"όριον έθου, ο ου παρελεύσονται, ουδέ επιστρέψουσι καλύψαι την γην". (ΡΓ΄,103 ψαλμός Δαυϊδ).
"Είπεν ο Κύριος τω Ιώβ ...εθέμην δε τη θαλάσση όρια, περιθείς κλείθρα και πύλας.
είπα δε αυτή ΄μέχρι τούτου ελεύση και ουχ υπερβήση, αλλ΄εν σεαυτή συντριβήσεταί σου τα κύματα". (Ιώβ, ΛΗ, 10,11)
"Είπεν ο Κύριος τω Ιώβ ...εθέμην δε τη θαλάσση όρια, περιθείς κλείθρα και πύλας.
είπα δε αυτή ΄μέχρι τούτου ελεύση και ουχ υπερβήση, αλλ΄εν σεαυτή συντριβήσεταί σου τα κύματα". (Ιώβ, ΛΗ, 10,11)
Θείον και σοφόν, αγαθόν και σεβαστό πρόσταγμα.
Και ο ήλιος και η θάλασσα ουχ υπερβήσονται τα διατεταγμένα υπό του Θεού όρια τους.
"Εις το σημείον τούτο παρατήρησε, σε παρακαλώ, με προσοχή την πανσοφία του Θεού ΄
πως δηλαδή έδωκεν εις τον ήλιον την θερμότητα ανάλογον προς την από της γης απόστασιν.
Διότι η θερμότης του είναι τόση, ώστε ούτε ένεκα πλεονασμού ταύτης να καταφλέξη την γην, ούτε δι΄έλλειψιν να αφήση ταύτην παγωμένην και άγονον." (ομιλία του Μεγάλου Βασιλείου επί της εξαημέρου Δημιουργίας).
Εάν ο ήλιος υπερβεί το όριον του είτε θα καταφλέξει την γην, είτε θα παγώσει την γην.
Εάν η θάλασσα υπερβεί το όριον της τότε θα πλημμυρίσουν τα ύδατα την οικουμένην γην.
Εάν αθετήσω και παραβιάσω τους θεϊκούς νόμους και λόγους τότε γίνομαι ασεβής, αλαζών και υβριστής.
Εάν υπερβώ τους ηθικούς φραγμούς τότε το αυτεξούσιο και η ελευθερία μου γίνονται επικίνδυνα, διότι γίνομαι ασύδοτος, αναιδής και ασυνείδητος.
Την αθεϊα και την απιστία, την ασέβεια, την ύβρι και την βλασφημία, την ασέλγεια και την ηθική ασυδοσία, την ονόμασαν πρόοδο και ελευθερία.
Το αυτεξούσιο και η ελευθερία εκάστου ανθρώπου φθάνουν μέχρις ενός επιτρεπτού ορίου, μέχρι του σημείου που αρχίζουν τα σεπτά και θεμελιώδη δικαιώματα και αξιώματα του συνανθρώπου, του φυσικού περιβάλλοντος και του κοινωνικού συνόλου.
Τα πάντα επιτρέπονται και ουδέν απαγορεύεται;
Εάν υπερβώ τους ηθικούς φραγμούς τότε το αυτεξούσιο και η ελευθερία μου γίνονται επικίνδυνα, διότι γίνομαι ασύδοτος, αναιδής και ασυνείδητος.
Την αθεϊα και την απιστία, την ασέβεια, την ύβρι και την βλασφημία, την ασέλγεια και την ηθική ασυδοσία, την ονόμασαν πρόοδο και ελευθερία.
Το αυτεξούσιο και η ελευθερία εκάστου ανθρώπου φθάνουν μέχρις ενός επιτρεπτού ορίου, μέχρι του σημείου που αρχίζουν τα σεπτά και θεμελιώδη δικαιώματα και αξιώματα του συνανθρώπου, του φυσικού περιβάλλοντος και του κοινωνικού συνόλου.
Τα πάντα επιτρέπονται και ουδέν απαγορεύεται;
Η χωρίς όρια ελευθερία και η κακή χρήση των δικαιωμάτων του ανθρώπου γίνονται επικίνδυνα, διότι αποτελούν κατάχρηση εξουσίας και παραβιάζουν τα όρια της αληθινής ελευθερίας.
Μετά σεβασμού Μαρίνα Ζηδιανάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου