Κυριακή 12 Μαΐου 2019

Εορτή των αγίων μυροφόρων γυναικών.

Αγάπην έχουσαι γυναίκες μαθήτριαι προς τον Κύριον και Διδάσκαλον Ιησούν Χριστόν, τη μια των σαββάτων, όρθρου βαθέος, μετά δακρύων, αρωμάτων και μύρων προσήλθον εις το μνημείον ίνα αλείψωσιν αυτόν΄ έλεγον δε προς εαυτάς΄ τις αποκυλίσει ημίν τον μέγαν λίθον εκ της θύρας του μνημείου;
Και αναβλέψασαι θεωρούσιν ότι αποκεκύλισται ο  λίθος. Και εισελθούσαι ουχ εύρον το σώμα του Κυρίου.
"Μυροφόροι γυναίκες, τω τάφω τι προσήλθετε; Ιησούν ζητείτε τον εσταυρωμένον; τι ζητείτε τον ζώντα μετά των νεκρών;  ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε΄ ίδετε τον τόπον όπου έκειτο ο Κύριος΄ μνήσθητε ως ελάλησεν υμίν έτι ων συν υμίν. Ανέστη ο Κύριος, καθώς προείπεν΄ εβόησεν  εν χαρά  ο εξαστράπτων΄Αγγελος".
.Ταις μυροφόροις γυναιξί ο εξαστράπτων Άγγελος έλεγεν΄ παύσασθε των θρήνων και των δακρύων΄ την λύπην εις χαράν μετατρέψατε΄ απαγγείλατε τοις Μαθηταίς ότι ανέστη ο Κύριος.
"Ταις μυροφόροις γυναιξί, παρά το μνήμα επιστάς, ο Άγγελος εβόα΄ Τα μύρα τοις θνητοίς υπάρχει αρμόδια΄ Χριστός δε διαφθοράς εδείχθη αλλότριος΄ αλλά κηρύξατε΄ Ανέστη ο Κύριος, παρέχων τω κόσμω την αιώνιον ζωήν και το μέγα έλεος".
"Και ιδού Ιησούς απήντησεν αυταίς λέγων΄ χαίρετε.  αι δε προσελθούσαι εκράτησαν αυτού ευλαβώς τους πόδας και προσεκύνησαν αυτώ΄  τότε λέγει αυταίς ο Ιησούς; μη φοβείσθε΄ υπάγετε απαγγείλατε τοις αδελφοίς μου ίνα απέλθωσιν εις την Γαλιλαίαν, κακεί με όψονται".
"Το Χαίρετε τοις Μυροφόροις φθεγξάμενος, τον θρήνον της προμήτορος Εύας κατέπαυσας, τη Αναστάσει σου Χριστέ ο Θεός΄ τοις Αποστόλοις δε τοις σοις κηρύττειν επέταξας΄
Ο Σωτήρ εξανέστη του μνήματος".
Άσατε εν χαρά και αγαλλιάσει τον επινίκινον ύμνον.  Ανέστη ο Κύριος και Θεός ημών, ο ευδοκήσας σώσαι εκ θανάτου το γένος των ανθρώπων.
Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος.
Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυθώμεν λαοί. Πάσχα Κυρίου, Πάσχα΄ εκ γαρ θανάτου προς ζωήν, και εκ γης προς ουρανόν, Χριστός ο Θεός, ημάς διεβίβασεν, επινίκιον άδοντες.
Αληθώς,  ανέστη ο Κύριος΄ θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν, ζωήν χαρισάμενος.
"Και πολλά σώματα των κεκοιμημένων αγίων μετά την έγερσιν  του Χριστού εισήλθον εις την αγίαν πόλιν και ενεφανίσθησαν πολλοίς".
"Ει και εν τάφω κατήλθες αθάνατε, αλλά του Άδου καθείλες την δύναμιν΄ και ανέστης ως νικητής, Κύριε, Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, γυναιξί μυροφόροις φθεγξάμενος "Χαίρετε", και τοις σοις Αποστόλοις ειρήνην δωρούμενος, ο τοις πεσούσι παρέχων ανάστασιν.
Δόξα τη θεία δυνάμει σου Κύριε΄ δόξα τη αγία αναστάσει σου Κύριε.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι΄ και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν.





"O πατήρ μου και η μήτηρ μου εγκατέλειπόν με΄ ο δε Κύριος και Θεός προσελάβετό με". (26ος ψαλμός του Δαυϊδ).


Σάββατο 11 Μαΐου 2019

Γιορτή της μητέρας.


