Αν βρείς τον παράδεισο...

Αν βρεις τον παράδεισο σ΄ένα και μόνο Λόγο, 
σ΄ ένα θείο άκουσμα,

Αν δεις τον παράδεισο σ΄ένα απειροελάχιστο κόκκο,
σ΄ ένα άστρο, σε μια αστραπή, σε μια αναλαμπή,
σε μια αθώα, αγνή και καθαρή, θεία και αγία ψυχή,
σ΄ένα βρέφος, σε μια ευχή, σ΄ένα νεογέννητο παιδί,  
κράτησες στην παλάμη σου ολόκληρο τον κόσμο,
κέρδησες την αιωνιότητα σε μία και μόνο στιγμή.

Αν μπείς στον παράδεισο  μ΄ένα και μόνο Λόγο,
κέρδισες την αιωνιότητα σε μία και μόνο στιγμή.
"Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία Σου".
"Και είπεν  αυτώ ο Ιησούς΄ αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ΄εμού έση εν τω παραδείσω".

Σκέφτηκα μ΄αυτό το μικρό ποιηματάκι να σας αποχαιρετήσω.
Από ΄δω  είμαι ένας απερχόμενος  ενώ γι΄αλλού είμαι ένας ερχόμενος.
Άλλοι θα λυπηθούν και άλλοι θα χαρούν.
Με αγάπη Μαρίνα Ζηδιανάκη.

Ως αχτίδες αγίου φωτός τα δάχτυλα της Αγίας Σου χειρός.
Ο Λόγος Σου, Κύριε και Θεέ, Πνεύμα Άγιον και Φως.
Συ ει, Κύριε Ιησού Χριστέ και Θεέ, ο ιλασμός, Συ ει ο  ευαγγελισμός,  Συ ει το άκτιστο και αιώνιο, το θείο και αληθινό φως.
Ο Λόγος του Θεού αληθινός, άγιος και ισχυρός, αιώνιος και αθάνατος, σωτήριος και ζωοποιός.

Άνοιξον, Κύριε, την θύρα της μετανοίας. 

Ουδείς γαρ  αναμάρτητος και  αλάθητος,  ανεξίκακος, τέλειος και αγαθός, ειμή μόνον Συ ο Πανάγιος, ο Κύριος και Θεός.  

"Ελέησόν με ο Θεός..." 

Ιλάσθητί μοι, ο Θεός΄  Συ ει, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο ιλασμός, η λύτρωσις κι΄ ο καθαρμός.

Ήμαρτον, Κύριε.

  Πλύνόν με και καθάρισόν με. 

Νίψον τα ανομήματά μου και  άφες τα αμαρτήματά μου.

Συ ει, Κύριε και Θεέ, ο φωτισμός, ο ευαγγελισμός και ο αγιασμός.

Μετά ταπεινώσεως και γονυκλισίας. 

Μετά δακρύων και μετανοίας. 

"πορεύου, και από του νυν μηκέτι αμάρτανε."

 "Άνω σχώμεν τας καρδίας και τας διανοίας." 

Συ εί, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Κύριος και Διδάσκαλος, ο Ποιμήν ο καλός, η αγία οδός και το φως. 

"Πάτερ ημών  ο  εν τοις ουρανοίς..."

"Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιον Σου, και ουκέτι ειμί άξιος κληθήναι υιός Σου. "

" Χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι." 

Στώμεν ευσεβώς΄ στώμεν καλώς΄ στώμεν ευλαβώς΄ μετ΄αιδούς, μετ΄αγίου φόβου και δέους Θεού΄ μετά καθαράς καρδίας, μετά καθαράς ψυχής, συνειδήσεως και διανοίας΄ μετά σιγής  και κατανύξεως, μετ΄αγίας αγάπης, αληθείας και πίστεως.

Ποίος ο σκοπός της θείας λειτουργίας; 

Η εν αληθεία, η εν αγίω πνεύματι θεία δοξολογία και λατρεία. 

 Η θεία κοινωνία, η θεία μετάληψις και η θεία ευχαριστία.

 Η πρόσκλησις του Θεού με το στόμα του λειτουργούντος ιερέως εντός του ιερού ναού " Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε", είναι η μεγαλύτερη τιμή, που μπορεί ν΄αξιωθεί ο άνθρωπος στη γη.

"Το Σώμα Σου και το Αίμα, σταυρούμενος υπέρ πάντων, έθηκας Λόγε΄το μεν Σώμα ίνα αναπλάσης με, το δε Αίμα, ίνα αποπλύνης με΄ το πνεύμα παρέδωκας, ίνα εμέ προσάξης, Χριστέ τω Σω Γεννήτορι." Αγίου Ανδρέου Κρήτης. 

                                          Εξ΄ όλης της καρδίας, της ψυχής και της διανοίας .
                     Άγιος, Άγιος, Άγιος, Κύριος ο Θεός΄ πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης Σου΄
                         Σε ευλογούν, Σε δοξάζουν και αινούν, Σοι ευχαριστούν, Σε διακονούν και                                                                  προσκυνούν Άγγελοι εν ουρανοίς.
                                 Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς.
                    Σε ευλογούν,  Σε δοξάζουν και υμνούν, Σοι ευχαριστούν, Σε διακονούν και                                                                     προσκυνούν Άνθρωποι επί της γης.

"Με τη λατρεία του Θεού ζεις στον Παράδεισο. Άμα γνωρίσεις και αγαπήσεις τον Ιησού Χριστό, ζεις στον Παράδεισο. Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος. Ο Παράδεισος αρχίζει από δω. Η Εκκλησία είναι ο επί γης Παράδεισος, ομοιότατος με τον εν ουρανοίς.  Ο Παράδεισος, που είναι στον ουρανό, ο ίδιος είναι κι εδώ στη γη. Εκεί όλες οι ψυχές είναι ένα, όπως η Αγία Τριάδα είναι τρία πρόσωπα, αλλά είναι ενωμένα κι αποτελούν ένα." Βίος και Λόγοι του  Αγίου Πορφυρίου.

Κι' εγώ ένωσα τα τρία δάχτυλα της δεξιάς μου χειρός και άγγιξα το μέτωπο μου, μετά  την κοιλίαν μου, μετά τον δεξιόν  ώμον, μετά τον αριστερόν ώμον και μετά ολόκληρην την παλάμην μου επάνω στο στήθος μου και ευχαρίστησα τον Θεόν. ΄

Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι΄ και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν

  

"Είπε δε ο Ιησούς προς την γυναίκα:  η πίστις σου σέσωκέ σε΄ πορεύου εις ειρήνην." 

                                  "Ω γύναι μεγάλη σου η πίστις γενηθήτω σοι ως θέλεις."

"Αφέωνται σου αι αμαρτίαι αι πολλαί, ότι ηγάπησάς με πολύ", είπας, Κύριε, προς την κλαίουσα και μετανοούσα γυνή, το θείο, άχραντο και άγιο Σου Σώμα μετά βαρυτίμου μύρου αλείφουσα, και τους αχράντους Σου πόδας καταφιλούσα, οσφραινομένη την Σην αγιότητα και αγαθότητα, αισθομένη την Σην θεότητα και αιωνιότητα. 
Σπλαχνίσθητι μοι, Κύριε, συγχώρησόν με και ιλάσθητί μοι την μετανοούσαν αμαρτωλήν.
Τις οίδε τι κρύβει ο νους, η καρδιά και η ψυχή τ΄ ανθρώπου;
"ουδέν κρυπτόν υπό του ανεσπέρου θείου φωτός."

Είπεν ο Κύριος και Θεός΄ Θα γράψω τον Νόμο μου στη  καρδιά  τους  και τις θείες εντολές μου στο νου και στην διάνοια τους.
Καθώς ο ήλιος του υπεράγαθου και φιλάνθρωπου Θεού φωτίζει και ζεσταίνει δωρεάν εξ΄ουρανού πάσαν την οικουμένην γην, καθώς η βροχή εξ΄ουρανού ποτίζει δωρεάν την άνυδρον γην, ούτως και το άπειρον έλεος του Θεού, ούτως η αγάπη και η δωρεά του ακτίστου, θείου και αληθινού φωτός. 
Τις εώρακε τον Θεόν; τις δύναται επάξια να μας τον περιγράψει; 
Αλήθεια ο Θεός.  Φως ο Θεός. Αγάπη ο Θεός. Μείζων πάντων ημών ο Θεός. Πατήρ του παντός, του ουρανού και της γης και πάντων των κτισμάτων ο Θεός. Άκτιστος Ων ο Θεός και εις τους αιώνας των αιώνων ζων ο Θεός. Ποιητής, Κτίστης και Δημιουργός του ουρανού και της γης, της θαλάσσης και τα εν αυτοίς, του Ανθρώπου και της αιωνίου ζωής ο Θεός. Εις έστιν ο Κύριος,  ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ και Πανάγιος Θεός και πλην Αυτού ουκ έστιν άλλος αληθινός Θεός. Πάνσοφος ο Θεός, τέλειος ο Θεός, πανθαύμαστος ο Θεός. Αρχή και αιτία του παντός, πάντων των κτισμάτων, ορατών τε πάντων και αοράτων, σωμάτων και ασωμάτων ο Θεός. Πνεύμα Άγιον ο Θεός. Τα πάντα δια της ιδίας δυνάμεως Αυτού, δια της πανσοφίας Του, δια του Αγίου Λόγου και δια του παναγίου θελήματος Αυτού ήσαν, εγένετο, και εκτίσθησαν. Τα πάντα  δύναται ο Θεός. Το πάν ο Θεός. Δύναμις και ενέργεια, βούλησις και θέλησις ο Θεός. Εν παντί λόγω και έργω παντοδύναμος ο Θεός. Πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο Θεός. Ζωοδότης και Πανδότης των αιωνίων αγαθών, ο διδούς τοις ανθρώποις σώμα, ψυχή και πνοή, στόμα και άγιο φως, πνεύμα σοφίας, ευλογίας και αληθείας, πνεύμα άγιον και αγαθόν. Ευσπλαχνία ο Θεός. Φιλάνθρωπος ο Θεός. Ανεξίκακος ο Θεός. Ελεήμων και οικτίρμων, μακρόθυμος και πολυέλεος ο Θεός. Συγχώρησις ο Θεός. Ευλογία, ευχαριστία και σωτηρία ο Θεός. Παντοδύναμος, πράος και ταπεινός ο Θεός. Πάνσοφος και Πανάγιος, Κύριος και Διδάσκαλος ο Θεός. O Ποιμήν ο καλός. Ο Ευαγγελισμός και ο Άγιος φωτισμός της ψυχής, του σώματος, της καρδίας, του πνεύματος και του νοός. Ευήκοος εν τη προσευχή ο Θεός. Βοήθεια ο Θεός. Τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ. Η  ανάστασις των νεκρών ο Θεός. Αξιόπιστος ο Θεός. Πανδίκαιος ο Θεός. Δικαιοσύνη και Ειρήνη ο Θεός. Υπερούσιος και υπερουράνιος ο Θεός. Κύριος του σύμπαντος και των ουρανίων δυνάμεων ο Θεός. Μέγας ο Θεός. Βασιλεύς του ουρανού και της γης και επί πάσης σαρκός, Παντοκράτωρ, Κυβερνήτης, Συνοχεύς, Επόπτης  και πάντων Δεσπότης ο Θεός. Αυτεξούσιος, Υπέρτατος και Ύψιστος ο Θεός. Νομοθέτης του απεράντου σύμπαντος ο Θεός. Ουκ έστιν προσωπολήπτης ο Θεός. Δικαιοκρίτης ο Θεός. Προνοητής, Προγνώστης, Καρδιογνώστης και Παντογνώστης και των πάντων Επόπτης ο Θεός. Κύριος και Βασιλεύς της αιωνίου δόξης και της αληθείας ο Θεός. Αξιοσέβαστος, Υπέρλαμπρος. Πάντιμος και Πανθαύμαστος ο Θεός. Υπεράγαθος και Πανάγαθος ο Θεός. Προαιώνιος, Αιώνιος και Πανάγιος ο Θεός. Ευήκοος, ελεήμων, οικτίρμων και φιλάνθρωπος ο Θεός. Πανάξιος και Πανάγιος ο Κύριος και Θεός ημών. Εν ημίν ο Θεός. Μεθ΄ημών ο Θεός. Αεί Ων ο Θεός. Αεί Ζών ο Θεός. Αθάνατος, Αιώνιος και Ατελεύτητος ο Θεός. 
Ως νήπιον, ως ένα μικρό παιδί, ως πτωχός τω πνεύματι, ως γήινος, ταπεινός, ασήμαντος και θνητός άνθρωπος ταύτα αντιλαμβάνομαι και γιγνώσκω για τον Θεό.
Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε΄ ο μονογενής Υιός ο ων εις τον κόλπον του Πατρός, εκείνος εξηγήσατο. Ιωάννην , κεφ. Α΄, 18.
Ο ουρανός μοι θρόνος, λέγει ο Θεός. 
Τις αναβήσεται εν τω υψίστω ουρανώ;
"Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία."
Αιώνια διαμένει, Κύριε και Θεέ, ο Λόγος Σου εν τω ουρανώ.
Άγιος Πατήρ, Άγιος Λόγος Υιός και Άγιο Πνεύμα εις Θεός, προαιώνιος και αιώνιος, πανάγιος και αληθινός. 
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι΄και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄ αμήν.
Άγιος και ευλογητός, δεδοξασμένος και αινετός ο ΩΝ, ο εις τους αιώνας των αιώνων ζων, ο Κύριος Ιησούς Χριστός και Θεός ημών. 
"O Θεός αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ." 
"Αγαπητοί, ει ούτως ο Θεός ηγάπησεν ημάς και ημείς οφείλομεν αλλήλους αγαπάν.  Ιωάννου  Α΄, κεφ.Δ.
Άκτιστον, άϋλον και ασώματον, τέλειον, ασύλληπτον και ανεξερεύνητον, πάνσοφο, ακατάληπτον και απερίγραπτον, άρρητον και άφατον, φλογερόν και εφετόν, άπειρον και απειροδύναμον, προαιώνιον και αιώνιον, υπέρτατον, μυστήριον, πανάγιον και πάντιμον, πανθαύμαστον  και πανσεβάσμιον έστιν το Θείον.  
Ουκ έστιν φαντασία ο Θεός.
Ουκ ειμί εγώ άξια και ικανή να εγγίσω και να περιγράψω τον Θεόν.
O Θεός αγάπη εστίν. Αγαπάτε αλλήλους. Ειρήνη ημίν.
Ως νήπιον, ως ένα μικρό παιδί, ως πτωχός τω πνεύματι, ως γήινος, ταπεινός, ασήμαντος και θνητός άνθρωπος ταύτα αντιλαμβάνομαι, ταύτα γιγνώσκω, ταύτα πιστεύω και ομολογώ για τον Θεό. 
Ο ων εκ της γης εκ της γης έστι και εκ της γης λαλεί΄ ο εκ του ουρανού ερχόμενος επάνω πάντων εστί.  Ευαγγέλιον Ιωάννην, κεφ. Γ΄ 31. 
Εάν φανερωθεί ο Θεός οψόμεθα Αυτόν καθώς έστι. 
Εάν δεν έγραψα και δεν ωμίλησα καλώς και ορθώς ας με συγχωρέσει ο πανάγαθος Θεός.
Μετ΄αγάπης, σεβασμού και ταπεινοφροσύνης Μαρίνα Ζηδιανάκη.

"Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία Σου την Σιών και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ." ελάλησεν και έγραψεν ο αγαπητός ψαλμωδός Δαυϊδ, ο βασιλεύς και προφητάναξ του Ισραήλ. Ψαλμός Ν΄(50).
"και απήνεγκέ με εν πνεύματι επ΄όρος μέγα και υψηλόν, και έδειξέ μοι την πόλιν την αγίαν Ιερουσαλήμ καταβαίνουσαν εκ του ουρανού από Θεού, έχουσαν την δόξαν του Θεού΄
Αποκάλυψις Ιωάννου ΚΑ΄.

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Ως άνθος του αγρού η ομορφιά μαραίνεται, αλλά το π...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Ως άνθος του αγρού η ομορφιά μαραίνεται, αλλά το π...

Η καλή και η κακή χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας.

"Όταν αντιλαμβανόμαστε, για πρώτη φορά, την απεραντοσύνη του σύμπαντος που μας περιβάλλει, μας πιάνει δέος και ταπεινοφροσύνη. Τι υπέροχο και καταπληκτικό Σχέδιο έχουμε δω για το μεγαλείο της απεραντοσύνης του σύμπαντος! Τόσοι ήλιοι, τόσες γαίες!" Απόσπασμα από το βιβλίο "ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ" του βιολόγου- αστροφυσικού Carl Sagan.

Τις συνέστησε εκ του μη όντος τα σύμπαντα; Τις εθεμελίωσε το στερέωμα;
Τις εποίησε τον ουρανό και την γην, την θάλασσα και τα εν αυτοίς, τον άνθρωπο και την ζωή;
Τις είπε και εγένετο πάντα ταύτα;
Τις είπε "γενηθήτω φως" και εγένετο φως;
Τις φωτίζει με φως αληθινό πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον;

Μέγας ει, Κύριε και Ύψιστε Θεέ, πάνσοφα, απέραντα και θαυμαστά τα σύμπαντα Έργα Σου!
"Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄ αμήν.
Σε δοξάζουν και υμνούν άγγελοι εν ουρανοίς, άστρα, ήλιος και σελήνη, ύδατα και γη.
 Σε δοξάζουν και υμνούν άνθρωποι επί της γης.

"Οποιοσδήποτε γονέας, πολίτης ή λαός που θα επιτρέψει στην κυβέρνηση του να εμφυτεύσει μικροσκοπικά ηλεκτρόδια στα εγκεφαλικά κέντρα των νεογέννητων παιδιών, (ηλεκτρόδια διαμορφωμένα για ραδιοτηλεχειρισμό από μακριά- σε συχνότητες ίσως ή με κώδικες πρόσβασης που θα είναι γνωστές μόνο στην κυβέρνηση), έχει χάσει τη μάχη και είναι πιθανό να του αξίζει ό,τι πάθει. Όπως σ΄όλους τους ανάλογους τεχνολογικούς εφιάλτες, το βασικό καθήκον βρίσκεται στην πρόβλεψη και στην εκπαίδευση του κοινού σχετικά με την καλή και την κακή χρήση της τεχνολογίας, καθώς και στο να παρεμποδίσει την κυβερνητική κατάχρηση." Carl Sagan.

Τι μέλλον ετοιμάζουν οι πλουτοκράτες, οι κυβερνήτες και οι τεχνοκράτες για τα παιδιά;

Για όσους δεν βλέπουν καλά θα τους βάζουν γυαλιά μες στον εγκέφαλο και στα μυαλά.
Θα τους αλλάζουν την φυσική καρδιά και θα τους βάζουν τεχνητή καρδιά.
Δεν θ΄ακούνε λόγια θεϊκά΄ δεν θ΄ακούνε φυσικά΄ θα φοράνε διαρκώς τεχνητά ακουστικά.
Θα τους αλλάζουν τα οστά και θα τους βάζουν σιδερένια οστά.
Θα πηγαίνουν  στο φεγγάρι, στην Αφροδίτη και στον Άρη.
Δεν είναι πλέον σενάριο επιστημονικής φαντασίας τα πειράματα και τα επιτεύγματα της επιστήμης, τα σύγχρονα ρομποτικά συστήματα, τα τεχνάσματα και τα κατασκευάσματα της σύγχρονης τεχνολογίας.
Γνωστά και τα κρυφά πειράματα και τα κρυφά προγράμματα και τα τεχνάσματα.
Μια πυρηνική έκρηξη δεν θα ήταν καταστροφική για την φύση και τα δάση, για την γη και την ζωή;
Προσέχετε, επαγρυπνείτε και προσεύχεστε.
Mια ανθρώπινη κακή βούληση, ένας κακός λογισμός κι΄ένας πυρηνικός εξοπλισμός, μια άστοχη ενέργεια, ένας απερίσκεπτος ή απρόσεκτος, ένας αδέξιος ή κακός χειρισμός, πόσα δεινά στον άνθρωπο, στην ζωή και στον πλανήτη γη μπορεί να φέρουν; πόσα αθώα θύματα, πόσα αθώα παιδιά, πόσες αθώες ψυχές αναστενάζουν από την πυρηνική θηριωδία;  δεν είναι η έχθρα και ο πόλεμος, τα όπλα και ο φόνος αμαρτία; τα σύγχρονα μηχανικά, πυρηνικά και φονικά συστήματα, τα χημικά, τα ρυπαρά και ραδιενεργά κατάλοιπα και η ανθρωποκτονία;
Τις έχει συνείδηση και συναίσθηση των εγκλημάτων και των αμαρτημάτων του;
Εν ονόματι του χρήματος και του πλούτου, της πλεονεξίας και της ματαιοδοξίας τα πάντα επιτρέπονται;
Ω ταλαίπωροι άνδρες, παύσατε κατ΄αλλήλων  την έχθρα ΄
παύσατε τα χημικά και τα ρυπαρά και τα όπλα τα πυρηνικά.
παύσατε πόνους, αλλήλων πολέμους και φόνους .
Μία είναι του Θεού η θρησκεία.  Η αγάπη και η ανεξικακία.
Αφήστε τα όπλα του φθόνου, του μίσους και του φόνου και κρατήστε τον αήττητο του Χριστού σταυρό.
Τις είπε "ου φονεύσεις"; Τις είπε "Λάβετε Πνεύμα Άγιον"; Τις είπε "Ειρήνη υμίν"; Τις είπε "Αγαπάτε αλλήλους";
Κρείττον το προνοείν του μετανοείν. Καλόν έστιν και το μετανοείν και το συγχωρείν και το αγαθοποιείν και το καλώς ποιείν.
Εάν τα σύγχρονα επιστημονικά επιτεύγματα αξιοποιούνται επωφελώς δια την ανθρωπότητα έχουν καλώς.
Εάν ο σύγχρονος τεχνολογικός πολιτισμός αποσκοπεί προς το καλό της ανθρωπότητας έχει καλώς.
Εάν έχει κακώς ή καλώς το γνωρίζει μόνον ο  Επουράνιος, ο Πάνσοφος και Παντογνώστης, ο Παντοκράτωρ και Παντεπόπτης, ο Παντοδύναμος και Μεγαλοδύναμος, ο Πανάγιος και Πανάγαθος, ο Οικτίρμων και Ελεήμων, ο Φιλεύσπλαχνος  και Φιλάνθρωπος Θεός.

Η εξουσία μου και η ελευθερία μου και τα δικαιώματα μου σταματούν εις το σημείο που αρχίζουν τα γνωστά και σεπτά δικαιώματα του πλησίον μου, του φυσικού περιβάλλοντος μου και των συνανθρώπων μου.

Θαυμάζω την επιστήμη, την υψηλή  διάνοια και την μνήμη, την ευφυϊα και την νοημοσύνη, τις εφευρέσεις και τις ανακαλύψεις όταν συνδυάζονται με την καθαρή καρδιά, με την αγνή πρόθεση και την προσφορά, με την ηθική τελειότητα, την θεία πίστη και την ανθρωπιά.
Είμαστε  πλάσματα νοήμονα, αλλά έχομε πίστη και συναισθήματα.


"Χαίρε, Θεοτόκε Παναγία, χαίρε, τεχνολόγους αλόγους ελέγχουσα. Εκ παντοίων κινδύνων και δεινών ελευθέρωσον ημάς , ίνα κράζω Σοι΄ Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε."
"Ω πανύμνητε Θεομήτερ, η τεκούσα τον πάντων Αγίων αγιώτατον Λόγον΄ δεξαμένη την νυν προσφοράν, από πάσης ρύσαι συμφοράς άπαντας΄ και της μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως τους συμβοώντας΄ Αλληλούϊα."

Συνάντησα μια καλοστεκούμενη, σεμνή, απλή και ταπεινή γυναίκα άνω των ογδόντα ετών σε μια εκκλησία. Την έβλεπα να γονατίζει, να προσεύχεται, να σταυρώνεται, να δοξάζει και να ευχαριστεί ολοψύχως τον Θεό. Εγώ θαύμασα την πίστη, την πραότητα και την ταπείνωση της και την ολόκαρδη μέχρι δακρύων προσευχή της και στο τέλος της είπα: Θαυμάζω την πίστη σου και την δύναμη σου. Κι εκείνη μου είπε: ήμουν, παιδί μου, πολύ άρρωστη, αλλά τώρα, δόξα τω Θεώ, είμαι πολύ καλά. Κι΄εγώ της είπα:  Μεγάλο δώρο του Θεού εις τον άνθρωπο η γνώση και η επιστήμη. Κι΄εκείνη μου απάντησε: Μεγάλο δώρο του Θεού εις τον άνθρωπο η ταπείνωσις, η αληθινή  θεία γνώσις και η θεία πίστις. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μου  η οδός μου και το φως μου, η δύναμις μου, η  ίασις μου, ο βοηθός μου, τα πάντα ο Ιησούς Χριστός μου. Ο Θεός και νεκρούς ανασταίνει. Τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν. Ο Θεός αγάπη εστίν.

"Το μη καλώς λέγειν και πράττειν ου μόνον εις αυτό τούτο πλημμελές, αλλά και κακόν τι εμποιεί ταις ψυχαίς."

"Ο αφ΄ εαυτού λαλών την δόξαν την ιδίαν ζητεί." (Ιωάννην, Ζ,18.).

Κάποιος συγγραφέας δίδει τίτλο εις το  βιβλίο του: "Ο άνθρωπος που έγινε Θεός."

Κι΄εγώ διερωτώμαι: ποια είναι η αλήθεια;  Ο Θεός που έγινε Άνθρωπος ή ο άνθρωπος που έγινε Θεός;

"Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ήν ο Λόγος." Ευαγγέλιον Ιωάννη, κεφ. Α΄.

"Ο  όντας τέλειος Θεός γίνεται τέλειος  Άνθρωπος και πραγματοποιεί το πιο πρωτάκουστο απ΄όλα τα καινοφανή κάτω από τον ήλιο, με το οποίο φανερώνεται η άπειρη δύναμη του Θεού.
Διότι τι μεγαλύτερο υπάρχει από το να γίνει ο Θεός Άνθρωπος;
Και ο Λόγος, χωρίς να μεταβληθεί η Θεία φύση Του, σαρκώθηκε από Άγιο Πνεύμα και τη Μαρία, την Αγία και αειπάρθενο Θεοτόκο."
"oυκ άνθρωπον αποθεωθέντα λέγομεν, αλλά Θεόν ενανθρωπήσαντα." Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.

"είπεν  άφρων εν καρδία αυτού΄ ουκ έστιν Θεός." Δαυίδ

Κάποιος υπερόπτης "ποιητής" υπαινίσσεται εις τα ποιήματα του:
"Δεν υπάρχει Θεός."  "Ο δικός μου νους είναι ο Θεός."
Eγώ είμαι ο "ποιητής"! "Εγώ με την γλώσσα μου και με την πένα μου θα δοξασθώ."
"Εγώ με τα "ποιήματα" μου θ΄ αποκτήσω χρήματα, δόξα και κτήματα.""ταπεινώσου εσύ για να προβληθώ εγώ." "Δεν μ΄ενδιαφέρει το βραβείο της ουράνιας πολιτείας και της ουράνιας βασιλείας." "Εγώ θέλω το αριστείο, το πρωτείο και το βραβείο της επίγειας πολιτείας."
Και πήρε ο "ποιητής"  το βραβείο της τιμής.
Ο "ποιητής" επιβάλλεται εις τα σχολεία και οι καθηγητές  ρωτούν τους μαθητές με απορία :
Τι θέλει να πει ο ποιητής εις τα ποιήματα του;
Οι μαθητές απαντούν: ακατανόητα είναι τα  νοήματα του.
Δυσνόητα ποιήματα, δυσβάστακτα φορτία.
Ουδέν ποίημα κατανοητό και ουδέν μάθημα προσιτό εις τα παιδιά δια της βίας.

Ποιός  επιλέγει για μένα; με ποιά κριτήρια και με ποιά μέσα;
Η  παιδεία είναι το Άλφα και το Ωμέγα.


Κι΄εγώ διερωτώμαι: μήπως είμαι εγώ αυτός ο δυσνόητος "ποιητής";
μήπως είμαι εγώ που δεν αγαπώ με καλά έργα και με καλές πράξεις, αλλά με λόγια και με λέξεις και με δυσνόητες φράσεις;
μήπως είμαι εγώ ο ματαιόδοξος, ο φιλάργυρος, ο φίλαυτος και ο εγωιστής;
Σκληρός ο εγωισμός, σκληρός κι΄ο ανταγωνισμός.

Εώρακα, όπωπα, εύρηκα θησαυρό!  εξίσταμαι και απορώ΄ πόθεν έσχες; πόθεν εύρες τόσα ευρώ;

Ω Θεέ μου, τι κρίμα να κυβερνάει τούτο τον κόσμο η ματαιοδοξία και το χρήμα.
Πας εδώ μιλάει για το χρήμα, πας εκεί μιλάει για το χρήμα.
Ολημερίς μιλούνε για το χρήμα.
Γονείς αφήνουν τα παιδιά και κυνηγούν το χρήμα.
Τι σχέση έχει ο Θεός με το χρήμα;  ουδεμία.
Ο Κύριος Ιησού Χριστός είπε: Μη θησαυρίζετε θησαυρούς επί της γης.
 "Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά." Λουκά ΙΣΤ΄, 13.

Από την ίδια πηγή, από την ίδια καρδιά κι΄από το ίδιο στόμα ρέει και η ευλογία και η βλασφημία;
και η αγάπη και η κακία;  και η θεία πίστη και η παραδοπιστία; και η Θεοφιλία και η φιλαργυρία;

Μία είναι του Θεού η θρησκεία ΄ η αγία αγάπη, η αδελφότητα και η ανεξικακία.

"Ο Θεός γινώσκει τας καρδίας ημών."
"Οράτε μη καταφρονήσετε ενός των μικρών τούτων΄" Ματθ. ΙΗ΄,10


"Ηκούσατε ότι ερρέθη τοις αρχαίοις, ου φονεύσεις΄ ος δ΄αν φονεύση, ένοχος έσται τη κρίσει..
Εγώ δε λέγω υμίν...ος δ΄αν είπη τω αδελφώ αυτού ρακά, ένοχος έσται τω συνεδρίω΄ ος δ΄αν είπη μωρέ, ένοχος έσται εις την γέεναν του πυρός." Ματθ. κεφ.Ε΄, 21,22.

"λέγω δε υμίν ότι παν ρήμα  αργόν ο εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως΄ εκ γαρ των λόγων σου δικαιωθήση και εκ των λόγων σου καταδικασθήση."  Ματθ. κεφ. ΙΒ΄, 36-38.

"Πολλά πταίομεν άπαντες."
"Ει τις εν λόγω ου πταίει, ούτος τέλειος ανήρ, δυνατός χαλιναγωγήσαι και όλον το σώμα."
"Η γλώσσα μικρόν μέλος εστί και... Ιδού ολίγον πυρ ηλίκην ύλην ανάπτει!"  Ιακώβου , κεφ. Γ΄
"Η σιγή ταις γυναιξί κόσμον φέρει." Ω, αγία σιωπή! Ω, αγία υπομονή!

Δεν κατακρίνω και δεν υποτιμώ την ανθρώπινη πνευματική ελευθερία, την ελεύθερη σκέψη και τον ελεύθερο λόγο, την ελεύθερη έκφραση, την έμπνευση και την φαντασία, την ποίηση και την λογοτεχνία.
Να, ένας αξιόλογος στοχασμός: "Α! το φως που σε στολίζει, σαν ηλίου φεγγοβολή, Και μακρόθεν σπινθηρίζει, Δεν είναι, όχι, από την γή΄" Διονύσιος Σολωμός.
"Με φωνή που καταπείθει, Προχωρώντας ομιλείς: Σήμερ΄ άπιστοι, εγεννήθη, Ναι, του κόσμου ο Λυτρωτής."
"Απ΄τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!"  ΄Υμνος εις την Ελευθερία. Διονύσιος Σολωμός.
"πάντ΄ανοιχτά, παντ΄άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου." Δ. Σολωμός.
"Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ..." Οδυσσέας Ελύτης.
Οι ψαλμοί του προφητάνακτος  Δαβίδ. "Ελέησον με ο Θεός."
"Φως Θεού ως άλλος ήλιος την πρωία θ΄ανατείλει..."
"Εγώ φως εις τον κόσμον ελήλυθα, ίνα πας ο πιστεύων εις Εμέ εν τη σκοτία μη μείνη." Ιωάννην ΙΒ΄,46.
"Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός, και δοξάσατε Χριστόν, τον αναστάντα εκ νεκρών."
"Ειρήνη υμίν."
"Λάβετε Πνεύμα Άγιον."
"Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε."

Σεβαστή η προσωπική θέση, η ελεύθερη βούληση και η ελεύθερη θέληση, η ελεύθερη γνώμη και η ελεύθερη γνώση, η ελεύθερη σκέψη και η ελεύθερη απόφαση, η ελεύθερη εκλογή και η ελεύθερη επιλογή.

Πανάγιε Πάτερ,Υιέ και Άγιο Πνεύμα.
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς...Βασιλεύ  Επουράνιε, Δέσποτα και Παντοκράτορ, Πανάγιε, Πάνσοφε και Υπεράγαθε Θεέ, Κύριε Ιησού Χριστέ, το φως το αληθινό, παράκλητε, το Πνεύμα της Αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν εμοί και καθάρισόν με από πάσης κηλίδος και σώσον, αγαθέ, την ψυχή μου.

Τιμιωτέρα η παρθενία της πορνείας.

"Παρθενία το των αγγέλων πολίτευμα, το πάσης ασωμάτου φύσεως ιδίωμα." Ι. Δαμασκηνός


Επιλέγω και προτιμώ, εκλέγω και ακολουθώ  εκείνο το οποίο σώζει την ψυχή μου και την ωφελεί.

"Και είπε Μαριάμ: Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμά μου επί τω Θεώ τω σωτήρι μου..." Λουκά, κεφ.Α΄, 47.
 Αγάλλεται το πνεύμα ημών εν τη προσευχή προς τον Θεόν.
Διακρίνω το αληθές από το ψευδές.
Διακρίνω το καλό σπέρμα από τα ζιζάνια.
"Συλλέγω το καλό σπέρμα και τα  καλά μαργαριτάρια ."
"Συλλέγω τα καλά εις αγγεία  και βγάζω έξω τα σαπρά."

Σεβαστή και η ελεύθερη πίστη.
"Ο Ιησούς είπεν: άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με΄ των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών." Ματθ. ΙΘ΄, 14.
Όποιος θέλει με ακολουθεί.
Ω, αγία Ελευθερία!
Μελέτησα  τα παλαιά και τα  καινά, τα παρελθόντα και τα παρόντα, τα αρχαία και τα νέα.
Μελέτησα και την Ελληνική μυθολογία. Την Ευφροσύνη, την Θάλεια και την Αγλαϊα.
Μελέτησα τον Όμηρο και τον Πυθαγόρα, τον  Πλάτωνα και τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη και τον Ιπποκράτη.
Μελέτησα και την Αγία Γραφή, την παλαιά  και την καινή, την αιώνια ζωή και την αθάνατη ψυχή.
Μελέτησα Προφήτες, Ασκητές και Ερημίτες.
Δύναμαι να γράψω μύθους, σενάρια και παραμύθια, ποιήματα, αφηγήματα και μυθολογήματα, φιλοσοφία και ψυχολογία, δύναμαι να γράψω χιλιάδες βιβλία.
"Ενός δε έστι χρεία." Η ΑΛΗΘΕΙΑ.

"Εις υμών έστιν ο Διδάσκαλος, ο Χριστός΄ πάντες δε υμείς αδελφοί έστε." (Ματθ.ΚΓ΄, 8).
"Είς έστιν ο Πατήρ υμών, ο εν τοις ουρανοίς." (Ματθ.ΚΓ΄,9.). 
"Μηδέ κληθήτε καθηγηταί΄ εις γαρ υμών έστιν ο καθηγητής, ο Χριστός. (Ματθ. ΚΓ΄,10).
"Το φως ελήλυθεν εις τον κόσμον, και ηγάπησαν οι άνθρωποι μάλλον το σκότος ή το φως." (Ιωάννη, Γ΄,19.)..
                            Ω  άγιον και αιώνιον Ευαγγέλιον!
                                     

Προσέρχομαι εις το άγιον, σεπτό και ιερό  σπήλαιον της Βηθλεέμ και γονατίζω για να προσκυνήσω εις το σημείον όπου η Παρθένος Μαρία και Θεοτόκος Παναγία έτεκε τον Ιησού Χριστόν.
Ω! ναι! εδώ εγεννήθη το Θείον και Άγιον βρέφος.
Δεν ήταν παράκουσμα, δεν ήταν παραίσθησις, ούτε ψευδαίσθησις.
Ήταν το πρώτο θείο άκουσμα. Ήταν το πρώτο θείο άγγιγμα και η θεία επιβεβαίωσις.
Όντως, αληθώς΄ εις το άγιον και ιερόν σπήλαιον της Βηθλεέμ έτεκεν η Παρθένος Μαρία και Θεοτόκος Παναγία τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν. 

Ποία η διαπίστωσις των καιρών; Η υπερεκτίμησις του σώματος και του ενδύματος, η αποθέωσις των αθλητών και των ποδοσφαιριστών, του χρήματος και των υλικών αγαθών έναντι του πνεύματος, των ηθικών αξιών και των αρετών.

Εις τον άνθρωπον και τα τρία΄ πνεύμα, ψυχή και σώμα εν ισορροπία και εν αρμονία. 

 Όριον και ζυγόν μην υπέρβαινε΄ φορτίον και βάρος δυσβάσταχτο μην υπέρβαινε. 

Ήλιε, όριον μην υπέρβαινε.  

Θάλασσα, όριον μην υπέρβαινε.

Ίκαρε, ύψος μην υπέρβαινε.

"Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται."

Άνθρωπε, τον Ύψιστον Θεόν μην υπέρβαινε.
Άνθρωπε, αμέτρητον ύψος μην υπέρβαινε.
Άνθρωπε, από κακίας και αδικίας, από πλεονεξίας και αλαζονείας, από πλουτισμού, ψεύδους, πειρασμού και αμαρτίας άπεχε.
Γλώσσα, όριον μην υπέρβαινε. 

Mην κρίνεις, μην θίγεις, μην κατακρίνεις΄

μη λες πολλά, είναι καλλίτερο να σιωπάς. 

Μη βλέπεις και μην ακούς αυτά που σε δυσαρεστούν. 

Άκου και βλέπε όσα το πνεύμα και την ψυχή σου αγαλλιάζουν, 
άκου και βλέπε όσα το πνεύμα και την ψυχή σου ευχαριστούν.

Ψυχή μου, σιώπα και μη μιλάς. 

Άκου τον ήχο των υδάτων, άκου τον φλοίσβο, άκου το θρόισμα των φύλλων, άκου τον ήχο της κιθάρας, άκου το φτερούγισμα, άκου το κελάιδισμα των πουλιών, άκου την φωνή της λεπτής αύρας... 

Ω, αγία σιωπή!

Άκου... και δες...

Κύριε και Θεέ, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς, συγχώρησον και σώσον ημάς. Κύριε, δίδαξον ημάς προσεύχεσθαι. Είπε δε αυτοίς: Συ όταν προσεύχη, είσελθε εις το δωμάτιον σου, και κλείσας την θύραν σου πρόσευξαι τω Πατρί σου τω εν τω κρυπτώ, και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ. ούτως ουν προσεύχεσθε υμείς' Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς΄ αγιασθήτω το όνομα Σου΄ελθέτω η βασιλεία Σου΄γενηθήτω το θέλημα Σου,ως εν ουρανώ και επί της γης΄τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον΄ και άφες ημίν τα οφειλήματα (αμαρτήματα) ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών΄και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. ότι Σου έστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα εις τους αιώνας ΄αμήν. (Ματθ.ΣΤ΄), (Λουκά ΙΑ').

(Ο Πατήρ ο βλέπων εν τω  κρυπτώ). Ουκ είμι μόνος;

O αληθινός χριστιανός, ο πιστεύων εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, αγαπάει και σέβεται τον Θεό, δεν αμαρτάνει και δεν ασεβεί, είναι πιστός, ανεξίκακος, πράος και ταπεινός, ενάρετος και έντιμος, αφιλάργυρος και αφιλοχρήματος, απλός και ηθικός, φρόνιμος, ακέραιος και χρηστός, εν τω πνεύματι και εν τη καρδία καθαρός. Ο καλός Χριστιανός δεν οργίζεται και δεν ασχημονεί, δεν κακολογεί, δεν καταράται και δεν βλασφημεί, δεν λέει ψέματα και δεν ψευδομαρτυρεί, δεν συκοφαντεί και δεν ζηλοφθονεί, δεν φονεύει, δεν κλέβει, εγκρατεύεται, νηστεύει και προσεύχεται, υπομένει τις δοκιμασίες, αποφεύγει τα σαρκικά πάθη, την μέθη και την κραιπάλη, την ακολασία και την ασωτία, τις άλογες και τις παράλογες επιθυμίες, τις παγίδες και τις αστοχίες, τις ανομίες και τις παρανομίες, δεν σκανδαλίζει και δεν σκανδαλίζεται, δεν πλανεύει και δεν πλανάται, δεν πορνεύει, δεν μοιχεύει και δεν ασελγεί, μηδένα εξουσιάζει και μηδένα δούλον ποιεί, δεν γίνεται δούλος και αιχμάλωτος της αμαρτίας, δεν κακίζει και δεν εχθρεύεται, ουδένα βλάπτει, ούτε τον συνάνθρωπον, ούτε την φύση, ούτε το περιβάλλον, ουδέν εκμεταλλεύεται, ουδέν κακοποιεί, δεν αδικεί και δεν αντιδικεί, συγχωρεί και δεν μνησικακεί, διακρίνει τον σίτον από τα ζιζάνια, τον λύκον από τα πρόβατα, γνωρίζει το δίκαιο, το καλό και αγαθό και αποφεύγει το άδικο, το κακό και το πονηρό, πράττει το δίκαιο και το κοινό καλό, αγαπάει και συμπάσχει, βοηθάει και ελεεί ανιδιοτελώς, δεν υποκρίνεται και δεν υπερηφανεύεται, δεν θησαυρίζει δι΄εαυτόν θησαυρούς επί της γης, κι΄αν εύρη χρήματα, θησαυρούς και κτήματα τα δίδει στους πτωχούς και στα κοινωφελή ιδρύματα, αφήνει τα εαυτού υπάρχοντα, βαστάζει τον εαυτού σταυρόν, αναπαύεται και ακολουθεί τον Χριστόν, ου φρονεί τα των ανθρώπων αλλά τα του Θεού, πιστεύει στον Θεό και προσεύχεται διαρκώς και κρυπτώς και φανερώς, και εντός και εκτός  και υπέρ του ιδίου και υπέρ των φίλων και υπέρ των εχθρών και υπέρ πάντων ημών.

Αμαρτίαν εστιν το μη προσεύχεσθαι υπέρ των εχθρών.  

(Ο εσταυρωμένος Ιησούς Χριστός έλεγε: Πάτερ, άφες αυτοίς΄ ου γαρ οίδασι τι ποιούσι.).   

  Με σεβασμό και αγάπη Μαρίνα. 

Ο γεγεννημένος εκ του Θεού ουκ αμαρτάνει και ουκ αδικεί ούτε εν τω φανερώ, ούτε εν τω κρυπτώ.

 Τι μας λέει ο Υιός και Λόγος του Θεού; "Ο Πατήρ ο βλέπων εν τω  κρυπτώ."  Άρα, εάν κλέψω, εάν φονεύσω, εάν ψευδομαρτηρήσω, εάν αδικήσω, εάν αμαρτήσω κρυφά από τους ανθρώπους, έχω βλάψει και τον εαυτόν μου και τον συνάνθρωπο μου και έχω αμαρτήσει ενώπιον του  Θεού.

"΄Εσεσθε ουν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ ημών ο εν τοις ουρανοίς τέλειός έστιν." (Ματθ, Ε΄, 48.)

Άγιος, αθάνατος και ισχυρός, αιώνιος, πανσεβάσμιος και δεκτός ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού.

 Και προσελθών ο Ιησούς  ελάλησεν αυτοίς λέγων΄ εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες  μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν. 

Και ιδού Εγώ μεθ΄ημών Είμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν. (Ματθ.ΚΗ΄,18,19,20.) 

Αγία και ιερή, ωραία και σεβαστή  η  Θεία γένεσις και η γέννησις, η Θεία ποίησις και η κτίσις,η Θεία πλάσις και η φύσις, η Θεία και η απέραντος συμπαντική  δημιουργία.  

Αγία και ιερή, ωραία και σεβαστή η εκκλησία, τα επτά σεπτά μυστήρια, η θεία διδαχή και η προσευχή,  η Θεία ακολουθία και η  δοξολογία, η Θεία κοινωνία και η Θεία ευχαριστία. 

Αγία και ιερή, ωραία και σεβαστή η ουράνιος Θεία βασιλεία.

Λέγει Αυτώ Φίλιππος΄ Κύριε, δείξον ημίν τον Πατέρα και αρκεί ημίν. 

Λέγει αυτώ ο Ιησούς΄τοσούτον χρόνον μεθ΄ημών Είμι, και ουκ έγνωκάς με, Φίλιππε; ο εωρακώς Εμέ εώρακε τον Πατέρα΄και πως συ λέγεις, δείξον ημίν τον Πατέρα; ου πιστεύεις ότι Εγώ εν τω Πατρί και ο Πατήρ εν Εμοί έστι;  τα ρήματα α Εγώ λαλώ υμίν, απ΄ Εμαυτού ου λαλώ΄ ο δε Πατήρ ο εν Εμοί μένων Αυτός ποιεί τα έργα. Πιστεύετέ μοι ότι Εγώ εν τω Πατρί και ο Πατήρ εν Εμοί. (Ιωάννην, ΙΔ΄8-11).

Παράκλησις-δέησις- προσευχή προς την Θεοτόκο Υπεραγία και Θεομητέρα Παναγία.

Χαίρε, χρυσή και αιωνία στάμνα του επουρανίου και αιωνίου μάννα. 

Χαίρε, πηγή του ύδατος της αιωνίου ζωής.

Χαίρε,  Θεομήτερ του επουρανίου και αιωνίου άρτου της αιωνίου ζωής. 

Χαίρε, κεχαριτωμένη΄ ο Κύριος μετά Σου'  ευλογημένη Συ εν γυναιξί. 

Χαίρε,  Δέσποινα Μαρία, χαίρε αγνή και αειπάρθενε Κυρία.

Χαίρε, Θεοτόκε Υπερευλογημένη, χαίρε Υπεραγία υπό του Θεού λαμπρυνομένη.

Χαίρε, Πανσεβάσμια Θεομήτερ Παναγία, χαίρε Θεοχαριτωμένη, χαίρε Θείου κάλλους και φωτός περιβεβλημένη.  

Ω Κύριε των δυνάμεων, Ύψιστε και Υπέρτατε Θεέ, Συ ει υπεράνω πάντων των ουρανών και πασών των αρχών. Συ ει ο Πατήρ και Θεός Δημιουργός πάσης της κτίσεως και πάντων ημών, αοράτων τε και ορατών. Συ εί μείζων πάντων ημών. 

Συ Κύριε και Θεέ εποίησας τον ουρανόν, την γην και τα σύμπαντα. 

Συ, Κύριε και Θεέ, δύνασαι τα πάντα. Σοι, υπακούουσιν ο ουρανός και τ΄άστρα, ο ήλιος, η γη και τα ύδατα, οι άνεμοι και η θάλασσα, πάσα η θεία κτίσις, αι δυνάμεις των ουρανών, οι άγγελοι και τα σύμπαντα.  

Συ ει ο Παντοκράτωρ Θεός, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών. 

Συ Πανάγιε Κύριε, Συ Πανδίκαιε,  Παντογνώστα, Πάνσοφε και Καρδιγνώστα Θεέ  τα πάντα οίδας, βλέπεις, ακούεις και γιγνώσκεις και ουδέν αδύνατον, άγνωστον, κρυπτόν και αφανές Ενώπιον Σου. 

Συ, Κύριε και Θεέ, δύνασαι να έχεις την βασιλείαν Σου και τον θρόνον Σου εις τον ύψιστον ουρανόν, δύνασαι να Είσαι πανταχού παρών, δύνασαι να κατέβεις εις επίγειον, εις άγιον και ιερόν Ναόν, δύνασαι να Είσαι εν τη ψυχή, εν τη διανοία, εν τω νοϊ, εν τω πνεύματι, εν τω φωτί, εν τη καρδία ημών, δύνασαι να Είσαι εντός ημών, δύνασαι να Είσαι εν ημίν, δύνασαι να είσαι μεθ΄ημών. Αμήν.

Χαίρε, Θεοτόκε Υπεραγία, χαίρε, κλίμαξ επουράνιε, δι΄ης κατέβει ο Θεός δια την σωτηρίαν ημών. 

Χαίρε, Θεότιμε, Υπερευλογημένε, Έμψυχε και Ηγιασμένε Ναέ, ότι δι΄Εσού, ο Υπερουράνιος, ο Νοητός και Υπερούσιος, ο Ακατάληπτος, ο Απέραντος και Ασύλληπτος, ο Άϋλος, ο Αόρατος και Ασώματος Θεός ενσαρκώθη, ενσωματώθη και ενανθρωπήσθη δια την ημετέραν σωτηρίαν.

"Και ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν, και εθεασάμεθα την δόξαν Αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας. Και εκ του πληρώματος Αυτού ημείς πάντες ελάβομεν, και χάριν αντί χάριτος΄." (Ιωάννην Α΄,14,16).

Θεός οράται εν τω στερεώματι του ουρανού, Θεός οράται εν τη δυνάμει Αυτού, Θεός οράται εν τω ενεργείν, Θεός οράται εν τω θεμελιούν τον ουρανόν, τα σύμπαντα και την γην, Θεός οράται εν τη Πανσοφία και εν τη Δημιουργία Αυτού, Θεός οράται εν τοις θαυμαστοίς Έργοις Αυτού, Θεός οράται εν τω ζωοποιείν, Θεός οράται εν τω αγαθοποιείν, Θεός οράται  εν τω αγαπάν,  Θεός οράται εν τω σώζειν, εν τω ευλογείν, εν τω αγιάζειν και ελεείν, Θεός οράται εν τη Μεγαλειότητι και εν τη Ταπεινότητι Αυτού, Θεός οράται εν τη Πανσοφία και εν τη Δημιουργία Αυτού, Θεός οράται εν τη Μεγαλοσύνη και εν τη Καλοσύνη Αυτού, Θεός οράται εν τη Προνοία Αυτού, Θεός οράται εν τη Αγαθωσύνη και εν τη Αγιωσύνη, εν τη Δικαιοσύνη και εν τη Ειρήνη Αυτού, Θεός οράται εν τω Φωτί, Θεός οράται εν τω νοείν, Θεός οράται εν τω Αγίω Πνεύματι,  Θεός οράται εν τοις οφθαλμοίς, Θεός οράται εν τοις Ανθρώποις, Θεός οράται εν τη κτίσει Αυτού, Θεός οράται εν τοις ουρανοίς και επί γής, Θεός οράται εν τοις Υψίστοις, Θεός οράται εν τη δόξη Αυτού, Θεός οράται εν τω ουρανώ, Θεός οράται εν τω Θρόνω Αυτού.

Χαίρε, Θεοτόκε Υπεραγία, χαίρε Θεομήτερ Παναγία, ότι ο Κύριος και Θεός, ος εν αγάπη και εν σοφία, εν τάξει και εν αρμονία, εποίησεν τον ουρανόν και τα εν αυτώ, την γην και τα εν αυτή και την θάλασσαν και τα εν αυτή, ος έκτισε και συνέστησε δια του Λόγου Αυτού τα σύμπαντα, ος είπεν "γενηθήτω φως και εγένετο φως", ος είπεν "ποιήσωμεν Άνθρωπον κατ΄εικόνα ημετέραν και καθ΄ομοίωσιν", δι΄ου τα πάντα τω Aυτού θελήματι εγένετο και δι΄ου τα πάντα δυνατά, γνωστά, φαεινά και φανερά, επέβλεψεν επί την θείαν πίστιν και επί την αγίαν ταπείνωσίν Σου. Χαίρε, πιστή, υπάκουη, θεοσεβής και ταπεινή δούλη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Θεού. Χαίρε, Παναγία ταπείνωσις, χαίρε Θεία πίστις, χαίρε Θεία τελείωσις. Χαίρε Παναγία σκέπη, χαίρε Παναγία προσευχή. Μακαρία, εί Συ, Πάναγνε και Αειπάρθενε Δέσποινα Μαρία Θεόνυμφε και Θεοτόκε Παναγία, πανάχραντη και αμόλυντη, ανεξίκακη, πανάρετη και αγαθή, ολόλαμπρη ψυχή και ολοκάθαρη καρδία, ότι ήκουσας και επίστευσας τον Λόγον του Κυρίου και Σωτήρος Θεού. Αειμακάριστη και Παμμακάριστη, Πανάξια και Πανσεβάσμια ει Συ, Θεοτόκε Παναγία, ότι κυοφόρησας και εγέννησας Θεόν σεσαρκωμένον. Χαίρε, ότι το Πνεύμα το Άγιον κατήλθεν επί Σε, χαίρε ότι δύναμις Υψίστου Σε επεσκίασε. Χαίρε, ότι δι΄ Εσού και εκ Πνεύματος Αγίου ετέχθη του Αγίου Πατρός και Θεού ο Άγιος και Μονογενής Λόγος και Υιός. Χαίρε ότι δια Σου και εκ Πνεύματος Αγίου εγεννήθη ομοούσιος τω Αγίω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι Υιός. Χαίρε, ότι παιδίον γέγονεν ο προ αιώνων υπάρχων Θεός. Χαίρε, ότι δια Σου και εκ Πνεύματος Αγίου ετέχθη ο Σωτήρ ημών και Θεός Κύριος Ιησούς Χριστός. Χαίρε, ότι δια Σου εγεννήθη Θεός αληθινός. Χαίρε, ότι  δια Σου και εκ Πνεύματος Αγίου ενσαρκώθη ο υπερούσιος, ο συναϊδιος και ομοούσιος Υιός και Θεός του Επουρανίου Θεού και Πατρός ημών.

Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς.

Άγιος, Άγιος, Άγιος,  Πανάγιος,  Πανάγαθος και Αιώνιος ει ο Κύριος και Θεός ημών.

"Δόξα εν Υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία."

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων' αμήν.  

Δόξα Σοι, Θεοτόκε Παναγία, ο Θεός.

Δόξα Σοι Θεοτόκε Παναγία, ότι εν Σοι ευδόκησε ο Θεός. Χαίρε, ότι εν Σοι το αγαθό κάλλος του αγαθού Θεού. Χαίρε, Θεοτόκε αχώριστη του Θεού. Χαίρε, ότι εν Σοι η θεότης και η αγιότης, η αγνότης, η καθαρότης και η λαμπρότης. Χαίρε, ότι εν Σοι η Ταπεινότης, εν Σοι η Θεία Αλήθεια, η αναλλοίωτος θεία γνώσις και η Μεγαλειότης. Χαίρε, ότι εν Σοι η αθωότης, η εντιμότης και η ηθικότης. Χαίρε, ότι εν Σοι η γαλήνη, η πραότης και ειρήνη. Χαίρε, ότι Εν σοι η ευλάβεια και η θεοσέβεια, η θεία ωραιότης, η παρθενία και η θεία τελειότης. Χαίρε, ότι εν Σοι το υπέρλαμπρον, το αρχέτυπο, το ασύγκριτο και αιώνιο θείο κάλλος, χαίρε, ότι εν Σοι η θεία πληρότης, χαίρε, ότι εν Σοι η θεία μακαριότης, χαίρε, ότι εν Σοι  η θεία αιωνιότης.  

Χαίρε Θεοτόκε Παναγία, διότι ήκουσας το ευαγγέλιον και το σωτήριον ρήμα του Θεού, χαίρε, διότι δια Σου εκπληρώθη και ετελειώθη το πανάγιον και σωτήριον θέλημα του Επουρανίου Πατρός Θεού. Χαίρε Θεομήτερ Παναγία, διότι δια Σου εφανερώθη ως Άνθρωπος επί της γης ο αγαπητός και Μονογενής Λόγος και Υιός του ζώντος Θεού Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Χαίρε, ότι δια Σου και εκ Πνεύματος Αγίου εγεννήθη θείο και αληθινό φως εκ θείου και αληθινού φωτός.

Χαίρε Θεομήτερ Υπεραγία, ότι Θεός εν ανθρωπίνη μορφή επί της γης εφανερώθη, ώφθη τοις αγγέλοις, και εν Αγίω Πνεύματι εδικαιώθη.  

Χαίρε, Υπεραγία Μεγαλόψυχη, χαίρε Παναγία Μεγαλόχαρη, ότι εποίησε Σοι μεγαλεία ο δυνατός και ισχυρός, ο άγιος και ευλογητός, ο Κύριος και Σωτήρ Θεός, ο Πανάγιος, ο Παντέλειος και Πανάγαθος, ο Ύψιστος, ο Υπέρτατος και Πάνσοφος, ο 'Απειρος και Απειροδύναμος, ο Μεγαλοδύναμος και Παντοδύναμος, ο Κτίστης, ο Πλαστουργός και Δημιουργός, ο Μείζων πάντων ημών, ο Επουράνιος Πατήρ και Ποιητής του σύμπαντος κόσμου, της ζωής, του ουρανού, της γης και του Ανθρώπου, η Αρχή του παντός, η αιτία της υπάρξεως, της πνοής, της ψυχής, της ζωής και της υποστάσεως ημών, ο αεί Ων, ο αιωνίως ζων, υπάρχων και ενεργών, ο επιβλέπων και επακούων, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, η πηγή της αιωνίου ζωής, η αιτία των καλών, των αγαθών και ορθών, ο Πανδότης των αιωνίων αγαθών, o Νουθετών, ο δους ημίν Πνεύμα Άγιον, ειρηνικόν και αγαθόν, θεία χαρίσματα, χάριν, σύνεσιν, διάνοιαν και καθαράν καρδίαν ίνα γιγνώσκωμεν τον αληθινόν Θεόν, ο ζωοποιών, ο αγαπών και ο φωτίζων πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον, ο ανατέλλων τον ήλιον Αυτού επί πάσαν την οικουμένην γην, ο προνοών, ο ελεών, o αφιλοχρήματος, ο άμισθος και αφιλάργυρος, ο καλός και αγαθός Ποιμήν, ος θέτει την ζωήν  Αυτού υπέρ της σωτηρίας πάντων ημών, ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, ο παιδαγωγών και εκ της απωλείας τον άνθρωπον αναγαγών, ο Ιατρός, ο ιλασμός και ο αγιασμός  των ψυχών, των πνευμάτων και των σωμάτων, ο αίρων τας αμαρτίας ημών, ο συγχωρών, ο σώζων, ο αναγεννών, ο αγιάζων, ο ευλογών, η χαρά, η αγαλλίασις και η ανάπαυσις, ο εν τοις ανθρώποις σοφά, αγαθά και καλά, ωραία, μεγάλα και θαυμαστά Έργα ποιών, ο Παντογνώστης, ο Ερευνών νεφρούς και καρδίας, ο γιγνώσκων τας διανοίας, τας σκέψεις, τας καρδίας, τας προθέσεις, τα έργα και τας πράξεις, τας αμαρτίας και τας χρείας πάντων ημών, ο διδούς ημίν εκάστω κατά τα έργα ημών, ο Ελεήμων και Οικτίρμων, ο Ανεξίκακος, ο Αναμάρτητος, ο Φιλεύσπλαχνος και Φιλάνθρωπος, ο Πολυέλεος, ο Μακρόθυμος και Μεγαλόψυχος, ο Αθάνατος, ο Απέραντος και Αιώνιος, ο Πατήρ και Θεός, ο μείζων πάντων ημών, ο Κύριος και Θεός του παντός, πάντων των κτισμάτων, ασωμάτων τε και σωμάτων, αοράτων τε και ορατών, πάσης της κτίσεως και πάσης σαρκός, ο Κύριος των δυνάμεων, ο Βασιλεύς και Δεσπότης του σύμπαντος κόσμου, της κτίσεως της φύσεως και του Ανθρώπου, ο Ποιών τους αγγέλους Αυτού Πνεύματα, ο Πανδίκαιος Νομοθέτης του ουρανού και της γής, ο Αόρατος, ο Αμερόληπτος και Πανδίκαιος Κριτής, ο Υπερκόσμιος και Πανανθρώπινος, ο Πανσεβάσμιος, ο Αγαπημένος και Αξιόπιστος Βοηθός, ο Αόρατος και Ασώματος, ο Ορατός και Αισθητός, ο Απών και συγχρόνως Παρών, η Ζωή και η Ανάστασις, η Αλήθεια και το Φως,  ο Ύψιστος, ο  Υπέρτατος και Παντοκράτωρ Θεός. 

Είναι αδύνατον, εις άνθρωπος μικρός, θνητός και αμαρτωλός, όπως τώρα εγώ, να περιγράφει δια των λέξεων τον απερίγραπτον Θεόν.

Εάν υψώσω τας χείρας μου δύναμαι να εγγίσω τον ήλιο και τον ουρανό;

"Αρχή σοφίας φόβος Θεού."

Τις επάξιος λόγος, αίνος και ύμνος της Μεγαλειότητος, της  Μεγαλοπρέπειας και της Τελειότητος του Θεού;

Σοι πρέπει τέλειος λόγος, ύμνος και αίνος.

Ουκ ειμί άξια, Κύριε και Θεέ, να Σε προσεγγίσω και να Σε ψηλαφίσω και επάξια να Σε υμνήσω.

Αξίωσόν με, καθάρισον με και άγνισόν με, συνέτισόν με και φώτισόν με και εκ παντός λόγου και έργου κακού και ψυχοφθόρου φύλαττόν με.

Ω θεία και αγία δύναμις, ω θεία και αγία πίστις, ω θεία και αγία προσευχή, ω θεία και αγία σιωπή. 

Μέγιστος, Πανάγιος, Ευλογητός και Πανάγαθος ει, Κύριε και Πατέρα Θεέ, πάνσοφα και απέραντα, μεγάλα και θαυμαστά τα σύμπαντα Έργα Σου, και ουδείς ήχος και φθόγγος, ύμνος και λόγος επάξιος του Μεγαλείου Σου και των θαυμασίων Σου.

Ω Κύριε και Θεέ, σπλαχνίσθητί μοι, νίψον τα ανομήματα μου και άφες τα αμαρτήματα μου, συγχώρησόν μοι και ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με και σώσόν με τον αμαρτωλόν. Ω, επουράνιε και πανάγιε, πανάγαθε και αιώνιε Θεέ, φώτισόν μοι τους οφθαλμούς της ψυχής και του νοός ίνα γιγνώσκω και ακολουθώ Σε τον Αληθινόν Θεόν, δός μοι πνεύμα Άγιον και αγαθόν, ουδείς γαρ πανάγιος και πάνσοφος, τέλειος και πανάγαθος, αναμάρτητος και αλάνθαστος εν λόγω και εν έργω, ειμή μόνον Συ ο Κύριος μου και Θεός. 

Απόδος μοι, Πάτερ επουράνιε, Κύριε και Δίκαιε Θεέ, την αγαλλίασιν του Σωτηρίου Σου και ας μην   αισχυνθώ εν τη παρουσία  Σου και ας μην κατακριθώ εν τη Δικαιοσύνη Σου και εν τη Δικαία Κρίσει Σου. 

Αειμακάριστον, αιώνιον, πανσεβάσμιον και δεκτόν το Σωτήριον Μυστήριον της προνοίας, της οικονομίας και της πανσοφίας του Θεού. 

Χαίρε το θείον και πανάγιον, το μέγιστον και ύψιστον, το παντέλειον και πανθαύμαστον θαύμα! 

Χαίρε Κυρία των Αγγέλων του Επουρανίου Πατρός Θεού, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. 

Χαίρε Παναγία πάντων των αγίων του Παναγίου Θεού. 

Χαίρε, διότι Φως Θεού επί Σε ανέτειλε, χαίρε αγία νεφέλη του Θεού, χαίρε δόξα του Θεού.

Χαίρε Κεχαριτωμένη. Χαίρε θείου κάλλους και φωτός περιβεβλημένη. Χαίρε Θεοχαριτωμένη. 

Χαίρε Θεοτόκε Υπερευλογμένη, χαίρε Θεοτόκε Πανσεβάσμια, χαίρε Θεοτόκε Πολυαγαπημένη. 

'Αξιόν έστι, ως αληθώς, μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών.

Λέγει ο Κύριος και Θεός: Εγώ Είμι η Ζωή και η Ανάστασις, η Αλήθεια και του κόσμου το Φως. Εγώ ζω και υμείς ζήσεσθε. "Θεός δε ουκ έστι νεκρών, αλλά ζώντων΄ πάντες γαρ Αυτώ ζώσιν." (Λουκά Κ΄,38.)

Ω Μήτερ του αιωνίου Θεού, ω Μήτερ της αιωνίου ζωής, ω Μήτερ του αιωνίου Φωτός ποίον επιτάφιον λόγον να εκφωνήσω; με ποίον εγκώμιον ύμνον να Σε υμνήσω; Ω Θεοτόκε Υπεραγία, ω Θεομήτερ Παναγία, Συ αιωνίως υπάρχεις  και αιωνίως ζείς. Επί Σε το νικητήριον, επί Σε το σωτήριον, επί Σε  το ευχαριστήριον.     

Άξιον και δίκαιον και καλόν έστιν, ως αληθώς, Σε την όντως υπάρχουσα Πανάγιον και Πανσεβάσμιον Θεοτόκον, ευλογείν, εγκωμιάζειν, αινείν και ευχαριστείν και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Άξιον και δίκαιον και καλόν έστιν, ως εν αγίω Πνεύματι και αληθεία, εν παντί τόπω, χώρω και χρόνω, τον Θεόν αινείν, δοξάζειν και ευχαριστείν και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. 

Ο αγαπών και τιμών τον Πατέρα Θεόν αγαπά και τιμά και τον Υιόν του Θεού και την Μητέρα του Θεού και τον πλησίον και τον αδελφόν, και τον συνάνθρωπον και το εχθρόν Αυτού. "Αγαπάτε αλλήλους." "Εάν αγαπώμεν αλλήλους, ο Θεός εν ημίν μένει και η αγάπη Αυτού τετελειωμένη εστίν εν ημίν. Ο αγαπών τον Θεόν αγαπά και τον αδελφόν αυτού. (Ιωάννου Α΄, κεφ.Δ΄) Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν΄ ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν.( Ιωάννην ΙΔ΄, 27). 

Χαίρε και εν αγίω Πνεύματι υπεραγάλλου Θεοτόκε Υπεραγία, χαίρε Θεομήτερ Παναγία. 

Χαίρε Θεομήτερ υπάρχουσα, χαίρε, Θεομήτερ του αγαθού Θεού, χαίρε Θεομήτερ Ελεούσα, χαίρε Θεομήτερ την σωτήριον οδόν δεικνύουσα, χαίρε Θεομήτερ διασώζουσα, χαίρε, Θεομήτερ της αιωνίου ζωής, χαίρε, Θεομήτερ του Ηλίου της Δικαιοσύνης, χαίρε, Θεομήτερ υπερλαμπρυνομένη υπό του Θεού, χαίρε, Θεομήτερ της αγαλλιάσεως, της χαράς και της ευφροσύνης,  χαίρε, Θεομήτερ της Θείας Αγάπης και της Ειρήνης, χαίρε, Θεομήτερ της Καλοσύνης, χαίρε, Θεομήτερ της Ιεροσύνης, χαίρε Θεομήτερ της Αγιοσύνης, χαίρε, Θεομήτερ της αδελφοσύνης, χαίρε, Θεομήτερ της Μεγαλοσύνης, χαίρε Θεομήτερ της Ταπεινοσύνης, χαίρε Θεομήτερ της Χριστιανοσύνης.                 

Χαίρε, Παναγία Ευαγγελίστρια, χαίρε, Παναγία Κοσμοσωτήρια, χαίρε, Παναγία Οδηγήτρια, χαίρε Παναγία Ελευθερώτρια, χαίρε, ότι επί Σε  το νικητήριον, το σωτήριον  και ευχαριστήριον. 

Υπερευλογημένη η Παναγία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Χαίρε, Παναγία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, χαίρε Παναγία  πάντων ημών.

Χαίρε Κυρία των αρχαγγέλων και των αγγέλων του Θεού, χαίρε Παναγία των προφητών, των διακόνων και αποστόλων του Θεού, χαίρε Υπεραγία των αγίων του Θεού, χαίρε Υπεραγία των παρθένων του Θεού, χαίρε, Παναγία των ιερομονάχων και ησυχαστών, χαίρε, Παναγία των ασκητών, των ιερών μονών, των προσευχόντων και αγωνιστών, χαίρε Παναγία των απανταχού Εκκλησιών, χαίρε Παναγία των τέκνων του Θεού, χαίρε Παναγία των πιστών, χαίρε Παναγία πάντων ημών.

Χαίρε, Παναγία Υπάρχουσα, χαίρε Παναγία Παντάνασσα. 

Χαίρε, των μετανοούντων και δακρυρροούντων η  αγία βοήθεια και η αρωγή, χαίρε η αγία σκέπη, χαίρε η αγία ζώνη, χαίρε η αγία μετάνοια και η νοερά προσευχή, χαίρε η θεία και αγία ζωή. "χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι." (Λουκά ΙΕ΄, 10)

Χαίρε η θεία προστασία, η θαλπωρή, η αγκαλιά και η στοργή. Χαίρε η αγία προσευχή, χαίρε η αγία ευχή, χαίρε, Θεοτόκε Παναγία, χαίρε, Θεομήτερ Υπεραγία θαυματουργή. 

Χαίρε βασίλισσα της ουράνιας βασιλείας, χαίρε βασίλισσα της βασιλείας του Θεού, χαίρε βασίλισσα της θείας κοινωνίας. 

Χαίρε και εν αγίω Πνεύματι υπεραγάλλου Θεοτόκε Υπεραγία, χαίρε Θεομήτερ Παναγία! 

Επί Σοι χαίρεται και υπεραγάλλεται, Θεοχαριτωμένη, πάσα η θεία κτίσις. 

Επί Σοι, Θεομήτερ Υπερευλογημένη, συνδοξάζεται, συγχαίρεται και συναγάλλεται μία Θεότης, μία Οντότης, μία Ενότης.

Άγιος, Άγιος, Άγιος, Αιώνιος, Πανάγαθος και Πανάγιος ει ο Θεός ημών΄ δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς.  

Παναγία Τριάς ελέησον, συγχώρησον και σώσον ημάς.

Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. 

Δόξα Σοι, ο Θεός ημών, δόξα Σοι.   

Υπερένδοξε, Yπερευλογημένη, Αειπάρθενε Θεοτόκε Παναγία, Θεομήτερ Υπεραγία, προσάγαγε την ημετέραν παράκλησιν, δέησιν, προσευχήν τω Υιώ Σου και Θεώ, τω Σωτήρι και Θεώ ημών, ος θέτει την ψυχήν και την ζωήν Αυτού υπέρ υμών,  ίνα σώση διά Σου και διαφυλάξη τας ψυχάς ημών.

Άξιον και δίκαιον και καλόν έστιν, εν παντί τόπω και χρόνω, εν αγίω και ιερώ τόπω, ως αληθώς και εν αγίω Πνεύματι, ευσεβώς και ευλαβώς,  ολοψύχως, ευπρεπώς και ανιδιοτελώς, υμνείν, λατρεύειν, δοξάζειν, προσκυνείν και  ευχαριστείν τον Κύριον και Θεόν, τον  Πατέρα και Θεόν πάντων ημών.

Συ, Κύριε και Θεέ και Πατέρα πάντων ημών έχεις την βασιλείαν Σου και τον θρόνον Σου πάνω από τον ουρανόν, δύνασαι να Είσαι πανταχού παρών, δύνασαι να Είσαι εις επουράνιον ναόν, δύνασαι να κατέβεις και  εις επίγειον, εις άγιον και ιερόν ναόν δια την άφεσιν των αμαρτιών και δια την σωτηρίαν ημών, δύνασαι να Είσαι εντός ημών, δύνασαι να Είσαι εν υμίν, δύνασαι να είσαι μεθ΄ημών. 

"Ο οίκός Μου οίκος προσευχής έστιν." "Μη ποιείτε τον οίκον του Πατρός Μου οίκον εμπορίου. Ο οίκος του Πατρός Μου κληθήσεται οίκος προσευχής" 

Αρχή σοφίας φόβος Θεού. Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού.
Λέγει ο Μονογενής Υιός του Πατρός ημών Θεού Κύριος Ιησούς Χριστός:
"Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνός έστιν ο αγαπών Με΄ ο δε αγαπών Με αγαπηθήσεται υπό του Πατρός μου, και Εγώ αγαπήσω αυτόν και εμφανίσω αυτώ Εμαυτόν."(Ιωάν.ΙΔ΄,21).
"Εν εκείνη τη ημέρα γνώσεσθε υμείς ότι Εγώ εν τω Πατρί μου και υμείς εν Εμοί  καγώ εν υμίν."(Ιωάν. ΙΔ΄,20.)            
     "Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθέν έστι καταβαίνον από του Πατρός των φώτων."
       

  Χαίρε, Πάναγνη και Αειπάρθενη Μαρία. Χαίρε, κεχαριτωμένη΄ ο Κύριος μετά Σου. Χαίρε, Πνεύματος Αγίου, Θείου κάλλους και φωτός περιβεβλημένη.
Χαίρε, Υπερευλογημένη Θεοτόκε Παναγία, χαίρε, Θεοχαριτωμένη Θεομήτερ Υπεραγία.
Υπερευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Υπερευλογημένη η Παναγία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

                          "Φωνή Θεού ηκούσθη εκ των ουρανών λέγουσα: Ούτος έστιν ο Υιός μου ο αγαπητός,                                                                   εν ω ευδόκησα." (Ματθ.Α΄,17)                

Λέγει ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού Κύριος Ιησούς Χριστός:

"Αμήν, αμήν λέγω υμίν ότι ο τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον, 

και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν." (Ιωάννην, Ε΄,24.) 

"Ο πιστεύων εις Εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται΄ και πας ο ζων και πιστεύων εις Εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα."(Ιωάννην, ΙΑ΄,26). 

"Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν τις τον λόγον τον εμόν τηρήση, θάνατον ου μη θεωρήση εις τον αιώνα." (Ιωάννην, Η΄, 51.)

"Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες Αυτόν." "Μακάριοι οι τον λόγον του Θεού ακούοντες και ποιούντες αυτόν." "Μακάριοι οι ποιούντες τας εντολάς του Θεού."

"Λέγει η Μήτηρ του Ιησού Χριστού τοις διακόνοις΄ ό τι αν λέγη υμίν, ποιήσατε." (Ιωάννη, Β΄,4.)

Υπεραγία Θεοτόκε, βοήθησον ημάς. Παναγία Θεομήτερ, σώσον ημάς.

                        

Χαίρε και εν Αγίω Πνεύματι υπεραγάλλου Θεοτόκε Υπεραγία, χαίρε Θεομήτερ Παναγία.
Χαίρε, σιγής δεομένων πίστις. Χαίρε, η λύτρωσις των κινδύνων, των δεινών και των δακρύων.
Χαίρε Τιμιωτέρα πάντων ημών, χαίρε  Υψηλοτέρα των ουρανών, χαίρε γέφυρα μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν.
Χαίρε Θεία και Παναγία Ψυχή, χαίρε Θεία και Αγία πνοή, χαίρε Ζωοδόχος και αστείρευτος Πηγή, χαίρε Αιωνία και Παναγία ζωή.
"Και θεις τα γόνατα ο Ιησούς Χριστός προσηύχετο προς τον Πατέρα Θεόν." (Λουκά ΚΒ΄41).
"Ούτός έστιν ο ελθών δι΄ύδατος και αίματος Ιησούς Χριστός΄ ουκ εν τω ύδατι μόνον, αλλ΄εν τω ύδατι και τω αίματι΄ και το Πνεύμά εστι το μαρτυρούν, ότι το Πνεύμα έστιν η αλήθεια. ότι τρείς είσιν οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Άγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρείς εν είσι΄
και τρείς είσιν οι μαρτυρούντες εν τη γη, το Πνεύμα και το ύδωρ και το αίμα, και οι τρείς εις το εν είσιν. (Ιωάννου επιστολή Α΄, κεφ. Ε΄.)
H ευλογία, η δόξα και η σοφία και η ευχαριστία και η τιμή και η ισχύς τω ζώντι Θεώ και Σωτήρι ημών εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν.
Βιωματική εμπειρία εις το άγιον, ιερό και σεπτό μνημείον της Θεοτόκου και Θεομήτορος Παναγίας εν τη Γεθσημανή.
Με σεβασμό και αγάπη Μαρίνα  Ζηδιανάκη. 

Στην κορυφή του Άθω για την αγρυπνία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.

"Εγένετο δε μετά τους λόγους τούτους ωσεί ημέραι οκτώ και παραλαβών τον Πέτρον και Ιωάννην και Ιάκωβον ανέβη εις το όρος προσεύξασαθαι. Και εγένετο εν τω προσεύχεσθαι Αυτόν το είδος του προσώπου Αυτού έτερον και ο ιματισμός Αυτού λευκός εξαστράπτων. Και ιδού άνδρες δύο συνελάλουν Αυτώ, οίτινες ήσαν Μωϋσής και Ηλίας, οι οφθέντες εν δόξη έλεγον την έξοδον Αυτού ην έμελλε πληρούν εν Ιερουσαλήμ. Ο δε Πέτρος και οι συν αυτώ ήσαν βεβαρημένοι ύπνω΄ διαγρηγορήσαντες δε είδον την δόξαν Αυτού και τους δύο άνδρας τους συνεστώτας Αυτώ.  Και εγένετο εν τω διαχωρίζεσθαι αυτούς  απ΄ Αυτού είπεν ο Πέτρος πρός τον Ιησούν΄ επιστάτα, καλόν έστιν ημάς ώδε είναι΄ και ποιήσωμεν σκηνάς τρείς, μίαν Σοι και μίαν Μωϋσεί και μίαν Ηλία, μη ειδώς ό λέγει. Ταύτα δε αυτού λέγοντος εγένετο νεφέλη και επισκίασεν αυτούς΄ εφοβήθησαν δε εν τω εισελθείν εκείνους εις την νεφέλην. Και φωνή εγένετο εκ της νεφέλεης λέγουσα' Ούτος έστιν ο Υιός Μου ο αγαπητός΄ Αυτού ακούετε. Και εν τω γενέσθαι την φωνήν ευρέθη ο Ιησούς μόνος. Και αυτοί εσίγησαν και ουδενί απήγγειλαν εν εκείναις ταις ημέραις ουδέν ων εωράκασιν." (Λουκά, κεφ. Θ, 28 -37.

"Στο άγιον όρος πολύ μου άρεσαν οι αγρυπνίες." Βίος και Λόγοι του αγίου Πορφυρίου.

"O Kύριος και Θεός μου είναι το σωτήριο καταφύγιο μου, ο ελευθερωτής και το φρούριο μου, είναι ο βράχος μου, είναι ο ψηλός ο πύργος μου, η δύναμη και η ασπίδα που με σώζει. Στην προσευχή μου η απάντηση Του με κάνει δυνατό. Ο Κύριος και Θεός μου είναι το στήριγμα μου, είναι η ζωή μου, η ανάσταση και το φώς μου, ο λυτρωτής μου και ο βοηθός μου. " Ψαλμοί Δαβίδ.

