"Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς΄ αγιασθήτω το όνομα Σου΄ ελθέτω η βασιλεία Σου΄ γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γής΄...""Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία."

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΣΠΙΡΤΑ. Κι΄αφού δεν βρήκε τ΄ ορφανό, το άστεγο, το πεινασμένο και φτωχό πόρτα-καρδιά γι΄αυτό ν΄ανοίξει, να τ΄αγκαλιάσει, να τ΄αγαπήσει και να το ελεήσει, άνοιξ΄ο επουράνιος την άγια θύρα του μες τους αγγέλους να γυρίσει. Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, φιλεύσπλαχνοι και ελεήμονες καθώς και ο Πατήρ Θεός, είπεν ο Υιός του Ιησούς Χριστός. " Ο Κύριος λέγει: επί τίνα επιβλέψω; επί τον ταπεινόν, πτωχόν, ησύχιον και τρέμοντα τον λόγον μου." Ησαϊας κεφ.66."Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών΄ καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς, πεινώντας ενέπλησεν αγαθών και πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς. Ύμνος Παναγίας. "Πνεύμα Κυρίου επ΄εμέ, ου είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, ιάσασθαι τους συντετριμμένους την καρδίαν, κηρύξαι αιχμαλώτοις άφεσιν και τυφλοίς ανάβλεψιν, αποστείλαι τεθραυσμένους εν αφέσει, κηρύξαι ενιαυτόν Κυρίου δεκτόν." Ευαγγέλιο Λουκά κεφ. Δ΄, 18,19.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ανελήφθη εις τον ουρανόν και εκάθισεν εκ δεξιών του Πατρός Θεού. Η δε όψις αυτού ως ο ήλιος φαίνει εν τη δυνάμει αυτού.

"Ο ουρανός μοι θρόνος, η δε γη υποπόδιον των ποδών μου΄ ποίον οίκον οικοδομήσετέ μοι, λέγει Κύριος, ή τίς τόπος της καταπαύσεως μου; ουχί η Χείρ μου εποίησε ταύτα πάντα; εις τίνα λοιπόν θέλω επιβλέψει; εις τον πτωχόν και συντετριμμένον το πνεύμα και τρέμοντα τον λόγον μου". Ησαίας, κεφάλαιο 66. Πράξεις, κεφάλαιο Ζ΄  49-50. Ουρανός: όρα+άνω. "υπάρχων δε πλήρης Πνεύματος Αγίου, ατενίσας εις τον ουρανόν είδε δόξαν Θεού και Ιησούν εστώτα εκ δεξιών του Θεού, και είπεν΄ Ιδού θεωρώ τους ουρανούς ανεωγμένους και τον υιόν του ανθρώπου εκ δεξιών του Θεού εστώτα." Πράξεις , κεφάλαιον Ζ΄, 55-56. "Και ναόν ουκ είδον εν αυτή΄ ο γαρ Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ ναός αυτής έστι, και το αρνίον." Αποκάλυψις Ιωάννη, ΚΑ΄,22.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε΄ "αμήν αμήν λέγω υμίν, απ΄άρτι όψεσθε τον ουρανόν ανεωγότα, και τους αγγέλους του Θεού αναβαίνοντας και καταβαίνοντας επί τον υιόν του ανθρώπου." Ευαγγέλιον Ιωάννη, Α΄,52."Και ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν ει μη ο εκ του ουρανού καταβάς, ο υιός του ανθρώπου ο ων εν τω ουρανώ." Ευαγγέλιον Ιωάννη, Γ΄,13. " Εγώ είμι ο άρτος ο καταβάς εκ του ουρανού." Ευαγγέλιο Ιωάννη, ΣΤ΄,41 "απ΄ άρτι όψεσθε τον υιόν του ανθρώπου εκ δεξιών καθήμενον της δυνάμεως και ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού."Ευαγγέλιο Ματθαίου, ΚΣΤ΄,64."Ο εκ του ουρανού ερχόμενος επάνω πάντων εστί." Ευαγγέλιον Ιωάννη, Γ΄, 31. "Εγώ εκ των άνω ειμί." Ευαγγέλιον Ιωάννη, Η΄, 23."Πορεύου δε πρός τους αδελφούς μου και ειπέ αυτοίς΄ αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα υμών, και Θεόν μου και Θεόν υμών."Ευαγγέλιον Ιωάννη, Κ΄,17. "εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης." Ευαγγέλιο Ματθαίου, ΚΗ, 18. "και εγένετο εν τω ευλογείν αυτόν αυτούς διέστη απ΄αυτών και ανεφέρετο εις τον ουρανόν." Ευαγγέλιο Λουκά, ΚΔ΄,51."Ο μεν ουν Κύριος μετά το λαλήσαι αυτοίς ανελήφθη εις τον ουρανόν και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού." Ευαγγέλιο Μάρκου, ΙΣΤ΄,19. "άνδρες Γαλιλαίοι, τι εστήκατε εμβλέποντες εις τον ουρανόν; ούτος ο Ιησούς ο αναληφθείς αφ΄υμών εις τον ουρανόν, ούτως ελεύσεται, ον τρόπον εθεάσασθε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν." Πράξεις, κεφάλαιον Α΄, στίχος 11.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είπε: "Εγώ Είμι η ζωή και η ανάστασις. Ο πιστεύων εις Εμέ, καν αποθάνη ζήσεται΄ και πας ο ζων και πιστεύων εις Εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα." Ευαγγέλιον Ιωάννην ΙΑ΄, 25-26."Εγώ Είμι το αληθινό φως του κόσμου΄ ο ακολουθών Εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία, αλλ΄έξει το φως της ζωής." Ιωάννη, Η΄,12."Εγώ Είμι ο άρτος ο ζων ο εκ του ουρανού καταβάς΄ εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα."Ιωάννη, ΣΤ΄,51. "Εγώ Είμι η οδός και η αλήθεια και η ζωή΄ ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ει μη δι΄Εμού." Ιωάννη, ΙΔ΄, 6.  

