Ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Ανθρώπου δακρύζει και εμβριμώμενος εν εαυτώ, έρχεται προς το μνημείον΄ ην δε σπήλαιον, και λίθος επέκειτο επ΄αυτώ. Λέγει ο Ιησούς΄ άρατε τον λίθον. λέγει αυτώ η αδελφή του τεθνηκότος Μάρθα΄ Κύριε, ήδη όζει΄τεταρταίος γαρ έστι. λέγει αυτή ο Ιησούς. ουκ είπόν σοι ότι εάν πιστεύσης, όψει την δόξαν (την δύναμιν) του Θεού; ήραν ουν τον λίθον ου ην ο τεθνηκώς κείμενος, ο δε Ιησούς ήρε τους οφθαλμούς άνω και είπε΄ Πάτερ, ευχαριστώ Σοι, ότι ήκουσάς μου. Εγώ δε ήδειν ότι πάντοτέ μου ακούεις΄ αλλά δια τον όχλον τον περιεστώτα είπον, ίνα πιστεύσωσιν ότι Συ με απέστειλας. και ταύτα ειπών φωνή μεγάλη εκραύγασε΄ Λάζαρε, δεύρο έξω. και εξήλθεν ο τεθνηκώς δεδεμένος τους πόδας και τας χείρας κειρίαις, και η όψις αυτού σουδαρίω περιεδέδετο. Λέγει αυτοίς ο Ιησούς΄λύσατε αυτόν και άφετε υπάγειν. Ευαγγέλιον Ιωάννη, κεφάλαιον ΙΑ΄. "Ω, Υιέ του Θεού! Ω Σωτήρα μας, Κύριε Ιησού Χριστέ! Στα έργα της αγάπης Σου, στα αμέτρητα θαύματα Σου, πρόσθεσε και ένα άλλο θαύμα: άγγιξε με την δεξιά Σου την λίθινη καρδιά τους και δώσε σ΄αυτούς σαρκίνη. Αμήν". Αγίου Λουκά Κριμαίας.
"ήδει γαρ ότι δια φθόνον παρέδωκαν Αυτόν." Ματθαίον ΚΖ΄, 18. Ο φθόνος είναι έντονο αίσθημα δυσαρεσκείας, ζήλιας, μίσους και κακίας δια τα αγαθά και την υπεροχή του άλλου.
Ο φθόνος είναι πάθος ψυχής μοχθηράς, τηκομένης επί τη ευπραγία του πλησίον΄ είναι λύπη επί αλλοτρίοις αγαθοίς.
Ο φθόνος είναι ρίζα πάντων των κακών, πηγή παντός είδους συμφοράς, και φυτώριον των ανοσιουργημάτων.
Ο φθόνος τον Εωσφόρον εσκότισεν.
ώσπερ ο ιός διαφθείρει τον σίδηρον, ούτως ο φθόνος την έχουσαν αυτόν ψυχήν εξαναλίσκει.
Ο φθόνος πρώτον φθείρει τον έχοντα και είτα τον φθονούμενον.
Ουδέν πάθος ολεθριώτερον του φθόνου, διότι διαφθείρει τας ψυχάς εμφυόμενον εν αυταίς.
Ο φθόνος διδάσκει τον φόνον. ούτως ο πρώτος φόνος εγένετο΄ ούτως η γη εμολύνθη.
Ω φθόνε, ρίζα θανάτου, η πολύπλοκος νόσος, καρδίας οξύτατε ήλε΄ ουδέν οξύτερον κεντεί, ως συ τιτρώσκεις την έχουσάν σε καρδίαν.
Μέγαν κακόν ο φθόνος΄ ούτος τους οφθαλμούς της ψυχής αμαυροί και σκότος βαθύ περί αυτήν επιχέει΄ ούτος την αίσθησιν αυτής εις αναισθησίαν έφερεν΄ούτος την καρδίαν εσκλήρυνε και εις πώρωσιν ήγαγεν΄ ούτος τον άνθρωπον διέφθειρεν.
Ο Μέγας Βασίλειος λέγει΄"Τί αν γένοιτο της νόσου ταύτης ολεθριώτερον; φθορά της ζωής, λύμη της φύσεως, έχθρα των παρά Θεού δεδομένων ημίν, εναντίωσις προς Θεόν, κακόν αφόρητον, όφεως δίδαγμα, δαιμόνων εύρημα, εχθρού επισπορά, αρραβών κολάσεως, εμπόδιον ευσεβείας, οδός επί γέενναν, στέρησις βασιλείας ουρανών".
Ο φθονερός είναι βάσκανος, ζηλότυπος, λοίδορος, συκοφάντης, κατάλαλος, άθεος, βλάσφημος, ασεβής, ύπουλος, πονηρός, υβριστής, κακός, εριστικός.
Ο φθονερός εγένετο δούλος φοβερού τυράννου.
Ο φθονερός μίαν μόνην έχει χαράν συγκινούσαν την καρδίαν του και επιχέουσαν πονηράν λάμψιν εις τους οφθαλμούς αυτού, την χαράν την τικτομένην εκ της καταστροφής των φθονουμένων.
Φοβερός και αποτρόπαιος άνθρωπος ο φθονερός΄κατοικία αυτού έσται ο Τάρταρος".
"Τίποτε δεν διαχωρίζει και διαιρεί συνήθως ημάς τους ανθρώπους τον ένα από τον άλλον, όσον ο φθόνος και η βασκανία, η φοβερή αυτή αρρώστεια, δια την οποίαν δεν υπάρχει συγχώρησις, και η οποία είναι πολύ χειροτέρα από την φιλαργυρίαν, την ρίζαν όλων των κακών."
"Δεν θα κάμη λάθος, εάν ονομάση κανείς τους φθονερούς χειροτέρους και από τα θηρία και από αυτούς τους δαίμονας."
"Τόσον μεγάλη κακία είναι ο φθόνος και χειροτέρα από αυτήν δεν ημπορεί να γίνη."
" Όπως ο χοίρος ευχαριστείται να κυλίεται εις την λάσπην και ο διάβολος χαίρει δια την ιδικήν μας βλάβην, έτσι και ο φθονερός χαίρει δια τα κακά, που ευρίσκουν τον πλησίον του.
Και όπως οι κάνθαροι τρέφονται με την κόπρον, έτσι τρέφονται και αυτοί με τας συμφοράς των άλλων, γενόμενοι ούτω εχθροί και πολέμιοι της ανθρωπίνης φύσεως."
"Και ο μεν εχθρός δεικνύει φανερά την εχθρότητα του΄ενώ ο φθονερός διατηρεί την έχθραν του κρυφήν."
"Φοβερόν ελάττωμα ο φθόνος, πολύ φοβερόν, το οποίον μας εξωθεί εις το να αδιαφορούμεν και δια την σωτηρίαν της ψυχής μας."
"Κι΄αν έχης να παρουσιάσης παρθενία και νηστεία, κι΄αν με τας αρετάς σου φθάσης την αρετήν των Αγγέλων, εάν είσαι κυριευμένος από το πάθος του φθόνου, είσαι περισσότερον αμαρτωλός από όλους τους άλλους.
Ένεκα φθόνου δολοφόνησε ο Κάϊν τον αδελφόν του Άβελ.
Ένεκα φθόνου κακοποίησαν τον Ιωσήφ τ΄αδέλφια του.
Ένεκα φθόνου... ένεκα φθόνου...
"΄Οσον περισσότερον φθονείς κάποιον, τόσον γίνεσαι πρόξενος μεγαλυτέρων καλών δια τον φθονούμενον. Διότι υπάρχει ο Θεός ο οποίος βλέπει τα πάντα από ψηλά. Και όταν βλέπη να αδικήται εκείνος, ο οποίος κανένα δεν αδικεί, περισσότερον τον εξυψώνει και τον κάμνει σπουδαίον, και δι΄αυτού του τρόπου σε τιμωρεί. Διότι εάν τους επιχαίροντας δια τους εχθρούς των δεν αφήνει ατιμωρήτους, πολύ περισσότερον δεν συγχωρεί εκείνους, που φθονούν αυτούς που ουδόλως τους ηδίκησαν."
"Που λοιπόν εξορίζεις τον δίκαιον; Δεν γνωρίζεις ότι όπου δήποτε και αν υπάγη θα ευρίσκεται υπό την προστασίαν του Κυρίου του; Διότι και εις την έρημον εάν τον εξαναγκάσης να φύγη, τόσον προνοητικόν Κύριον έχει, ώστε και εκεί εάν εξορισθή, να τον κάμη πολύ περισσότεον περιφανή.
Διότι ο Θεός πολλάς φοράς δια των αντιθέτων οικονομεί τα αντίθετα.
Αυτώ πρέπει δόξα, κράτος τιμή και προσκύνησις, συν τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι, εις τους αιώνας. Αμήν."
Μικρά αποσπάσματα "περί φθόνου" από τα βιβλία του Αγίου Νεκταρίου και του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου.
Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την Γην...3. Και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτω φως΄ και εγένετο φως. Γένεσις, κεφάλαιον Α΄. Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο Λόγος...14) Και ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν, και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας. Ευαγγέλιον Ιωάννη, κεφάλαιον Α΄. "Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ, ο έστι μεθερμηνευόμενον μεθ΄ημών ο Θεός", προείπεν ο προφήτης Ησαίας. "Χαίρε, κεχαριτωμένη΄ο Κύριος μετά Σού΄ ευλογημένη Συ εν γυναιξί", είπεν ο απεσταλμένος εκ Θεού αρχάγγελος Γαβριήλ προς την παρθένον Μαριάμ. Η δε ιδούσα διεταράχθη επί τω λόγω αυτού, και διελογίζετο ποταπός είη ο ασπασμός ούτος. (Είναι ίδιον χαρακτηριστικό γνώρισμα της ανθρωπίνης φύσεως να φοβάται, να διερωτάται και να διαλογίζεται μήπως πλανάται και να επιφυλάσσεται περί της προελεύσεως του λόγου και της θείας αληθείας). Και είπεν ο αρχάγγελος Γαβριήλ αυτή΄μη φοβού Μαριάμ΄εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ. Και ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησού...Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει Σοι΄διό και το γεννώμενον άγιον κληθήσεται υιός Θεού... ότι ουκ αδυνατήσει παρά τω Θεώ παν ρήμα. Είπε δε Μαριάμ΄Ιδού η δούλη Κυρίου΄γένοιτο μοι κατά το ρήμά Σου. και απήλθεν απ΄αυτής ο άγγελος."Άγιον Ευαγγέλιον Λουκά, κεφάλαιον Α΄. Χαίρε η εκ Θεού ευλογία, χαίρε η εκ Θεού επαγγελία, χαίρε η εκ Θεού ευαγγελία, χαίρε η εκ Θεού ευδοκία, χαίρε η ευσπλαχνία και η σωτηρία. Χαίρε και υπέρ αγάλλου εκ Θεού απεσταλμένε αρχάγγελε Γαβριήλ, χαίρε το εξ ουρανού προς την γη χαρμόσυνο και σωτήριο άγγελμα, χαίρε και υπέρ αγάλλου ως η ακέραιος περιστερά ενώπιον του Θεού. Χαίρε Θεοτόκε Παναγία, χαίρε εκ Θεού ευλογημένη, χαίρε και εν Αγίω πνεύματι υπέρ αγάλλου κεχαριτωμένη, χαίρε τετιμημένη και πολυαγαπημένη, χαίρε εκ Θεού δεδοξασμένη. Χαίρε η πάναγνος, η πανάγιος, η ένθεος, η έμψυχος, η αειμακάριστος, η πανθαύμαστος μήτρα και γαστέρα η χωρούσα, η μεγαλύνουσα και η τεκούσα τον ένσαρκο και Μονογενή Λόγον και Υιόν του Επουρανίου και Υψίστου Πατρός Θεού. Χαίρε η θεία ενσάρκωσις, χαίρε η ενανθρώπησις του Υιού και Λόγου του Θεού. Χαίρε Θεομήτερ Υπεραγία η τεκούσα τον Μονογενή Υιόν του Πατρός Θεού, τον Κύριον Ιησούν Χριστόν. Ευλογητός και νυν και αεί ο Πατήρ του αγίου πνεύματος και του θείου φωτός, ο Ποιητής του σύμπαντος κόσμου, του ουρανού της γης και του υιού του ανθρώπου. Ο εν σοφία, εν αγάπη, εν ευσπλαχνία, εν ειρήνη, εν ευδοκία και εν αρμονία τα αγαθά και τα θαυμαστά εν ανθρώποις έργα Του ποιών. Ο όντως ων, ο αεί ων, ο αεί ζων, ο εν αγίω πνεύματι φωτίζων, ο βοηθών, ο ελεών, ο σώζων και ζωοποιών. Ο εν τω Αγίω Πνεύματι, εν τω φωτί, εν τω νοί, εν τη αληθεία, εν τη πνοή, εν τη ψυχή, εν τη ζωή, εν τη γενέσει, εν τη γεννήσει, εν τη κτίσει, εν τη φύσει, εν τη πίστει, εν τη αγάπη, εν τη ευλογία, εν τη αγαθοεργία, εν τη ευδοκία, εν τη ευσπλαχνία, εν τη καρδία, εν τη συνειδήσει, εν τη αναμνήσει, εν τη σιωπή, εν τη φωνή, εν τη ακοή, εν τη προσευχή, εν τη ικεσία, εν τη δεήσει, εν τη παρακλήσει, εν τω ελέει, εν ενί και εν πολλώ, εν τη εκκλησία, εν τω ιερώ, εν τω ναώ, εν τη ευχαριστία, εν τη σωτηρία, εν τω οίκω, εν τω κόσμω, εν τω κήπω, εν τη οδώ, εν τω ουρανώ, εν τω σύμπαντι, εν τω στερώματι...Ενών. Ο εν αγίω πνεύματι και εν αληθεία αεί ΩΝ, ο πανταχού παρών και τα σύμπαντα πληρών, ο εξ ουρανού ορών, ο νους, καρδίας και νεφρούς ερευνών. Ο αίτιος των αγίων, αγαθών και φωτεινών πνευμάτων, των αγαθών χαρισμάτων και δωρεών, ο εν τοις ανθρώποις και εν τοις οφθαλμοίς ημών τα μέγιστα, τα ύψιστα, τα πάνσοφα και θαυμαστά Έργα Του ποιών. Εις και μόνον ήλιος φωτίζει εξ ουρανού ολόκληρη την οικουμένη, την υδάτινη και ολάνθιστη γη. Σύμπαν, στερέωμα, θεμέλιο, ουρανός, ήλιος, ύδατα, γη...αόρατα και ορατά διηγούνται και συνομολογούν θεία δύναμη και μεγαλοσύνη, σοφία και δόξα Θεού. Ω, Πάναγνε και Αειπάρθενε Θεοτόκε Παναγία, έμψυχε, πανσεβάσμιε και πανύμνητε Θεού ναέ, ουδέν τελούμεν άξιον της Σης προσφοράς' βοήθησον, συγχώρησον και σώσον ημάς΄ διαφύλαττε υπό την κραταιά και παναγία σκέπη Σου, εν ταις αγίαις και σωτηρίαις αγκάλαις Σου, πάσαν θείαν και αγίαν γενεάν, παντός του κόσμου τα παιδιά. Άξιον και καλόν εστίν εν τω πνεύματι, εν τω νοί, εν τη καρδία, εν τη ψυχή ευλογείν, δοξάζειν και ευχαριστείν Πατέρα, Υιόν, Άγιον Πνεύμα και την Θεοτόκο Παναγία. Ο Πατήρ, ο Υιός, το Άγιο Πνεύμα, η Θεοτόκος Παναγία και πάντες οι άγγελοι και οι άγιοι μετά πάντων ημών. Αμήν. Τις δύναται επάξια την Θεότητα να υμνήσει και με τι λόγια να μιλήσει; ποίο επίγειο και επάξιο ναό για τον Θεό να οικοδομήσει; ποίο χέρι και μολύβι επί χάρτου και επί ξύλου δύναται την Θεότητα επάξια να ζωγραφίσει και να απεικονίσει; Τις Αιώνιος, Ύψιστος, Υπέρτατος, Μέγιστος, Πάνσοφος, Μεγαλοδύναμος και Παντοδύναμος, Τέλειος και Πανθομολογούμενος Ποιητής ειμή μόνον ο Θεός, ο Ποιητής του σύμπαντος κόσμου, της αγίας πνοής και της ψυχής, του φωτός και της ζωής, του ουρανού, της γης και του ανθρώπου; Τις αξιόπιστος βοηθός ειμή μόνον ο Θεός; Είθε ο Κύριος των δυνάμεων και Θεός της αγάπης, του ελέους, της ειρήνης, του αγίου πνεύματος και του φωτός...μετά πάντων ημών να είναι βοηθός. Αμήν.
"Και καθώς Μωϋσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον υιόν του ανθρώπου, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται, αλλ΄έχη ζωήν αιώνιον." Ιωάννην , Γ΄, 14,15.
Aνάμνησιν των αγίων Σου παθών, Κύριε Ιησού Χριστέ και Σωτήρα Θεέ ποιούμεν΄ τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν και την ταφήν Σου τιμούμεν΄ την ανάστασιν Σου υμνούμεν, το πανάγιον και σωτήριον Σου σώμα και αίμα κοινωνούμεν και την ένσαρκον εκ γης προς ουρανόν ανάληψιν Σου ανυμνούμεν.
"Eμίσησάν με δωρεάν, εδίωξάν με, ηρνήθησάν με και αντί τριάκοντα αργυρίων εξετίμησάν με. Εφθόνησάν με και ως επί ληστήν μετά φανών και λαμπάδων, μετά μαχαιρών και ξύλων συνέλαβόν με και εις χείρας αμαρτωλών παρέδωκάν με. Απεδοκίμασάν με και ουκ επίστευσάν με. Ενέπαιξάν με και εξύβρισάν με. Εξέδυσάν με τα ιμάτιά μου και εμαστίγωσάν με. Επέθηκαν επί την κεφαλήν μου στέφανον εξ ακανθών και ιμάτιον πορφυρούν περιέβαλόν με. Ονείδισάν με, εράπισάν με, ενέπτυσάν με. Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν έλεγαν τω Πιλάτω΄ αρον, άρον, σταύρωσον αυτόν εκραύγασαν. Ενέδυσάν με τα ιμάτιά μου και ότε εσταύρωσάν με, έλαβον τον χιτώναν μου, διεμίρασαν τα ιμάτιά μου εαυτοίς, και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον. Εδίψασα και αντί του ύδατος προσήνεγκαν τω στόματι μου σπόγγον όξους και εις των στρατιωτών λόγχη την πλευράν μου ένυξε."
Προσκυνούμεν Σου τα παθήματα, Σώτερ Ιησού Χριστέ, πάντα όσα εκουσίως υπέμεινας δι΄ημάς.
Ο Ιησούς Χριστός δεν κρεμάται΄ ο Ιησούς Χριστός αντί τριάκοντα αργυρίων δεν εκτιμάται.
Ο Ιησούς Χριστός επί ξύλου σταυρού υψούται, ήλοις προσηλούται και λόγχη την πλευράν κεντάται.
Ο άγιος και μονογενής, ο αληθινός και αγαπητός Υιός και Θεός του αγίου, επουρανίου και αληθινού Πατρός Θεού, ο καταβάς εξ΄ουρανού, η ζωή και η ανάστασις, η αλήθεια και το φως του κόσμου, ο αξιόπιστος και δίκαιος, ο πάναγνος και αναμάρτητος εσταυρωμένος Ιησούς Χριστός, ο αντί πολλών λύτρων Λυτρωτής και Σωτήρ του κόσμου αντί τριάκοντα αργυρίων εκτιμήθη και εις σημείον αντιλεγόμενον ελογίσθη.
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο προαιώνιος και αιώνιος, ο άγιος και μονογενής Θείος Λόγος και Υιός του Πατρός Θεού, ο εξ ουρανού κατελθών και εκ πνεύματος Αγίου και Μαρίας της αειπαρθένου και Θεοτόκου Παναγίας σαρκωθείς και ως τέλειος Άνθρωπος και τέλειος Θεός επί της γης φανείς και μετ΄ανθρώπων συναναστραφείς προς την σωτηρίαν ημών,ο πάναγνος και αναμάρτητος, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου, μετ΄ ανόμων ελογίσθη, ότι εαυτόν Θεού Υιόν εποίησεν.
Κύριε των δυνάμεων, Σώτερ, Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού, Πάτερ, Υιέ και Άγιο Πνεύμα, ελέησον ημάς και σώσον ημάς.
Σπλαχνήσθητί μοι, Κύριε, ο Χριστός και Θεός ημών΄ άνες, άφες, συγχώρησον τας αμαρτίας μου, τα εκούσια και τα ακούσια, τα εν γνώσει και τα εν αγνοία παραπτώματα μου΄ ιλάσθητί μοι και σώσόν με, ως αγαθός και μακρόθυμος, οικτίρμων και φιλάνθρωπος Θεός.
Μη επιλάθου, Κύριε, των αναστεναγμών μου, την πηγή των δακρύων μου και την κραυγή των ικεσιών μου.
"Μνήσθητί μου Κύριε, εν τη βασιλεία Σου."
Μη επιλάθου, Κύριε, της φωνής των ικετών Σου.
Ο εσταυρωμένος επί το ξύλον Κύριος Ιησούς Χριστός έλεγε: Πάτερ, άφες αυτοίς΄ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Πάτερ, εις χείράς Σου παρατίθεμαι το πνεύμά μου.
"Θεέ μου Θεέ μου, ινατί με εγκατέλιπες;" Ο δε Ιησούς πάλιν κράξας φωνή μεγάλη αφήκε το πνεύμα."
"Τετέλεσται", και κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα."
Και ιδού το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη εις δύο από άνωθεν έως κάτω και η γη εσείσθη και αι πέτραι εσχίσθησαν και τα μνημεία ανεώχθησαν και πολλά σώματα των κεκοιμημένων ηγέρθη και εξελθόντες εκ των μνημείων, μετά την έγερσιν Αυτού εισήλθον εις την αγίαν πόλιν και ενεφανίσθησαν πολλοίς.
Ιδού σήμερον των απ΄αιώνος αγίων Προφητών αι γραφαί πληρούνται.
Ιδού σήμερον΄ η σωτήρια θυσία του Ιησού Χριστού, του Μονογενούς Υιού του Θεού επί ξύλου Σταυρού τελειούται.
"ούτω γέγραπται και ούτως έδει παθείν τον Χριστόν και αναστήσαι εκ νεκρών τη τρίτη ημέρα, και κηρυχθήναι επί τω ονόματι Αυτού μετάνοιαν και άφεσιν αμαρτιών εις πάντα τα έθνη, αρξάμενον από Ιερουσαλήμ."
Ιδού σήμερον ο Υιός του Θεού παραδίδεται εις χείρας ανθρώπων αμαρτωλών σταυρωθήναι.
Ιδού σήμερον, ο Ιησούς Χριστός, ο πανάγιος και μονογενής, ο προαιώνιος και αιώνιος Θείος Λόγος, ο Μονογενής Υιός και Θεός του Πατρός Θεού, επί ξύλου Σταυρού υψούται.
"Καθώς Μωϋσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον Υιόν του Ανθρώπου, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ΄έχη ζωήν αιώνιον". Ιωάννην Γ΄, 14-15).
Ιδού σήμερον, ο Ιησούς Χριστός, χάριν δούναι θελήσας τοις ανθρώποις οφλημάτων αρχαίων, τας θείας και παναχράντους χείρας Αυτού επί ξύλου Σταυρού εκτείνει εις πάντα τα έθνη και εις πάσαν την οικουμένην ίνα ημάς σώση, ίνα πάντες έν τω αληθινώ Θεώ εν ώσι.
Ιδού σήμερον, το θείον και πανάγιον, το αναμάρτητον, το πάναγνον και πανάχραντον του Ιησού Χριστού σώμα, ήλοις προσηλώθη επί τον σταυρόν, ίνα άρη τας αμαρτίας ημών, δια την άφεσιν των αμαρτιών, δια την σωτηρίαν του κόσμου και δια την σωτηρίαν ημών.
"τούτό εστί το σώμά μου το υπέρ υμών διδόμενον." " τούτό εστί το αίμά μου το της καινής διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών."
"ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν Αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόληται, αλλ΄έχη ζωήν αιώνιον." Ιωάννην, κεφ. Γ΄,16.
"Πάτερ μου, ει βούλει παρενεγκείν τούτο το ποτήριον απ΄εμού΄ πλην μη το θέλημα μου, αλλά το σόν γινέσθω." Λουκά, ΚΒ΄, 42.
" ο ποιών το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα.' Ιωάννου Α΄.
Ω θείον και φοβερόν, πανάγιον και ευπρόσδεκτον, σωτήριον, προαιώνιον και αιώνιον και πανσεβάσμιον μυστήριον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι΄και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄ Αμήν.
"Ο Θεός αγάπη εστίν. " "εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν ημίν, ότι τον Υιόν Αυτού τον μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον ίνα ζήσωμεν δι΄Αυτού.
εν τούτω εστίν η αγάπη, ουχ ότι ημείς ηγαπήσαμεν τον Θεόν, αλλ΄ότι Αυτός ηγάπησεν ημάς και απέστειλε τον Υιόν Αυτού ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών." Ιωάννου Α΄, κεφ. Δ΄, 8-10.
Ούτός έστιν, αληθώς, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο ένσαρκος Θείος Λόγος, ο Μονογενής Υιός και Θεός, ο Λυτρωτής του κόσμου και Σωτήρ ημών.
"Ούτός έστιν ο ελθών δι΄ύδατος και αίματος, Ιησούς Χριστός΄ ουκ εν τω ύδατι μόνον, αλλ΄εν τω ύδατι και τω αίματι΄ και το Πνεύμά εστι το μαρτυρούν, ότι το Πνεύμά έστιν η αλήθεια. ότι τρείς είσιν οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το ΄Αγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρείς εν είσι. και τρείς είσιν οι μαρτυρούντες εν τη γη, το Πνεύμα και το ύδωρ και το αίμα, και οι τρεις εις το εν είσι." Ιωάννου, Α΄κεφ. Ε΄, 6,7,8.
"Το Σώμα Σου και το Αίμα, σταυρούμενος υπέρ πάντων, έθηκας Λόγε΄ το μεν Σώμα, ίνα αναπλάσης με, το δε Αίμα, ίνα αποπλύνής με΄ το πνεύμα παρέδωκας, ίνα εμέ προσάξης, Χριστέ τω σω Γεννήτορι.." Αγίου Ανδρέου Κρήτης.
"Ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη΄ και ως αμνός εναντίον του κείροντος Αυτόν άφωνος, ούτως ουκ ανοίγει το στόμα Αυτού." Και αδικούμενος ουκ αντεδίκει. "Και λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, πάσχων ουκ ηπήλει, παρεδίδου δε τω κρίνοντι δικαίως' ος τας αμαρτίας ημών Αυτός ανήνεγκεν εν τω σώματι Αυτού επί το ξύλον, ίνα τας αμαρτίας απογενόμενοι τη δικαιοσύνη ζήσωμεν.
Του ζωοποιού Σου Σταυρού, Υιέ Θεού, δείξαντος ημίν το σωτήριον, ως τρόπαιον νίκης κρατούμεν και ως σημείον πίστεως ευλαβώς προσκυνούμεν.
Ανάμνησιν των αγίων Σου παθών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ποιούμεν΄ τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν και την ταφήν Σου τιμούμεν΄ το πανάγιον και σωτήριον Σου σώμα και αίμα κοινωνούμεν, την εκ νεκρών ανάστασιν Σου υμνούμεν και την ένσαρκον εκ γης προς ουρανόν ανάληψιν Σου ανυμνούμεν.
Τέλος γαρ νόμου ο Κύριος και Θεός ημών Ιησούς Χριστός εις χάριν και αλήθειαν, εις δικαιοσύνην, ειρήνην και σωτηρίαν παντί τω πιστεύοντι.
Μέγας είσαι Κύριε και Ύψιστε Θεέ! δυνατά, άγια και θαυμαστά τα εν εν΄ανθρώποις Έργα Σου!
Ο εξ ουρανού επιβλέπων και τα ταπεινά εφορών, ο προνοών, ο αγαπών, ο σώζων και ελεών, ο επιβλέπων επί πάσαν την κτίσιν Αυτού και επί πάσαν την οικουμένην γην.
"Και είπε Μαριάμ΄ Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμά μου επί τω Θεώ τω σωτήρί μου, ότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης Αυτού. Ιδού γαρ από του νυν μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί ΄ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός και άγιον το όνομα Αυτού, και το έλεος Αυτού εις γενεάς γενεών τοις φοβουμένοις Αυτόν..." (Λουκά, κεφ. Α΄, 46-55) .
Χαίρε, Θεοτόκε Αειπάρθενε Παναγία΄
Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία΄ ο Κύριος μετά Σου΄ ευλογημένη Συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
Δόξα Σοι, Θεομήτερ Υπεραγία, ότι ο Κύριος και Θεός μετά Σου και μεθ΄ημών.
Σοι δόξαν και τιμήν, ευχαριστήριον ύμνον και αίνον αναπέμπομεν συν τω Αγίω Πατρί και τω Αγίω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί, και ει τους αιώνας των αιώνων΄ Αμήν.
"Άξιόν εστιν, ως αληθώς, μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν΄την όντως Θεοτόκον Σε μεγαλύνομεν".
"Παρθενία το των αγγέλων πολίτευμα, το πάσης ασωμάτου φύσεως ιδίωμα."
" εν δε τη αναστάσει των νεκρών ως άγγελοι του Θεού εν ουρανώ έσονται."
Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε.
Χαίρε, Θεοτόκε Υπεραγία΄ χρυσή και αιωνία στάμνα του επουρανίου και παναγίου, του αιωνίου και σωτηρίου μάννα.
Χαίρε, Θεομήτερ Υπεραγία του επουρανίου και παναγίου και αιωνίου άρτου της αιωνίου ζωής.
Χαίρε, Θεομήτερ Υπεραγία΄ η ζωοδόχος, η αειμακάριστος και παναγία πηγή.
Χαίρε, Μήτερ του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού΄ χαίρε, Θεομήτερ του ένσαρκου Θείου Λόγου, του προ καταβολής κόσμου , χρόνου και παντός ανθρώπου, του μονογενούς και μόνου αληθινού, ηγιασμένου και αγαπητού Υιού του μόνου αληθινού, επουρανίου και παναγίου Πατρός Θεού.
Χαίρε, Θεοτόκε Παναγία, το πάνσοφο, πανάγαθο και φιλάνθρωπο σχέδιο της προαιωνίου και παναγάθου βουλής του παναγίου και ομοουσίου τριαδικού Θεού.
Χαίρε, ότι έτεκες Θεόν σεσαρκωμένον.
Χαίρε, Θεομήτερ Υπεραγία, το θείον και σωτήριον, το σεπτόν και άγιον μυστήριον χρόνοις αιωνίοις σεσιγημένον.
Χαίρε, του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις΄
Χαίρε, των δακρύων της Εύας η λύτρωσις΄
Χαίρε, των θαυμάτων Χριστού το προοίμιον΄
Χαίρε, των δογμάτων Αυτού το κεφάλαιον.
Χαίρε, το πρώτον ευαγγέλιον.
"Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ΄αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις ΄ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται΄ διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν΄ Χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου." "
Xαιρετισμοί από το Α έως το Ω προς την Αειπάρθενον Θεοτόκον Μαρία και Θεομητέρα Παναγία.
"1. Άγγελος πρωτοστάτης, ουρανόθεν επέμφθη, ειπείν τη Θεοτόκω το χαίρε... 24) Ω Πανύμνητε Μήτερ, η τεκούσα τον πάντων Αγίων Αγιώτατον Λόγον.
Χαίρε, Πάναγνε και Πανάχραντε, χαίρε, Πάνσεπτε και Πανύμνητε, χαίρε, Αειμακάριστε, Θεόνυμφε και Αειπάρθενε Θεοτόκε! Χαίρε, ότι ο προαιώνιος, ο υπερούσιος και ασύλληπτος, ο υπερουράνιος και ασώματος Θεός, εκ Πνεύματος Αγίου και δι΄ Εσού ενσαρκώθη δια την ημετέραν σωτηρίαν. Χαίρε, το θείον και πανάγιον σκήνωμα, το μέγιστον και πανθαύμαστον θαύμα. Χαίρε, Πανσεβάσμια Παναγία, χαίρε, Θεομήτερ Υπεραγία! Χαίρε, Μήτερ του Θεού, χαίρε, Μήτερ της θείας αληθείας, χαίρε, Μήτερ της αιωνίου ζωής, χαίρε, Μήτερ της ημετέρας σωτηρίας. Χαίρε, Παναγία των αρχαγγέλων και των αγγέλων του Θεού, χαίρε, των Αγίων Προφητών το σκίρτημα, το περιήχημα και το λάλημα, χαίρε, των Αγίων Αποστόλων το εγκακλλώπισμα, το καύχημα και το κήρυγμα. Χαίρε, Παναγία των αγίων, των παρθένων, των οσίων και δικαίων. Χαίρε Παναγία σκέπη, στήριγμα και κραταίωμα των πιστών και ευλαβών χριστιανών. Χαίρε η αγιότης, χαίρε η ιλαρότης, χαίρε η σεμνότης, χαίρε η λαμπρότης, χαίρε η αιωνιότης. Χαίρε η παναγία δύναμις, χαίρε η παναγία χάρις. Χαίρε, η μετά Σου ο Θεός, χαίρε, η μεθ΄ημών ο Θεός.