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Το φως το ιλαρόν δια των οφθαλμών των αγιορειτών....

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Το φως το ιλαρόν δια των οφθαλμών των αγιορειτών....: "Ουδείς άξιος των συνδεδεμένων ταις σαρκικαίς επιθυμίαις και ηδοναίς προσέρχεσθαι ή προσεγγίζειν ή λειτουργείν Σοι, Κύριε και Θεέ των...

Η φιλοσοφία, η άξια του ονόματος της, είναι δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο.

"Τούτο δή, ως έοικεν, ουκ οστράκου αν είη περιστροφή, αλλά ψυχής περιαγωγή εκ νυκτερινής τινος ημέρας εις αληθινήν, του όντος ούσαν επάνοδον, ην δη φιλοσοφίαν αληθή φήσομεν είναι." Πλάτωνος πολιτεία.
"Των κατά φιλοσοφίαν θεωρημάτων απολαυστέον εφ΄όσον οίον, καθάπερ αμβροσίας και νέκταρος΄ ακήρατόν τε γαρ το απ΄αυτών ηδύ και θείον." (Ιάμβλιχος.)
Ρώτησαν οι Αθηναίοι  το μαντείο των Δελφών: Ποίος σοφώτερος μεταξύ ημών; Η απάντηση: Ο Σωκράτης, διότι λέγει "εν οίδα ότι ουδέν οίδα."
"Οι Έλληνες δια της φιλοσοφίας έφθασαν εις τα υψηλότερα δυνατά όρια αναπτύξεως του ανθρωπίνου πνεύματος και δια της γλώσσης παρουσίασαν την τελειοτέραν δυνατήν μορφήν εκφράσεως του ανθρωπίνου λόγου. Την μορφήν ταύτην της εκφράσεως προσέλαβε και εχρησιμοποίησε κατά Πρόνοιαν Θεού εις την λατρείαν επί δύο χιλιετίες η Εκκλησία του Χριστού.
Η λειτουργία, ως το κορυφαίον μέσον αναφοράς του ανθρώπου προς τον Θεόν, είναι φυσικόν να έχη ως εκφραστικόν όργανον την κατά το δυνατόν τελειοτέραν γλώσσαν." Μικρό απόσπασμα περί της λειτουργικής γλώσσης από το βιβλίο "Οψόμεθα τον Θεόν καθώς έστι", του Σωφρονίου (Σαχάρωφ).    

Το φως το ιλαρόν δια των οφθαλμών των αγιορειτών.

"Αρχή σοφίας φόβος Θεού."

"Στώμεν καλώς΄ στώμεν ευλαβώς." " Στώμεν μετά φόβου Θεού."

"Ουδείς άξιος των συνδεδεμένων ταις σαρκικαίς επιθυμίαις και ηδοναίς προσέρχεσθαι ή προσεγγίζειν ή λειτουργείν Σοι, Κύριε και Θεέ των δυνάμεων και Βασιλεύ της δόξης΄ το γαρ διακονείν Σοι μέγα και φοβερόν και αυταίς ταις επουρανίαις δυνάμεσιν."

  

"Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι ο τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν." (Ιωάν,Ε΄24).

  

"Oι πατέρες λέγουν ότι η συναίσθησις της αμαρτίας ημών είναι μέγα δώρον του Θεού προς τον άνθρωπον, μεγαλύτερον και της οράσεως αγγέλων. Και εγώ επί μακρόν παρέμενον πνευματικώς τυφλός. Δεν έβλεπον αμαρτίαν εις την απομάκρυνσίν μου από του Θεού των παιδικών μου χρόνων. <<Αγνοών εποίησα>>. (Α΄Τιμ.α΄13).
Επίστευον ότι ανηρχόμην εις επίπεδον υψηλότερον του Ευαγγελίου.
Την ουσίαν της αμαρτίας δεν δυνάμεθα να εννοήσωμεν άλλως, ει μη δια της πίστεως εις τον Χριστόν-Θεόν, δια της εν ημίν επενεργείας του ακτίστου φωτός .(Ιωάν.η΄24.)"

"Υπό το φως του ηλίου η φύσις προβάλλει μεγαλοπρεπής εις τους οφθαλμούς." Το Θείον όμως Φως, όταν καταυγάση τον άνθρωπον, μεταμορφοί αυτόν διά θαυμαστού τρόπου." "Ότε εδόθη εις εμέ να βεβαιωθώ και εκ πείρας ότι αι εντολαί του Χριστού είναι, ως προς την ουσίαν αυτών, προβολή της Θείας ζωής επί του γηϊνου επιπέδου, τότε κατενόησα τους λόγους του Κυρίου: << Χωρίς Εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν>>. (Ιωάν.ιε΄5).
Εις δυσκόλους στιγμάς, ότε απετύγχανον πάσαι αι προσπάθειαι όπως συμμορφώσω τας εκδηλώσεις της ζωής μου προς την ευαγγελικήν διδαχήν, συνέβαινε να προσεύχωμαι ούτως:<< Ελθέ και ποίησον Συ Αυτός εν εμοί το άγιον  θέλημά Σου. Τα προστάγματά Σου δεν χωρούν εν τη στενή μου καρδία, και ο πεπερασμένος μου νους δεν συλλαμβάνει το περιεχόμενον αυτών...Εάν Συ δεν ευδοκήσης να κατοικήσης εν εμοί, τότε αναποφεύκτως θα πορευθώ εις το σκότος...Γνωρίζω ότι Συ δεν ενεργείς δια της βίας, αλλά Σε ικετεύω: Είσελθε μετ΄εξουσίας εις τον οίκόν μου, και όλον εμέ αναγέννησον. Μετάβαλε το καταχθόνιον σκότος της υπερηφανείας μου εις την ταπεινήν Σου αγάπην. Δια του φωτός Σου μεταμόρφωσον την διαφθαρείσαν φύσιν μου, ούτως ώστε ουδέν πάθος να μείνη εν εμοί, ικανόν να παρεμποδίση την μετά Σου έλευσιν του Πατρός Σου (βλ.Ιωάν.ιδ΄21-23). Ποίησόν με κατοικητήριον της αγίας εκείνης ζωής, της οποίας Αυτός Συ επέτρεψας εις εμέ να γευθώ εκ μέρους... Ναι, Κύριε, δέομαι Σου, μη στερήσεις εμέ του σημείου τούτου της αγαθότητός Σου.>>
"Όταν, κατά την άνωθεν δωρεάν, ηξιώθην να ίδω το άκτιστον Φως της Θεότητος, τότε εις τον κυανούν ουρανόν του "κυανού πλανήτου" ημών μετά χαράς ανεγνώρισα το σύμβολον της ακτινοβολίας της υπερκοσμίου δόξης.
Η λάμψις αύτη πληροί τα πάντα, όλας τας αβύσσους του σύμπαντος, παραμένουσα αναλλοιώτως ασύλληπτος και απρόσιτος εις τα κτίσματα.
Το κυανούν είναι το χρώμα του επέκεινα, της υπερβατικότητος. Πολλοί επί της γης εδέχθησαν την μακαριότητα της θέας του θαυμαστού τούτου Φωτός. Οι πλείστοι εξ΄αυτών εφύλαξαν την ευλογίαν ταύτην ως το πολυτιμότερον μυστικόν της ζωής αυτών, και μετέβησαν εις τον άλλον κόσμον, ελκυόμενοι υπό του θαύματος τούτου. Άλλοι όμως έλαβον εντολήν να αφήσουν εις τους εγγύς και τους μακράν αδελφούς αυτών την μαρτυρίαν περί της υψίστης ταύτης πραγματικότητος.
Η ψυχή μετά φόβου αποφασίζει να ομιλήσει περί του Φωτός εκείνου, όπερ επισκέπτεται τον άνθρωπον τον διψώντα να ίδη το Πρόσωπον του Ανάρχου Θεού. Η φύσις του φωτός τούτου είναι μυστηριώδης. Διά ποίων δε όρων θα ηδύνατό τις να περιγράψη τούτο; Ακατάληπτον, αόρατον, ενίοτε γίνεται ορατόν και δι΄αυτών εισέτι των σωματικών οφθαλμών. Ιλαρόν και τρυφερόν, ελκύει προς εαυτό και την καρδίαν και τον νουν ούτως, ώστε να επιλανθάνεταί τις της γης, αρπαζόμενος εις άλλον κόσμον. Τούτο δύναται να συμβή και εν τω εντόνω φωτί της ημέρας και εν τω σκότει της νυκτός. Καίτοι είναι πράον, εν τούτοις είναι ισχυρότερον παντός ό,τι περιβάλλει ημάς. Περιπτύσσεται τον άνθρωπον κατά παράδοξον τρόπον εκ των έξω΄ βλέπομεν τούτο, αλλά η προσοχή στρέφεται εις τα ενδότερα του έσω ανθρώπου, εις την καρδίαν την φλεγομένην υπό της αγάπης, αγάπης άλλοτε ευσπλάγχνου και άλλοτε ευγνώμονος. Δύναται να συμβή, ώστε να μη αισθάνηταί τις την υλικότητα, ούτε την εαυτού, ούτε την του περιβάλλοντος αυτόν κόσμου, και βλέπει εαυτόν ως φως. Παύει η αίσθησις του πόνου΄ αποχωρούν αι μέριμναι της γης΄ αι ανησυχίαι διαλύονται υπό της γλυκείας ειρήνης. Συνέβαινε, ώστε το φως τούτο να εμφανίζηται κατ΄αρχάς ως λεπτή φλόξ, θεραπευτική και καθαρκτική, κατακαίουσα τρυφερώς διά τινος ανεπαισθήτου σχεδόν επαφής και εντός και εκτός παν ό,τι δεν ήτο ευάρεστον εις Αυτό.
Το άγιον τούτο Φως, όταν εμφανίζηται εν δυνάμει, φέρει την ταπεινήν αγάπην. Αποδιώκει πάσαν αμφιβολίαν και πάντα φόβον, εγκαταλείπει μακράν εις τα οπίσω πάσας τας γήινας σχέσεις, άπασαν την πυραμίδα των κοινωνικών τάξεων και των ιεραρχικών αξιωμάτων...

Το πνεύμα ημών αγάλλεται: Το Φως τούτο είναι Θεός΄ είναι παντοδύναμον και συγχρόνως αφάτως πράον.
Ω, μετά πόσης προσοχής χειρίζεται τον άνθρωπον! Θεραπεύει την συντετριμμένην εκ της απογνώσεως καρδίαν΄ εμπνέει δια της ελπίδος της νίκης την βεβαρυμένην υπό της αμαρτίας ψυχήν.

Το Φως τούτο, φυσικόν ιδίωμα του "Πατρός των φώτων" (Ιακ. α΄17), αναγεννά και εισέτι ανα-δημιουργεί ημάς.
Η προσοχή ημών μεταβάλλει ριζηδόν κατεύθυνσιν. Πρότερον είλκετο αύτη προς την γην και τα πρόσκαιρα πράγματα. Μετά την επενέργειαν όμως της χάριτος περικλείεται αύτη εντός, και εκείθεν ανέρχεται εις την πνευματικήν σφαίραν των "μη βλεπομένων και αιωνίων." (Β΄ Κορ.δ΄, 18).
΄Ο,τι πρότερον εφαίνετο εις ημάς σπουδαίον, και εισέτι μέγα, αποβαίνει ασήμαντον δια το πνεύμα ημών: Και ο πλούτος, και η εξουσία, και η επίγειος δόξα, και πάντα όμοια αυτών, παύουν να ελκύουν ημάς."
Μικρά αποσπάσματα περί του θείου και ακτίστου φωτός από το βιβλίο του Σωφρονίου (Σαχάρωφ) με τίτλο "ΟΨΟΜΕΘΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΘΩΣ ΕΣΤΙ."

Μαρίνα Ζηδιανάκη. 

Η Αγία Μαρίνα (17 Ιουλίου) "Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματί Σου."Λουκά, κεφ. Ι΄, 17.

"Υπέστρεψαν δε οι εβδομήκοντα μετά χαράς λέγοντες΄ Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματί Σου. Είπε δε αυτοίς΄ εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα. Ιδού δίδωμι υμίν την εξουσίαν του πατείν επάνω όφεων και σκορπίων και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού, και ουδέν υμάς ου μη αδικήση. πλην εν τούτω μή χαίρετε, ότι τα πνεύματα υμίν υποτάσσεται.΄χαίρεται δε ότι τα ονόματα υμών εγράφη εν τοις ουρανοίς. Εν αυτή τη ώρα ηγαλλιάσατο ο Ιησούς και είπεν: εξομολογούμαι Σοι, Πάτερ, Κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά νηπίοις΄ ναι, ο Πατήρ, ότι ούτως εγένετο ευδοκία έμπροσθέν Σου." Λουκά, κεφ. Ι΄, στιχ.17- 21.          

   

Διδαχές Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.1-5.

