Αναρτήσεις
Η ανεξάρτητη και αμερόληπτη Δικαιοσύνη όπως εξετάζει, κρίνει και αποφασίζει για τον ταπεινό και άσημο, έτσι οφείλει να κρίνει και ν΄αποφασίζει για τον αξιωματούχο και επίσημο.
Τι ζητάει ο "κυρίαρχος" λαός;
Την άρση της ασυλίας των βουλευτών.
Να καταργηθεί το νομικό προνόμιο των βουλευτών και των υπουργών, το ποινικά ακαταδίωκτο και ανεύθυνο των υπουργών, των συμμέτοχων και συναυτουργών.
Να καταργηθεί το νομικό προνόμιο των βουλευτών και των υπουργών, το ποινικά ακαταδίωκτο και ανεύθυνο των υπουργών, των συμμέτοχων και συναυτουργών.
Δίκαιο το αίτημα των πολιτών.
Σύμφωνα με το άρθρο 62 του ισχύοντος Ελληνικού Συντάγματος:" Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς την άδεια του Σώματος".
Σύμφωνα με το άρθρο 62 του ισχύοντος Ελληνικού Συντάγματος:" Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς την άδεια του Σώματος".
Το ακαταδίωκτο αίρεται μετά από αίτηση του Εισαγγελέα για δίωξη προς τον Πρόεδρο της Βουλής και μετά από άδεια της ολομέλειας της Βουλής.
Η άδεια θεωρείται ότι δεν δόθηκε, αν η Βουλή δεν αποφανθεί μέσα σε τρεις μήνες αφότου η αίτηση του Εισαγγελέα για δίωξη διαβιβάστηκε στον Πρόεδρο της Βουλής. (άρθρο 62 Σ.).
Άρση ασυλίας βουλευτή αποτελεί η απόφαση της Βουλής για ποινική δίωξη κατά των προσώπων που εξετάζονται από τη Βουλή σύμφωνα με το άρθρο 86 Σ., παρ. 1 και του ειδικού νόμου περί ευθύνης Υπουργών.
Το ακαταδίωκτο του βουλευτή περιορίζει σημαντικά το δικαίωμα δικαστικής προστασίας του θιγόμενου (άρθρο 20 Σ., παρ.1. ).
Σύμφωνα με το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ , Ευρωπαϊκής σύμβασης για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη): "κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα η υπόθεσή του να δικαστεί δίκαια, δημόσια και εντός λογικής προθεσμίας από ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο που λειτουργεί νόμιμα...".
Επομένως, σύμφωνα με το άρθρο 20, παρ. 1 του ισχύοντος Ελληνικού Συντάγματος και σύμφωνα με το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, το ακαταδίωκτο του βουλευτή σαφώς αποτελεί παράβαση του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο.
Σύμφωνα με το άρθρο 86 Σ, παρ. 1,2,:
"1. Μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει.
2.Δίωξη, ανάκριση, προανάκριση ή προκαταρκτική εξέταση κατά των προσώπων και για τα αδικήματα που αναφέρονται στην παρ.1 δεν επιτρέπεται χωρίς προηγούμενη απόφαση της Βουλής κατά την παράγραφο 3.
Αν στο πλαίσιο άλλης ανάκρισης, προανάκρισης, προκαταρκτικής εξέτασης ή διοικητικής εξέτασης προκύψουν στοιχεία, τα οποία σχετίζονται με τα πρόσωπα και τα αδικήματα της προηγούμενης παραγράφου, αυτά διαβιβάζονται αμελλητί στη Βουλή από αυτόν που ενεργεί την ανάκριση, προανάκριση ή εξέταση".
Η απόφαση της Βουλής για ποινική δίωξη κατά των προσώπων αυτών αποτελεί άρση της ασυλίας του βουλευτή.
Ποια η σκοπιμότητα του ειδικού Νόμου 3126/2003 περί ποινικής ευθύνης των υπουργών;
Ποιο σκοπό εξυπηρετεί η διαφοροποίηση της ποινικής ευθύνης των μελών της Κυβέρνησης, των υπουργών, των συμμέτοχων και συναυτουργών έναντι του συνόλου των πολιτών;
Ποια η σκοπιμότητα του ειδικού Νόμου 3126/2003 περί ποινικής ευθύνης των υπουργών;
Ποιο σκοπό εξυπηρετεί η διαφοροποίηση της ποινικής ευθύνης των μελών της Κυβέρνησης, των υπουργών, των συμμέτοχων και συναυτουργών έναντι του συνόλου των πολιτών;
Γιατί καμιά κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν εισηγήθηκε την αναθεώρηση, την τροποποίηση ή την κατάργηση της διάταξης του άρθρου 86;
Γιατί η πρωτοβουλία για ποινική δίωξη ανήκει μόνο στη Βουλή και όχι στην ανεξάρτητη δικαστική αρχή;
Προφανώς γιατί οι ασκούντες την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία σκέφτηκαν:<<Η πολιτική μας δύναμη ας γίνει νόμος δικαιοσύνης. Εμείς είμαστε οι ισχυροί, οι αιρετοί και οι εκλεκτοί του λαού. Η βούληση μας είναι νόμος. Το ανίσχυρο και ασθενές είναι άχρηστο για μας. Ποια είσαι εσύ που θα μας ελέγξει; Το ανίσχυρο και ασθενές θα μας ελέγξει;>>.
Το άρθρο 86 Σ. και ο ειδικός Νόμος 3126/2003 περί ποινικής ευθύνης των μελών της κυβέρνησης αποτελούν νομικό προνόμιο και συνιστούν εξαίρεση στα άρθρα 96 και 97 του Συντάγματος σύμφωνα με τα οποία η δικαιοδοσία αυτή υπάγεται στα τακτικά ποινικά δικαστήρια.
Γιατί η πρωτοβουλία για ποινική δίωξη ανήκει μόνο στη Βουλή και όχι στην ανεξάρτητη δικαστική αρχή;
Προφανώς γιατί οι ασκούντες την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία σκέφτηκαν:<<Η πολιτική μας δύναμη ας γίνει νόμος δικαιοσύνης. Εμείς είμαστε οι ισχυροί, οι αιρετοί και οι εκλεκτοί του λαού. Η βούληση μας είναι νόμος. Το ανίσχυρο και ασθενές είναι άχρηστο για μας. Ποια είσαι εσύ που θα μας ελέγξει; Το ανίσχυρο και ασθενές θα μας ελέγξει;>>.
Το άρθρο 86 Σ. και ο ειδικός Νόμος 3126/2003 περί ποινικής ευθύνης των μελών της κυβέρνησης αποτελούν νομικό προνόμιο και συνιστούν εξαίρεση στα άρθρα 96 και 97 του Συντάγματος σύμφωνα με τα οποία η δικαιοδοσία αυτή υπάγεται στα τακτικά ποινικά δικαστήρια.
Προνόμιο είναι το δικαίωμα που παρέχεται σε κάποιον κατά παράβαση αυτού που ισχύει γενικώς.
Προνόμιο είναι η ευνοϊκότερη και η ευμενέστερη μεταχείριση σε σχέση με άλλους.
Τι ζητάει το πλήθος των πολιτών;
Ίση και δίκαιη μεταχείριση σε προνομιούχους και μη προνομιούχους.
Δυο μέτρα και δυο σταθμά;
Το Σύνταγμα φωνάζει καθαρά και δυνατά: "Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις".
"Καθένας έχει δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια και μπορεί να αναπτύξει σ΄αυτά τις απόψεις του για τα δικαιώματα ή συμφέροντά του, όπως νόμος ορίζει".
"Η δημοκρατία και η ελευθερία χάνουν την πρακτική της αξία όταν γίνονται προνόμιο".( Α. Μάνεσης)
Προνόμια σε μια ομάδα προσώπων που αποβλέπουν κυρίως στο προσωπικό τους όφελος και στα συμφέροντα των ολίγων και όχι στο κοινό όφελος και στο γενικό συμφέρον είναι ολιγαρχία και όχι δημοκρατία.
Τι ζητάει το πλήθος των πολιτών ;
Την οργανική διάκριση των εξουσιών (εκτελεστικής, νομοθετικής, δικαστικής).
Την αμερόληπτη και χρηστή απονομή δικαιοσύνης από δικαστήρια με πλήρη ανεξαρτησία έναντι των άλλων δυο εξουσιών.
Η ανάκριση, η εξέταση, η διερεύνηση, η εξακρίβωση αιτιών, η ποινική δίωξη και η πλήρη διαλεύκανση ποινικών αδικημάτων- εγκλημάτων και η δίκαιη απόδοση ποινικών ευθυνών να διενεργείται από την ανεξάρτητη και αρμόδια δικαστική εξουσία, από ανεξάρτητους και αμερόληπτους ανακριτές, εισαγγελείς και δικαστές και όχι από βουλευτές.
Οι εποχές και οι καταστάσεις αλλάζουν.
Η συγκυρία και οι περιστάσεις απαιτούν την αναθεώρηση του ισχύοντος Συντάγματος, την τροποποίηση ή την κατάργηση των σχετικών άρθρων.
Ας ληφθούν σοβαρά υπόψιν τα δίκαια αιτήματα των πολιτών.
Η Δικαστική εξουσία πρέπει να είναι ανεξάρτητη και αμερόληπτη, αντικειμενική και αδιάβλητη από την εκάστοτε κυβέρνηση και πολιτική εξουσία.
Η οργανική διάκριση των εξουσιών αποτελεί προϋπόθεση της ύπαρξης "κράτους δικαίου"Α. Μάνεσης.
21-Μάρτη 2024.
Μαρίνα Μαθιουδάκη-Ζηδιανάκη.
Περί ευθύνης και καθήκοντος.
Οι θέσεις ευθύνης απαιτούν συναίσθηση ευθύνης.
Ας αναλογιστεί ο καθένας τις ευθύνες του.
Ας επωμιστεί ο καθένας το μερίδιο της ευθύνης του.
Ανάλογα με το δημόσιο λειτούργημα και το αξίωμα που έχει κάποιος είναι και οι ευθύνες του.
Οι θέσεις ευθύνης απαιτούν συνεχή επαγρύπνηση, ευσυνειδησία, επίβλεψη και επιστασία επί το έργο και μεγάλη προσοχή.
Στα θέματα ασφάλειας δεν δικαιολογείται καθυστέρηση, αμέλεια και αδιαφορία.
Οι Κυβερνήτες έχουν ευθύνη απέναντι στους πολίτες.
Κύριοι υπουργοί και βουλευτές, υφυπουργοί και διευθυντές, οι προηγούμενοι, οι τωρινοί και οι επόμενοι: υψηλή η θέση σας και σεβαστό το αξίωμά σας, μεγάλη και η ευθύνη σας επί το έργον.
Κύριοι συμμέτοχοι και συνυπεύθυνοι στο έργο, αναλάβετε και το ανάλογο μερίδιο των ποινικών ευθυνών σας και όχι μόνο το οικονομικό κέρδος.
Μαρίνα Μαθιουδάκη-Ζηδιανάκη.