Χαίρε το άνωθεν άκουσμα, χαίρε το θείον άγγελμα, χαίρε το θείον και άγιον βρέφος, χαίρε το ένθεον θαύμα. Χαίρε Παρθενοκόρη, χαίρε Θεομήτερ Παναγία, χαίρε η θηλάζουσα, χαίρε η το Λόγον του Θεού φυλάσσουσα. Χαίρε Αγνή Παρθένε Παναγία, χαίρε η χαίρουσα τον ύμνον των αγγέλων και των ποιμένων. Χαίρε το "Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία." Χαίρε, η χαίρουσα τον αίνον των αγγέλων, των νηπίων και ποιμένων. Χαίρε, η χαίρουσα το "ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου." Χαίρε, η από Θεού ευλογία, η θεία πίστις, η θεία δύναμις και η ευδοκία. Χαίρε, το Θείο έλεος, χαίρε το Θεόθεν άγιο φώτισμα και φανέρωμα. Χαίρε, το Θείο χάρισμα, το θείον και ουράνιον άγιο χρίσμα. Χαίρε, η αγάπη και η ειρήνη, χαίρε η ευσπλαχνία και η φιλανθρωπία. Χαίρε, η Θεία Παντοδυναμία, χαίρε, η Θεία Πρόνοια, χαίρε, η Θεία Εύνοια, χαίρε, η Θεοφάνεια, χαίρε, η Θεία Σοφία, χαίρε, η Θεία Λειτουργία. Χαίρε, η αγιότης και η εγκαρδιότης, χαίρε, η αγνότης, χαίρε, η παρθενία, χαίρε, η αθωότης, χαίρε, η απλότης και η σεμνότης, χαίρε, η πραότης και η ταπεινότης, χαίρε, η ωραιότης, η θεία λαμπρότης και η θεία μεγαλειότης. Χαίρε, η θεία σκέπη και η αγία αγάπη, χαίρε, Θεομήτερ της θείας αληθείας, χαίρε Θεομήτερ της ορθοδοξίας, χαίρε Θεομήτερ της αγίας καθολικής και αποστολικής του Χριστού εκκλησίας, χαίρε τα θεία και άχραντα, τα άγια και σεπτά του Χριστού μυστήρια, χαίρε η θεία κοινωνία, η θεία μετάληψις και η θεία ευχαριστία, χαίρε, η θεία προστασία, χαίρε η θεία πλήρωσις και η τελείωσις, χαίρε, η θεία λύτρωσις και η σωτηρία. Χαίρε, το Πανάγιον του Θεού όνομα, το θείον και επουράνιον, το κύριον και πανάγιον, το ζωοποιόν και αγαθοποιόν, το εφετόν και αγαπητόν πνεύμα, χαίρε, το πνεύμα της θείας αληθείας και της σοφίας, χαίρε το άναμμα, χαίρε το νάμα του αγίου και θείου φωτός. Χαίρε, τον επουράνιον ύμνον των αρχαγγέλων και των αγγέλων Πάναγνη Μαριάμ, χαίρε Αγνή Παρθένε Δέσποινα Μαρία, χαίρε η καλλονή του Ιακώβ, χαίρε των αρχαγγέλων, των αγίων και αγγέλων η Κυρία, χαίρε, Θεοτόκε Υπεραγία, χαίρε, Θεομητέρ Υπεραγία. Χαίρε, η αεί παρθενεύουσα εν τω πνεύματι, εν τω σώματι και εν τη καρδία, εν τη ψυχή και εν τη διανοία. Χαίρε, η Αεί Πρεσβεύουσα υπέρ ημών των αμαρτωλών προς τον Χριστόν και Θεόν, χαίρε, η εγκάρδιος, χαίρε, η αδιάλειπτος προς τον Θεόν προσευχή. Χαίρε Παρθενοκόρη, χαίρε Δέσποινα, χαίρε Μαρία, χαίρε, Αειπάρθενε, η μία και μοναδική και εκλεκτή του Θεού Κυρία. Χαίρε, πάναγνη και ολοκάθαρη καρδία, χαίρε, πάνσεπτη και ολόλαμπρη ψυχή. Χαίρε το Άγιον και αιώνιον του Θεού Ευαγγέλιον, χαίρε το εγκάρδιον άσμα των υμνωδών και ψαλμωδών, χαίρε το προοίμιον, χαίρε, το ευλογητάριον, χαίρε, το υμνολόγιον, χαίρε, το θεοτοκίον, χαίρε, το μεγαλυνάριον, χαίρε, το ευχαριστήριον, χαίρε, το επινίκιον, χαίρε, το εφύμνιον, χαίρε, το αλληλούια. Χαίρε, και εν Αγίω Πνεύματι υπέρ αγάλλου Θεοτόκε Υπεραγία και Αειπάρθενε Παναγία. Χαίρε, Μήτερ της Θείας Υποδοχής. Χαίρε, Μήτερ του Θείου Βρέφους, χαίρε, Μήτερ του ένσαρκου Θείου Λόγου, χαίρε, Μήτερ του Υιού του Υψίστου Θεού, χαίρε, Μήτερ του Εμμανουήλ, χαίρε, Μήτερ του Σωτήρος Ιησού Χριστού, χαίρε, Μήτερ του Κυρίου του ουρανού και της γης, του ανθρώπου και της αιωνίου ζωής, χαίρε, Μήτερ του Θεού, χαίρε, Μήτερ του Ποιμένος, του αρνίου και αμνού. Χαίρε, Μήτερ της ευσπλαχνίας, της καλοσύνης και της ανεξικακίας. Χαίρε, Μήτερ του νοητού ηλίου της Δικαιοσύνης, χαίρε, Μήτερ της Χριστιανοσύνης, χαίρε, Μήτερ της αγαθοσύνης, χαίρε, Μήτερ της ιεροσύνης, χαίρε, Μήτερ της αγιοσύνης. Χαίρε, Μήτερ του Ιωάννη, χαίρε, Μήτερ των μαθητών και αποστόλων του Θεού, χαίρε, Μήτερ των Υιών και Θυγατέρων του Θεού. Χαίρε, Μήτερ του αδύτου φέγγους, χαίρε, Κυρία του θείου και αγίου, του λαμπρού και ιλαρού φωτός. Χαίρε, το Άγιο πνεύμα, χαίρε το άγιον και αιώνιον Ευαγγέλιον, χαίρε, το χαρμόσυνον άγγελμα των αγγέλων και των ποιμένων του Θεού, χαίρε, το σωτήριον χαιρέτισμα. Χαίρε, και υπέρ αγάλλου εκ Θεού απεσταλμένε Αρχάγγελε Γαβριήλ, χαίρε ως η ακέραιος περιστερά ενώπιον του Θεού, χαίρε το από Θεού, χαίρε το εξ ουρανού προς την γη σωτήριον άγγελμα. Χαίρε, πολύτιμε της ψυχής μου, χαίρε, πανύμνητε, χαίρε και υπέρ αγάλλου Αειπάρθενε Παναγία και Θεοτόκε Υπεραγία, χαίρε, το θείον και ευήκοον άκουσμα, χαίρε το επουράνιο θησαύρισμα, χαίρε το διάσωσμα, χαίρε των αγγέλων το επουράνιον θείο άσμα, χαίρε το πρώτο σκίρτημα, χαίρε το πρώτο άκουσμα των προφητών, χαίρε το σωτήριο αγκάλιασμα, χαίρε το αγκάλιασμα των βρεφών, χαίρε το αγίασμα των πιστών, χαίρε το αγλάϊσμα των παρθένων, χαίρε το αγλάϊσμα των μητέρων και ευλαβών γυναικών, χαίρε η Μητρική Αγάπη και η στοργή, χαίρε η θεία αρωγή, χαίρε το πάναγνον, χαίρε το εγκάρδιον αγκάλιασμα, χαίρε το θήλασμα, χαίρε το αθώο και πάναγνο φίλημα, χαίρε το πανάγιον άγγιγμα, χαίρε το εγκάρδιον μητρικό χάδι, χαίρε το πανάγιον και σωτήριον δάκρυ, χαίρε το γαλήνεμα των βρεφών, χαίρε το θείον σπαργάνωμα, χαίρε το θείον σκήνωμα, χαίρε το βάπτισμα, χαίρε το ίλασμα, χαίρε το άγνισμα, χαίρε το άγιο μύρωμα, χαίρε το θυμίαμα, χαίρε το άγιο χρίσμα, χαίρε το θείο κράτημα, χαίρε το άγιον στήριγμα, χαίρε το άνθισμα των βρεφών, χαίρε το μεγάλωμα νηπίων και παιδιών. Χαίρε την μετάνοια, χαίρε τας πηγάς των δακρύων ημών των αμαρτωλών. Χαίρε το θαύμα των πιστών. Χαίρε το εκκλησίασμα, χαίρε το πανάγιον άγνισμα, χαίρε το αγίασμα, χαίρε το ανεκτίμητον, τον σωτήριον και πανάγιον λύτρωμα. Χαίρε πολύτιμη της ψυχής μου, χαίρε και υπέρ αγάλλου Παναγία Θεομήτερ, χαίρε το αγαλλίασμα των ψυχών, χαίρε το θείον άσμα, χαίρε το κελάϊδισμα των μοναχών, χαίρε το άγιον δάκρυσμα, χαίρε το άγιον λύτρωμα, χαίρε το αγίασμα των αγίων, χαίρε το ίαμα των ασθενών, χαίρε το στήριγμα των ορφανών, χαίρε το γλύκισμα των πικραμένων και πτωχών, χαίρε η παναγία ελπίς, χαίρε η παναγία ασπίς, χαίρε η παναγία σκέπη, χαίρε η παναγία ζώνη, χαίρε η παρηγοριά των πονεμένων και των αδικημένων, χαίρε η χαρά των θλιβομένων, χαίρε το πολύτιμο άρωμα και μύρωμα, χαίρε το εγκάρδιον εγκαλλώπισμα, χαίρε το σεβάσμιον προσκύνημα, χαίρε το πρώτο θαύμα. Χαίρε η θεία προσφορά, χαίρε η αγαλλίασις και η χαρά. Χαίρε, Θεομήτερ των αγίων αγιωτέρα, υψηλοτέρα και πλατυτέρα, χαίρε τιμιωτέρα και λαμπροτέρα. Χαίρε, Μήτερ του Ηλίου της Δικαιοσύνης, χαίρε, υπέρμαχε της ειρήνης και της γαλήνης, χαίρε, Μήτερ της αγίας αγάπης, της συγχώρησης και της αδελφοσύνης, χαίρε, Μήτερ της αγαθοσύνης, χαίρε, Μήτερ της ελεημοσύνης, χαίρε, Μήτερ της καλοσύνης, χαίρε, Μήτερ της ταπεινοσύνης, χαίρε, Μήτερ της Χριστιανοσύνης, χαίρε, Μήτερ της αγιοσύνης. Χαίρε, Μήτερ του επουρανίου και παναγίου, του θείου και αιωνίου φωτός. Χαίρε, Παναγία Μεγαλόχαρη, χαίρε Παναγία Μεγαλόψυχη, χαίρε Παναγία Ευαγγελίστρια, χαίρε Παναγία Βρεφοκρατούσα, χαίρε Παναγία Θεοτεκούσα, χαίρε Παναγία Γαλακτοτροφούσα, χαίρε Παναγία Αγιοπολίτισσα, χαίρε Παναγία Βηθλεεμίτισσα, χαίρε Παναγία Ιεροσολυμίτισσα, χαίρε Παναγία Πορταϊτισσα, χαίρε Παναγία Αγιορίτισσα, χαίρε Παναγία Αθωνίτισσα, χαίρε Παναγία Κοσμοσώτηρα, χαίρε Παναγία την σωτήριον οδόν δεικνύουσα, χαίρε Παναγία οδηγήτρια, χαίρε αιωνία και χρυσή στάμνα του αιωνίου και σωτηρίου μάννα, χαίρε Παναγία την σωτήριον θύρα δεικνύουσα, χαίρε γης και ουρανού Βασίλισσα, χαίρε Παναγία Προσευχή, χαίρε Παναγία Αγρυπνούσα, χαίρε Παναγία Θεραπεύουσα, χαίρε Παναγία Συγχωρούσα, χαίρε Παναγία Ελευθερώτρια, χαίρε Παναγία Γρηγορούσα, χαίρε Παναγία Γοργοεπήκοος, χαίρε Παναγία Βοηθούσα, χαίρε Παναγία Τριχερούσα, χαίρε Παναγία Προστατεύουσα, χαίρε Παναγία Ειρηνεύουσα, χαίρε Παναγία Ελεούσα, χαίρε Παναγία Υπάρχουσα, χαίρε Ζωοδόχα Πηγή, χαίρε Φωτοδόχα Πηγή, χαίρε, Παναγία Θαυματουργή, χαίρε, Παναγία Παντάνασσα, χαίρε, Παναγία Αειπάρθενη, χαίρε, Παναγία Πανύμνητη, χαίρε, Παναγία Αειμακάριστη. Χαίρε, αγίας σιγής δεομένων πίστις. Χαίρε, η αδιάλειπτος εν παντί τόπω, εν παντί χώρω και χρόνω προς τον Κύριον και Θεόν