                               

Εγώ Είμι ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Εγώ Είμι ο μονογενής, ο αληθινός και αγαπητός Λόγος και Υιός του Υψίστου και Επουρανίου, του Ευλογητού και Παναγίου Πατρός Θεού."Εγώ Είμι ο Υιός του Ανθρώπου.""Εγώ Είμι η δόξα του Πατρός Θεού.""Εγώ Είμι ο Υιός της Πάναγνης Μαρίας και Αειπαρθένου Παναγίας.""Αμήν αμήν λέγω υμίν, πριν Αβραάμ γενέσθαι Εγώ Είμι.""Εγώ Είμι η ρίζα και το γένος Δαυίδ, ο αστήρ ο λαμπρός ο πρωϊνός.""Εγώ Είμι το αληθινό φως του κόσμου.""Εγώ Είμι ο Σωτήρ του κόσμου.""Εγώ Είμι ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου.""Εγώ Είμι η Θύρα των προβάτων.""Εγώ Είμι ο Ποιμήν ο καλός, υμείς τα πρόβατα μου.""Εγώ Είμι ο βαπτίζων εν Πνεύματι Αγίω.""Εγώ Είμι ο Διδάσκαλος και ο Κύριος.""τις γαρ μείζων, ο ανακείμενος ή ο διακονών; ουχί ο ανακείμενος; Εγώ δε Είμι εν μέσω υμών ως ο διακονών.""Εγώ Είμι η άμπελος η αληθινή, ο Πατήρ μου ο γεωργός και υμείς τα κλήματα μου.""Εγώ εν τω Πατρί μου και υμείς εν Εμοί καγώ εν υμίν.""Εγώ εν τω Πατρί και ο Πατήρ εν Εμοί έστι.""Εν Εμοί ο Πατήρ καγώ εν Αυτώ.""Εγώ και ο Πατήρ εν Έσμεν.""ουκ Ειμί μόνος, οτι ο Πατήρ μετ΄Εμού έστι.""Εγώ Είμι ο μαρτυρών περί Εμαυτού, και μαρτυρεί περί Εμού ο πέμψας με Πατήρ. ούτε Εμέ οίδατε ούτε τον Πατέρα μου΄ ει Εμέ ήδειτε, και τον Πατέρα μου ήδειτε αν.""Ο πιστεύων εις Εμέ ου πιστεύει εις Εμέ, αλλ΄εις τον πέμψαντά με, και ο θεωρών Εμέ θεωρεί τον πέμψαντά με.""Ο Εμέ μισών και τον Πατέρα μου μισεί.""Εγώ Είμι το Α και το Ω, λέγει Κύριος ο Θεός, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ.""Εγώ Είμι ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων, και εγενόμην νεκρός, και ιδού ζων Είμι εις τους αιώνας των αιώνων, και έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου.""Εγώ Είμι ο ερευνών νεφρούς και καρδίας, και δώσω υμίν εκάστω κατά τα έργα υμών.""Εγώ το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Εγώ τω διψώντι δώσω εκ της πηγής του ύδατος της ζωής δωρεάν.""Εγώ το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, η αρχή και τέλος." 

Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά και καλά, χαρμόσυνα, σωτήρια και λαμπρά, με αγάπη και ειρήνη, με υγεία και χαρά."Ιδού γαρ η βασιλεία του Θεού εντός ημών έστιν."

" ουκ έστιν ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζώντων.""τι ζητείτε τον ζώντα μετά των νεκρών; ουκ έστιν ώδε, αλλ΄ηγέρθη."

