγω σοι, εάν μη τις γεννηθή εξ΄ύδατος και Πνεύματος, ου δύναται εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού". Ιωάννην Γ΄, 5.

. Και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτω  φως΄ και εγένετο φως. Γένεσις, Α΄, 3.

   "Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος.

2. Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν.

3. πάντα δι΄Αυτού εγένετο, και χωρίς Αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν".

Το κατά Ιωάννην Άγιον Ευαγγέλιον αναγιγνώσκεται κατά την Αναστάσιμη θεία λειτουργία .

Ο άγιος Ιωάννης ο θεολόγος ονομάζει Θεόν Λόγον τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν, ως το δεύτερο πρόσωπο της  παναγίας και ομοουσίου, ομοτίμου και αδιαιρέτου τριάδος.

 Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι΄ και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν.

Μάλλον θα ήταν εαρινή ισημερία, μάλλον θα ήταν άνοιξη όταν είπεν ο Θεός "γενηθήτω φως" και εγένετο φως.

"Και είδεν ο Θεός το φως ότι καλόν". 

Καλόν έστι το φως.

Καλόν 'εστι το αισθητό και το νοητό φως.

Καλόν έστι το φως των οφθαλμών του σώματος  ίνα θαυμάζωμεν τα θαυμαστά έργα  του πανσόφου Θεού Δημιουργού. 

"Ως εμεγαλύνθη τα έργα Σου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας". 

Καλόν έστι το πρώιμο φως΄ καλόν έστι των αστέρων του ουρανού το φως΄ καλόν έστι του ανατέλλοντος ηλίου το φως ΄καλόν έστι της ημέρας το φως΄ καλόν έστι της λυχνίας το φως΄ καλόν έστι της πίστεως το φως΄ καλόν έστι του Ηλίου της Δικαιοσύνης το φως΄ καλόν έστι του Ευαγγελίου το φως΄ καλόν έστι του Χριστού το φως΄ καλόν έστι της αληθείας το φως΄ καλόν έστι το άγιο, αληθινό και πνευματικό φως΄ καλόν έστι το  νοερό, νοητό και ιλαρό φως΄ καλόν έστι της Θείας γνώσεως το Φως.

"Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθέν έστι καταβαίνον από του Πατρός των φώτων, παρ ώ ουκ ένι παραλλαγή ή τροπής αποσκίασμα". Ιακώβου Α, α, 17.

Δόξα της Τρισηλίου Θεότητος το Άγιο Φως.

Ω, απείρου και  αμηχάνου, αρρήτου και αφάτου  κάλλους άκτιστο, υπερουράνιο, υπέρλαμπρο, ανέσπερο, αληθινό, σωτήριο, αϊδιο, αιώνιο και αθάνατο Θείο και Άγιο Πνεύμα, Θείο και Άγιο Φως!

"Και το φως εν τη σκοτία φέγγει, και η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν".

Ο τυφλός ο καθήμενος εν σκότει είδε το μέγα έλεος του Θεού.

      Ο τυφλός ο καθήμενος εν σκότει είδε το σωτήριον φως του Θεού. 

"Kαι στραφείς ο Κύριος προς τους μαθητάς κατ΄ιδίαν είπε:

Μακάριοι οι οφθαλμοί οι βλέποντες α βλέπετε". Λουκά, Ι΄, 23.

Τυφλός: Ο ανοίγων τους ουρανούς  άνοιξόν μου τους οφθαλμούς.

Ο  φωτίζων τους ουρανούς φώτισόν μου τους οφθαλμούς.

-Τις ήνοιξέ σου  τους οφθαλμούς; 

- Άνθρωπος λεγόμενος Ιησούς.

-Tι εποίησέ σοι; πως ήνοιξέ σου τους οφθαλμούς ;

Πως ανεώχθησαν οι οφθαλμοί σου;

- Ο φωτίζων τους ουρανούς ήνοιξέ μου τους οφθαλμούς. 

Ο φωτίζων τα σύμπαντα φώτισε και της ψυχής μου τα όμματα.

Άνοιξέ μου, Κύριε, τους οφθαλμούς της διανοίας.

-Tις ήνοιξέ σου τους οφθαλμούς; 

 Ο ανασταίνων τους νεκρούς ήνοιξέ μου τους οφθαλμούς.

Ο "Τις" είναι ο αεί Ων, ο αεί ζων Θεός, ο προ των αιώνων, του κόσμου και των ανθρώπων υπάρχων Θεός, η αρχή του παντός, ο εκ του μη όντος τα σύμπαντα  παραγαγών, ο πάνσοφος Κτίστης και Δημιουργός, ο Ποιητής του σύμπαντος κόσμου και του σύμπαντος ανθρώπου, πάντων των όντων και των κτισμάτων, ορατών τε πάντων και αοράτων, του ουρανού και της γης, των υδάτων και της θαλάσσης και πάντων των εν αυτοίς, ο αίτιος της ζωής ημών, ο ζωοδότης και φωτοδότης τριαδικός Θεός, ( και είπεν ο Θεός΄ποιήσωμεν άνθρωπον κατ΄εικόνα ημετέραν και καθ΄ομοίωσιν), ο μεθ΄ημών Θεός, ο πανταχού παρών, ο προνοών, ο θησαυρός και ο δωρητής πάντων των αιωνίων καλών και αγαθών, ο Κύριος και Θεός, ο Βασιλεύς και Παντοκράτωρ, ο Δεσπότης και Κυβερνήτης του παντός,  ο πανάγιος και πανδίκαιος, ο υπερούσιος και ο υπερουράνιος, ο υπεράγαθος και πανάγαθος, ο παντογνώστης και καρδιογνώστης, ο ζωοποιών, ο ευλογών, ο σώζων, ο φωτίζων, ο αγαπών, ο ελεών, ο αγιάζων, ο θαυμάσια ποιών, ο αποκαλυπτόμενος εν ημίν, ως φιλάνθρωπος και πολυεύσπλαγχνος, μέσω των αγίων, σεπτών και θαυμασίων Αυτού πνευματικών δυνάμεων, μυστηρίων και  ακτίστων ενεργειών Του δια την σωτηρίαν ημών. 

  Ούτος ο Άγιος Τριαδικός Θεός, η πηγή της ζωής, της  αγίας αγάπης, του αγίου πνεύματος και του αγίου φωτός έρχεται εις νοερά και αισθητή, ζώσαν και αγίαν κοινωνίαν μεθ΄ημών των πιστών. 

Ούτος ο απειροδύναμος, ο απρόσιτος και Άγιος Θεός, ως αιώνιος αλήθεια, έρχεται ειρηνικός, πράος και ταπεινός, ως αγία αγάπη και άγιο φως  εν τη καρδία, εν τη ψυχή , εν τη διανοία, εν τω είναι ημών. 

Ο άκτιστος, ο αόρατος και απρόσιτος Θεός γίνεται εν ημίν ορατός και προσιτός, αξιόπιστος, άγιος και ευλογητός .

"Ήκουσεν ο Ιησούς ότι εξέβαλον αυτόν έξω, και ευρών αυτόν είπεν αυτώ΄

Συ πιστεύεις εις τον Υιόν του Θεού; 

απεκρίθη εκείνος και είπε΄ και τις έστι, Κύριε, ίνα πιστεύσω εις αυτόν; 

είπε δε αυτώ ο Ιησούς΄ και εώρακας αυτόν και ο λαλών μετά σου εκείνός έστιν. 

ο δε έφη΄ πιστεύω, Κύριε΄ και προσεκύνησεν Αυτώ".

Ευαγγέλιον Ιωάννην Θ΄, 35,36,37,38.

Μακάριοι οι οφθαλμοί  οι είδον και ήκουσαν και επίστευσαν και προσεκύνησαν Αυτόν.

Μακάριοι και οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες.

"Τούτο δε έστι το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός, ίνα πας ο θεωρών τον Υιόν και πιστεύων εις Αυτόν έχει ζωήν αιώνιον, και αναστήσω αυτόν εγώ τη εσχάτη ημέρα". Ιωάννην, ΣΤ΄, 40. 

"πάντα δι΄Αυτού εγένετο, και χωρίς Αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν"

"Ο κόσμος δι΄Αυτού εγένετο".

 Μέγας, ει, Κύριε και Ύψιστε, Πάνσοφε,Υπεράγαθε και Υπεράγιε Θεέ και θαυμαστά τα έργα Σου.

        "εις τα ίδια ήλθε, και οι ίδιοι Αυτόν ου παρέλαβον".  Ιωάννην, Α΄, 11.

"Τοσαύτα  δε έργα Θεού, τοσαύτα Θεία θαύματα και σημεία εποίησεν και εφανέρωσεν ο Άγιος, ο προ αιώνων, ο προ καταβολής κόσμου,  αγγέλων και ανθρώπων, ο αγαπητός και μονογενής Λόγος και Υιός, "δι΄ου τα πάντα εγένετο" η δύναμις, η σοφία, το απαύγασμα της δόξης του Θεού Πατρός, ο Κύριος και Θεός ημών Ιησούς Χριστός, έμπροσθεν των οφθαλμών αυτών και ουκ επίστευσαν εις Αυτόν. "

"Αύτη δε έστιν η κρίσις΄ ότι το φως ελήλυθεν εις  τον κόσμον, και ηγάπησαν οι άνθρωποι μάλλον το σκότος ή το φως΄ ην γαρ πονηρά αυτών τα έργα. 

"Πας γαρ ο φαύλα πράσσων μισεί το φως και ουκ έρχεται προς το φως, ίνα μη ελεγχθή τα έργα αυτού.

Ο ποιών την αλήθειαν έρχεται προς το φως, ίνα φανερωθή αυτού τα έργα, ότι εν Θεώ έστιν ειργασμένα". Ιωάννην, Γ΄, 19,20, 21. 

"Όσοι δε έλαβον Αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι, τοις πιστεύουσιν εις το όνομα Αυτού". Ιωάννην, Α΄, 12.

Με τα δάκρυα μου σε ποτίζω, με την πνοή μου σε ανοίγω και με το φως μου σε φωτίζω.

"Ανοίξω το στόμα μου εν παραβολαίς".  

"Tα άνθη ώφθη εν τη γη". 

"Κατανοήσατε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνουν" Λουκά  ΙΒ΄, 27. 

Στα κάλλιστα, στα εύοσμα και  μοσχοβόλα άνθη οι μέλισσες τριγυρνούν, γύρη γυρεύουν και νέκταρ ρουφούν, τα  άνθη γονιμοποιούν, τον Θεό Κτίστη και την φύση υμνολογούν, μέλι στην κηρήθρα μας κερνούν, την γεύση μας γλυκαίνουν και μας ευχαριστούν.

Αν  βρείς τον παράδεισο σ΄ενα και μόνο λόγο, αν δεις τον παράδεισο σ΄ ένα απειροελάχιστο κόκκο, σ΄ενα κήπο, σ΄ ένα άνθος, σ΄ένα κρίνο, σ΄ενα τριαντάφυλλο, σ ένα νεογέννητο παιδί, σ΄ένα άστρο, σε μια αστραπή, σε μια προσευχή, σε μια αναλαμπή, κράτησες στην παλάμη σου ολόκληρο τον κόσμο, κέρδισες την αιωνιότητα σε μια και μόνο στιγμή. 

"Και είπεν ο Θεός: Βλαστησάτω η γη βοτάνην χόρτου, σπείρον σπέρμα κατά γένος και καθ΄ομοιότητα,  και ξύλον κάρπιμον ποιούν καρπόν, ου το σπέρμα αυτού εν αυτώ κατά γένος και καθ΄ ομοιότητα επί της γης. Και εγένετο ούτως." Γένεσις, κεφ. Α,11-12.
Η θεία προσταγή  υπάρχει μέσα εις την γη΄  παράγη βοτάνας και σπέρματα και δένδρα...
Ω θεοθέμελη και στεριοθέμελη τροφομητέρα γη.
Μέγας, ει, Κύριε, και θαυμαστά τα σύμπαντα έργα Σου, και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων Σου.

                                           

Πολλοί "ρήτορες" με την ευγλωττία τους μαγεύουν τα πλήθη.
Πολλοί "ρήτορες" με την πολυλογία τους κουράζουν τα πλήθη.
Τα τριαντάφυλλα δεν μιλάνε, αλλά μοσχοβολάνε.

Άνοιξε τα μάτια της η αμυγδαλιά και γιόμισαν με άνθη τα άδεια της κλαδιά. 

Άνοιξε κι΄ η μανόλια τα άσπρα πέταλα της και χάρισε απλόχερα το πλούσιο άρωμα της.  

Άνοιξε κι΄ η πασχαλιά και γιόμισαν με άνθη τα άδεια της κλαδιά.

τι; τι;τι ρογδιά! κελαηδούνε τα πουλιά στα ανθισμένα τα κλαδιά.  

Tα κρίνα αυξάνουν, ανοίγουν και μοσχοβολούν.
Πως από ένα μικρό κόκκο φυτρώνει ένα όμορφο φυτό;
"Καταμάθετε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνουν΄ ουδέ νήθουν, ουδέ κοποπιούν."

Και η αθώα πεταλούδα με τα λευκά φτερά στα λούλουδα πετάει με χαρά.

Άνθησε και το χαμομηλάκι..  "Μηδένα καταφρονήσετε".
"Ο ταπεινών εαυτόν υψωθείσετε".


  

 Άνθισαν και τα γιασεμιά.

 Ορέγομαι τον ουρανό, τον ήλιο και την λάμψη, τη φύση και την άνοιξη, τη μυρωδιά και τ΄άνθη.
 μα πιότερο τα ψυχικά και τα πνευματικά τα κάλλη, το άγιο φως, την θεία λάμψη και την χάρη.          

Ο ουρανός αγάλλεται κι΄η γη πανηγυρίζει. 

Πάσα η κτίσις χαίρεται, αγάλλεται και λαμπυρίζει. 

Η πίστις δυναμούται, η φύσις ανασταίνεται και η χαρά πληρούται. 

Το περιβόλι ανοίγει, ανθίζει και μοσχομυρίζει ωσάν ναός λαμπροντυμένος και μοσχομυρισμένος. Του Κυρίου του σύμπαντος η θεία κτίσις και η φύσις, η άγια  πνοή, το πνεύμα, η ψυχή και η ζωή, ο ουρανός και ο αιθέρας, ο ήλιος και τα ύδατα, η θάλασσα και η γη. 

Καιρούς και χρόνους μεταβάλλει, με φως, αγάπη και χαρά τα πλάσματα του περιβάλλει. 

"Μεγας είσαι Κύριε και Θεέ, μεγάλα και θαυμαστά τα εν ανθρώποις έργα Σου."   

"Και ουδέν σπουργιτάκι επιλελησμένον Ενώπιον Σου."

Λέγει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός: Εγώ Είμι ο Ποιμήν ο καλός και σεις τα πρόβατά μου.
Ο Ποιμήν ο καλός την ψυχήν Αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων. Καγώ ζωήν αιώνιον δίδωμι αυτοίς, και ου μη απόλωνται εις τον αιώνα, και ουχ αρπάσει τις αυτά εκ της χειρός μου. Ιωάννην Ι΄. 

"Και εκάλεσεν ο Θεός  την ξηράν γην και τα  των υδάτων εκάλεσε "θαλάσσας."  Γένεσις, κεφ. Α΄. Ι΄

Αγγελικές!  "εν τη αναστάσει των νεκρών ως άγγελοι Θεού έσονται".

Φωτογραφία από το όρος των ελαιών.
Και θείς τα γόνατα ο Ιησούς προσηύχετο.
Πάτερ επουράνιε, Πάτερ Άγιε, Πάτερ Δίκαιε, γενηθήτω το θείον, το άγιον και σωτήριον θέλημα Σου.

                                                                    Ω άγια προσευχή!

Μυρτιά! 

                                           Η άνυδρος μάνα γη προσμένει την εξ΄ουρανού βροχή.
                                              Ο κόκκος του σίτου πέφτει και θάβεται στη γη.
                               Κύριε και Θεέ, ανάγαγέ με από το σκότος, από το θάνατο και τη φθορά.
                                                      Ο χρόνος περνά κι΄ο ήλιος ξανά γυρνά.
Ο πεσών σπόρος του σίτου στη γη, από το χώμα ξεπροβάλλει στο φως με νέα εμψυχωμένη μορφή.
Ο στάχυς, ο πράσινος και τρυφερός βλαστός φέρει κατά γένος και καθ΄ομοιότητα του αρχικού, πολλαπλάσιο καρπό του ενός.  Η γη εβλάστησε τον σπόρο κ΄απέδωσε πολύ καρπό.

  

 "Εγώ είμι η άμπελος η αληθινή, και ο Πατήρ μου ο γεωργός έστι. Εγώ είμι η άμπελος, υμείς τα κλήματα. Ο μένων εν εμοί καγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν, ότι χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν. Καθώς ηγάπησέ με ο Πατήρ, καγώ ηγάπησα υμάς. Μείνατε εν τη αγάπη τη εμή". Ιωάννην ΙΕ.
Τόσο πολύ  ηγάπησε ο Θεός τον σύμπαντα κόσμον, τόσο πολύ ηγάπησε ο Θεός τον σύμπαντα Άνθρωπον!
"Αγαπητοί, ει ούτως ο Θεός ηγάπησεν ημάς, και ημείς οφείλομεν αλλήλους αγαπάν ". Ιωάννου Α΄, 11.
"Ο Θεός αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ  μένει και ο Θεός εν αυτώ".

" Μιά μέρα, ένα πρωινό επροχώρησα μόνος μου στο παρθένο δάσος. ΄Ολα, δροσισμένα από το πρωινό αγιάζι , λαμπύριζαν στον ήλιο. Βρέθηκα  σε μια χαράδρα. Την πέρασα. Κάθισα  σ΄ένα βράχο. Δίπλα μου κρύα νερά κυλούσαν ήσυχα κι έλεγα την ευχή. Ησυχία απόλυτη. Τίποτα δεν ακουγόταν. Σε λίγο, μέσα στην ησυχία ακούω μία γλυκιά φωνή, μεθυστική, να ψάλλει, να υμνεί τον Πλάστη. Κοιτάζω, δεν διακρίνω τίποτα. Τελικά, απέναντι σ΄ένα κλαδί βλέπω ένα πουλάκι΄ ήταν αηδονάκι. Κι΄ακούω το αηδονάκι να κελαηδάει, να σχίζεται.΄μάλλιασε, που λέμε, η γλώσσα του, φούσκωσε απ΄τους λαρυγγισμούς ο λαιμός του. Αυτό το πουλάκι το μικροσκοπικό να κάνει κατά πίσω τα φτερά του, για να έχει δύναμη και να βγάζει αυτούς τους γλυκύτατους τόννους, αυτή την ωραία φωνή και να φουσκώνει ο λάρυγγας του! Πώ, πώ, πώ! Να ΄χα  ένα ποτηράκι με νερό, για να πηγαίνει να πίνει και να ξεδιψάει!  Μου ήλθαν δάκρυα στα μάτια... Δεν μπορώ να σας μεταφέρω αυτά που ένιωσα. Αυτά που αισθάνθηκα. Σας φανέρωσα, όμως, το μυστήριο. " 

Βίος και λόγοι του Αγίου Πορφυρίου στο ΄Άγιο όρος. 

Πάσχα 2015.

Ευχαριστώ την Google γιατί μου ΄δωσε την πρόσβαση, την δυνατότητα και την ευκαιρία να εκφράσω δημόσια κι΄ελεύθερα τις σκέψεις, τις απόψεις και τις αντιλήψεις μου. Έγραψα στον ιστό αντί να γράφω στο χαρτί και χωρίς να προσδοκώ δημόσια προβολή. Έγραψα στον ιστό χωρίς να φιλοδοξώ να γίνω ένας καινοφανής αστέρας, ο πολικός αστέρας, ο αυγερινός, ή ένας αειφανής, λαμπρός και φαεινός αστέρας. Ευχαριστώ και τους φίλους αναγνώστες κι΄ ελπίζω να ωφέλησα και να μην έβλαψα ουδεμία ψυχή με τα λόγια μου και με την συγγραφή μου." το μη καλώς λέγειν ου μόνον εις αυτό τούτο πλημμελές, αλλά και κακόν τι εμποιεί ταις ψυχαίς." "Ευ αγωνίζεθαι και ευ ποιείν, ευ πράττειν και ευ ζην." Μαρίνα Ζηδιανάκη.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! πως να συλλάβει ο νους μου την ασύλληπτη ελευθερία;

Δημοκρατία σε μία κοινωνία-πολιτεία δεν σημαίνει απεριόριστη ελευθερία δράσεως χωρίς αιδώ και σεβασμό. Δημοκρατία δεν σημαίνει κατάχρηση εξουσίας και κατάχρηση του δικαιώματος της ελευθερίας. Δημοκρατία δεν σημαίνει αναρχία. Ελευθερία δεν σημαίνει ανομία και παρανομία. Ελευθερία δεν σημαίνει "λέω και πράττω ο,τι θέλω χωρίς φόβο Θεού, χωρίς αιδώ, χωρίς ντροπή και σεβασμό.""το μη ορθώς και καλώς λέγειν ου μόνον εις αυτό τούτο πλημμελές, αλλά και κακών τι εμποεί ταις ψυχαίς." Ελευθερία δεν σημαίνει αδικοπραξία, κακοποίηση και βλασφημία, ιεροσυλία και ασυδοσία, αδυσώπητη καταστροφή και αυθαιρεσία. Ελευθερία δεν σημαίνει ψυχική και σωματική βία και βιαιοπραγία, κακοποίηση και λεηλασία, διαφθορά και κακουργία. Ελευθερία δεν σημαίνει καταπίεση, υπακοή και υποταγή σ΄έναν σκληρόκαρδο και ασεβή, σ΄εναν διεστραμμένο και ψυχασθενή, σ΄έναν απάνθρωπο και πολεμοχαρή τύραννο, εχθρό και καταπιεστή, σε μία διεφθαρμένη, άδικη και ανήθικη, σκληρή και ανελέητη εξουσία. Ελευθερία δεν σημαίνει η δια των όπλων, η δια πυρός και σιδήρου επιβολή και προσβολή. Ελευθερία δεν σημαίνει σκλαβιά και αιχμαλωσία, αδυσώπητη δουλεία και τυραννία, ανθρωποκτονία, γενοκτονία και παιδοκτονία. Θάρρος, παλληκαριά και γενναιότης δεν σημαίνει θράσος και ασέβεια, αυθάδεια και αναίδεια. Η Ελευθερία έχει και αρχές και μέτρο και κανόνες και όριο. Η ελευθερία είναι προσωπική και συλλογική. Η Ελευθερία μου σταματά στο σημείο που αρχίζουν τα γνωστά και σεβαστά δικαιώματα του πλησίον μου και των συνανθρώπων μου, στο σημείο που δεν βλάπτω μήτε ένα, στο σημείο που δεν βλάπτω το γήινο και παγκόσμιο φυσικό περιβάλλον, στο σημείο που δεν ενοχλώ, στο σημείο που δεν παραβιάζω δημόσιο, ιδιωτικό, αλλότριο και εθνικό χώρο, στο σημείο που δεν διαταράσσω την κοινή ησυχία, την ψυχική γαλήνη, την προσευχή και την ηρεμία, στο σημείο που δεν εμποδίζω και δεν αδικώ, στο σημείο που δεν προκαλώ το κοινό αίσθημα ηθικής και δικαίου, στο σημείο που δεν προκαλώ την δημόσια αιδώ. Ελευθερία στην ποίηση και στην τέχνη σημαίνει έμπνευση και φαντασία. Ανοίγω τα πανιά μου και τον ορίζοντα μου και πάνω στα κύματα περπατώ. Ανοίγω τα φτερά μου και τον ορίζοντα μου και πάνω απ' τα σύννεφα πετώ. Ελευθερία σημαίνει αυτογνωσία και αυτονομία, αυτοδιάθεση και αυτοβουλία, ελεύθερη και υπεύθυνη επιλογή και εκλογή. Επιλέγω, προτιμώ και ακολουθώ εκείνο το οποίο ο νους, το πνεύμα, η καρδιά, η ψυχή και το είναι μου ελκύει,  εκείνο το οποίο κρίνω και θεωρώ κάλλιστο και άριστο, εκλεκτό και σωστό και όχι εκείνο το οποίο οι άλλοι θέλουν να μου υποβάλλουν, να μου σερβίρουν και να μου επιβάλλουν. Αφήνω κάτω τα δυσβάστακτα βάρη και τα ασήκωτα φορτία. Παρατάω το ανώφελο, το άχρηστο, το περιττό και βλαβερό και κρατάω το ωφέλιμο, το χρήσιμο, το εκλεκτό, το καλό και αγαθό. Η ανεξαρτησία, η ανεξικακία και η ανεξιθρησκεία. Ελευθερία σημαίνει ελεύθερη βούληση και συνείδηση, ελεύθερη γνώση, σκέψη και έκφραση, ελεύθερη απόφαση και θέληση, ανάπτυξη και αύξηση, αυτάρκεια και ανεξαρτησία. Ο ελεύθερος χώρος και χρόνος και το ελεύθερο πεδίο. Αν δεν μ΄αρέσει η κοσμική και η πολιτική εξουσία αλλάζω πορεία. Αν δεν μ΄αρέσει  η άσχημη πόλη, o θόρυβος και τα καυσαέρια, η ασχήμια και η ακαθαρσία, πηγαίνω στη φύση, στη θάλασσα και στα όρη. Αν δεν μ΄αρέσουν τα υποχθόνια, τα ανήλεα και σκοτεινά υπόγεια πηγαίνω στα ευήλια και διαυγή ανώγεια. Αν δεν με εκφράζουν οι ανθρώπινοι νόμοι και οι φρουροί, τα ανθρώπινα φρονήματα και τα κατεστημένα, τότε αναζητάω Θεού Λόγο, θεία φώτιση και θείο φρόνημα, θεία φωνή, θεία βοήθεια και θεία αρωγή. Αν δεν μ΄ευχαριστούν τα επίγεια και τα γήινα ανεβαίνω στα αιθέρια και στα ουράνια. Ζήτω η απελευθέρωση απ΄τα δεσμά, τα βάρη και τα δεινά, από τον πόνο και την οδύνη, από την άγνοια και την αγνωσία, από τον στεναγμό και τον σκοταδισμό. Ζήτω η έλευση του φωτός. Ω παίδες Θεών και Ελλήνων, εμπρός βοηθήστε την Πατρίδα. Ίτε, παίδες Ελλήνων ελευθερούτε την Ελλάδα. Εάν μισείτε κι΄αδικείτε ο εις τον άλλο δεν σας πρέπει προκοπή και ελευθεριά."Εν τη ενώσει η ισχύς."Ενωθείτε, αγκαλιασθείτε σαν αδέλφια γκαρδιακά. Χαίρε, ω χαίρε ελευθεριά! Προσκάλεσα σε σύνοδο και σε δείπνο την Αγάπη και την Ειρήνη, την Αρετή και την Δικαιοσύνη κι΄αμέσως έφυγαν η κακία, η διχόνοια, η έριδα και η αδικία. Ζήτω η παγκόσμια δικαιοσύνη, η αγάπη, η ομόνοια και η καλοσύνη, η φιλία και η ειρήνη. Ανδρών και γυναικών επιφανών και εκλεκτών, καλών και αγαθών πάσα υφήλιος Πατρίς, πάσα η γη Μητρίς. Μαρίνα Ζηδιανάκη. 

Tης πατρίδας μου Ελλάδας τα γλαυκά και τα γαλάζια περιγιάλια, ο ήλιος ο λαμπρός, τα μικρά και τα μεγάλα της νησιά και τα απάνεμα λιμάνια. Της πατρίδας μου Ελλάδας τα μικρά και τα ψηλά βουνά, οι νεροπηγές και τα τρεχούμενα ποτάμια, τ΄ανθηρά και καταπράσινα λιβάδια. Μεγάλωσα με μέλι και με γάλα, με λίγο ψωμί κ΄ελιά, με λίγα χορταράκια και ψαράκια. Δόξα στον Επουράνιο, δόξα στον Υψιστο και Μέγα Δημιουργό, δόξα στον Πανάγαθο Θεό. Δόξα σοι Κύριε Θεέ στα Έργα Σου, στα αγαθά και στα ελέη Σου.

.

Ελελεύ, ελελεύ, ελελεύ, η πατρίδα μου Ελλάδα ελελίζει.Έλεος ζητάει και στρέφεται προς όλες τις διευθύνσεις. Κράτα γερά ταλαίπωρη πατρίδα, βάστα και μη λιγοψυχάς, κράτα και μη λυγίζεις. Κράτα ψηλά το θείο φρόνημα και το ανάστημα σου, κράτα στην αγκαλιά σου τ΄αθάνατα και ένδοξα παιδιά σου. Κράτα την ασπίδα, την πίστη σου και την ελπίδα, πέρασες και χειρότερα δεινά. Βάστα πατρίδα και μη λιγοψυχάς, κράτα Ελλάδα και μη λυγίζεις.΄Ιτε παίδες Θεών και Ελλήνων. Ευαγγελίζεσθαι και ευλογείν, ευ πράττειν και ευ ποιείν, ευ αγωνίζεσθαι και ευ ζην. Μαρίνα Ζηδιανάκη.

Ω μάνα και πατέρα, πως το βλαστάρι θα ανθίσει αν το φως δεν το φωτίσει; Ας προσέχουν οι γονείς τα παιδιά. Μακριά τ΄ανήλικα παιδιά από τ΄ανήμερα θεριά. Μακριά τ΄αθώα και απονήρευτα παιδιά από τ΄απάνθρωπα θεριά.

           "Και αν δεν γίνετε όπως τα παιδιά δεν θα εισέλθετε στην βασιλεία των ουρανών."

Στεγαστικά και καταναλωτικά τραπεζικά δάνεια.

Ο σύζυγος και η σύζυγος λογομαχούν. Ο άνδρας θυμωμένος απευθύνεται στη γυναίκα του και φωνάζει: Τις πταίει; Εσύ γυναίκα  φταις. Εσύ απερίσκεπτη και αχόρταγη γυναίκα φταις. Εσύ΄σαι υπαίτια, εσύ με παρέσυρες και πήρα δάνεια και τώρα οι δανειστές με κυνηγούν. 'Ησουν φτωχιά κι΄ήθελα να σε κάνω πλούσια. Εσύ με παρέσυρες και πήρα δάνεια για να σου χτίσω παλάτια και πισίνα. Εσύ με παρέσυρες για ν΄αγοράσω λιμουζίνα και να σε πάω ταξίδια. Εσύ με παρέσυρες για να σου πάρω λούσα, φορέματα και αρώματα, κουστούμια και ταγιέρια, στολίδια, κοσμήματα και δακτυλίδια. Η γυναίκα λυπημένη απευθύνεται στον άνδρα της και του απαντά: Δεν φταίω εγώ, υπαίτια είναι η τράπεζα, η τράπεζα φταίει. Η τράπεζα σε κάλεσε, η τράπεζα σε παρέσυρε. Η Τράπεζα άνοιξε τα συρτάρια της και μας έδωσε τα λεφτά...zidianakimarina@gmail.com    

Ω, Θεέ μου, τι κρίμα να κυβερνάει αυτόν τον κόσμο το χρήμα.

Από την ίδια πηγή, από την ίδια καρδιά κι΄από την ίδια ψυχή, από το ίδιο πνεύμα κι΄από το ίδιο στόμα ρέει και η ευλογία και η βλασφημία; η αγάπη και η κακία; η αλήθεια και το ψέμα; η αγαθοεργία και η κακουργία; η Θεοπιστία και η παραδοπιστία; η Θεοφιλία και η φιλαργυρία; Ο δε Ιησούς έλεγε: Πάτερ, άφες αυτοίς΄ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. 

Σήμερα είναι παγκόσμια εορτή; σήμερα εορτάζει η θεόπλαστη γυνή; Η μνήμη μου και η καρδιά μου εις την πάναγνον και μητροπάρθενον Μαρία και αειπάρθενον Θεοτόκον Παναγία με οδηγεί. "Χαίρε, κεχαριτωμένη' ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.

               

Σπούδασα μαθηματικά,οικονομικά,νομικά,πολιτικά΄και να΄μαι δω μπροστά σε τόσα φώτα, ανήμπορος και φτωχός μπροστά σε τόσα στόματα, σε τόσα όμματα και ώτα.

Λέγεται ότι ακρόπολη του σώματος είναι το κεφάλι και ότι εκεί ψηλά στην κορυφή του σώματος τοποθέτησε ο Θεός τα ευγενέστερα και χρησιμότερα ανθρώπινα όργανα, δηλαδή τον εγκέφαλο, το μυαλό-νου, την διάνοια, τα όμματα-μάτια, τα ώτα και το στόμα. Λυχνάρια δε του σώματος είναι τα γερά και λαμπερά μάτια. O νους, η διάνοια, το πνεύμα, η σκέψη και η λογική συνδιαλέγονται και συνεργάζονται με τις αισθήσεις, άρα συναποτελούν ένα σύνολο, μία ομάδα, ένα σώμα, μία ψυχή, μία ενότητα, μία ενιαία λειτουργική μονάδα. Το πνεύμα και η προσευχή συνδέει τον άνθρωπο με τον Θεό. Το πνεύμα ανήκει στον Θεό. "Πάτερ, εις χείράς Σου παρατίθεμαι το πνεύμά μου."    

Tiς ελευθερώσει ημάς από τα οφειλόμενα χρέη; "Και εάν δανείζητε παρ΄ων ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; " Λουκά ΣΤ΄,34.

Τις ελευθερώσει ημάς από τα οφειλόμενα χρηματικά βάρη; τις ελευθερώσει ημάς από τους  δανειστάς; τις ελευθερώσει ημάς από τα συσσωρευμένα οικονομικά χρέη; τις ελευθερώσει ημάς  από τους πιστωτάς; δει δε χρημάτων, χρείαν έχομεν χρημάτων, ανάγκη εστί χρημάτων, νομισμάτων, ομολόγων και συναλλαγμάτων και άνευ τούτων ουδέν έστι γενέσθαι των δεόντων και αναγκαίων πραγμάτων. 

Βεβαίως είναι δίκαιο και πρέπον τα δανεικά και οφειλόμενα στο δανειοδότη να επιστρέφονται, εκτός και αν με τη θέληση του ιδίου του δανειοδότη (ιδία/οικεία βουλήσει και δικαία κρίσει, καθότι τα πάντα ρεί, καθότι αι δυνάμεις εκλείπουν, καθότι τα γόνατα λυγίζουν, καθότι τα μάτια ρέουν δάκρυα...) τα δανεικά και οφειλόμενα, εν όλω ή εν μέρει, στον δανειολήπτη-χρεοφειλέτη  χαρίζονται.  

Είθε, μακάρι  να μου χαρίσει  η τράπεζα το δάνειο. 

Ο εκάστοτε δανειστής-πιστωτής οφείλει να γνωρίζει ποιόν και δια ποίον σκοπό δανίζει, ειδεμή είναι ο ίδιος υπεύθυνος εάν δεν λάβει από τον δανειολήπτη τα οφειλόμενα δανεικά. 

Εάν δεν πείθω τον δανειστή τα χρήματά του να μου εμπιστευτεί, τότε είμαι αναξιόπιστος. 

Εάν παραπλανήσω και εξαπατήσω τον δανειστή, εάν ψευδολογήσω, εάν πλαστογραφήσω, εάν μηχανορραφήσω, εάν δολοπλοκήσω και το ληφθέν δάνειο ασκόπως, αδίκως και ασώτως σπαταλήσω, τότε και τον εαυτό μου έχω βλάψει και τον δανειστή. 

Εάν σε οποιονδήποτε χρωστώ, δεν μπορώ ν΄αναπαυθώ, δεν μπορώ να κοιμηθώ. 

Μακάριον έστι το ελεείν."Μακάριόν έστι μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν."πράξεις. 

Καλύτερος ο φιλότιμος ανοιχτοχέρης παρά ο αφιλότιμος σφιχτοχέρης. 

Και νυν, απόδωσε τον λόγο της διαχείρισης των ταλάντων που σου έδωσα, απόδωσε τον λόγο της διαχείρισης των χρημάτων που σου έδωσα, απόδωσε τον λόγο της οικονομίας σου. 

Ουκ έστιν δίκαιον να πληρώνουν οι απόγονοι τα λάθη των προγόνων. 

Ουκ έστιν δίκαιον να πληρώνουν οι αθώοι τα κακώς πεπραγμένα των ανόμων και παρανόμων. Ουκ έστι δίκαιον οι όντως δίκαιοι και οι αθώοι να πληρώνουν και οι πονηροί, οι πλούσιοι και οι φιλάργυροι, οι κλέπτες, οι ένοχοι και οι παραβάτες, αι αλώπεκες και οι εν ενδύμασι προβάτου λύκοι να γλυτώνουν. 

Ουκ έστιν δίκαιον οι μεν να θλίβονται, να στερούνται και να λιμοκτονούν, οι δε να χαίρονται, να παραφουσκώνουν και να γλεντοκοπούν. 

Ουκ έστιν δίκαιον να πληρώνουν όλοι τα λάθη των ολίγων αρχόντων και των ολίγων κυβερνώντων. 

Ουκ έστιν δίκαιον να πληρώνει ο αξιόπιστος, ο δίκαιος, ο έντιμος και φτωχός βιοπαλαιστής τα κεκρυμμένα βαλάντια, τα βιβλιάρια και τα θησαυροφυλάκεια των ολίγων αφιλοτίμων και αστόργων και επιτηδείων πλουσίων. 

Ουκ έστιν δίκαιον να πληρώνει ο φτωχός λαός τα κακώς πεπραγμένα, τα κλεμμένα και τα κεκρυμμένα των δημοσίων ταμείων.

"Ο πιστός εν ελαχίστω και εν πολλώ πιστός έστι, και ο εν ελαχίστω άδικος και εν πολλώ άδικός έστιν."

Ο ειπών ου φονεύσεις, είπε και ου κλέψεις, είπε και ου ψευδομαρτηρήσεις, είπε και ουκ επιθυμήσεις και ου λεηλατήσεις και ουκ αποστερήσεις όσα τω πλησίον σου εστί, είπε και ουκ αδικήσεις και ουκ υβρίσεις και ουκ αντιδικήσεις,  και ου κακίσεις και ου βλασφημήσεις, είπε και αγαπήσεις Κύριον τον Θεό Σου εν όλη τη καρδία σου, εν όλη τη ψυχή σου, εν όλη τη διανοία σου και τον πλησίον σου ως τον εαυτό σου. Αιώνιος , παγκόσμιος και αμετάβλητος Θείος Νόμος και Λόγος απευθυνόμενος προς όλους του ανθρώπους, εν παντί χώρω και χρόνω, προς όλες τις ηλικίες, προς όλες τις γενεές, πρός όλες τις κοινωνικές τάξεις, προς όλες τις θρησκείες, προς όλες τις φυλές, προς όλα τα έθνη, προς όλους τους λαούς. Αμαρτία εστίν η ανομία. 