Aυτός ο κόσμος ο μικρός και θαυμαστός και ο Μέγας και πάνσοφος Δημιουργός Θεός.
"Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ΄εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς.  Και ευλόγησεν  αυτούς ο Θεός λέγων : αυξάνεσθε και πληθύνεσθε..." (Γένεσις, κεφ. Α').
"'Oταν η γυναίκα γεννήσει το παιδί ξεχνάει πιά τους πόνους του τοκετού, από την χαρά της που έφερε έναν άνθρωπο στον κόσμο."
Πως μια μικρή σταγόνα άμορφου σπέρματος αυξήθηκε και διαπλάστηκε μέσα στη μήτρα κι έγινε ένα έμψυχο και πολύ όμορφο ανθρώπινο πλάσμα; τα παιδιά είναι πλάσματα, δώρα κι ευλογία του πανάγαθου και φιλάνθρωπου Θεού.
Μέγας εί, Κύριε και Θεέ και θαυμαστός εν πάσι τοις έργοις Σου! ο εν παντοδυναμία, πανσοφία και προνοία τα πάντα ποιήσας'  δόξα Σοι.
Μπορεί τάχα μια μητέρα να μην αγαπάει τα παιδιά της; και τα άγρια και τα ήμερα ζώα αγαπάνε τα μικρά τους.
Δείτε  την λέαινα πόσο αγαπάει τα μικρά της.
Δείτε και την κλώσσα με τα κλωσσόπουλα της΄ με πόση στοργή η όρνιθα συμμαζεύει τα πουλιά της κάτω από τα πτερά της!
"Είναι απερίγραπτος εις τα άλογα ζώα η στοργή των γονέων και των τέκνων αναμεταξύ των, διότι ο Θεός που τα εδημιούργησε, την έλειψιν του λογικού την ανεπλήρωσε με την τελειότητα των αισθητηρίων οργάνων. Διότι πόθεν το αρνί γνωρίζει και το χρώμα και την φωνή της μητέρας του ανάμεσα εις τόσα πρόβατα, όταν βγαίνει από το μανδρί και τρέχει προς αυτήν και ζητεί να θηλάσει από την φυσική πηγή του γάλακτος; Και όταν δεν έχει πολύ γάλα η μητέρα του, αρκείται εις αυτό, και παρατρέχει πολλούς μαστούς άλλων μητέρων, που είναι βαρυφορτωμένοι από γάλα. Και πως η μητέρα ανάμεσα εις τόσα αρνιά γνωρίζει το ιδικόν της; Όλα έχουν μίαν φωνή, το ίδιο χρώμα, την αυτή αναδίδουν οσμή, όπως παρίσταται εις την ιδικήν μας όσφρησιν΄ αλλ΄ όμως αυτά έχουν κάποιαν οξυτέραν αίσθησιν από την ιδικήν μας αντίληψιν, ένεκα της οποίας έκαστον πρόβατον γνωρίζει το ιδικόν του".
Μικρό απόσπασμα από την εξαήμερον δημιουργία (προς την αρετήν μας οδηγεί και η φύσις) κατά τον Μέγα Βασίλειον.
Ωραία η φυσική και εικονική περιγραφή από τον κόσμο της θείας δημιουργίας, καθώς και η πειστική εις την αγία Γραφή παραβολή του καλού Ποιμένα και των λογικών προβάτων. (Ιωάν.10).

Η μάχαιρα και ο λόγος του βασιλειά σπαράζουν τα μητρικά σπλάγχνα και ματώνουν την μητρική καρδιά.
"Kαι είπεν ο βασιλεύς Σoλομών΄ λάβετε μοι μάχαιραν΄ και προσήνεγκαν την μάχαιραν ενώπιον του βασιλέως.
και είπεν ο βασιλεύς΄ διέλετε (μοιράσετε) το παιδίον το ζων το θηλάζον εις δύο  και δότε το ήμισυ αυτού ταύτη και το ήμισυ αυτού ταύτη.
Και απεκρίθη η γυνή, ης ην ο υιός ο ζων, και είπε προς τον βασιλέα, ότι εταράχθη η μήτρα (τα μητρικά σπλάγχνα) αυτής επί τω υιώ αυτής, και είπεν΄  κύριε, δότε αυτή το παιδίον και θανάτω μη θανατώσητε αυτό.
Και αύτη (η μη φυσική και αληθινή μητέρα) είπε΄ μήτε εμοί μήτε αυτή έστω, διέλετε ( μοιράστε το, κόψτε το στα δύο).
Και απεκρίθη ο βασιλεύς και είπε΄ δότε το παιδίον τη ειπούση΄ δότε αυτή αυτό και θανάτω μη θαντατώσητε αυτό΄ αύτη η μήτηρ αυτού".  ( Βασιλειών Γ΄, κεφ. Γ΄,24-28).
Ο σοφός Σολομών δεν είχε βέβαια πρόθεση να διαμοιράσει με την μάχαιρα το ζωντανό παιδί, αλλά η πρόθεση του ήταν να διερευνήσει, να δοκιμάσει και να εξακριβώσει ποία εκ των δύο γυναικών έλεγε την αλήθεια, ώστε να κρίνει δίκαια και να αποδώσει το δίκαιο.      
Και πήρε η φυσική και αληθινή μητέρα το ζωντανό βυζασταρούδι της μέσα στην αγκαλιά της και αναγάλλιασε η μητρική καρδιά της΄ στοργικά και τρυφερά το παιδί της χαϊδολογάει και με λόγια αγάπης, γλυκά και τρυφερά του σιγοτραγουδάει.
Μπορεί τάχα μια μητέρα να μην αγαπάει τα παιδιά της;
Η μητρική αγάπη δεν διδάσκεται΄ είναι έμφυτη και μεταλαμπαδεύεται.
Μητέρα σημαίνει αγνή, αθώα, τρυφερή, στοργική, ταπεινωτική, προστατευτική, ανυπόκριτη, ανιδιοτελής, συγχωρητική, πραγματική, αστείρευτη, ατέλειωτη αγάπη.

Από που αντλείται η μητρική αγάπη; από την πηγή της αγάπης΄ από τον πανάγιο και πανάγαθο, φιλεύσπλαχνο και φιλάνθρωπο Θεό΄ από τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα΄ από τη ζωοδόχο πηγή της σωτηρίας΄ από την θεία και αγία κοινωνία΄ από την ανεξάντλητη πηγή της θείας και αγίας αγάπης και της αιώνιας ζωής.
Μητέρα, μην κλαις που φεύγω μακριά σου΄ πάλι θα ΄ρθω κοντά σου και θα χαρεί η καρδιά σου.
Παναγία μου και Χριστέ μου, πρόσεχε και προστάτευε τα παιδάκια μου που βρίσκονται στα ξένα.

"Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας΄ εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε΄ μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής...