Ευγενές, ευφυές και ευσεβές πνεύμα Ελλήνων φιλοσόφων και θεολόγων. Ποία είναι η αληθινή, η γνήσια και ιερή φιλοσοφία; Η θεία κοσμογονία και η θεία αρμονία; Η ουράνια και η αθάνατη ρίζα; Η αθανασία και η σωτηρία της ψυχής; Η ανάμνησις ων ήκουσε και οίδε η ψυχή παρά τω Θεώ; Η εκ του βάθους ώθησις, η άνωσις και η μυστήριος έλξις του πνεύματος, της καρδίας και της ψυχής προς τα άνω, προς την θεία γνώση και σοφία, προς το ανέσπερο και αϊδιο, προς το θείο και αληθινό φως, προς την αιώνια αλήθεια, προς τον Θεό και τα θεία; Το Α και το Ω;

   "

Κύριε και Θεέ του σύμπαντος κόσμου, του ουρανού, της γής και του Ανθρώπου, Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, ο πανταχού παρών και τα σύμπαντα πληρών, Πανάγαθε και Πανάγιε Θεέ, Παράκλητε, το Πνεύμα το Άγιον, το Πνεύμα της Αληθείας, Παναγία τριάς, επίβλεψον εφ΄ημάς. Πυθαγόρειοι: Η τριάς είναι ο πρώτος τέλειος αριθμός, ένα μέσον και αναλογία. Προκαλεί την προχώρηση της δύναμης της μονάδος σε ενέργεια και επέκταση. H δε τετράς ως και η τετρακτύς η κλειδούχος της φύσεως και το μέγιστο θαύμα. Πλάτωνος Τίμαιος:"Αλλ, ω Σώκρατες, τούτό γε δη πάντες όσοι και κατά βραχύ σωφροσύνης μετέχουσιν, επί παντός ορμή και σμικρού και μεγάλου πράγματος Θεόν αεί καλούσιν.""Ας δούμε λοιπόν για ποιά αιτία ο Δημιουργός συνέθεσε το γίγνεσθαι και όλο αυτό το σύμπαν. Ήταν Αγαθός, και στον αγαθό δεν γενιέται ποτέ κανένας φθόνος για οτιδήποτε. Και καθώς λοιπόν δεν είχε φθόνο, θέλησε να γίνουν τα πάντα όσο το δυνατόν παρόμοια με τον ίδιο...Ακολουθώντας τον εικότα λόγο πρέπει επομένως να πούμε ότι αυτός ο κόσμος είναι έμψυχο ον, προικισμένο με ψυχή και νου ΄και η αλήθεια είναι ότι γεννήθηκε από την πρόνοια του Θεού. Αγαθός ο Θεός, Αίτιος των ευ εχόντων, της αγαθοεργίας και ευπραγίας, των καλών και αγαθών και αναίτιος των κακών είπε ο Σωκράτης. Και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είπε΄ουδείς αγαθός ει μη εις ο Θεός. "Δεν θα ήταν λοιπόν μια εύλογη υπεράσπιση από μέρους μας αν λέγαμε ότι ο φιλομαθής είναι από την φύση του πλασμένος να αγωνίζεται να αγγίξει αυτό που έχει υπόσταση, το ον, και δεν στέκεται στα πολλά επιμέρους πράγματα, τα οποία θεωρούνται υπαρκτά, αλλά ακολουθεί το δρόμο του, κι ο έρωτάς του για το ον δεν χάνει τη δύναμη του ούτε ξεθυμαίνει προτού ο ίδιος να αγγίξει τη φύση κάθε πραγματικής οντότητας διαμέσου εκείνου του μέρους της ψυχής του, στο οποίο ταιριάζει να έρχεται σε επαφή με ένα τέτοιο πράγμα- και ταιριάζει στο συγγενικό-, έτσι που με την προσέγγιση του αληθινού όντος και τη συνένωσή του με αυτό, γεννώντας νου και αλήθεια, να φτάνει στη γνώση και την αληθινή ζωή και να θρέφεται, και τότε μόνον να λυτρώνεται από τους πόνους του; Τι λοιπόν; Είναι ποτέ δυνατόν ο άνθρωπος αυτός να αγαπάει έστω τόσο δα το ψέμα ή αντιθέτως θα το μισεί; Θα το μισεί είπε. Όταν λοιπόν οδηγός θα είναι η αλήθεια, νομίζω ότι δεν θα ισχυριζόμαστε ποτέ πως θα την ακολουθήσει ένας ολόκληρος χορός κακιών. Βεβαίως' πως θα γινόταν; Απεναντίας θα την ακολουθήσει ένα φρόνημα καθαρό και δίκαιο που ως επακόλουθό του θα έχει και τη σωφροσύνη."Πολ.490,b."Στη σφαίρα της γνώσης γίνεται ορατή, τελευταία και με μεγάλη δυσκολία η ιδέα του Αγαθού και σαν γίνει ορατή πρέπει κανείς να την συλλογιστεί ως την αιτία κάθε ορθού και καλού όσον αφορά όλα τα όντα- αυτήν η οποία στον ορατό τόπο γέννησε το φως και τον κύριό του, και η οποία στον νοητό τόπο είναι η ίδια κυρία που δώρησε αλήθεια και νόηση και ότι την ιδέα αυτή του Αγαθού είναι απαραίτητο να την γνωρίσει όποιος μέλλει να πράξει με φρόνηση είτε ιδιωτικά είτε δημόσια... Το νομίζεις, τότε, παράξενο, αν κάποιος, ύστερα από την θέαση των θείων, μόλις έλθει σε επαφή με τις ανθρώπινες μικρότητες, φέρεται αδέξια και φαίνεται πολύ γελοίος καθώς η όραση του είναι ακόμη ανήμπορη να δει, και προτού συνηθίσει αρκετά στη σκοτεινιά του κόσμου, αναγκαστεί να μπλέξει σε δικαστικούς αγώνες και άλλα τέτοια για τις σκιές του δικαίου ή για τα είδωλα που ρίχνουν αυτές οι σκιές και να πολεμάει με πάθος τις δοξασίες που έχουν γι΄αυτά οι άνθρωποι, οι οποίοι την αληθινή δικαιοσύνη δεν την έχουν γνωρίσει ποτέ;"Πολ.517."Το έργο λοιπόν, είπα εγώ που έχουμε να επιτελέσουμε εμείς, οι θεμελιωτές της πόλης, είναι να υποχρεώσουμε όσους από τη φύση τους είναι προικισμένοι κατά τον καλύτερο τρόπο να προσεγγίσουν εκείνο το μάθημα που προηγουμένως το χαρακτηρίσαμε ως το μέγιστο΄ να ιδούν το Αγαθό και να ανεβούν εκείνη την ανάβαση, και σαν ανεβούν και το ιδούν αρκετά, να μην επιτρέπεται σ΄αυτούς αυτό που τώρα επιτρέπεται. Δηλαδή ποιό; Το να μένουν, είπα εγώ, εκεί και να μη θέλουν να κατεβούν πάλι δίπλα σ΄εκείνους τους δεσμώτες και να μοιραστούν μαζί τους τούς κόπους και τις τιμές είτε αυτές είναι τιποτένιες είτε σπουδαιότερες. Μα τότε, είπε, δεν θα τους αδικήσουμε και δεν θα τους κάνουμε να ζουν χειρότερα, ενώ μπορούν να ζήσουν καλύτερα; Λησμόνησες πάλι, είπα εγώ, φίλε μου, ότι το νόμο δεν τον ενδιαφέρει πως μια ορισμένη τάξη στην πόλη θα γίνει ιδιαίτερα ευτυχισμένη, αλλά αναζητεί τρόπους ώστε η ευτυχία αυτή να πραγματοποιηθεί για ολόκληρη την πόλη συνενώνοντας αρμονικά τους πολίτες με την πειθώ, κάνοντάς τους να δίνουν ο ένας στον άλλον την ωφέλεια που μπορεί καθένας από αυτούς να προσφέρει στο σύνολο και πλάθοντας ο ίδιος ο νόμος τέτοιους άνδρες στην πόλη όχι για να τους αφήνει έπειτα να τραβούν κατά 'κεί που αρέσει στον καθένα αλλά για να τους χρησιμοποιεί ο ίδιος για την ενίσχυση της ενότητας της πόλης."Πολ.519d. "Θέλεις τώρα να εξετάσουμε τούτο, με ποιόν τρόπο θα αποκτήσουμε στην πόλη τέτοιους ανθρώπους και πως θα τους ανεβάσει κανείς στο φως, ακριβώς όπως λέγεται για κάποιους ότι ανέβηκαν από τον Άδη στους θεούς; Βεβαίως και θέλω, είπε. Ωστόσο αυτό το πράγμα δεν μπορεί, προφανώς, να είναι κάτι σαν να στρίβεις ένα νόμισμα κορώνα-γράμματα αλλά ένα πέρασμα της ψυχής από κάποια ημέρα σκοτεινή σαν νύχτα σε μια αληθινή ημέρα, μια επιστροφή στο αληθινό ον, για την οποία εμείς θα υποστηρίξουμε ότι είναι η αληθινή φιλοσοφία." Πολ. 521,c "Το δοκούν αληθές ουχ όσιον προδιδόναι.""Το μεν απολλύον και διαφθείρον παν το κακόν είναι, το δε σώζον και ωφελούν το αγαθόν."ΕΛΗΛΥΘΕΝ Η ΩΡΑ ΙΝΑ ΔΟΞΑΣΘΗ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ", απεκρίθη ο Ιησούς όταν τινες ΄Ελληνες εκ των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τη εορτή θέλησαν να ιδούν τον Ιησού." Ιωάννη, ΙΒ΄,20-23. "τα πρόβατα τα εμά της φωνής μου ακούει, καγώ γινώσκω αυτά, και ακολουθούσι μοι, καγώ ζωήν  αιώνιον δίδωμι αυτοίς, και ου μη απόλωνται εις τον αιώνα, και ουχ αρπάσει τις αυτά εκ της χειρός μου."Ιωάννη, Ι΄,27-28. "ουδείς δύναται ελθείν πρός με, εάν μη η δεδομένον αυτώ εκ του Πατρός μου." Ιωάννη, ΣΤ΄, 65."η εμή διδαχή ουκ έστιν εμή, αλλά του πέμψαντός με." Ιωάννη, Ζ΄,16."και έσονται πάντες διδακτοί Θεού."Ιωάννη, ΣΤ΄,45."ο πιστεύων εις εμέ ου πιστεύει εις εμέ, αλλ΄εις τον πέμψαντά με, και ο θεωρών εμέ θεωρεί τον πέμψαντά με."Ιωάννη, ΙΒ,΄20-23 και 44,45."Ει ουν εγώ ένιψα υμών τους πόδας, ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, και υμείς οφείλετε αλλήλων νίπτειν τους πόδας. υπόδειγμα γαρ δέδωκα υμίν, ίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν, και υμείς ποιήτε. Αμήν αμήν λέγω υμίν, ουκ έστι δούλος μείζων του κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος μείζων του πέμψαντος αυτόν." Ιωάννη, ΙΓ',14-16. "Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω. Ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος. Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος ου έμελλον λαμβάνειν οι πιστεύοντες εις αυτόν." Ιωάννη Ζ,΄38-39." το πνεύμά έστι το ζωοποιούν, η σαρξ ουκ ωφελεί ουδέν΄ τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, πνεύμά έστι και ζωή έστιν." Ιωάννη, ΣΤ΄,63. Κύριε, δος μοι πιείν το ύδωρ ο γενήσεται εν εμοί πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον. "Ο Πατήρ αγαπά τον Υιόν και πάντα δέδωκεν εν τη χειρί αυτού. Ο πιστεύων εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον.""Πνεύμα ο Θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δεί προσκυνείν."Ου συγχρώνται Ιουδαίοι Σαμαρείταις; ου συγχρώνται Έλληνες, Ιουδαίοι, Γαλιλαίοι, Ισραηλίτες; ...ου συγχρώνται εν αδελφοσύνη οι φυλές, τα έθνη και οι λαοί; Ου συμπορεύονται εν θεία αγάπη, εν ειρήνη, εν αρμονία και γαλήνη, εν ευφροσύνη και εν αγαλλιάσει, εν πραότητι, εν ταπεινότητι και εν αδελφότητι, αγαθοσύνη και καλοσύνη ενώπιον του Κυρίου του Σύμπαντος; ου συμπροσεύχονται; ου συγχαίρονται; ου συμπορεύονται, ου συναγάλλονται ως υιοί και θυγατέρες, ως παιδιά Ενός Θεού, ενώπιον του Ενός και Αληθινού Πατρός Θεού;"Στώμεν καλώς.""Ο Θεός αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ.""τέκνα, πως δύσκολόν έστι τους πεποιθότας επί χρήμασιν εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν." "ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά." "όπου γαρ έστιν η καρδία ημών εκεί και ο θησαυρός.' "καταμάθετε τα κρίνα του αγρού και τα πετεινά του ουρανού, ουδέ νήθουν ουδέ κοπιούν."Τις ευλογεί χρήματα, βαλλάντια και νομίσματα, αργύρια και χρηματιστήρια, πολέμους, διχόνοιες, έχθρα και όπλα; Συνάδουν ο φθόνος και η ζηλοφθονία, το μίσος, η κακία, η  χαιρεκακία και η μνησικακία, η σκληροκαρδία, η έχθρα και ο πόλεμος, τα όπλα και ο φόνος, η φιλονικία και η διχοστασία, η αδικία και η αλαζονεία, η πλεονεξία, η αισχροκέρδεια και η φιλαργυρία, η έριδα, η μισαλλοδοξία και η διαμάχη με τον Λόγο του Θεού, με την διδαχή του Κυρίου Ιησού Χριστού και με την αθώα ψυχή του παιδιού; Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε΄ "τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού; ουχί η ψυχή πλείόν έστι της τροφής και το σώμα του ενδύματος;""εργάζεσθε μη την βρώσιν την απολυμμένην, αλλά την βρώσιν τη μένουσαν εις ζωήν αιώνιον, ην ο Υιός του ανθρώπου υμίν δώσει΄τούτον γαρ ο Πατήρ εσφράγισεν ο Θεός.""Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνη την εμήν δίδωμι υμίν΄ ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν.""Αγαπάτε αλλήλους."