Ο πολεμοχαρής, ο αδελφοκτόνος- ανθρωποκτόνος, ο ασεβής,  ο άδικος και ο υβριστής, ο ανήθικος και ο ασελγής, ο κακούργος, ο βιαστής  ο υποχθόνιος, ο πονηρός και ο μοχθηρός, ο κακός και ο φθονερός, ο βλάσφημος, ο πόρνος και ο μοιχός, ο κλέπτης, ο ψεύτης και ο υποκριτής ουκ έστιν αγαπητός και πιστός φίλος του Θεού. 

Ο Κύριος είπε: "Γνώσεσθε την αλήθεια, και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς." Όπου κυριαρχεί το άγιο πνεύμα του Θεού, η θεία φώτισις, η θεία χάρις και η αλήθεια, εκεί και η ειρήνη και η αγάπη και η δικαιοσύνη και η σωτηρία και η ελευθερία. 

Τιμωμένου δε του νομίσματος, του τίτλου και του πλούτου, της ματαιοδοξίας και  της εξουσίας  εν ταις κοινωνίαις- πολιτείαις, ο θείες εντολές, οι αληθινές αξίες και οι αρετές, αθώες ψυχές και ανθρώπινες ζωές  ατιμάζονται και καταπατώνται. 

Τις ελευθερώσει ημάς από την φιλαργυρία, απ΄ την αλόγιστη του πλούτου επιθυμία, την απληστία, την πλεονεξία και την αχαριστία; 

Ρίζα και αιτία πολλών αμαρτιών, κακών και δεινών η φιλαργυρία και η πλουτομανία ΄ διότι μπορεί να γίνεις κλέπτης, ψεύτης, υλιστής, αισχροκερδής, ληστής, προδότης, πόρνος, κακούργος, δολοφόνος. 

Καλύτερα λίγα και καλά και με τίμιο ιδρώτα δουλεμένα παρά τα αρπαγμένα και τα κλεμμένα. Καλύτερα τα θεοδώρητα και τα ευλογημένα. 

Καλύτερος ο τίμιος, ο σώφρων  και συνετός εργάτης παρά ο κλέπτης, ο κηφήνας, ο τεμπέλης και ο πλούτος της απάτης. 

Καλύτερα τα λόγια και τα έργα της αρετής και της αγάπης παρά της κακίας, της πλάνης και της απάτης. 

O δε μισθός πρέπει να είναι  συμφωνημένος και διασφαλισμένος και ανάλογος της απόδοσης του έργου. 

Καλύτερος ο τίμιος, ο σώφρων και συνετός εργάτης παρά ο αργόσχολος, ο ψευδολόγος, ο αισχρολόγος και ο συκοφάντης. 

Τις ελευθερώσει ημάς απ΄την ακόρεστη καταναλωτική κοινωνία, από την μέθη και την κραιπάλη, από την ασωτία και την σπατάλη; τις ελευθερώσει ημάς από την ματαιοδοξία και την μεγαλομανία; εν τη αυτάρκεια, εν τη απλότητι και εν τη εγκράτεια, εν τη ταπεινώσει και εν τη σεμνότητι το κάλλος. 

Τις ελευθερώσει ημάς από τα  καθημερινά φορτία; τις ελευθερώσει ημάς απ΄ την σκληρή δουλεία, από την άνιση και άδικη φορολογία; τις χαρίσει σ΄εμάς ηρεμία, γαλήνη, ησυχία και ψυχική ευφορία; "

Τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της  ψυχής αυτού; χρήματα και νομίσματα; κέρματα και χαρτονομίσματα; τριάκοντα αργύρια; τραπεζικά βιβλιάρια, βαλάντια και χρηματιστήρια; αργυρά- χρυσά και κοσμήματα; 

Ψυχή μου, μην απελπίζεσαι, μη θλίβεσαι και μη λυπάσαι, μην εξανίστασαι και μην αγανακτείς, ηρέμησε, μη κρίνεις και μη θυμώνεις γι΄αυτούς που πράττουν  το κακό.  Ο θυμός δεν οδηγεί σε καλό. Φύγε μακριά από το κακό. Έλπιζε στον Κύριο και Θεό του σύμπαντος κόσμου, του ουρανού της γης και του Ανθρώπου. Πίστευε στο Θεό και πράττε το καλό. Και τώρα ένα συμβολικό και διδακτικό αρχαιοελληνικό μύθο θα σας πω, ποικιλόμορφο, με φυσικό, κοινωνικό-πολιτικό περιεχόμενο. Τι σχέση έχουν οι μύθοι και τα παραμύθια, με την παρρησία και την αλήθεια; Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μίλησε και δίδαξε με παραβολές, με αλληγορίες και με παρομοιώσεις σ΄όσους αδυνατούσαν να κατανοήσουν την θεία και αιώνια αλήθεια.(Γεωργός, σπορέας, σπόρος, αγαθή και καρπερή γη, σίτος, ζιζάνια, αγκάθια, ακέραιη-λευκή περιστερά, ελαία, άκαρπο και καρποφόρο δένδρο, άμπελος και  καρποφόρα κλήματα, Ποιμήν και πρόβατα, ερίφια, λύκοι εν ενδύμασι προβάτου, αλώπεκες, πετεινά του ουρανού και κρίνα του αγρού, κλώσα και κλωσόπουλα, πνεύμα καθαρό-αγαθό-λαμπερό και πνεύμα ακάθαρτο-κακό-πονηρό, ύδατα θολά και ύδατα καθαρά, θάλασσα, μαργαριτάρια, αιγιαλός, ουρανός, σύννεφα, αστραπή, ήλιος, φως, επουράνιος Πατήρ Θεός. Ευκοπώτερόν έστι κάμηλον διά τρυπήματος ραφίδος διελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν και με άλλα πολλά παρόμοια). 

Μύθος: "Έτσι αλαζονικά απάντησε το σκληρό και δυνατό αρπακτικό γεράκι στο γλυκόλαλο και μικρό αηδονάκι, όταν αρπαγμένο ψηλά στα σύννεφα και τρυπημένο απ΄ τα γαμψά και δυνατά του νύχια, έλεος ζητούσε, θρηνούσε και το γεράκι παρακαλούσε: άφησέ με να ζήσω, άφησέ με να κελαηδήσω, άφησέ με τον αληθινό Θεό να γνωρίσω, άφησέ με να προσευχηθώ, άφησέ με τον Πλάστη να υμνήσω. Δε θέλω  νόμισμα και χρήμα, δε θέλω τσίπ και μικροτσίπ, δε θέλω είδωλα. Θέλω φωνή Θεού και ρήμα. Δε θέλω ευρώ, θέλω να βρω τον επουράνιο θησαυρό. Και το σκληρόκαρδο γεράκι υπεροπτικά και αλαζονικά στ΄αηδονάκι απαντά: δύσμοιρο, αδύναμο και φτωχό, ανόητο και μικρό αηδονάκι τι λαλάς; τι με παρακαλάς; τώρα σε κρατάω εγώ, όπου θέλω θα σε πάω, ό,τι θέλω θα σε κάνω, αν θέλω σε αφήνω, αν θέλω θα σε φάω΄ είναι ανόητος όποιος θέλει με τους δυνατότερους, ισχυρότερους και ανώτερους του ν΄αντιπαλεύει΄ γιατί και τη νίκη στερείται, κι΄εκτός απ΄την αισχύνη, με άλγη πάσχει και οδύνη."

Τα αδύνατα παρ΄ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστί." Καιρούς και χρόνους μεταβάλλει, γνωρίζει τι συμβαίνει στο σκοτάδι, και φως τον περιβάλλει. Τ΄αηδόνι ζεί, δόξα τω Θεώ κελαηδάει και τραγουδεί: Μέγας είσαι Κύριε και Ύψιστε Θεέ! μεγάλα και θαυμαστά τα Έργα Σου! τον Θεό, τη κτίση και τη φύση ευχαριστεί!  Ω, Κύριε και Παντοδύναμε Θεέ, Συ σώζεις  και λυτρώνεις τον αδύναμο από τον δυνατότερό του, τον δύσμοιρο και τον φτωχό από τον καταπιεστή  και τύραννό του. Ω, Κύριε και Θεέ, άγιε και αγαθέ, πλάστη και δημιουργέ! ουδέ έν σπουργιτάκι επιλελησμένο Ενώπιον Σου. Μακάριο το σώζειν, μακάριο το ζην, μακάριο το ευλογείν, μακάριο το ελεείν. Ο Θεός αγάπη εστίν. Με σεβασμό και αγάπη Μαρίνα Ζηδιανάκη. Προσωπικά δεν γνωρίζω την κεφαλαιοκρατία, τα χρηματοοικονομικά- τραπεζικά συστήματα, τα ζάρια και τα χρηματικά παιχνίδια και όταν ακούω να μιλάνε γι΄αυτά με πιάνει κεφαλαλγία. Το νόμισμα- χρήμα, όπως και κάθε άλλο πράγμα, είναι και χρήσιμο και επιζήμιο. Εξαρτάται από την χρήση του και τον σκοπό του και με ποιόν τρόπο το αποκτάς. Το νόμισμα-χρήμα μπορεί να σε τυφλώσει και άθελα σου να πέσεις σε παγίδα.  Τι σχέση έχει ο Θεός με το χρήμα; ουδεμία.  Ο Ιησούς Χριστός λέγει: ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά. 

Καθώς έγραφα  τις παρούσες απόψεις μου για το χρήμα, σκέφτηκα ότι μπορεί άθελα μου να πέσω σε παγίδα. Επίσης σκέφτηκα ότι μπορεί και να προκαλέσω την αντιπάθεια πολλών επιτηδείων πλουσίων. Οι δε  πλούσιοι και οι φιλάργυροι εμυκτήριζον τον Ιησού Χριστόν. ΄Εγραψα δημόσια τις σκέψεις, τις απόψεις και τις αντιλήψεις μου με αυτοέλεγχο και αυστηρή αυτοκριτική, χωρίς μομφή, χωρίς να θίγω την αξιοπρέπεια, την τιμή και την υπόληψη κανενός,  ως συνάνθρωπος και Ελληνίδα συμπολίτισσα. Μαρίνα Ζηδιανάκη. 

"Αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός έστιν επί τους αχαρίστους και πονηρούς. Γίνεσθε ουν οικτίρμονες καθώς και ο Πατήρ υμών οικτίρμων εστί."Λουκά ΣΤ΄, 36. 

Μη θησαυρίζετε θησαυρούς πάνω στη γη. Οράτε και φυλάσσεσθε από πάσης πλεονεξίας, αμαρτίας και κακίας, απάτης και αδικίας, φιλαργυρίας και ειδωλολατρίας.

Που έστιν η πίστις και η καρδία υμών;

                                            
        Κύριε και Θεέ, ελέησόν με τον αμαρτωλόν. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλόν.
¨Ελεος: οίκτος, ευσπλαχνία, λύπηση, συμπόνια, συμπάθεια, έμπρακτη βοήθεια, αγάπη, συγχώρηση, τρυφερότητα, ελεημοσύνη.
"έλεον θέλω και ου θυσίαν.".
"ουκ έδει και σε ελεήσαι τον σύνδουλον σου, ως και εγώ σε ηλέησα;". Ματθ. ΙΗ΄, 33.

Ο Πατήρ και Ποιητής Θεός, ο Κύριος του σύμπαντος κόσμου, του ουρανού, της γης και του Ανθρώπου."1.Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. 3.και είπεν ο Θεός΄ Γενηθήτω φως΄ και εγένετο φως." (Γένεσις κεφ. Α΄). "1.Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ήν ο Λόγος. 2.Oύτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. 3.πάντα δι΄Αυτού εγένετο, και χωρίς Αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν. 14.Και ο Λόγος σάρξ εγέντο και σκήνωσεν εν ημίν, και εθεασάμεθα την δόξαν Αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας." (Ιωάννην, Α΄).

΄Ηκουσαν οι ποιμένες, των αγγέλων υμνούντων, την ένσαρκον του Χριστού παρουσίαν. "Και ποιμένες ήσαν εν τη χώρα τη αυτή αγραυλούντες και φυλάσσοντες φυλακάς της νυκτός επί την ποίμνην αυτών. Και ιδού άγγελος Κυρίου επέστη αυτοίς και δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αυτούς. και εφοβήθησαν φόβον μέγαν. Και είπεν αυτοίς ο άγγελος΄ μη φοβείσθε΄ ιδού γαρ ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ, ός έστι Χριστός Κύριος, εν πόλει Δαυίδ. και τούτο υμίν το σημείον΄ευρήσετε βρέφος εσπαργανωμένον, κείμενον εν φάτνη. και εξαίφνης εγένετο συν τω αγγέλω πλήθος στρατιάς ουρανίου αινούντων τον Θεόν και λεγόντων΄ δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία. και εγένετο ως απήλθον απ΄αυτών εις τον ουρανόν οι άγγελοι, και οι άνθρωποι οι ποιμένες είπον προς αλλήλους΄διέλθωμεν δη έως Βηθλεέμ και ίδωμεν το ρήμα τούτο το γεγονός, ο ο Κύριος εγνώρισεν ημίν. και ήλθον σπεύσοντες, και ανεύρον την τε Μαριάμ και τον Ιωσήφ και το βρέφος κείμενον εν φάτνη. Ιδόντες δε διενγώρισαν περί του ρήματος του λαληθέντος αυτοίς περί του παιδίου τούτου΄ και πάντες οι ακούσαντες εθαύμασαν περί των λαληθέντων υπό των ποιμένων πρός αυτούς. Η δε Μαριάμ πάντα συνετήρει τα ρήματα ταύτα συμβάλλουσα εν τη καρδία αυτής. (Ευαγγέλιον Λουκά, κεφ. Α΄). Θεοδρόμον αστέρα, θεωρήσαντες μάγοι, τη τούτου ηκολούθησαν αίγλη. "Και ιδού ο αστήρ ον είδον εν τη ανατολή προήγεν αυτούς, έως ελθών έστη επάνω ου ην το παιδίον. Ιδόντες δε τον αστέρα εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα. και ελθόντες εις την οικίαν είδον το παιδίον μετά Μαρίας της μητρός αυτού, και πεσόντες προσεκύνησαν αυτώ, και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσήνεγκαν αυτώ δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν.  (Ευαγγέλιο Ματθαίου, κεφ.α΄.)     

O πρωϊνός και λαμπρός αστήρ του Δαυίδ.

Ο βασιλεύς του Ισραήλ, ο προφητάναξ και αγαπητός ψαλμωδός Δαυίδ προείπεν: Το Πνεύμα του Κυρίου ωμίλησεν εις εμέ και ο δικός Του λόγος ήλθεν επί τη γλώσσης μου. Φως Θεού, ως άλλος ήλιος την πρωία θ΄ ανατείλη...(Β΄Βασιλέων, 23.).
Ο Πλάτων περιγράφει ως ήλιο νοητό, αίτιο της γνώσεως και της αληθείας, αμηχάνου, απεριγράπτου και απείρου κάλλους, το θείο, αιώνιο και αϊδιο, το υπερούσιο και αγαθό θείο φως. 
Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Πατρός Θεού Κύριος Ιησούς Χριστός λέγει: Εγώ Είμι το φως. Εγώ φως εις τον κόσμον ελήλυθα, ίνα πας ο πιστεύων εις Εμέ εν τη σκοτία μη μείνη. Ιωάννη ΙΒ΄,46. έως το φως έχετε, πιστεύετε εις το φως, ίνα υιοί φωτός γένησθε. Ιωάννη, ΙΒ΄, 36. 
"Εγώ είμι η ρίζα και το γένος Δαυίδ, ο αστήρ ο λαμπρός ο πρωϊνός." Αποκάλυψις Ιωάννου, κεφ. ΚΒ΄, 16.  
"και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς΄ πορευθέντες απαγγείλατε Ιωάννη α ακούετε και βλέπετε΄
τυφλοί αναβλέπουσι και χωλοί περιπατούσι, λεπροί καθαρίζονται και κωφοί ακούουσι, νεκροί εγείρονται και πτωχοί ευαγγελίζονται΄ και μακάριός έστιν ος εάν μη σκανδαλισθή εν εμοί."  Ματθ. ΙΑ΄, 
  

Η Σοφία είναι το Άγιο Πνεύμα του Θεού που διδάσκει τους ανθρώπους. Ο Θεός είναι η πηγή της Σοφίας και παντός αγαθού. Η Σοφία είναι δώρο του Θεού. Άρα ο φιλόσοφος έστιν και φιλόθεος.

