Ω,θεοθέμελη και στεριοθέμελη τροφο-μητέρα Γη! ηλιόλουστη και φωτοδόχα, υδάτινη, άφθονη και θαλερή, ανθοφόρα και καρποφόρα, ζωηφόρα και αειφόρα πηγή! Του Κυρίου του σύμπαντος ο ουρανός κι΄ η γη΄ ό,τι την φωτίζει και ό,τι την περιβάλλει, ό,τι ανθίζει, ό,τι ευωδιάζει, ό,τι καρπίζει και ό,τι εν αυτή ζεί.

1 Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. 2 Η δε γη ήν αόρατος και αδιαμόρφωτος΄ και σκότος επί της αβύσσου. Και Πνεύμα Θεού επεφέρετο επί της επιφανείας τoυ ύδατος. 3 Και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτω φως΄ και εγένετο  φως΄ 4 και είδεν ο Θεός το φως, ότι καλόν΄ και διεχώρισεν ο Θεός το φως, ότι καλόν΄ και διεχώρισεν ο Θεός  ανά μέσον του φωτός και ανά μέσον του σκότους. 5 και εκάλεσεν ο Θεός το φως ημέραν και το σκότος εκάλεσε νύκτα. και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα μία. 6 Και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτω στερέωμα εν μέσω του ύδατος, και έστω διαχωρίζον ανά μέσον ύδατος και ύδατος, και εγένετο ούτως. 7 και εποίησεν ο Θεός το στερέωμα΄ και διεχώρισεν ο Θεός αναμέσον του ύδατος, ο ην κάτω του στερεώματος, και αναμέσον του ύδατος ο ην επάνω του στερεώματος. 8 και εκάλεσεν ο Θεός το στερέωμα ουρανόν. Και είδεν ο Θεός, ότι καλόν, και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα δευτέρα. 9 Και είπεν ο Θεός΄ συναχθήτω το ύδωρ το υποκάτω του ουρανού εις συναγωγήν μίαν, και οφθήτω η ξηρά. Και εγένετο ούτως, και συνήχθη το ύδωρ το υποκάτω του ουρανού εις τας συναγωγάς αυτών, και ώφθη η ξηρά. 10 Και εκάλεσεν ο Θεός την ξηράν γην΄ και τας συναγωγάς των υδάτων εκάλεσε θαλάσσας. Και είδεν ο Θεός, ότι καλόν. 11 Και είπεν ο Θεός΄ βλαστησάτω η γη βοτάνην χόρτου, σπείρον σπέρμα κατά γένος και καθ΄ομοιότητα, και ξύλον κάρπιμον ποιούν καρπόν, ου το σπέρμα αυτού εν αυτώ κατά γένος και καθ΄ομοιότητα επί της γης΄ και εγένετο ούτως. 12 και εβλάστησεν η γη βοτάνην χόρτου, σπείρον σπέρμα κατά γένος και καθ΄ομοιότητα, και ξύλον κάρπιμον ποιούν καρπόν, ου το σπέρμα αυτού εν αυτώ κατά γένος και καθ΄ομοιότητα επί της γης. 13 και είδεν ο Θεός, ότι καλόν, και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα τρίτη. 14 Και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτωσαν φωστήρες εν τω στερεώματι του ουρανού εις φαύσιν επί της γης, ώστε διαχωρίζειν ανά μέσον της ημέρας και αναμέσον της νυκτός΄ και έστωσαν εις σημεία και εις καιρούς και εις ημέρας και εις ενιαυτούς΄ 15 και έστωσαν εις φαύσιν εν τω στερεώματι του ουρανού, ώστε φαίνειν επί της γης, και εγένετο ούτως. 16 και εποίησεν ο Θεός τους δύο φωστήρας τους μεγάλους, τον φωστήρα τον μέγαν εις αρχάς της ημέρας και τον φωστήρα τον μικρόν εις αρχάς  της νυκτός΄ και τους αστέρας. 17 Και έθετο ο Θεός αυτούς εν τω στερεώματι του ουρανού, ώστε φαίνειν επί της γής, 18 και άρχειν της ημέρας και της νυκτός και διαχωρίζειν ανά μέσον του φωτός και ανά μέσον του σκότους. Και είδεν ο Θεός, ότι καλόν. 19 και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα τετάρτη. 20 Και είπεν ο Θεός΄ εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά ψυχών ζωσών κατά γένος, και πετεινά κατά γένος πετόμενα επί της γης προς το στερέωμα του ουρανού΄ και εγένετο ούτως. 21 και εποίησεν ο Θεός τα κήτη τα μεγάλα και πάσαν ψυχήν ζώσαν ερπετών α εξήγαγαν τα ύδατα κατά γένος και παν πετεινόν πτερωτόν κατά γένος. Και είδεν ο Θεός, ότι καλά. 22 και ευλόγησεν ο Θεός αυτά λέγων΄ αυξάνεσθε και πληθύνεσθε  και πληρώσατε τα ύδατα εν ταις θαλάσσαις΄ και τα πετεινά πληθυνέσθωσαν επί της γης. 23 Και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα πέμπτη. 24 Και είπεν ο Θεός΄ εξαγαγέτω η γη ζώσαν ψυχή κατά γένος, τετράποδα και ερπετά και θηρία κατά γένος. Και εγένετο ούτως. 25 και εποίησεν ο Θεός τα θηρία της γης κατά γένος αυτών και τα κτήνη κατά γένος αυτών και πάντα τα ερπετά της γης κατά γένος αυτών. Και είδεν ο Θεός, ότι καλά. Και είπεν ο Θεός΄ ποιήσωμεν άνθρωπον κατ΄εικόνα ημετέραν και καθ΄ ομοίωσιν, και αρχέτωσαν των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού, και των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης. 27 Και  εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ΄εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς΄ και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός λέγων΄ αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και κυριεύσατε αυτής, και άρχετε των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και πάντων των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης. 29 Και είπεν ο Θεός΄ Ιδού, δέδωκα υμίν πάντα χόρτον σπόριμον σπείρον σπέρμα, ο έστιν επάνω πάσης της γης, και παν ξύλον ο έχει εν εαυτώ καρπόν σπέρματος σπορίμου, υμίν έσται εις τροφήν. 30 και πάσι της θηρίοις της γης και πάσι τοις πετεινοίς του ουρανού και παντί ερπετώ έρποντι επί της γης, ο έχει εν εαυτώ ψυχή ζωής, δέδωκα πάντα χόρτον χλωρόν εις τροφήν. και εγένετο ούτως. 31 Και είδεν ο Θεός τα πάντα α εποίησε και ιδού καλά λίαν, και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα έκτη. Γένεσις, κεφάλαιον Α΄. "Και  έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ δια να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν." Μέγας ει, Κύριε και Θεέ των δυνάμεων και του σύμπαντος. Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα Σου! Ω, Πανάγιε, Πάνσοφε, Πανάγαθε, Μεγαλοδύναμε και Παντοδύναμε, Πατέρα, Κύριε και Παντοκράτορα του σύμπαντος Θεέ! τις ύμνος; τις  αίνος επάξιος, αντάξιος και ισάξιος της Μεγαλοσύνης, της Αγαθοσύνης και Αγιοσύνης Σου; Πάτερ επουράνιε Θεέ και πλαστουργέ,  ευχαριστώ Σοι ότι δέδωκάς μοι πνοή, ψυχή και ζωή, πνεύμα και φως, χώρο και χρόνο εις τον απέραντο κόσμο της Δημιουργίας Σου και της Αιωνιότητας Σου ίνα κι΄εγώ σταθώ,  ίνα ζήσω και πιστεύσω εις Εσέ. Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, Ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού, τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν, εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι΄ου τα πάντα εγένετο. Τον δι΄ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης, κρίναι ζώντας και νεκρούς΄ ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των Προφητών. Εις Μίαν Επίγεια και Πανάγια του Χριστού Εκκλησία, εις Μίαν  Αγίαν, αγγελική και ειρηνική κοινωνία και εις Μίαν Επουράνια, Πανάγια και Αιώνια του Θεού Βασιλεία. Ομολογώ εν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν. Πιστεύω και προσδοκώ την Βασιλεία του Θεού ημών. Αμήν. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς΄ αγιασθήτω το όνομα Σου΄ελθέτω η βασιλεία Σου΄γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης΄ τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον΄και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών΄ και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. Αμήν. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, ουκ επ΄άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ΄επί παντί ρήματι εκπορευομένω διά στόματος Θεού. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, δος ημίν πάντοτε τον άρτον τον υπερούσιον΄ δος ημίν πάντοτε το Άγιο Σου Πνεύμα, το Άγιο Σου φως, το ύδωρ και τον υπερούσιον άρτον της αιωνίου ζωής. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, Κύριε των δυνάμεων και Θεέ των αγίων πνευμάτων, των  αγίων αγγέλων και των αγίων πλασμάτων, της αγάπης, της ευδοκίας και της σωτηρίας, Παντοκράτορα, Μεγαλοδύναμε και Παντοδύναμε, Φιλεύσπλαχνε και Φιλάνθρωπε, Μακρόθυμε και Πολυέλεε, Αξιόπιστε και Αξιότιμε...Θεέ, Σοι Ευχαριστούμε, Σε Τιμούμε και Προσκυνούμε, Ευλογούμε και Δοξολογούμε, ότι Συ έκτισας τα πάντα, και δια το θέλημά Σου ήσαν και εκτίσθησαν, ότι Σου εστίν η δύναμις, η σοφία και η δόξα, η ευλογία, η αγάπη, η τιμή και η ευχαριστία. Αμήν. Αλληλούια.  Ει ο Θεός μεθ΄ημών, τις καθ΄ ημών; Η σωτηρία και η δόξα και η δύναμις του Θεού ημών. Αλληλούια. Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Αλληλούια...