προσευχή, χαίρε, η Θεία Ευχαριστία και η Παναγία Ευχή. Χαίρε, Θεομήτερ Παναγία και Αιωνία Ζώσα Ψυχή. Χαίρε το άρμα των θεοσεβών και πιστών, των πράων και ταπεινών, των ευλαβών και ευσεβών Χριστιανών. Χαίρε ολόφωτη παναγία νεφέλη. Χαίρε,το πανάγιον και επουράνιον όχημα των αρχαγγέλων και των αγγέλων, αγνών, παρθένων, προφητών, μαθητών, αποστόλων, μαρτύρων, αγίων, οσίων, μοναχών, ησυχαστών, ασκητών, πατριαρχών, αρχιερέων και ιερέων, διακόνων, δικαίων, αξίων, εντίμων, ηθικών, ανεξίκακων, αφιλάργυρων, ταπεινών, εκλεκτών, εναρέτων, φρονίμων, ακεραίων, ειρηνικών, καλών και αγαθών, μετανοούντων, ειλικρινών και ανυπόκριτων, καθαρών, επιφανών, λαμπερών, φωτεινών πνευμάτων και ψυχών, χαίρε, το άγνισμα, χαίρε, το δάκρυσμα, χαίρε το λύτρωμα, χαίρε, το ίαμα, χαίρε, το αγίασμα, χαίρε, το θείο ανάστημα, χαίρε, το ευλαβές προσκύνημα, χαίρε, το πανθαύμαστο θαύμα των πιστών. Χαίρε, η ανατέλλουσα το άγιον, και θείον, το αϊδιον και αιώνιον φως της αναστάσεως. Χαίρε, Πάναγνε Παναγία, χαίρε, Αειπάρθενε Παναγία, χαίρε, η ανατέλλουσα τον υπερένδοξον, αιώνιον και υπέρλαμπρον αστέρα της Θείας Δόξης και της Δικαιοσύνης του Θεού. Χαίρε, το "χαίρετε και αγαλλιάσθε της αναστάσεως. Χαίρε, και πάλιν ερώ χαίρε."Χαίρε και υπέρ αγάλλου, Υπερούσιε, Υπερουράνιε, Υπέρτατε, Ύψιστε, Υπεράγιε και Υπεράγαθε, Πάναγνε, Πανάγιε, Παντοδύναμε και Μεγαλοδύναμε, Πανάγαθε και Πανθαύμαστε Πάτερ, Υιέ και Άγιο Πνεύμα. Χαίρε, και υπέρ αγάλλου Θεομήτερ Υπεραγία, χαίρε και υπέρ αγάλλου Θεομήτερ και Αειπάρθενε Παναγία. Χαίρε, βασίλισσα της ουράνιας βασιλείας, χαίρε βασίλισσα της θείας κοινωνίας. Χαίρε, το εν πνεύματι και αληθεία, χαίρε το αληθές και ειλικρινές, χαίρε το εκ βάθους ψυχής, χαίρε το εκ βάθους καρδίας, το ευλαβές χαιρέτισμα και προσκύνημα. Υπεραγία Θεοτόκε, βοήθησον, συγχώρησον και σώσον ημάς.
Άνθρωποι, έθνη και λαοί, μεγάλοι και μικροί, πλούσιοι και φτωχοί, εμπρός σε κίνδυνο και σε ταραχή, σε σεισμό, λιμό, πλημμύρα και κατακλυσμό θυμούνται τον Θεό, κράζουν και φωνάζουν "Θεέ μου","Κύριε Ιησού Χριστέ μου","Κύριε των δυνάμεων","Παναγία μου", ελέησον και σώσον ημάς.
Με σεβασμό, ταπεινοφροσύνη και αγάπη Μαρίνα Ζηδιανάκη.
Τι φάγωμεν; τι πίωμεν; τι ενδυσώμεθα; πως θα πλουτίσωμε; πως θα κερδίσωμε περισσότερα; πως θ΄αποκτήσωμε χρήματα, πλούτη και δόξα; "ουχί η ψυχή πλείόν έστι της τροφής και το σώμα του ενδύματος και του χρήματος;" "Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις όρος υψηλόν λίαν, και δείκνυσιν αυτώ πάσας τας βασιλείας του κόσμου και την δόξαν αυτών και λέγει αυτώ΄ ταύτα πάντα σοι δώσω, εάν πεσών προσκυνήσης μοι. "Τότε λέγει αυτώ ο Ιησούς΄ύπαγε οπίσω μου σατανά΄ γέγραπται γαρ, Κύριον τον Θεόν σου προσκυνήσεις και Αυτώ μόνω λατρεύσεις."Ματθαίον, Δ΄,8."Λέγει αυτοίς ο Ιησούς: εμόν βρώμά έστιν ίνα ποιώ το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός Θεού και τελειώσω Αυτού το Έργον." Ιωάννην Δ΄,34. "Εργάζεσθε μη την βρώσιν την απολυμμένην, αλλά την βρώσιν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον, ην ο υιός του Ανθρώπου υμίν δώσει." Ιωάννην,ΣΤ΄,27. "Ευκοπώτερον έστι κάμηλον δια τρυπήματος ραφίδος διελθείν, ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν." "ου δύνασθε Θεόν δουλεύειν και μαμωνά." Η δωρεάν του Θεού δεν αποκτάται δια των χρημάτων."Πέτρος δε είπε προς αυτόν' το αργύριον σου συν σοι είη εις απώλειαν, ότι την δωρεάν του Θεού ενόμισας δια χρημάτων κτάσθαι."Πράξεις, κεφ.Η΄,20. Κύριε, τις μεταξύ ημών πρώτος; Ο δε Ιησούς είπε΄ ος εάν θέλη γενέσθαι μέγας εν υμίν, έσται υμών διάκονος και ος εάν θέλη υμών γενέσθαι πρώτος, έσται πάντων δούλος. Μάρκον Ι΄, 43-44. Αμήν αμήν λέγω υμίν, ουκ έστι δούλος μείζων του κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος μείζων του πέμψαντος αυτόν. Ιωάννην ΙΓ΄, 16. Κύριε, τις άρα μείζων εστίν εν τη βασιλεία των ουρανών; Και προσκαλεσάμενος ο Ιησούς παιδίον έστησεν αυτό εν μέσω αυτών και είπεν΄αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών. Αμήν λέγω υμίν, ος εάν μη δέξηται την βασιλείαςν του Θεού ως παιδίον, ου μη εισέλθη εις αυτήν. Λουκά ΙΗ΄, 17. Όστις ταπεινώσει εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος έστιν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών. Ματθ.ΙΗ΄, 2-4. Λέγω γαρ υμίν, μείζων εν γεννητοίς γυναικών προφήτης Ιωάννου του βαπτιστού ουδείς έστιν΄ο δε μικρότερος εν τη βασιλεία του Θεού μείζων αυτού έστι. Λουκά, Ζ΄28. "πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται. ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται." Λουκά ΙΗ΄, 14. Η θεία πίστις και η ταπείνωσις είναι θεία χάρις και αγαλλίασις. Και είπε Μαριάμ' Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμά μου επί τω Θεώ τη σωτήρί μου. ότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης Αυτού. Ιδού γαρ από του νυν μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί΄ ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός και άγιον το όνομα Αυτού. και το έλεος Αυτού εις γενεάς γενεών τοις φοβουμένοις Αυτόν. Εποίησεν κράτος εν βραχίονι Αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών. καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς. πεινώντας ενέπλησεν αγαθών και πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς. αντελάβετο Ισραήλ παιδός Αυτού μνησθήναι ελέους, καθώς ελάλησε προς τους πατέρας ημών τω Αβραάμ και τω σπέρματι αυτού εις τον αιώνα. Λουκά, Α΄ 46-55. Λέγει ο Κύριος και Θεός: Ο ουρανός είναι ο θρόνος μου και η γη υποπόδιον των ποδών μου΄ ποίος είναι ο οίκος τον οποίον ηθέλετε οικοδομήσει δι΄εμέ; και ποίος είναι ο τόπος της αναπαύσεως μου; επί τίνα επιβλέψω; εις τον πτωχόν και συντετριμμένον το πνεύμα, εις τον ησύχιον και εις τον τρέμοντα τον λόγον μου. Ησαϊας 66. Και επεδόθη αυτώ βιβλίον Ησαϊου του προφήτου και αναπτύξας το βιβλίον εύρε τον τόπον ου ην γεγραμμένον. Πνεύμα Κυρίου επ΄εμέ , ου είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, ιάσασθαι τους συντετριμμένους την καρδίαν, κηρύξαι αιχμαλώτοις άφεσιν και τυφλοίς ανάβλεψιν, αποστείλαι τεθραυσμένους εν αφέσει, κηρύξαι ενιαυτόν Κυρίου δεκτόν. Λουκά Δ΄18-19.
Ο προφητάναξ Δαβίδ και βασιλεύς του Ισραήλ, ο χαρισματικός και αγαπητός υμνογράφος και ψαλμωδός.
Μακάριος ο ανήρ...
"Και ιδού δύο τυφλοί καθήμενοι παρά την οδόν, ακούσαντες ότι Ιησούς παράγει, έκραξαν λέγοντες΄ελέησον ημάς, Κύριε, υιός Δαυίδ. Ελέησον ημάς, Κύριε, υιός Δαυίδ. Και στας ο Ιησούς εφώνησεν αυτούς και είπε΄ τι θέλετε ποιήσω υμίν; λέγουσιν Αυτώ΄ Κύριε, ίνα ανοιχθώσιν ημών οι οφθαλμοί. Σπλαχνισθείς δε ο Ιησούς ήψατο των οφθαλμών αυτών, και ευθέως ανέβλεψαν αυτών οι οφθαλμοί, και ηκολούθησαν Αυτώ." (Ματθαίον, κεφ. Κ΄, 30-34.)
Καλή και καθαρή καρδιά, αυτάρκεια κ΄εγκράτεια παρά τ΄αδίκου πλούτου τα δεσμά και τα δεινά.
"ου δύνασθε δουλεύειν Θεώ και μαμωνά".
"...Και προσκαλεσάμενος ο Ιησούς παιδίον έστησεν αυτό εν μέσω αυτών και είπεν΄αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλεία των ουρανών. όστις ουν ταπεινώσει εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος έστιν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών." Ματθαίου, ΙΗ΄.
...Και ιδού φωνή εκ των ουρανών λέγουσα΄ ούτός έστιν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα.(Ματθαίου,κεφάλαιο Γ,17). Και ιδού φωνή εκ της νεφέλης λέγουσα΄ ουτος έστιν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα΄αυτού ακούετε. (Ματθαίου,κεφάλαιο ΙΖ΄,5)
"Ούτος έστιν ο ελθών δι΄ύδατος και αίματος, Ιησούς Χριστός΄ ουκ εν τω ύδατι μόνον, αλλ΄εν τω ύδατι και τω αίματι΄ και το Πνεύμα έστι το μαρτυρούν, ότι το Πνεύμα έστιν η αλήθεια. ότι τρείς είσιν οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Άγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρείς Εν είσι. και τρείς είσιν οι μαρτυρούντες εν τη γη, το Πνεύμα και το ύδωρ και το αίμα, και οι τρείς εις το Εν είσιν." Ιωάννου Α΄, κεφάλαιον Ε, στίχοι 6, 7, 8.