" Το πνεύμα της Σοφίας είναι ευφυές, άγιο, μοναδικό στο είδος του αλλά πολύπλευρο, λεπτό, ευκίνητο, διεισδυτικό, αμόλυντο, κατανοητό, αποκαλυπτικό, σωτήριο, γεμάτο καλοσύνη, πρόθυμο, ανεξάρτητο, πράο, ειρηνικό, ευεργετικό, φιλάνθρωπο, σταθερό, ασφαλές, χωρίς φροντίδες, παντοδύναμο, άγρυπνο, που εισχωρεί σε όλα τα έξυπνα, καθαρά και φωτεινά μυαλά. Η Σοφία είναι πιο γρήγορη απ΄ο,τιδήποτε άλλο΄ εισχωρεί και διέρχεται μέσ απ΄όλα γιατί είναι καθαρή. Είναι η πνοή του παντοδύναμου Θεού και σαφής αντανάκλαση της δόξας του΄ γι΄αυτό τίποτα το μολυσμένο δεν χωράει σ΄αυτήν. Είναι αντανάκλαση του αιώνιου φωτός, καθαρός καθρέφτης της δύναμης του Θεού και εικόνα της καλοσύνης Του. Μόνη της μπορεί να κάνει τα πάντα΄ τα κάνει όλα καινούργια και η ίδια μένει αμετάβλητη. Από γενιά σε γενιά πάει και βρίσκει αγνές ψυχές και δημιουργεί τους φίλους του Θεού και τους προφήτες. Κανέναν δεν αγαπάει ο Θεός, παρά μόνον αυτό που ζει με τη Σοφία. Αυτή είναι πιο λαμπρή από το ήλιο και βρίσκεται πιο ψηλά από τ΄αστέρια, και σε σύγκριση με το φως της ημέρας έχει υπάρξει πριν απ΄αυτό. Το φως το διαδέχεται η νύχτα΄τη Σοφία όμως ποτέ δεν θα τη νικήσει η κακία. Απλώνεται απ΄άκρη σ΄άκρη με δύναμη κι΄όλα τα κυβερνάει με καλοσύνη.""Θεέ των πατέρων και Κύριε του ελέους, ο ποιήσας τα πάντα εν λόγω Σου και τη σοφία Σου κατασκευάσας άνθρωπον, δός μοι την των Σων θρόνων πάρεδρον σοφίαν και μη με αποδοκιμάσης εκ παίδων Σου...Τίς γαρ άνθρωπος γνώσεται βουλήν Θεού ή τίς ενθυμηθήσεται τι θέλει ο Κύριος,... βουλήν δε Σου τίς έγνω, ει μη Συ έδωκας σοφίαν και έπεμψας το Άγιόν Σου Πνεύμα από υψίστων;"Σοφία Σολομώντος. Ο άγιος Πορφύριος λέγει: "Ελάτε, τώρα, πάρτε τις παροιμίες. Ανοίξτε και διαβάστε μου. "Η σοφία ωκοδόμησεν εαυτή οίκον και υπήρεισε στύλους επτά, έσφαξε τα εαυτής θύματα, εκέρασεν εις κρατήρα τον εαυτής οίνον και ητοιμάσατο την εαυτής τράπεζαν, απέστειλε τους εαυτής δούλους συγκαλούσα μετά υψηλού κηρύγματος επί κρατήρα λέγουσα, "ος έστιν άφρων, εκκλινάτω πρός με", και τοις ενδεέσι φρενών είπεν, "έλθετε φάγετε των εμών άρτων και πίετε οίνον, όν εκέρασα υμίν." "Eν δε τη εσχάτη ημέρα τη μεγάλη της εορτής ειστήκει ο Ιησούς και έκραξε λέγων: εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω. Ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος. τούτο δε είπε περί του Πνεύματος ου έμελλεν λαμβάνειν οι πιστεύοντες εις Αυτόν. Ευαγγέλιον Ιωάννη Ζ΄,37-38." "και εύρεν ο Ιησούς εν τω ιερώ τους πωλούντας βόας και πρόβατα και περιστεράς, και τους κεραμιστάς καθημένους. και ποιήσας φραγγέλιον εκ σχοινίων πάντας εξέβαλεν εκ του ιερού, τα τε πρόβατα και τας βόας και των κολλυβιστών εξέχεε το κέρμα και τας τραπέζας ανέστρεψε και τοις τας περιστεράς πωλούσιν είπεν: άρατε ταύτα εντεύθεν΄μη ποιείτε τον οίκον του Πατρός μου οίκον εμπορίου. Ο οίκος του πατρός μου κληθήσεται οίκος προσευχής." Ιωάννην, κεφ. Β΄. Μη θησαυρίζετε θησαυρούς επί της γης. Ο άγιος Πορφύριος αποκαλύπτει:επουράνιο θησαυρό ηύραμε! Σοφία είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού. Σοφία είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Εδώ μιλάει ξεκάθαρα για την Εκκλησία, για τα επτά μυστήρια και κυρίως για το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας." Βίος και Λόγοι του Αγίου Πορφυρίου."ανοίξω εν παραβολαίς το στόμα μου, ερεύξομαι κεκρυμμένα από καταβολής κόσμου."  

Ερασμιωτέρα και γλυκυτέρα, τιμιωτέρα και αξιωτέρα πασών των τιμών η ένωσις του Ανθρώπου με τον Αληθινό Θεό.

Όστις δεν έχει θεία πίστη, όστις δεν σέβεται και δεν αγαπά το Θεό Κτίστη, τον ποιήσαντα τον σύμπαντα κόσμο και τον κατ΄εικόνα και ομοίωση Αυτού Άνθρωπο, δε σέβεται και δεν αγαπά τον συνάνθρωπο του και τη σεβαστή θεία κτίση και φύση. Ο Θεός ζεί εν τη θεία κτίσει και η θεία κτίσις εν Αυτώ. Τα σύμπαντα και τα ύδατα, οι άνεμοι και η θάλασσα υπακούουσιν Αυτώ. Καιρούς και χρόνους μεταβάλλει, γνωρίζει τι συμβαίνει στο σκοτάδι και φως τον περιβάλλει.

Μαρίνα Ζηδιανάκη: ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.

Μαρίνα Ζηδιανάκη:  ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Μαρίνα Ζηδιανάκη: ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. : Νομοθέτης-ονοματοθέτης: και το όνομα αυτής *Δικαιοσύνη*. Μαθητής: Διατί ο νομοθέτης την ονόμασε Δικα...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΑΤΑ, ΑΦΙΕΡ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: ΕΓΚΑΡΔΙΑ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ, ΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΑΤΑ, ΑΦΙΕΡ...: Χαίρε, ω, Χαίρε Πάναγνε, Πανάχραντε, Πάνσεπτε και Πανύμνητε, Θεόνυμφε και Αειπάρθενε Θεοτόκε! Χαίρε Παναγία και Θεομήτερ Υπερα...

Λέγει ο Θεός΄ Ιδού΄ δέδωκα υμίν ουρανόν, ήλιον, ύδατα...και καρποφόρα γην. Δέδωκα υμίν πνεύμα άγιον και αγαθό, φως αληθινό, νουν, διάνοια, λογική, ελεύθερη βούληση, ώτα και οφθαλμούς, καρδίαν καθαράν, αγία πνοή, αθάνατη ψυχή και αιώνια ζωή. Ω, θεία και αγία, απέραντη και ατελεύτητη του Πατρός Θεού και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ζωογόνος και ζωοποιός Αγάπη! Ω, θεία και αγία κτίση, απέραντη και ωραία φύση! Ω, θεία και ανθρώπινη φύση! Η μοναχική ζωή, η παράκλησις και η προς τον Θεό προσευχή βοηθάει τον άνθρωπο να βρεί τα θεία χαρίσματα και τις αιώνιες αλήθειες που βρίσκονται μέσα στην ψυχή. Εν τη προσευχή αγάλλεται το πνεύμα, η καρδία και η ψυχή. Ως το ύδωρ της βροχής ρέει ο θείος λόγος εξ ουρανού εις την διψώσα γη. Εις έστιν ο Επουράνιος Πατήρ Θεός και πάντες ημείς οι κατοικούντες επί της γης παιδιά Ενός Επουρανίου Πατρός Θεού. Αγαλλίασμα πνεύματος και αγίασμα ψυχής ο κεκραγμένος θείος λόγος μετά μουσικής.

.

Η Θεοειδής και η αληθής φύσις, η φωτοειδής και ηλιοειδής όψις του Κυρίου Ιησού Χριστού. "Ο ων εκ του Θεού τα ρήματα του Θεού ακούει. Ο ων εκ της αληθείας ακούει μου της φωνής." Ω, πανάγιο, θείο και επουράνιο, προαιώνιο και διαιώνιο, αϊδιο και ατελεύτητο αγαπητό θείο κάλλος! ασύλληπτο και συλληπτό, μυστήριο και αποκαλυπτικό, νοερό και ορατό, λαμπερό και θαυμαστό, μεγαλοδύναμο και πράο, λυτρωτικό, σωτήριο και αγλαό, ειρηνικό και ιλαρό θείο φως επουρανίου Θεού Πατρός,Υιού και Αγίου Πνεύματος!

"Μακάριοι οι συνιόντες, οι βλέποντες, οι θεασάμενοι και οι ακούοντες, μακάριοι οι πιστεύοντες, οι φυλάσσοντες  και οι τηρούντες τον Νόμον και τον Λόγον του Θεού." 

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε:"Μη νομίσετε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας΄ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι.""Και εν τω νόμω δε τω υμετέρω γέγραπται ότι δύο ανθρώπων η μαρτυρία αληθής έστιν. Εγώ ειμί ο μαρτυρών περί εμαυτού, και μαρτυρεί περί εμού ο πέμψας με Πατήρ.""Και παραλαβών ο Ιησούς τον Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην τον αδελφόν αυτού ανέβη εις όρος υψηλόν κατ΄ιδίαν προσεύξασθαι. Και εγένετο εν τω προσεύχεσθαι Αυτόν το είδος του προσώπου Αυτού έτερον και ο ιματισμός Αυτού λευκός λίαν ως χιών, οια γναφεύς, ή γραφεύς, ή γραμματεύς, ή βασιλεύς, ή ιερεύς επί της γης, ου δύναται ούτω λευκάναι, στίλβων και εξαστράπτων. (Κύριε και Θεέ, πλύνόν με, νίψόν με, καθάρισόν με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι.)"Πάτερ, ους δέδωκας μοι, θέλω ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσι μετ΄εμού, ίνα θεωρώσι την δόξαν την εμήν ην δέδωκας μοι, ότι ηγάπησάς με πρό καταβολής κόσμου. (Ιωάννη, ΙΖ.).Και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και έλαμψε το πρόσωπον Αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια Αυτού εγένετο λευκά ως το φως. Και ιδού ώφθησαν αυτοίς Μωυσής και Ηλίας μετ΄Αυτού συλλαλούντες. Και ήλθε φωνή εκ της νεφέλης λέγουσα: Ούτός έστιν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα΄ Αυτού ακούετε.""πας ο ων εκ της αληθείας ακούει μου της φωνής.""όπου εισί δύο ή τρείς συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί είμι εν μέσω αυτών." "Ηκούσατε ότι ερρέθη, αγαπήσεις τον πλησίον σου και μισήσεις τον εχθρόν σου. Εγώ δε λέγω υμίν, αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων υμάς και διωκώντων υμάς, όπως γένησθε υιοί του Πατρός υμών του εν ουρανοίς, ότι τον ήλιον Αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους.΄Εσεσθε ουν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς τέλειός έστιν.""Ο δε Ιησούς έλεγε: ΠΑΤΕΡ, άφες αυτοίς΄ ου γαρ οίδασι τι ποιούσιν."(Λουκά, ΚΓ΄,34). Κύριε, δίδαξον ημάς προσεύχεσθαι, καθώς και Ιωάννης εδίδαξε τους μαθητάς αυτού. Είπε δε αυτοίς΄ όταν προσεύχησθε, λέγετε: Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς΄ αγιασθήτω το όνομά Σου΄ ελθέτω η βασιλεία Σου΄γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης΄ τον άρτον ημών τον επιούσιον δίδου ημίν το καθ΄ημέραν΄ και άφες ημίν τα οφειλήματα (αμαρτήματα) ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών΄ και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού, ότι Σου έστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν." (Ματθ.ΣΤ΄, 9-13, Λουκά ΙΑ΄,2-4).