Υπάρχει θάνατος και τάφος για τον Πατέρα Θεό; Υπάρχει θάνατος και τάφος για τον Υιό του Θεού τον Μονογενή και Αγαπητό; για τον  Κύριο Ιησού Χριστό; Κύριε μου και Παντοκράτορα Θεέ μου, Σε ανευρίσκω παντού, στο Πανάγιο, Πανάγαθο, Παντοδύναμο και Ζωοποιό Σου Πνεύμα, στο Λόγο, στο Φως, στο Είναι, στην ύπαρξη, στη γένεση, στη ζωή, στην πνοή, στην ψυχή, στην καρδιά και στον νου, στα πανάγια, πανάγαθα, πάνσοφα, παμμέγιστα, πανύψιστα και ανεξίτηλα, άπειρα και αναρίθμητα, ανεξιχνίαστα και ανεξερεύνητα Έργα Σου, στα άγνωστα, στα φανερά και στα γνωστά, στο αιώνιο, αέναο, έμψυχο, υπέροχο και απέραντο Σύμπαν, στη Δύναμη, στην Ενέργεια, στη Δόξα και στην Αλήθεια, στο Θεμέλιο, στο Βασίλειο και στο Μεγαλείο του αιωνίου, αέναου, αγλαού και απέραντου ουρανού, στα Άγια κτίσματα και στα γεννήματα Σου, στα θεία προστάγματα και στα θελήματα Σου, στα πάνσοφα δημιουργήματα και στα ποιήματα Σου, σ΄ολόκληρη την Κτίση και στην Οικουμένη Φύση, στην άφθαρτη ύπαρξη και στην υπόσταση, στα θεία όντα, στ΄ αγγελικά πλάσματα και στα ειρηνικά τάγματα Σου, στα αόρατα και στα ορατά, στα νοητά και στα αισθητά, στον ήλιο, στα άστρα και στη γη, στα ύδατα και στου ανέμου την πνοή, στη φλόγα, στη λάμψη και στην αστραπή, στη νεφέλη και στη χιόνα τη λευκή, στη βροντή, στη βροχή και στην ουράνια ίριδα τη χρωματιστή, στην αιώνια και Άγια Σου Πνοή, στην αναγέννηση, στη βλάστηση και στην άνθιση, στην αιώνια, απέραντη κι αστείρευτη Αγάπη Σου, στην Ευσπλαχνία Σου, στην Ευλογία Σου και στα πλούσια και άφθονα Ελέη Σου, στην αιώνια και ουράνια Δικαιοσύνη Σου, στη Μακροθυμία Σου και στην Αγαθοσύνη Σου, στη Θυσία Σου, στη Σωτηρία Σου, στη Προστασία Σου και στην Αξιοπιστία Σου, στα άγια πνεύματα και στα διδάγματα, στα άγια ρήματα και στα ενεργήματα, στα θεία ακούσματα, στα εντάλματα και στα προστάγματα, στα αγγέλματα και στα κελεύσματα, στα θεία οράματα και στα θεάματα, στα αγαθά δωρήματα, στα δόματα και στα χαρίσματα, στη πίστη και στη νόηση, στην έκκληση και στην επίκληση, στη δέηση και στην παράκληση, στην εξομολόγηση και στην κάθαρση, στην άφεση και στην συγχώρηση, στη βούληση και στη θέληση, στη βοήθεια, στα νάματα, στα ιάματα και στα θαύματα, στη γέννηση, στη βάφτιση, στη φώτιση, στη μεταμόρφωση, στην ταπείνωση, στην σταύρωση, στην ανύψωση, στη λύτρωση και στη δικαίωση, στην ανάσταση και στην αναγέννηση, στη μετάληψη και ευχαριστία, στην ανάληψη και ευλογία, στην ένωση και στην αγαλλίαση, στη διδαχή και στην προσευχή, στο μείνατε εν εμοί και εν τη αγάπη τη εμή, στην σιωπή και στη φωνή... στο Εγώ Είμι ο όντως Ων, ο αεί ζών και ο ζωοποιών, ο αγαπών, ο αγαθά ποιών, ο σώζων, ο συγχωρών και ο ελεών, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο μετά σου λαλών, στο Εγώ Είμι μεθ΄υμών, στο αγαπάτε και συγχωρείτε αλλήλους, στο ειρήνη υμίν, στο ομοθυμαδόν... Ω, Κύριε, Παράκλητε και Σωτήρα Ιησού Χριστέ! Ω, Επουράνιε Πατέρα, Ύψιστε, Παντοδύναμε και Μεγαλοδύναμε, Πανάγιε και Πανάγαθε, Πολυεύσπλαχνε και Πολυέλεε, Αξιόπιστε και Αξιότιμε, Δίκαιε και Αγαπητέ Θεέ! ουδέν πλάσμα Σου έστιν επιλελησμένον. 

Ω,θεοθέμελη και στεριοθέμελη τροφο-μητέρα Γη! ηλιόλουστη και φωτοδόχα, υδάτινη, άφθονη και θαλερή, ανθοφόρα και καρποφόρα, ζωηφόρα και αειφόρα πηγή! Του Κυρίου του σύμπαντος ο ουρανός κι΄ η γη΄ ό,τι την φωτίζει και ό,τι την περιβάλλει, ό,τι ανθίζει, ό,τι ευωδιάζει, ό,τι καρπίζει και ό,τι εν αυτή ζεί.