"Ο ουρανός μοι θρόνος, η δε γη υποπόδιον των ποδών μου΄ ποίον οίκον οικοδομήσετέ μοι, λέγει Κύριος, ή τίς τόπος της καταπαύσεως μου; ουχί η Χείρ μου εποίησε ταύτα πάντα; εις τίνα λοιπόν θέλω επιβλέψει; εις τον πτωχόν και συντετριμμένον το πνεύμα και τρέμοντα τον λόγον μου". Ησαίας, κεφάλαιο 66. Πράξεις, κεφάλαιο Ζ΄ 49-50. Ουρανός: όρα+άνω. "υπάρχων δε πλήρης Πνεύματος Αγίου, ατενίσας εις τον ουρανόν είδε δόξαν Θεού και Ιησούν εστώτα εκ δεξιών του Θεού, και είπεν΄ Ιδού θεωρώ τους ουρανούς ανεωγμένους και τον υιόν του ανθρώπου εκ δεξιών του Θεού εστώτα." Πράξεις , κεφάλαιον Ζ΄, 55-56. "Και ναόν ουκ είδον εν αυτή΄ ο γαρ Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ ναός αυτής έστι, και το αρνίον." Αποκάλυψις Ιωάννη, ΚΑ΄,22.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε΄ "αμήν αμήν λέγω υμίν, απ΄άρτι όψεσθε τον ουρανόν ανεωγότα, και τους αγγέλους του Θεού αναβαίνοντας και καταβαίνοντας επί τον υιόν του ανθρώπου." Ευαγγέλιον Ιωάννη, Α΄,52."Και ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν ει μη ο εκ του ουρανού καταβάς, ο υιός του ανθρώπου ο ων εν τω ουρανώ." Ευαγγέλιον Ιωάννη, Γ΄,13. " Εγώ είμι ο άρτος ο καταβάς εκ του ουρανού." Ευαγγέλιο Ιωάννη, ΣΤ΄,41 "απ΄ άρτι όψεσθε τον υιόν του ανθρώπου εκ δεξιών καθήμενον της δυνάμεως και ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού."Ευαγγέλιο Ματθαίου, ΚΣΤ΄,64."Ο εκ του ουρανού ερχόμενος επάνω πάντων εστί." Ευαγγέλιον Ιωάννη, Γ΄, 31. "Εγώ εκ των άνω ειμί." Ευαγγέλιον Ιωάννη, Η΄, 23."Πορεύου δε πρός τους αδελφούς μου και ειπέ αυτοίς΄ αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα υμών, και Θεόν μου και Θεόν υμών."Ευαγγέλιον Ιωάννη, Κ΄,17. "εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης." Ευαγγέλιο Ματθαίου, ΚΗ, 18. "και εγένετο εν τω ευλογείν αυτόν αυτούς διέστη απ΄αυτών και ανεφέρετο εις τον ουρανόν." Ευαγγέλιο Λουκά, ΚΔ΄,51."Ο μεν ουν Κύριος μετά το λαλήσαι αυτοίς ανελήφθη εις τον ουρανόν και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού." Ευαγγέλιο Μάρκου, ΙΣΤ΄,19. "άνδρες Γαλιλαίοι, τι εστήκατε εμβλέποντες εις τον ουρανόν; ούτος ο Ιησούς ο αναληφθείς αφ΄υμών εις τον ουρανόν, ούτως ελεύσεται, ον τρόπον εθεάσασθε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν." Πράξεις, κεφάλαιον Α΄, στίχος 11.
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είπε: "Εγώ Είμι η ζωή και η ανάστασις. Ο πιστεύων εις Εμέ, καν αποθάνη ζήσεται΄ και πας ο ζων και πιστεύων εις Εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα." Ευαγγέλιον Ιωάννην ΙΑ΄, 25-26."Εγώ Είμι το αληθινό φως του κόσμου΄ ο ακολουθών Εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία, αλλ΄έξει το φως της ζωής." Ιωάννη, Η΄,12."Εγώ Είμι ο άρτος ο ζων ο εκ του ουρανού καταβάς΄ εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα."Ιωάννη, ΣΤ΄,51. "Εγώ Είμι η οδός και η αλήθεια και η ζωή΄ ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ει μη δι΄Εμού." Ιωάννη, ΙΔ΄, 6.
Εγώ Είμι ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Εγώ Είμι ο μονογενής, ο αληθινός και αγαπητός Λόγος και Υιός του Υψίστου και Επουρανίου, του Ευλογητού και Παναγίου Πατρός Θεού."Εγώ Είμι ο Υιός του Ανθρώπου.""Εγώ Είμι η δόξα του Πατρός Θεού.""Εγώ Είμι ο Υιός της Πάναγνης Μαρίας και Αειπαρθένου Παναγίας.""Αμήν αμήν λέγω υμίν, πριν Αβραάμ γενέσθαι Εγώ Είμι.""Εγώ Είμι η ρίζα και το γένος Δαυίδ, ο αστήρ ο λαμπρός ο πρωϊνός.""Εγώ Είμι το αληθινό φως του κόσμου.""Εγώ Είμι ο Σωτήρ του κόσμου.""Εγώ Είμι ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου.""Εγώ Είμι η Θύρα των προβάτων.""Εγώ Είμι ο Ποιμήν ο καλός, υμείς τα πρόβατα μου.""Εγώ Είμι ο βαπτίζων εν Πνεύματι Αγίω.""Εγώ Είμι ο Διδάσκαλος και ο Κύριος.""τις γαρ μείζων, ο ανακείμενος ή ο διακονών; ουχί ο ανακείμενος; Εγώ δε Είμι εν μέσω υμών ως ο διακονών.""Εγώ Είμι η άμπελος η αληθινή, ο Πατήρ μου ο γεωργός και υμείς τα κλήματα μου.""Εγώ εν τω Πατρί μου και υμείς εν Εμοί καγώ εν υμίν.""Εγώ εν τω Πατρί και ο Πατήρ εν Εμοί έστι.""Εν Εμοί ο Πατήρ καγώ εν Αυτώ.""Εγώ και ο Πατήρ εν Έσμεν.""ουκ Ειμί μόνος, οτι ο Πατήρ μετ΄Εμού έστι.""Εγώ Είμι ο μαρτυρών περί Εμαυτού, και μαρτυρεί περί Εμού ο πέμψας με Πατήρ. ούτε Εμέ οίδατε ούτε τον Πατέρα μου΄ ει Εμέ ήδειτε, και τον Πατέρα μου ήδειτε αν.""Ο πιστεύων εις Εμέ ου πιστεύει εις Εμέ, αλλ΄εις τον πέμψαντά με, και ο θεωρών Εμέ θεωρεί τον πέμψαντά με.""Ο Εμέ μισών και τον Πατέρα μου μισεί.""Εγώ Είμι το Α και το Ω, λέγει Κύριος ο Θεός, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ.""Εγώ Είμι ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων, και εγενόμην νεκρός, και ιδού ζων Είμι εις τους αιώνας των αιώνων, και έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου.""Εγώ Είμι ο ερευνών νεφρούς και καρδίας, και δώσω υμίν εκάστω κατά τα έργα υμών.""Εγώ το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Εγώ τω διψώντι δώσω εκ της πηγής του ύδατος της ζωής δωρεάν.""Εγώ το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, η αρχή και τέλος."
Υπάρχει θάνατος και τάφος για τον Πατέρα Θεό; Υπάρχει θάνατος και τάφος για τον Υιό του Θεού τον Μονογενή και Αγαπητό; για τον Κύριο Ιησού Χριστό; Κύριε μου και Παντοκράτορα Θεέ μου, Σε ανευρίσκω παντού, στο Πανάγιο, Πανάγαθο, Παντοδύναμο και Ζωοποιό Σου Πνεύμα, στο Λόγο, στο Φως, στο Είναι, στην ύπαρξη, στη γένεση, στη ζωή, στην πνοή, στην ψυχή, στην καρδιά και στον νου, στα πανάγια, πανάγαθα, πάνσοφα, παμμέγιστα, πανύψιστα και ανεξίτηλα, άπειρα και αναρίθμητα, ανεξιχνίαστα και ανεξερεύνητα Έργα Σου, στα άγνωστα, στα φανερά και στα γνωστά, στο αιώνιο, αέναο, έμψυχο, υπέροχο και απέραντο Σύμπαν, στη Δύναμη, στην Ενέργεια, στη Δόξα και στην Αλήθεια, στο Θεμέλιο, στο Βασίλειο και στο Μεγαλείο του αιωνίου, αέναου, αγλαού και απέραντου ουρανού, στα Άγια κτίσματα και στα γεννήματα Σου, στα θεία προστάγματα και στα θελήματα Σου, στα πάνσοφα δημιουργήματα και στα ποιήματα Σου, σ΄ολόκληρη την Κτίση και στην Οικουμένη Φύση, στην άφθαρτη ύπαρξη και στην υπόσταση, στα θεία όντα, στ΄ αγγελικά πλάσματα και στα ειρηνικά τάγματα Σου, στα αόρατα και στα ορατά, στα νοητά και στα αισθητά, στον ήλιο, στα άστρα και στη γη, στα ύδατα και στου ανέμου την πνοή, στη φλόγα, στη λάμψη και στην αστραπή, στη νεφέλη και στη χιόνα τη λευκή, στη βροντή, στη βροχή και στην ουράνια ίριδα τη χρωματιστή, στην αιώνια και Άγια Σου Πνοή, στην αναγέννηση, στη βλάστηση και στην άνθιση, στην αιώνια, απέραντη κι αστείρευτη Αγάπη Σου, στην Ευσπλαχνία Σου, στην Ευλογία Σου και στα πλούσια και άφθονα Ελέη Σου, στην αιώνια και ουράνια Δικαιοσύνη Σου, στη Μακροθυμία Σου και στην Αγαθοσύνη Σου, στη Θυσία Σου, στη Σωτηρία Σου, στη Προστασία Σου και στην Αξιοπιστία Σου, στα άγια πνεύματα και στα διδάγματα, στα άγια ρήματα και στα ενεργήματα, στα θεία ακούσματα, στα εντάλματα και στα προστάγματα, στα αγγέλματα και στα κελεύσματα, στα θεία οράματα και στα θεάματα, στα αγαθά δωρήματα, στα δόματα και στα χαρίσματα, στη πίστη και στη νόηση, στην έκκληση και στην επίκληση, στη δέηση και στην παράκληση, στην εξομολόγηση και στην κάθαρση, στην άφεση και στην συγχώρηση, στη βούληση και στη θέληση, στη βοήθεια, στα νάματα, στα ιάματα και στα θαύματα, στη γέννηση, στη βάφτιση, στη φώτιση, στη μεταμόρφωση, στην ταπείνωση, στην σταύρωση, στην ανύψωση, στη λύτρωση και στη δικαίωση, στην ανάσταση και στην αναγέννηση, στη μετάληψη και ευχαριστία, στην ανάληψη και ευλογία, στην ένωση και στην αγαλλίαση, στη διδαχή και στην προσευχή, στο μείνατε εν εμοί και εν τη αγάπη τη εμή, στην σιωπή και στη φωνή... στο Εγώ Είμι ο όντως Ων, ο αεί ζών και ο ζωοποιών, ο αγαπών, ο αγαθά ποιών, ο σώζων, ο συγχωρών και ο ελεών, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο μετά σου λαλών, στο Εγώ Είμι μεθ΄υμών, στο αγαπάτε και συγχωρείτε αλλήλους, στο ειρήνη υμίν, στο ομοθυμαδόν... Ω, Κύριε, Παράκλητε και Σωτήρα Ιησού Χριστέ! Ω, Επουράνιε Πατέρα, Ύψιστε, Παντοδύναμε και Μεγαλοδύναμε, Πανάγιε και Πανάγαθε, Πολυεύσπλαχνε και Πολυέλεε, Αξιόπιστε και Αξιότιμε, Δίκαιε και Αγαπητέ Θεέ! ουδέν πλάσμα Σου έστιν επιλελησμένον.
Ο κόσμος δεν προϋπήρχε, δεν εγεννήθη αφ΄εαυτού. Τον εδημιούργησε εν χρόνω ο άναρχος και άκτιστος κτίστης, ο πάνσοφος ποιητής και Δημιουργός Θεός.
1 Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. 2 Η δε γη ήν αόρατος και ακατασκεύαστος, και σκότος επάνω της αβύσσου, και πνεύμα Θεού επεφέρετο επάνω τoυ ύδατος. 3 Και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτω φως΄ και εγένετο φως΄ 4 και είδεν ο Θεός το φως, ότι καλόν΄ και διεχώρισεν ο Θεός ανά μέσον του φωτός και ανά μέσον του σκότους. 5 και εκάλεσεν ο Θεός το φως ημέραν και το σκότος εκάλεσε νύκτα. και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα μία. 6 Και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτω στερέωμα εν μέσω του ύδατος, και έστω διαχωρίζον ανά μέσον ύδατος και ύδατος΄ και εγένετο ούτως. 7 και εποίησεν ο Θεός το στερέωμα, και διεχώρισεν ο Θεός αναμέσον του ύδατος, ο ην υποκάτω του στερεώματος, και αναμέσον του ύδατος του επάνω του στερεώματος. 8 και εκάλεσεν ο Θεός το στερέωμα ουρανόν. Και είδεν ο Θεός, ότι καλόν, και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα δευτέρα. 9 Και είπεν ο Θεός΄ συναχθήτω το ύδωρ το υποκάτω του ουρανού εις συναγωγήν μίαν, και οφθήτω η ξηρά. και εγένετο ούτως. και συνήχθη το ύδωρ το υποκάτω του ουρανού εις τας συναγωγάς αυτών, και ώφθη η ξηρά. 10 Και εκάλεσεν ο Θεός την ξηράν γην΄ και τας συναγωγάς των υδάτων εκάλεσε θαλάσσας. και είδεν ο Θεός, ότι καλόν. 11 και είπεν ο Θεός΄ βλαστησάτω η γη βοτάνην χόρτου, σπείρον σπέρμα κατά γένος και καθ΄ομοιότητα, και ξύλον κάρπιμον ποιούν καρπόν, ου το σπέρμα αυτού εν αυτώ κατά γένος επί της γης΄ 12 και εβλάστησεν η γη βοτάνην χόρτου, σπείρον σπέρμα κατά γένος και καθ΄ομοιότητα, και ξύλον κάρπιμον ποιούν καρπόν, ου το σπέρμα αυτού εν αυτώ κατά γένος επί της γης. 13 και είδεν ο Θεός, ότι καλόν, και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα τρίτη. 14 Και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτωσαν φωστήρες εν τω στερεώματι του ουρανού εις φαύσιν επί της γης, του διαχωρίζειν ανά μέσον της ημέρας και αναμέσον της νυκτός΄ και έστωσαν εις σημεία και εις καιρούς και εις ημέρας και εις ενιαυτούς΄ 15 και έστωσαν εις φαύσιν εν τω στερεώματι του ουρανού, ώστε φαίνειν επί της γης, και εγένετο ούτως. 16 και εποίησεν ο Θεός τους δύο φωστήρας τους μεγάλους, τον φωστήρα τον μέγαν εις αρχάς της ημέρας και τον φωστήρα τον ελάσσω εις αρχάς της νυκτός΄ και τους αστέρας. 17 Και έθετο αυτούς ο Θεός εν τω στερεώματι του ουρανού, ώστε φαίνειν επί της γής, 18 και άρχειν της ημέρας και της νυκτός και διαχωρίζειν ανά μέσον του φωτός και ανά μέσον του σκότους. Και είδεν ο Θεός, ότι καλόν. 19 και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα τετάρτη. 20 Και είπεν ο Θεός΄ εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά ψυχών ζωσών κατά γένος, και πετεινά κατά γένος πετόμενα επί της γης κατά το στερέωμα του ουρανού΄ και εγένετο ούτως. 21 και εποίησεν ο Θεός τα κήτη τα μεγάλα και πάσαν ψυχήν ζώσαν ερπετών α εξήγαγε τα ύδατα κατά γένη αυτών, και παν πετεινόν πτερωτόν κατά γένος. Και είδεν ο Θεός, ότι καλά. 22 και ευλόγησεν ο Θεός αυτά λέγων΄ αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε τα ύδατα εν ταις θαλάσσαις΄ και τα πετεινά πληθυνέσθωσαν επί της γης. 23 Και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα πέμπτη. 24 Και είπεν ο Θεός΄ εξαγαγέτω η γη ζώσαν ψυχή κατά γένος, τετράποδα και ερπετά και θηρία κατά γένος. Και εγένετο ούτως. 25 και εποίησεν ο Θεός τα θηρία της γης κατά γένος αυτών και τα κτήνη κατά γένος αυτών και πάντα τα ερπετά της γης κατά γένος αυτών. Και είδεν ο Θεός, ότι καλά. Και είπεν ο Θεός΄ ποιήσωμεν άνθρωπον κατ΄εικόνα ημετέραν και καθ΄ ομοίωσιν, και αρχέτωσαν των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού, και των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης. 27 Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ΄εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς΄ και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός λέγων΄ αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και κυριεύσατε αυτής, και άρχετε των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και πάντων των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης. 29 Και είπεν ο Θεός΄ Ιδού, δέδωκα υμίν πάντα χόρτον σπόριμον σπείρον σπέρμα, ο έστιν επάνω πάσης της γης, και παν ξύλον ο έχει εν εαυτώ καρπόν σπέρματος σπορίμου, υμίν έσται εις τροφήν. 30 και πάσι της θηρίοις της γης και πάσι τοις πετεινοίς του ουρανού και παντί ερπετώ έρποντι επί της γης, ο έχει εν εαυτώ ψυχή ζωής, δέδωκα πάντα χόρτον χλωρόν εις τροφήν. και εγένετο ούτως. 31 Και είδεν ο Θεός τα πάντα α εποίησε και ιδού καλά λίαν, και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα έκτη". (Γένεσις, κεφάλαιον Α΄)
"Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε΄ πάντα εν σοφία εποίησας, επληρώθη η γη της κτίσεώς σου." (Ψαλμός 103, 24).
Η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του σκότους΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου της κακουργίας, του φθόνου και του φόνου΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου του μίσους, της έχθρας και ανθρωποκτονίας΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου του όπλου και του πλούτου΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου της κακίας και μνησικακίας΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου της αδικίας και αντιδικίας΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου του ψεύδους, της πλάνης, της απάτης και της υποκρισίας΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου της πονηρίας, της ανομίας και της αμαρτίας΄ ουκ έστιν εκ του κόσμου της απιστίας, της φιλαργυρίας και της προδοσίας...
Ω, Επουράνιε και Πανάγιε Πάτερ, Λόγε-Υιέ και Άγιο Πνεύμα! Υπέρτατε, Υπερούσιε και Υπέρλαμπρε Ήλιε της Αγάπης και της Δικαιοσύνης, της Αγαθοσύνης και της Αγιοσύνης, ως ηλιαχτίδες ελέους, αγάπης, ευλογίας, ζωής και φωτός τα δάχτυλα της Αγίας Σου χειρός!
Ω, πανάγιο, επουράνιο και θεόπεμπτο, αϊδιο, προαιώνιο, αιώνιο και διαιώνιο, σωτήριο, ιλαρό, αγνό και αγλαό, πανσεβάσμιο, ευλογητό και αγαπητό, νοητό και νοερό θείο και αληθινό Φως!
Πατήρ, Λόγος-Υιός και Άγιο Πνεύμα εις Θεός αληθινός, προαιώνιος και αιώνιος, πανάγιος και αληθινός. Ο Σωτήρ της ψυχής. Ο υπέρλαμπρος φωτισμός του νοός, της ψυχής ο οφθαλμός, της καρδίας ο γλυκασμός.
Ο άγιος, ο νοερός, ο ένθερμος και φλογερός, ο σωτήριος και αγλαός, ο παντοδύναμος και πράος, ο μυστήριος και απερίγραπτος της ψυχής ευαγγελισμός και εναγκαλισμός. "Ο Θεός αγάπη εστίν." 1."Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. 2. η δε γη ην αόρατος και ακατασκεύαστος΄ και σκότος επάνω της αβύσσου, και Πνεύμα Θεού επεφέρετο επί του ύδατος. 3. και είπεν ο Θεός΄ γενηθήτω φως΄ και εγένετο φως΄" ΓΕΝΕΣΙΣ, κεφ.Α΄. 1."Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. Ιωάννην, Κεφ. Α΄
Ήλιος! επουράνιος, λαμπερός, ορατός, θαλπερός, αισθητός! Έγνω την αιτίαν και την θείαν εντολήν, την επουράνιον πορείαν, τον σκοπόν αυτού και την θείαν αποστολήν.
Κύριε και Θεέ του σύμπαντος κόσμου, του ουρανού, της γής και του Ανθρώπου, Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, ο πανταχού παρών και τα σύμπαντα πληρών, Πανάγαθε και Πανάγιε Θεέ, Παράκλητε, το Πνεύμα το Άγιον, το Πνεύμα της Αληθείας, Παναγία τριάς, επίβλεψον εφ΄ημάς. Πυθαγόρειοι: Η τριάς είναι ο πρώτος τέλειος αριθμός, ένα μέσον και αναλογία. Προκαλεί την προχώρηση της δύναμης της μονάδος σε ενέργεια και επέκταση. H δε τετράς ως και η τετρακτύς η κλειδούχος της φύσεως και το μέγιστο θαύμα. Πλάτωνος Τίμαιος:"Αλλ, ω Σώκρατες, τούτό γε δη πάντες όσοι και κατά βραχύ σωφροσύνης μετέχουσιν, επί παντός ορμή και σμικρού και μεγάλου πράγματος Θεόν αεί καλούσιν.""Ας δούμε λοιπόν για ποιά αιτία ο Δημιουργός συνέθεσε το γίγνεσθαι και όλο αυτό το σύμπαν. Ήταν Αγαθός, και στον αγαθό δεν γενιέται ποτέ κανένας φθόνος για οτιδήποτε. Και καθώς λοιπόν δεν είχε φθόνο, θέλησε να γίνουν τα πάντα όσο το δυνατόν παρόμοια με τον ίδιο...Ακολουθώντας τον εικότα λόγο πρέπει επομένως να πούμε ότι αυτός ο κόσμος είναι έμψυχο ον, προικισμένο με ψυχή και νου ΄και η αλήθεια είναι ότι γεννήθηκε από την πρόνοια του Θεού. Αγαθός ο Θεός, Αίτιος των ευ εχόντων, της αγαθοεργίας και ευπραγίας, των καλών και αγαθών και αναίτιος των κακών είπε ο Σωκράτης. Και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είπε΄ουδείς αγαθός ει μη εις ο Θεός. "Δεν θα ήταν λοιπόν μια εύλογη υπεράσπιση από μέρους μας αν λέγαμε ότι ο φιλομαθής είναι από την φύση του πλασμένος να αγωνίζεται να αγγίξει αυτό που έχει υπόσταση, το ον, και δεν στέκεται στα πολλά επιμέρους πράγματα, τα οποία θεωρούνται υπαρκτά, αλλά ακολουθεί το δρόμο του, κι ο έρωτάς του για το ον δεν χάνει τη δύναμη του ούτε ξεθυμαίνει προτού ο ίδιος να αγγίξει τη φύση κάθε πραγματικής οντότητας διαμέσου εκείνου του μέρους της ψυχής του, στο οποίο ταιριάζει να έρχεται σε επαφή με ένα τέτοιο πράγμα- και ταιριάζει στο συγγενικό-, έτσι που με την προσέγγιση του αληθινού όντος και τη συνένωσή του με αυτό, γεννώντας νου και αλήθεια, να φτάνει στη γνώση και την αληθινή ζωή και να θρέφεται, και τότε μόνον να λυτρώνεται από τους πόνους του; Τι λοιπόν; Είναι ποτέ δυνατόν ο άνθρωπος αυτός να αγαπάει έστω τόσο δα το ψέμα ή αντιθέτως θα το μισεί; Θα το μισεί είπε. Όταν λοιπόν οδηγός θα είναι η αλήθεια, νομίζω ότι δεν θα ισχυριζόμαστε ποτέ πως θα την ακολουθήσει ένας ολόκληρος χορός κακιών. Βεβαίως' πως θα γινόταν; Απεναντίας θα την ακολουθήσει ένα φρόνημα καθαρό και δίκαιο που ως επακόλουθό του θα έχει και τη σωφροσύνη."Πολ.490,b."Στη σφαίρα της γνώσης γίνεται ορατή, τελευταία και με μεγάλη δυσκολία η ιδέα του Αγαθού και σαν γίνει ορατή πρέπει κανείς να την συλλογιστεί ως την αιτία κάθε ορθού και καλού όσον αφορά όλα τα όντα- αυτήν η οποία στον ορατό τόπο γέννησε το φως και τον κύριό του, και η οποία στον νοητό τόπο είναι η ίδια κυρία που δώρησε αλήθεια και νόηση και ότι την ιδέα αυτή του Αγαθού είναι απαραίτητο να την γνωρίσει όποιος μέλλει να πράξει με φρόνηση είτε ιδιωτικά είτε δημόσια... Το νομίζεις, τότε, παράξενο, αν κάποιος, ύστερα από την θέαση των θείων, μόλις έλθει σε επαφή με τις ανθρώπινες μικρότητες, φέρεται αδέξια και φαίνεται πολύ γελοίος καθώς η όραση του είναι ακόμη ανήμπορη να δει, και προτού συνηθίσει αρκετά στη σκοτεινιά του κόσμου, αναγκαστεί να μπλέξει σε δικαστικούς αγώνες και άλλα τέτοια για τις σκιές του δικαίου ή για τα είδωλα που ρίχνουν αυτές οι σκιές και να πολεμάει με πάθος τις δοξασίες που έχουν γι΄αυτά οι άνθρωποι, οι οποίοι την αληθινή δικαιοσύνη δεν την έχουν γνωρίσει ποτέ;"Πολ.517."Το έργο λοιπόν, είπα εγώ που έχουμε να επιτελέσουμε εμείς, οι θεμελιωτές της πόλης, είναι να υποχρεώσουμε όσους από τη φύση τους είναι προικισμένοι κατά τον καλύτερο τρόπο να προσεγγίσουν εκείνο το μάθημα που προηγουμένως το χαρακτηρίσαμε ως το μέγιστο΄ να ιδούν το Αγαθό και να ανεβούν εκείνη την ανάβαση, και σαν ανεβούν και το ιδούν αρκετά, να μην επιτρέπεται σ΄αυτούς αυτό που τώρα επιτρέπεται. Δηλαδή ποιό; Το να μένουν, είπα εγώ, εκεί και να μη θέλουν να κατεβούν πάλι δίπλα σ΄εκείνους τους δεσμώτες και να μοιραστούν μαζί τους τούς κόπους και τις τιμές είτε αυτές είναι τιποτένιες είτε σπουδαιότερες. Μα τότε, είπε, δεν θα τους αδικήσουμε και δεν θα τους κάνουμε να ζουν χειρότερα, ενώ μπορούν να ζήσουν καλύτερα; Λησμόνησες πάλι, είπα εγώ, φίλε μου, ότι το νόμο δεν τον ενδιαφέρει πως μια ορισμένη τάξη στην πόλη θα γίνει ιδιαίτερα ευτυχισμένη, αλλά αναζητεί τρόπους ώστε η ευτυχία αυτή να πραγματοποιηθεί για ολόκληρη την πόλη συνενώνοντας αρμονικά τους πολίτες με την πειθώ, κάνοντάς τους να δίνουν ο ένας στον άλλον την ωφέλεια που μπορεί καθένας από αυτούς να προσφέρει στο σύνολο και πλάθοντας ο ίδιος ο νόμος τέτοιους άνδρες στην πόλη όχι για να τους αφήνει έπειτα να τραβούν κατά 'κεί που αρέσει στον καθένα αλλά για να τους χρησιμοποιεί ο ίδιος για την ενίσχυση της ενότητας της πόλης."Πολ.519d. "Θέλεις τώρα να εξετάσουμε τούτο, με ποιόν τρόπο θα αποκτήσουμε στην πόλη τέτοιους ανθρώπους και πως θα τους ανεβάσει κανείς στο φως, ακριβώς όπως λέγεται για κάποιους ότι ανέβηκαν από τον Άδη στους θεούς; Βεβαίως και θέλω, είπε. Ωστόσο αυτό το πράγμα δεν μπορεί, προφανώς, να είναι κάτι σαν να στρίβεις ένα νόμισμα κορώνα-γράμματα αλλά ένα πέρασμα της ψυχής από κάποια ημέρα σκοτεινή σαν νύχτα σε μια αληθινή ημέρα, μια επιστροφή στο αληθινό ον, για την οποία εμείς θα υποστηρίξουμε ότι είναι η αληθινή φιλοσοφία." Πολ. 521,c "Το δοκούν αληθές ουχ όσιον προδιδόναι.""Το μεν απολλύον και διαφθείρον παν το κακόν είναι, το δε σώζον και ωφελούν το αγαθόν."ΕΛΗΛΥΘΕΝ Η ΩΡΑ ΙΝΑ ΔΟΞΑΣΘΗ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ", απεκρίθη ο Ιησούς όταν τινες ΄Ελληνες εκ των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τη εορτή θέλησαν να ιδούν τον Ιησού." Ιωάννη, ΙΒ΄,20-23. "τα πρόβατα τα εμά της φωνής μου ακούει, καγώ γινώσκω αυτά, και ακολουθούσι μοι, καγώ ζωήν αιώνιον δίδωμι αυτοίς, και ου μη απόλωνται εις τον αιώνα, και ουχ αρπάσει τις αυτά εκ της χειρός μου."Ιωάννη, Ι΄,27-28. "ουδείς δύναται ελθείν πρός με, εάν μη η δεδομένον αυτώ εκ του Πατρός μου." Ιωάννη, ΣΤ΄, 65."η εμή διδαχή ουκ έστιν εμή, αλλά του πέμψαντός με." Ιωάννη, Ζ΄,16."και έσονται πάντες διδακτοί Θεού."Ιωάννη, ΣΤ΄,45."ο πιστεύων εις εμέ ου πιστεύει εις εμέ, αλλ΄εις τον πέμψαντά με, και ο θεωρών εμέ θεωρεί τον πέμψαντά με."Ιωάννη, ΙΒ,΄20-23 και 44,45."Ει ουν εγώ ένιψα υμών τους πόδας, ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, και υμείς οφείλετε αλλήλων νίπτειν τους πόδας. υπόδειγμα γαρ δέδωκα υμίν, ίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν, και υμείς ποιήτε. Αμήν αμήν λέγω υμίν, ουκ έστι δούλος μείζων του κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος μείζων του πέμψαντος αυτόν." Ιωάννη, ΙΓ',14-16. "Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω. Ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος. Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος ου έμελλον λαμβάνειν οι πιστεύοντες εις αυτόν." Ιωάννη Ζ,΄38-39." το πνεύμά έστι το ζωοποιούν, η σαρξ ουκ ωφελεί ουδέν΄ τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, πνεύμά έστι και ζωή έστιν." Ιωάννη, ΣΤ΄,63. Κύριε, δος μοι πιείν το ύδωρ ο γενήσεται εν εμοί πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον. "Ο Πατήρ αγαπά τον Υιόν και πάντα δέδωκεν εν τη χειρί αυτού. Ο πιστεύων εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον.""Πνεύμα ο Θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δεί προσκυνείν."Ου συγχρώνται Ιουδαίοι Σαμαρείταις; ου συγχρώνται Έλληνες, Ιουδαίοι, Γαλιλαίοι, Ισραηλίτες; ...ου συγχρώνται εν αδελφοσύνη οι φυλές, τα έθνη και οι λαοί; Ου συμπορεύονται εν θεία αγάπη, εν ειρήνη, εν αρμονία και γαλήνη, εν ευφροσύνη και εν αγαλλιάσει, εν πραότητι, εν ταπεινότητι και εν αδελφότητι, αγαθοσύνη και καλοσύνη ενώπιον του Κυρίου του Σύμπαντος; ου συμπροσεύχονται; ου συγχαίρονται; ου συμπορεύονται, ου συναγάλλονται ως υιοί και θυγατέρες, ως παιδιά Ενός Θεού, ενώπιον του Ενός και Αληθινού Πατρός Θεού;"Στώμεν καλώς.""Ο Θεός αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ.""τέκνα, πως δύσκολόν έστι τους πεποιθότας επί χρήμασιν εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν." "ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά." "όπου γαρ έστιν η καρδία ημών εκεί και ο θησαυρός.' "καταμάθετε τα κρίνα του αγρού και τα πετεινά του ουρανού, ουδέ νήθουν ουδέ κοπιούν."Τις ευλογεί χρήματα, βαλλάντια και νομίσματα, αργύρια και χρηματιστήρια, πολέμους, διχόνοιες, έχθρα και όπλα; Συνάδουν ο φθόνος και η ζηλοφθονία, το μίσος, η κακία, η χαιρεκακία και η μνησικακία, η σκληροκαρδία, η έχθρα και ο πόλεμος, τα όπλα και ο φόνος, η φιλονικία και η διχοστασία, η αδικία και η αλαζονεία, η πλεονεξία, η αισχροκέρδεια και η φιλαργυρία, η έριδα, η μισαλλοδοξία και η διαμάχη με τον Λόγο του Θεού, με την διδαχή του Κυρίου Ιησού Χριστού και με την αθώα ψυχή του παιδιού; Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε΄ "τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; ή τιδώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού; ουχί η ψυχή πλείόν έστι της τροφής και το σώμα του ενδύματος;""εργάζεσθε μη την βρώσιν την απολυμμένην, αλλά την βρώσιν τη μένουσαν εις ζωήν αιώνιον, ην ο Υιός του ανθρώπου υμίν δώσει΄τούτον γαρ ο Πατήρ εσφράγισεν ο Θεός.""Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνη την εμήν δίδωμι υμίν΄ ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν.""Αγαπάτε αλλήλους."
Αναρτήσεις