Το Άγιο πνεύμα του Θεού είναι η αιτία της θείας δημιουργίας, του ουρανού και της γης και της αιωνίου ζωής,των αγαθών και των ορθών και των καλώς εχόντων, της Γνώσεως και της Αληθείας. "Εγώ Είμι το Φως του κόσμου" είπεν ο ένσαρκος Λόγος και Υιός του Θεού Κύριος Ιησούς Χριστός.

"Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ήν προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος.""Ην το Φως το αληθινόν, ο φωτίζει πάντα  άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον." "ουκ αδυνατήσει παρά τω Θεώ παν ρήμα."Τον άσοφο ποιεί σοφό και θεοφώτιστο, τον άφρονα σώφρονα, τον ασύνετο συνετό, τον άπιστο πιστό, τον ασεβή Θεοσεβή, τον άκαρδο εγκάρδιο, τον άσπλαχνο σπλαχνικό, τον ακάθαρτο καθαρό, τον ανήθικο ηθικό, τον άδικο δίκαιο, τον κακό καλό, τον εχθρό φίλο, τον φιλοχρήματο αφιλοχρήματο, τον αφιλότιμο φιλότιμο, τον αφιλάνθρωπο φιλάνθρωπο, τον άλαλο λαλούντα και ευλογούντα, τον τυφλό βλέποντα, τον ανυπάκουο υπακούοντα, τον ασθενή υγιή, τον ανέντιμο έντιμο, τον βλασφημούντα ευλογούντα, τον φθαρτό άφθαρτο, τον θνητό αθάνατο, τον αποθανόντα ζωοποιούντα, τον αχάριστο ευχαριστούντα... Λέγει ο Κύριος Ιησούς Χριστός: "Τα αδύνατα παρά τοις ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν.""Ο Πατήρ ο εξ ουρανού δώσει πνεύμα αγαθόν τοις αιτούσιν αυτόν." Ω, Παναγία δύναμις Επουρανίου, Πανάγαθου και Παναγίου Πατρός Θεού, Υιού και Πνεύματος Αγίου! 

Ο ευσεβής και πιστός, πράος και ταπεινός, καλός και αγαθός άνθρωπος."ιερώτατόν εστιν άνθρωπος ο αγαθός." ''Ουδείς Αγαθός, ειμή εις΄ Ο ΘΕΟΣ!, είπε και ο Πλάτων και ο Ιησούς Χριστός."Η του Αγαθού Ιδέα μέγιστο μάθημα." είπεν ο Πλάτων."Ο Ποιητής και Πατήρ Θεός τούδε του παντός (του σύμπαντος κόσμου) είναι δύσκολο να βρεθεί ΄κι΄αν κάποιος τον βρεί, είναι αδύνατον να τον φανερώσει σε όλους τους ανθρώπους." είπεν ο Πλάτων. "Ουδείς επιγινώσκει τίς έστιν ο Υιός, ειμή ο Πατήρ, και τίς έστιν ο Πατήρ, ειμή ο Υιός και ω εάν βούληται ο Υιός αποκαλύψαι." είπεν ο Υιός του Θεού Κύριος Ιησούς Χριστός.

"Ο Μίνωας δεν ήταν από εκείνους τους ανθρώπους που άλλα μεν φρονούν, άλλα δε από εκείνα που φρονούν ποιούν." Μίνως Πλάτωνος. Ο Μίνωας και ο  Μωϋσής, ως καλοί ποιμένες, αρχηγοί και οδηγοί λαών, ανέβαιναν σε όρος υψηλό και λάβαιναν απ΄τον Θεό τις θείες διδαχές και εντολές για τον λαό. Ο Δαβίδ λέγει: Ποιμένας μου και νομοθέτης μου ο Κύριος του σύμπαντος και Θεός του φωτός και δεν θα στερηθώ και δεν θα φοβηθώ και δεν θα ντροπιαστώ. Στην ουράνια και ιδανική πολιτεία και στους Νόμους του Πλάτωνα τονίζεται η ύψιστη αξία της αρετής, της Δικαιοσύνης και του Δικαίου, της ευνομίας και της ευταξίας, της ορθής παιδείας και παιδαγωγίας, της ομοδοξίας αρχόντων και αρχομένων, της ομόνοιας, ομοψυχίας και αρμονίας."εν δε δικαιοσύνη συλλήβδην πάσ΄αρετή ένι.""αύτη με ουν η δικαιοσύνη αρετή μεν έστι τελεία και θαυμαστή, ότι πρός έτερόν έστιν." Ηθικά Νικομάχεια Αριστοτέλη. Πλάτων- Σωκράτης: Θα σου πω για να μην ασεβής και συ, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι. Γιατί δεν υπάρχει τίποτε ασεβέστερο και τίποτε που να πρέπει κανείς περισσότερο ν΄αποφεύγη, όσον το ν΄αμαρτάνη απέναντι του Θεού είτε με λόγια, είτε με έργα, δεύτερον δε απέναντι των θείων ανθρώπων. Αλλά πάρα πολύ πρέπει να προσέχης πάντοτε, όταν πρόκειται να μεμφθής ή να επαινέσης έναν άνθρωπο, μη τυχόν και σφάλης. Και γι΄αυτό πρέπει να μάθεις να διακρίνης τους καλούς απ΄ τους κακούς ανθρώπους. Γιατί θυμώνει ο Θεός όταν κανείς ψέγη εκείνον που του μοιάζει, ή επαινή εκείνον που του είναι ανόμοιος΄ του μοιάζει δε ο αγαθός. Και μην τύχη και νομίσης πως οι πέτρες μεν και τα ξύλα και τα πουλιά και οι όφεις, είναι ιερά, ο άνθρωπος δε δεν είναι΄ αλλ΄απ΄ όλα αυτά ο αγαθός μεν άνθρωπος (ο φίλος του Θεού) είναι το ιερώτατον, ο δε κακός και πονηρός, μοχθηρός και φθονερός (ο εχθρός του Θεού) το μιαρώτατον απ΄όλα... Εάν λοιπόν μας ερωτήσουν: ποιά είναι εκείνα που ο καλός νομοθέτης και οδηγός ορίζει για την ψυχή και την καθιστά καλύτερη; τι θα αποκριθούμε χωρίς να εντραπούμε και για τους εαυτούς μας και για την ηλικία μας; Φίλος: Δεν ξέρω τι να πω. Σωκράτης: Αλλά είναι ντροπή για τις ψυχές μας να μην ξέρουν εις τι συνίσταται το καλό δι΄αυτάς και το κακό, ενώ ξέρουν τι είναι ωφέλιμο και τι βλαβερό δια το σώμά τους και δι΄όλα τ΄άλλα. ( Μίνως του Πλάτωνος). Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού Κύριος Ιησούς Χριστός λέγει:"τι δε και αφ΄εαυτών ου κρίνετε το δίκαιον;" (Λουκά, ΙΒ΄,57)."Κύριε Κύριε, ου πας ο λέγων Σοι Κύριε εισελεύσεται εις την ουράνιον βασιλείαν;""αποχωρείτε απ΄εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν."(Ματθ.Ζ¨,23)."Στενή η πύλη της σωτηρίας.""Ηκούσατε ότι ερρέθη τοις αρχαίοις, ου φονεύσεις΄ ος δ΄αν φονεύσει, ένοχος έσται τη κρίσει. Εγώ δε λέγω υμίν ότι πας ο οργιζόμενος τω αδελφώ αυτού άνευ λόγου και αιτίας, ένοχος έσται τη κρίσει΄ ός δ΄αν είπη τω αδελφώ αυτού "ρακά" (ανόητο), ένοχος έσται τω συνεδρίω΄ ος δ΄αν είπη "μωρέ", ένοχος έσται εις την γέενναν του πυρός". (Ματθ. Ε, 21-22)."Οράτε και φυλάσσεσθε από πάσης αμαρτίας και ανομίας, αδικίας και αντιδικίας, κακίας και μνησικακίας, πονηρίας και αλαζονείας, υπερηφάνειας και πλεονεξίας, αισχροκέρδειας και φιλαργυρίας, πορνείας και μοιχείας, πολυλογίας και κακολογίας, βλασφημίας και θηριωδίας. Ο πιστεύων εις Εμέ πιστεύει και εις τον πέμψαντά με πανάγιον, πανάγαθον, επουράνιον και  αληθινόν Πατέραν Θεόν. Ο πιστεύων και τιμών τον Υιόν πιστεύει και τιμά τον Πατέραν Θεόν. Μη θησαυρίζετε θησαυρούς επί της γης. Ενός έστιν χρεία. Εγώ είμι το αιώνιο φως, η επουράνιος και η αιώνιος ζωή και η Αλήθεια, το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, η θύρα των προβάτων και ο Ποιμήν ο καλός. Μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγητε, και τι πίητε, μηδέ τω σώματι υμών τι ενδύσησθε. ΟΥΧΙ Η ΨΥΧΗ ΠΛΕΙΟΝ ΕΣΤΙΝ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ, ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΕΝΔΥΜΑΤΟΣ; ΟΥΧΙ Η ΑΓΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΡΟΦΗ ΤΙΜΙΩΤΕΡΑΝ ΕΣΤΙΝ ΤΗΣ ΑΠΟΛΛΥΜΕΝΗΣ ΤΡΟΦΗΣ; ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΕΘΝΗ ΚΑΙ  ΛΑΟΙ ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ. ΕΙΡΗΝΗ ΗΜΙΝ. ΑΜΙΝ.