1 Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. 2 Η δε γη ήν αόρατος και αδιαμόρφωτος΄ και σκότος επί της αβύσσου. Και Πνεύμα Θεού επεφέρετο επί της επιφανείας τoυ ύδατος. 3 Και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτω φως΄ και εγένετο  φως΄ 4 και είδεν ο Θεός το φως, ότι καλόν΄ και διεχώρισεν ο Θεός το φως, ότι καλόν΄ και διεχώρισεν ο Θεός  ανά μέσον του φωτός και ανά μέσον του σκότους. 5 και εκάλεσεν ο Θεός το φως ημέραν και το σκότος εκάλεσε νύκτα. και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα μία. 6 Και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτω στερέωμα εν μέσω του ύδατος, και έστω διαχωρίζον ανά μέσον ύδατος και ύδατος, και εγένετο ούτως. 7 και εποίησεν ο Θεός το στερέωμα΄ και διεχώρισεν ο Θεός αναμέσον του ύδατος, ο ην κάτω του στερεώματος, και αναμέσον του ύδατος ο ην επάνω του στερεώματος. 8 και εκάλεσεν ο Θεός το στερέωμα ουρανόν. Και είδεν ο Θεός, ότι καλόν, και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα δευτέρα. 9 Και είπεν ο Θεός΄ συναχθήτω το ύδωρ το υποκάτω του ουρανού εις συναγωγήν μίαν, και οφθήτω η ξηρά. Και εγένετο ούτως, και συνήχθη το ύδωρ το υποκάτω του ουρανού εις τας συναγωγάς αυτών, και ώφθη η ξηρά. 10 Και εκάλεσεν ο Θεός την ξηράν γην΄ και τας συναγωγάς των υδάτων εκάλεσε θαλάσσας. Και είδεν ο Θεός, ότι καλόν. 11 Και είπεν ο Θεός΄ βλαστησάτω η γη βοτάνην χόρτου, σπείρον σπέρμα κατά γένος και καθ΄ομοιότητα, και ξύλον κάρπιμον ποιούν καρπόν, ου το σπέρμα αυτού εν αυτώ κατά γένος και καθ΄ομοιότητα επί της γης΄ και εγένετο ούτως. 12 και εβλάστησεν η γη βοτάνην χόρτου, σπείρον σπέρμα κατά γένος και καθ΄ομοιότητα, και ξύλον κάρπιμον ποιούν καρπόν, ου το σπέρμα αυτού εν αυτώ κατά γένος και καθ΄ομοιότητα επί της γης. 13 και είδεν ο Θεός, ότι καλόν, και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα τρίτη. 14 Και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτωσαν φωστήρες εν τω στερεώματι του ουρανού εις φαύσιν επί της γης, ώστε διαχωρίζειν ανά μέσον της ημέρας και αναμέσον της νυκτός΄ και έστωσαν εις σημεία και εις καιρούς και εις ημέρας και εις ενιαυτούς΄ 15 και έστωσαν εις φαύσιν εν τω στερεώματι του ουρανού, ώστε φαίνειν επί της γης, και εγένετο ούτως. 16 και εποίησεν ο Θεός τους δύο φωστήρας τους μεγάλους, τον φωστήρα τον μέγαν εις αρχάς της ημέρας και τον φωστήρα τον μικρόν εις αρχάς  της νυκτός΄ και τους αστέρας. 17 Και έθετο ο Θεός αυτούς εν τω στερεώματι του ουρανού, ώστε φαίνειν επί της γής, 18 και άρχειν της ημέρας και της νυκτός και διαχωρίζειν ανά μέσον του φωτός και ανά μέσον του σκότους. Και είδεν ο Θεός, ότι καλόν. 19 και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα τετάρτη. 20 Και είπεν ο Θεός΄ εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά ψυχών ζωσών κατά γένος, και πετεινά κατά γένος πετόμενα επί της γης προς το στερέωμα του ουρανού΄ και εγένετο ούτως. 21 και εποίησεν ο Θεός τα κήτη τα μεγάλα και πάσαν ψυχήν ζώσαν ερπετών α εξήγαγαν τα ύδατα κατά γένος και παν πετεινόν πτερωτόν κατά γένος. Και είδεν ο Θεός, ότι καλά. 22 και ευλόγησεν ο Θεός αυτά λέγων΄ αυξάνεσθε και πληθύνεσθε  και πληρώσατε τα ύδατα εν ταις θαλάσσαις΄ και τα πετεινά πληθυνέσθωσαν επί της γης. 23 Και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα πέμπτη. 24 Και είπεν ο Θεός΄ εξαγαγέτω η γη ζώσαν ψυχή κατά γένος, τετράποδα και ερπετά και θηρία κατά γένος. Και εγένετο ούτως. 25 και εποίησεν ο Θεός τα θηρία της γης κατά γένος αυτών και τα κτήνη κατά γένος αυτών και πάντα τα ερπετά της γης κατά γένος αυτών. Και είδεν ο Θεός, ότι καλά. Και είπεν ο Θεός΄ ποιήσωμεν άνθρωπον κατ΄εικόνα ημετέραν και καθ΄ ομοίωσιν, και αρχέτωσαν των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού, και των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης. 27 Και  εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ΄εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς΄ και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός λέγων΄ αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και κυριεύσατε αυτής, και άρχετε των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και πάντων των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης. 29 Και είπεν ο Θεός΄ Ιδού, δέδωκα υμίν πάντα χόρτον σπόριμον σπείρον σπέρμα, ο έστιν επάνω πάσης της γης, και παν ξύλον ο έχει εν εαυτώ καρπόν σπέρματος σπορίμου, υμίν έσται εις τροφήν. 30 και πάσι της θηρίοις της γης και πάσι τοις πετεινοίς του ουρανού και παντί ερπετώ έρποντι επί της γης, ο έχει εν εαυτώ ψυχή ζωής, δέδωκα πάντα χόρτον χλωρόν εις τροφήν. και εγένετο ούτως. 31 Και είδεν ο Θεός τα πάντα α εποίησε και ιδού καλά λίαν, και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα έκτη. Γένεσις, κεφάλαιον Α΄. "Και  έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ δια να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν." Μέγας ει, Κύριε και Θεέ των δυνάμεων και του σύμπαντος. Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα Σου! Ω, Πανάγιε, Πάνσοφε, Πανάγαθε, Μεγαλοδύναμε και Παντοδύναμε, Πατέρα, Κύριε και Παντοκράτορα του σύμπαντος Θεέ! τις ύμνος; τις  αίνος επάξιος, αντάξιος και ισάξιος της Μεγαλοσύνης, της Αγαθοσύνης και Αγιοσύνης Σου; Πάτερ επουράνιε Θεέ και πλαστουργέ,  ευχαριστώ Σοι ότι δέδωκάς μοι πνοή, ψυχή και ζωή, πνεύμα και φως, χώρο και χρόνο εις τον απέραντο κόσμο της Δημιουργίας Σου και της Αιωνιότητας Σου ίνα κι΄εγώ σταθώ,  ίνα ζήσω και πιστεύσω εις Εσέ. Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, Ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού, τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν, εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι΄ου τα πάντα εγένετο. Τον δι΄ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης, κρίναι ζώντας και νεκρούς΄ ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των Προφητών. Εις Μίαν Επίγεια και Πανάγια του Χριστού Εκκλησία, εις Μίαν  Αγίαν, αγγελική και ειρηνική κοινωνία και εις Μίαν Επουράνια, Πανάγια και Αιώνια του Θεού Βασιλεία. Ομολογώ εν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν. Πιστεύω και προσδοκώ την Βασιλεία του Θεού ημών. Αμήν. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς΄ αγιασθήτω το όνομα Σου΄ελθέτω η βασιλεία Σου΄γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης΄ τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον΄και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών΄ και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. Αμήν. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, ουκ επ΄άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ΄επί παντί ρήματι εκπορευομένω διά στόματος Θεού. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, δος ημίν πάντοτε τον άρτον τον υπερούσιον΄ δος ημίν πάντοτε το Άγιο Σου Πνεύμα, το Άγιο Σου φως, το ύδωρ και τον υπερούσιον άρτον της αιωνίου ζωής. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, Κύριε των δυνάμεων και Θεέ των αγίων πνευμάτων, των  αγίων αγγέλων και των αγίων πλασμάτων, της αγάπης, της ευδοκίας και της σωτηρίας, Παντοκράτορα, Μεγαλοδύναμε και Παντοδύναμε, Φιλεύσπλαχνε και Φιλάνθρωπε, Μακρόθυμε και Πολυέλεε, Αξιόπιστε και Αξιότιμε...Θεέ, Σοι Ευχαριστούμε, Σε Τιμούμε και Προσκυνούμε, Ευλογούμε και Δοξολογούμε, ότι Συ έκτισας τα πάντα, και δια το θέλημά Σου ήσαν και εκτίσθησαν, ότι Σου εστίν η δύναμις, η σοφία και η δόξα, η ευλογία, η αγάπη, η τιμή και η ευχαριστία. Αμήν. Αλληλούια.  Ει ο Θεός μεθ΄ημών, τις καθ΄ ημών; Η σωτηρία και η δόξα και η δύναμις του Θεού ημών. Αλληλούια. Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Αλληλούια...          

Απεκρίθη Ιησούς΄ η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου.

Η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του σκότους΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου της κακουργίας, του φθόνου και του φόνου΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου του μίσους, της έχθρας και ανθρωποκτονίας΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου του όπλου και του πλούτου΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου της κακίας και μνησικακίας΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου της αδικίας και αντιδικίας΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου του ψεύδους, της πλάνης, της απάτης και της υποκρισίας΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου της πονηρίας, της ανομίας και της αμαρτίας΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου της απιστίας, της φιλαργυρίας και της προδοσίας...  

Κύριος και Παντοκράτωρ ο Θεός του σύμπαντος και των δυνάμεων, του ουρανού και της γης, του ανθρώπου και της ζωής. Ο αεί Ων, ο προνοών, και αεί αγαπών, ο προαιώνιος, αιώνιος και πανάγιος, ο αγαθά και σοφά, μέγιστα και θαυμαστά ποιών, ο αεί βοηθών, ο αεί σώζων, ο αεί συγχωρών και ελεών.

Ω, Επουράνιε και Πανάγιε Πάτερ, Λόγε-Υιέ και Άγιο Πνεύμα! Υπέρτατε, Υπερούσιε και Υπέρλαμπρε Ήλιε της Αγάπης και της Δικαιοσύνης, της Αγαθοσύνης και της Αγιοσύνης,  ως ηλιαχτίδες ελέους, αγάπης, ευλογίας, ζωής και φωτός τα δάχτυλα της Αγίας Σου χειρός!
Ω, πανάγιο, επουράνιο και θεόπεμπτο, αϊδιο, προαιώνιο, αιώνιο και διαιώνιο, σωτήριο, ιλαρό, αγνό και αγλαό, πανσεβάσμιο, ευλογητό και αγαπητό, νοητό και νοερό θείο και αληθινό Φως!

Πατήρ, Λόγος-Υιός και Άγιο Πνεύμα εις Θεός αληθινός, προαιώνιος και αιώνιος, πανάγιος και αληθινός. Ο Σωτήρ της ψυχής. Ο υπέρλαμπρος φωτισμός του νοός, της ψυχής ο οφθαλμός, της καρδίας ο γλυκασμός.
Ο άγιος, ο νοερός, ο ένθερμος και φλογερός, ο σωτήριος και αγλαός, ο παντοδύναμος και πράος, ο μυστήριος και απερίγραπτος της ψυχής ευαγγελισμός και εναγκαλισμός.  "Ο Θεός αγάπη εστίν."
1."Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. 2. η δε γη ην αόρατος και ακατασκεύαστος΄ και σκότος επάνω της αβύσσου, και Πνεύμα Θεού επεφέρετο επί του ύδατος. 3. και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτω φως΄ και εγένετο φως΄" ΓΕΝΕΣΙΣ, κεφ.Α΄.
1."Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. Ιωάννην, Κεφ. Α΄ 

Ήλιος! επουράνιος, λαμπερός, ορατός, θαλπερός, αισθητός! Έγνω την αιτίαν και την θείαν εντολήν, την επουράνιον πορείαν,  τον σκοπόν αυτού και την θείαν αποστολήν. 

Ευγενές, ευφυές και ευσεβές πνεύμα Ελλήνων φιλοσόφων και θεολόγων. Ποία είναι η αληθινή, η γνήσια και ιερή φιλοσοφία; Η θεία κοσμογονία και η θεία αρμονία; Η ουράνια και η αθάνατη ρίζα; Η αθανασία και η σωτηρία της ψυχής; Η ανάμνησις ων ήκουσε και οίδε η ψυχή παρά τω Θεώ; Η εκ του βάθους ώθησις, η άνωσις και η μυστήριος έλξις του πνεύματος, της καρδίας και της ψυχής προς τα άνω, προς την θεία γνώση και σοφία, προς το ανέσπερο και αϊδιο, προς το θείο και αληθινό φως, προς την αιώνια αλήθεια, προς τον Θεό και τα θεία; Το Α και το Ω;

   "

Κύριε και Θεέ του σύμπαντος κόσμου, του ουρανού, της γής και του Ανθρώπου, Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, ο πανταχού παρών και τα σύμπαντα πληρών, Πανάγαθε και Πανάγιε Θεέ, Παράκλητε, το Πνεύμα το Άγιον, το Πνεύμα της Αληθείας, Παναγία τριάς, επίβλεψον εφ΄ημάς. Πυθαγόρειοι: Η τριάς είναι ο πρώτος τέλειος αριθμός, ένα μέσον και αναλογία. Προκαλεί την προχώρηση της δύναμης της μονάδος σε ενέργεια και επέκταση. H δε τετράς ως και η τετρακτύς η κλειδούχος της φύσεως και το μέγιστο θαύμα. Πλάτωνος Τίμαιος:"Αλλ, ω Σώκρατες, τούτό γε δη πάντες όσοι και κατά βραχύ σωφροσύνης μετέχουσιν, επί παντός ορμή και σμικρού και μεγάλου πράγματος Θεόν αεί καλούσιν.""Ας δούμε λοιπόν για ποιά αιτία ο Δημιουργός συνέθεσε το γίγνεσθαι και όλο αυτό το σύμπαν. Ήταν Αγαθός, και στον αγαθό δεν γενιέται ποτέ κανένας φθόνος για οτιδήποτε. Και καθώς λοιπόν δεν είχε φθόνο, θέλησε να γίνουν τα πάντα όσο το δυνατόν παρόμοια με τον ίδιο...Ακολουθώντας τον εικότα λόγο πρέπει επομένως να πούμε ότι αυτός ο κόσμος είναι έμψυχο ον, προικισμένο με ψυχή και νου ΄και η αλήθεια είναι ότι γεννήθηκε από την πρόνοια του Θεού. Αγαθός ο Θεός, Αίτιος των ευ εχόντων, της αγαθοεργίας και ευπραγίας, των καλών και αγαθών και αναίτιος των κακών είπε ο Σωκράτης. Και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είπε΄ουδείς αγαθός ει μη εις ο Θεός. "Δεν θα ήταν λοιπόν μια εύλογη υπεράσπιση από μέρους μας αν λέγαμε ότι ο φιλομαθής είναι από την φύση του πλασμένος να αγωνίζεται να αγγίξει αυτό που έχει υπόσταση, το ον, και δεν στέκεται στα πολλά επιμέρους πράγματα, τα οποία θεωρούνται υπαρκτά, αλλά ακολουθεί το δρόμο του, κι ο έρωτάς του για το ον δεν χάνει τη δύναμη του ούτε ξεθυμαίνει προτού ο ίδιος να αγγίξει τη φύση κάθε πραγματικής οντότητας διαμέσου εκείνου του μέρους της ψυχής του, στο οποίο ταιριάζει να έρχεται σε επαφή με ένα τέτοιο πράγμα- και ταιριάζει στο συγγενικό-, έτσι που με την προσέγγιση του αληθινού όντος και τη συνένωσή του με αυτό, γεννώντας νου και αλήθεια, να φτάνει στη γνώση και την αληθινή ζωή και να θρέφεται, και τότε μόνον να λυτρώνεται από τους πόνους του; Τι λοιπόν; Είναι ποτέ δυνατόν ο άνθρωπος αυτός να αγαπάει έστω τόσο δα το ψέμα ή αντιθέτως θα το μισεί; Θα το μισεί είπε. Όταν λοιπόν οδηγός θα είναι η αλήθεια, νομίζω ότι δεν θα ισχυριζόμαστε ποτέ πως θα την ακολουθήσει ένας ολόκληρος χορός κακιών. Βεβαίως' πως θα γινόταν; Απεναντίας θα την ακολουθήσει ένα φρόνημα καθαρό και δίκαιο που ως επακόλουθό του θα έχει και τη σωφροσύνη."Πολ.490,b."Στη σφαίρα της γνώσης γίνεται ορατή, τελευταία και με μεγάλη δυσκολία η ιδέα του Αγαθού και σαν γίνει ορατή πρέπει κανείς να την συλλογιστεί ως την αιτία κάθε ορθού και καλού όσον αφορά όλα τα όντα- αυτήν η οποία στον ορατό τόπο γέννησε το φως και τον κύριό του, και η οποία στον νοητό τόπο είναι η ίδια κυρία που δώρησε αλήθεια και νόηση και ότι την ιδέα αυτή του Αγαθού είναι απαραίτητο να την γνωρίσει όποιος μέλλει να πράξει με φρόνηση είτε ιδιωτικά είτε δημόσια... Το νομίζεις, τότε, παράξενο, αν κάποιος, ύστερα από την θέαση των θείων, μόλις έλθει σε επαφή με τις ανθρώπινες μικρότητες, φέρεται αδέξια και φαίνεται πολύ γελοίος καθώς η όραση του είναι ακόμη ανήμπορη να δει, και προτού συνηθίσει αρκετά στη σκοτεινιά του κόσμου, αναγκαστεί να μπλέξει σε δικαστικούς αγώνες και άλλα τέτοια για τις σκιές του δικαίου ή για τα είδωλα που ρίχνουν αυτές οι σκιές και να πολεμάει με πάθος τις δοξασίες που έχουν γι΄αυτά οι άνθρωποι, οι οποίοι την αληθινή δικαιοσύνη δεν την έχουν γνωρίσει ποτέ;"Πολ.517."Το έργο λοιπόν, είπα εγώ που έχουμε να επιτελέσουμε εμείς, οι θεμελιωτές της πόλης, είναι να υποχρεώσουμε όσους από τη φύση τους είναι προικισμένοι κατά τον καλύτερο τρόπο να προσεγγίσουν εκείνο το μάθημα που προηγουμένως το χαρακτηρίσαμε ως το μέγιστο΄ να ιδούν το Αγαθό και να ανεβούν εκείνη την ανάβαση, και σαν ανεβούν και το ιδούν αρκετά, να μην επιτρέπεται σ΄αυτούς αυτό που τώρα επιτρέπεται. Δηλαδή ποιό; Το να μένουν, είπα εγώ, εκεί και να μη θέλουν να κατεβούν πάλι δίπλα σ΄εκείνους τους δεσμώτες και να μοιραστούν μαζί τους τούς κόπους και τις τιμές είτε αυτές είναι τιποτένιες είτε σπουδαιότερες. Μα τότε, είπε, δεν θα τους αδικήσουμε και δεν θα τους κάνουμε να ζουν χειρότερα, ενώ μπορούν να ζήσουν καλύτερα; Λησμόνησες πάλι, είπα εγώ, φίλε μου, ότι το νόμο δεν τον ενδιαφέρει πως μια ορισμένη τάξη στην πόλη θα γίνει ιδιαίτερα ευτυχισμένη, αλλά αναζητεί τρόπους ώστε η ευτυχία αυτή να πραγματοποιηθεί για ολόκληρη την πόλη συνενώνοντας αρμονικά τους πολίτες με την πειθώ, κάνοντάς τους να δίνουν ο ένας στον άλλον την ωφέλεια που μπορεί καθένας από αυτούς να προσφέρει στο σύνολο και πλάθοντας ο ίδιος ο νόμος τέτοιους άνδρες στην πόλη όχι για να τους αφήνει έπειτα να τραβούν κατά 'κεί που αρέσει στον καθένα αλλά για να τους χρησιμοποιεί ο ίδιος για την ενίσχυση της ενότητας της πόλης."Πολ.519d. "Θέλεις τώρα να εξετάσουμε τούτο, με ποιόν τρόπο θα αποκτήσουμε στην πόλη τέτοιους ανθρώπους και πως θα τους ανεβάσει κανείς στο φως, ακριβώς όπως λέγεται για κάποιους ότι ανέβηκαν από τον Άδη στους θεούς; Βεβαίως και θέλω, είπε. Ωστόσο αυτό το πράγμα δεν μπορεί, προφανώς, να είναι κάτι σαν να στρίβεις ένα νόμισμα κορώνα-γράμματα αλλά ένα πέρασμα της ψυχής από κάποια ημέρα σκοτεινή σαν νύχτα σε μια αληθινή ημέρα, μια επιστροφή στο αληθινό ον, για την οποία εμείς θα υποστηρίξουμε ότι είναι η αληθινή φιλοσοφία." Πολ. 521,c "Το δοκούν αληθές ουχ όσιον προδιδόναι.""Το μεν απολλύον και διαφθείρον παν το κακόν είναι, το δε σώζον και ωφελούν το αγαθόν."ΕΛΗΛΥΘΕΝ Η ΩΡΑ ΙΝΑ ΔΟΞΑΣΘΗ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ", απεκρίθη ο Ιησούς όταν τινες ΄Ελληνες εκ των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τη εορτή θέλησαν να ιδούν τον Ιησού." Ιωάννη, ΙΒ΄,20-23. "τα πρόβατα τα εμά της φωνής μου ακούει, καγώ γινώσκω αυτά, και ακολουθούσι μοι, καγώ ζωήν  αιώνιον δίδωμι αυτοίς, και ου μη απόλωνται εις τον αιώνα, και ουχ αρπάσει τις αυτά εκ της χειρός μου."Ιωάννη, Ι΄,27-28. "ουδείς δύναται ελθείν πρός με, εάν μη η δεδομένον αυτώ εκ του Πατρός μου." Ιωάννη, ΣΤ΄, 65."η εμή διδαχή ουκ έστιν εμή, αλλά του πέμψαντός με." Ιωάννη, Ζ΄,16."και έσονται πάντες διδακτοί Θεού."Ιωάννη, ΣΤ΄,45."ο πιστεύων εις εμέ ου πιστεύει εις εμέ, αλλ΄εις τον πέμψαντά με, και ο θεωρών εμέ θεωρεί τον πέμψαντά με."Ιωάννη, ΙΒ,΄20-23 και 44,45."Ει ουν εγώ ένιψα υμών τους πόδας, ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, και υμείς οφείλετε αλλήλων νίπτειν τους πόδας. υπόδειγμα γαρ δέδωκα υμίν, ίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν, και υμείς ποιήτε. Αμήν αμήν λέγω υμίν, ουκ έστι δούλος μείζων του κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος μείζων του πέμψαντος αυτόν." Ιωάννη, ΙΓ',14-16. "Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω. Ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος. Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος ου έμελλον λαμβάνειν οι πιστεύοντες εις αυτόν." Ιωάννη Ζ,΄38-39." το πνεύμά έστι το ζωοποιούν, η σαρξ ουκ ωφελεί ουδέν΄ τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, πνεύμά έστι και ζωή έστιν." Ιωάννη, ΣΤ΄,63. Κύριε, δος μοι πιείν το ύδωρ ο γενήσεται εν εμοί πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον. "Ο Πατήρ αγαπά τον Υιόν και πάντα δέδωκεν εν τη χειρί αυτού. Ο πιστεύων εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον.""Πνεύμα ο Θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δεί προσκυνείν."Ου συγχρώνται Ιουδαίοι Σαμαρείταις; ου συγχρώνται Έλληνες, Ιουδαίοι, Γαλιλαίοι, Ισραηλίτες; ...ου συγχρώνται εν αδελφοσύνη οι φυλές, τα έθνη και οι λαοί; Ου συμπορεύονται εν θεία αγάπη, εν ειρήνη, εν αρμονία και γαλήνη, εν ευφροσύνη και εν αγαλλιάσει, εν πραότητι, εν ταπεινότητι και εν αδελφότητι, αγαθοσύνη και καλοσύνη ενώπιον του Κυρίου του Σύμπαντος; ου συμπροσεύχονται; ου συγχαίρονται; ου συμπορεύονται, ου συναγάλλονται ως υιοί και θυγατέρες, ως παιδιά Ενός Θεού, ενώπιον του Ενός και Αληθινού Πατρός Θεού;"Στώμεν καλώς.""Ο Θεός αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ.""τέκνα, πως δύσκολόν έστι τους πεποιθότας επί χρήμασιν εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν." "ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά." "όπου γαρ έστιν η καρδία ημών εκεί και ο θησαυρός.' "καταμάθετε τα κρίνα του αγρού και τα πετεινά του ουρανού, ουδέ νήθουν ουδέ κοπιούν."Τις ευλογεί χρήματα, βαλλάντια και νομίσματα, αργύρια και χρηματιστήρια, πολέμους, διχόνοιες, έχθρα και όπλα; Συνάδουν ο φθόνος και η ζηλοφθονία, το μίσος, η κακία, η  χαιρεκακία και η μνησικακία, η σκληροκαρδία, η έχθρα και ο πόλεμος, τα όπλα και ο φόνος, η φιλονικία και η διχοστασία, η αδικία και η αλαζονεία, η πλεονεξία, η αισχροκέρδεια και η φιλαργυρία, η έριδα, η μισαλλοδοξία και η διαμάχη με τον Λόγο του Θεού, με την διδαχή του Κυρίου Ιησού Χριστού και με την αθώα ψυχή του παιδιού; Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε΄ "τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού; ουχί η ψυχή πλείόν έστι της τροφής και το σώμα του ενδύματος;""εργάζεσθε μη την βρώσιν την απολυμμένην, αλλά την βρώσιν τη μένουσαν εις ζωήν αιώνιον, ην ο Υιός του ανθρώπου υμίν δώσει΄τούτον γαρ ο Πατήρ εσφράγισεν ο Θεός.""Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνη την εμήν δίδωμι υμίν΄ ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν.""Αγαπάτε αλλήλους."

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.1. Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην...3) και είπεν ο Θεός: γενηθήτω φως΄ και εγένετο φως. (Γένεσις,κεφ. Α΄). 1 Εν Αρχή ήν ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. 2 Oύτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. 3 πάντα δι΄αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν. 4 εν αυτώ ζωή ην, και η ζωή ην το φως των ανθρώπων. 5 και το φως εν τη σκοτία φαίνει, και η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν. 6 Εγένετο άνθρωπος απεσταλμένος παρά Θεού, όνομα αυτώ Ιωάννης΄ 7 ούτος ήλθεν εις μαρτυρίαν, ίνα μαρτυρήση περί του φωτός, ίνα πάντες πιστεύσωσι δι΄αυτού. 8 ουκ ην εκείνος το φως, αλλ΄ίνα μαρτυρήση περί του φωτός. 9 Ην το φως το αληθινόν, ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον. 10 εν τω κόσμω ην, και ο κόσμος δ΄αυτού εγένετο, και ο κόσμος αυτόν ουκ έγνω. 11 εις τα ίδια ήλθε, και οι ίδιοι αυτόν ου παρέλαβον. 12 όσοι δε έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι, τοις πιστεύουσιν εις το όνομα αυτού. 13 οι ουκ εξ αιμάτων, ουδέ εκ θελήματος σαρκός, ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ΄εκ Θεού εγεννήθησαν. 14 Και ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν, και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας. Ευαγγέλιον Ιωάννη, κεφάλαιον Α΄.

"Εν δέ τω μηνί τω έκτω απεστάλη ο άγγελος Γαβριήλ υπό του Θεού εις πόλιν της Γαλιλαίας, η όνομα Ναζαρέτ, προς παρθένον μεμνηστευμένην ανδρί, ω όνομα Ιωσήφ, εξ οίκου Δαυϊδ, και το όνομα της παρθένου Μαριάμ. Και εισελθών ο άγγελος προς αυτήν είπε: Χαίρε, κεχαριτωμένη΄ ο Κύριος μετά σου΄ ευλογημένη συ εν γυναιξίν. Η δε ιδούσα διεταράχθη επί τω λόγω αυτού, και διελογίζετο ποταπός είη ο ασπασμός ούτος. Και είπεν ο άγγελος αυτή΄ μη φοβού, Μαριάμ΄ εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ. Και ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν΄ ούτος έσται μέγας και Υιός Υψίστου κληθήσεται, και δώσει αυτώ Κύριος ο Θεός τον θρόνον Δαυϊδ του πατρός αυτού, και βασιλεύσει επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος. Είπε δε Μαριάμ προς τον άγγελον΄ πως έσται μοι τούτο, επεί άνδρα ου γινώσκω; και αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτή:ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟΝ ΕΠΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΕΠΙ ΣΕ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΣ ΥΨΙΣΤΟΥ ΕΠΙΣΚΙΑΣΕΙ ΣΟΙ΄ ΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΝΝΩΜΕΝΟΝ ΆΓΙΟΝ ΚΛΗΘΗΣΕΤΑΙ ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ. Και ιδού Ελισάβετ η συγγενής σου και αυτή συνειληφυϊα υιόν εν γήρει αυτής, και ούτος μην έκτος εστίν αυτή τη καλουμένη στείρα΄ότι ουκ αδυνατήσει παρά τω Θεώ παν ρήμα. Είπε δε Μαριάμ΄Ιδού η δούλη Κυρίου΄ γένοιτό μοι κατά το ρήμά Σου' και απήλθεν απ΄αυτής ο άγγελος". Άγιον ευαγγέλιον Λουκά, κεφάλαιον Α΄, 26-39.