Η δε άνωθεν σοφία πρώτον μεν αγνή έστιν, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, μεστή ελέους και καρπών αγαθών, αδιάκριτος και ανυπόκριτος. Καρπός δε της δικαιοσύνης εν ειρήνη σπείρεται τοις ποιούσιν ειρήνην. Ιακώβου Γ΄, 17-18. Οι δε καρποί: πίστις, ευσέβεια, αγάπη, ευλογία, χαρά και αγαλλίασις, ειρήνη, ευσπλαχνία, αγαθοσύνη, ελεημοσύνη, καλοσύνη, αδελφοσύνη, μετάνοια, συγχώρεσις, ανεξικακία, ηθικότης, πραότης, απλότης, σεμνότης, ταπεινότης, εγκράτεια, ιώβειος- ισόβιος υπομονή, ομοψυχία, μακροθυμία, ελπίδα και προσδοκία, χρηστότης, τιμιότης, αγνότης, καθαρότης, αγαθότης, τελειότης, λαμπρότης, μακαριότης, αγιότης, αιωνιότης, αθανασία. Μακάριοι οι έχοντες θεοσοφία, οι καθαροί τω πνεύματι και τη καρδία.    

                                        

 .

                                                                       

  "Τότε, σηκώθηκε ο Ζακχαίος και είπε στον Κύριο: Κύριε, υπόσχομαι να δώσω τα μισά από τα υπαρχοντά μου στους φτωχούς και ν΄αναταποδώσω στο τετραπλάσιο όσα έχω πάρει με απάτη."

Λουκά ΙΘ΄, 8.

"Και εάν δανείζητε παρ΄ων ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ αμαρτωλοί αμαρτωλούς δανείζουσιν ίνα απολάβωσι τα ίσα." Λουκά ΣΤ,΄34

Παντί δε τω αιτούντί σε δίδου, και από του αίροντος τα σα μη απαίτει. Και καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως. και ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι. και εάν αγαθοποιείτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιούσι. και εάν δανείζετε παρ΄ων ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ αμαρτωλοί αμαρτωλούς δανείζουσιν ίνα απολάβωσι τα ίσα. πλήν αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός έστιν επί τους αχαρίστους και πονηρούς. Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ υμών οικτίρμων εστί. Λουκά Στ΄, 30-36. 
"Τότε πήγε ο Πέτρος και του είπε: "Κύριε, πόσες φορές θα σφάλει σ΄εμένα ο αδελφός μου και θα τον συγχωρήσω; ως εφτά φορές;'' Του λέει ο Ιησούς: "Δε σου λέω ως εφτά, αλλά ως εβδομήντα φορές εφτά". Γι΄αυτό η βασιλεία των ουρανών μοιάζει μ΄ένα βασιλιά, που θέλησε να του αποδώσουν λογαριασμό  οι δούλοι του. Μόλις άρχισε να κάνει τον λογαριασμό, του φέρανε κάποιον που όφειλε δέκα χιλιάδες τάλαντα. Επειδή δεν μπορούσε να τα επιστρέψει, ο κύριός του διέταξε να πουλήσουν τον ίδιο, τη γυναίκα του, τα παιδιά του κι όλα τα υπάρχοντά του και να του δώσουν το ποσό από την πώληση. Ο δούλος τότε έπεσε στα πόδια του, τον παρακαλούσε κι΄έλεγε: δείξε μου μακροθυμία και θα σου τα δώσω όλα τα χρέη μου πίσω. Τον λυπήθηκε λοιπόν ο κύριος του εκείνον τον δούλο και τον άφησε να φύγει΄του χάρισε μάλιστα και το χρέος. Βγαίνοντας έξω ο ίδιος δούλος, βρήκε έναν από τους συνδούλους του, που του όφειλε μόνο εκατό δηνάρια΄ τον έπιασε και τον έσφιγγε να τον πνίξει λέγοντάς του:"ξόφλησέ μου αυτά που μου χρωστάς". Ο σύνδουλός του τότε έπεσε στα πόδια του και τον παρακαλούσε: "δείξε μου μακροθυμία, και θα σου τα ξεπληρώσω". Εκείνος όμως δε δεχόταν, αλλά πήγε και τον έβαλε στη φυλακή, ώσπου να ξεπληρώσει ό,τι του χρωστούσε. ΄Οταν το είδαν αυτό οι σύνδουλοί του, λυπήθηκαν πάρα πολύ, και πήγαν και διηγήθηκαν στον κύριό τους όλα όσα έγιναν. Τότε ο κύριος τον κάλεσε και του λέει:"κακέ δούλε, σου χάρισα όλο εκείνο το χρέος, επειδή με παρακάλεσες΄ δεν έπρεπε  κι΄εσύ να σπλαχνιστείς το σύνδουλό σου, όπως κι εγώ σπλαχνίστηκα εσένα;" Και οργισμένος τον παρέδωσε στους βασανιστές, ώσπου να ξεπληρώσει όσα του χρωστούσε. Έτσι θα κάνει και σ΄εσάς ο ουράνιος Πατέρας μου, αν ο καθένας σας δεν συγχωρεί τα παραπτώματα του αδελφού του μ΄όλη του την καρδιά." Ματθ. ΙΗ΄ 21-35. 
Αν ο θάνατος ήταν απαλλαγή από τα πάντα, θα αποτελούσε ανέλπιστο δώρο για τους κακούς που πεθαίνοντας, ταυτόχρονα με το σώμα, απαλλάσσονται κι από την κακία τους μαζί με την ψυχή. Στην πραγματικότητα όμως, από τη στιγμή που η ψυχή φαίνεται αθάνατη, δεν υπάρχει γι΄ αυτήν καμιά άλλη δυνατότητα να ξεφύγει από τα κακά και να σωθεί από το να γίνεται όσο το δυνατόν καλύτερη και φρονιμότερη. 

Λέγει ο Επουράνιος Πατήρ, ο Πανάγιος και Πανάγαθος Θεός του αγίου πνεύματος και του αληθινού φωτός, ο Κύριος του σύμπαντος κόσμου, ο Παντοκράτωρ και Παντοδύναμος Θεός: Εκχεώ από του πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα. Και έσονται πάντες διδακτοί Θεού.

Ανοίξατε τας πύλας  ίνα δοξολογήσω τον αληθινόν Θεόν. Ανοίξατε τας θύρας ίνα προσκυνήσω τον Κύριον Ιησούν Χριστόν και Σωτήρα Θεόν. 

"Ταύτα ελάλησεν ο Ιησούς και επήρε τους οφθαλμούς Αυτού εις τον ουρανόν και είπε: Πάτερ, ελήλυθεν η ώρα΄ δόξασόν σου τον υιόν, ίνα και ο υιός Σου δοξάση Σε, καθώς έδωκας Αυτώ εξουσίαν πάσης σαρκός, ίνα παν ο δέδωκας Αυτώ δώση αυτοίς ζωήν αιώνιον. αύτη δε έστιν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί Σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν...Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματί Σου ω δέδωκάς μοι, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς." Ιωάννην, ΙΖ΄.  

Αν η δύναμις του Θείου Λόγου, δια της πίστεως, δια της προσευχής και δια της παρακλήσεως επενεργεί άνωθεν, εκ του ουρανού και μακρόθεν, τότε λέγω: Κύριε, ειπέ λόγω, και ιαθήσεται ο παις μου, ο δούλος μου, ο φίλος μου, ο αδελφός μου. Αν η δύναμις του Θείου Λόγου διαπερνά τ΄αυτιά και φλογίζει την καρδιά, αν η δύναμις του Θείου Λόγου αγγίζει το είναι, το πνεύμα, την διάνοια, την ψυχή και την καρδιά, τότε λέγω: Κύριε και Θεέ, ειπέ λόγω, και ιαθήσομαι. Κύριε Ιησού Χριστέ, ειπέ λόγω, και εγερθήσομαι. Κύριε και Θεέ, ειπέ λόγω, και σωθήσομαι. Κύριε και Θεέ, ειπέ λόγω και αναστήσομαι. Κύριε και Θεέ, ειπέ λόγω και αναγεννηθήσομαι. Κύριε και Θεέ, ειπέ λόγω, και σωθήσομαι."Και είπε και εγένετο ούτως." Αν η δύναμις του Αγίου Πνεύματος θαυματουργεί δια της επιθέσεως των αγίων χειρών, τότε λέγω : Ως αxτίνες αγίου φωτός τα δάxτυλα της αγίας Σου χειρός. "Και ότε είδον Αυτόν, έπεσα προς τους πόδας Αυτού ως νεκρός. και έθηκε την δεξιάν Αυτού χείρα επ΄εμέ λέγων΄ μη φοβού΄ εγώ είμι ο πρώτος και ο έσχατος. και ο ζων, και εγενόμην νεκρός. και ιδού ζων είμι εις τους αιώνας των αιώνων, και έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου." Αποκάλυψις Ιωάννου, Α΄ 17,18.

 Και προσελθών ο  Ιησούς ελάλησεν αυτοίς λέγων΄ εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. πορευθέντες μηθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν΄ Και ιδού εγώ μεθ΄ημών ειμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν. Ματθαίον ΚΗ΄,18. Και είπεν ο Κύριος αυτοίς: πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα κηρύξατε το ευαγγέλιον πάση τη κτίσει. Εκείνοι δε εξελθόντες εκήρυξαν πανταχού, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον βεβαιούντος δια των επακολουθούντων σημείων. Αμήν. Μάρκον,ΙΣΤ΄.

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Tιμωμένου του νομίσματος, του τίτλου και του χρήμα...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Tιμωμένου του νομίσματος, του τίτλου και του χρήμα...: Καλή και καθαρή καρδιά, αυτάρκεια κ΄εγκράτεια παρά τ΄αδίκου πλούτου τα δεσμά και τα δεινά.

"Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην." Γένεσις, κεφ. Α. Ω θεοθέμελη και στεριοθέμελη, αεικίνητη και αέναη τροφομητέρα γη! ηλιόλουστη και υδάτινη, ηλιόφωτη και φεγγαρόφωτη, βλαστερή και θαλερή, καρποφόρα και αειφόρα πηγή!

 "Εν τη οικία του Πατρός μου μοναί πολλαί είσιν." (Ιωάννην, κεφ. ΙΔ΄,2.)

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Απόστολοι: Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εκ νεκρών ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Απόστολοι: Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εκ νεκρών ...: Και μεθ΄ημέρας οκτώ πάλιν ήσαν έσω οι μαθηταί αυτού και Θωμάς μετ΄αυτών. Έρχεται ο Ιησούς των θυρών κεκλεισμένων, και έστη εις το μέσον κα...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕ...: Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! : Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είπε: "Εγώ Είμι η ανάστασις και η ζωή. ο πιστεύω...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά και καλά, χαρμόσυνα, ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά και καλά! χαρμόσυνα, ...

"Μνήσθητε ως ελάλησε προς υμάς έτι ων συν υμίν." "Λύσατε τον ναόν τούτον, και εν τρισίν ημέραις εγερώ αυτόν." "ώσπερ γαρ εγένετο Ιωνάς ο προφήτης εν τη κοιλία του κήτους τρείς ημέρας και τρείς νύκτας, ούτως έσται και ο υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γης τρείς ημέρας και τρείς νύκτας." "ο υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται τοις έθνεσι και εμπαιχθήσεται και υβρισθήσεται και εμπτυσθήσεται, και μαστιγώσαντες αποκτενούσιν αυτόν, και τη τρίτη ημέρα αναστήσεται." "δει τον υιόν του ανθρώπου παραδοθήναι εις χείρας ανθρώπων αμαρτωλών και σταυρωθήναι, και τη τρίτη ημέρα αναστήναι."

Ο Μέγας και Ιερός, ο Τίμιος και ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη. Ο Μέγας και Ιερός, ο Τίμιος και ...  Ο Μέγας και Ιερός, ο Τίμιος και Σωτήριος του Ιησού... : "Μετά τούτο ειδώς ο Ιησούς ότι πάντα ήδη τετέλεσται, ίνα τελε...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Τον νυμφώνα Σου αναβλέπω Χριστέ μου κεκοσμημένο, ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Τον νυμφώνα Σου αναβλέπω Χριστέ μου κεκοσμημένο, .. 

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Ελευθερία στην ποίηση και στην τέχνη σημαίνει έμπν...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Ελευθερία στην ποίηση και στην τέχνη σημαίνει έμπν...: Aνοίγω τα πανιά μου και τον ορίζοντα μου και γίνομαι θαλασσοπόρος, ανοίγω τα φτερά μου και τον ορίζοντα μου και γίνομαι αεροπόρος. Τέχνη ε...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ, ΝΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΑΤΑ, ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ, ΝΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΑΤΑ, ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ...: Χαίρε, ω χαίρε Πάναγνε, Πανάχραντε, Πάνσεπτε και Πανύμνητε, Θεόνυμφε και Αειπάρθενε Θεοτόκε! Χαίρε Πανσεβάσμια Παναγία και Θ...

Ως άνθος του αγρού η ομορφιά μαραίνεται, αλλά το πνεύμα κι η ψυχή στους ουρανούς πορεύεται. Και μιά φωνή άγνωστη και γνωστή από ψηλά κι΄από τα βάθη τ΄ουρανού εκπορεύεται. -Τίνα ζητάς αθάνατη ψυχή; -Θεία κοινωνία, αιώνια διαμονή, Θεία ευλογία κ΄αιώνια ζωή.

  

Ελευθερία στην ποίηση και στην τέχνη σημαίνει έμπνευση, πρωτοτυπία και αριστοτεχνία.

Ιδού ο έννους, ο αρχαίος και πολυμήχανος άνθρωπος που ξεκίνησε από τα σπήλαια
και ανέβηκε στη σελήνη, στο διάστημα και στα ουράνια προπύλαια.

Aνοίγω τα πανιά μου και τον ορίζοντα μου και πάνω απ΄τα κύματα περπατώ.
Ιδού ο πρώτος θαλασσοπόρος!   
Ανοίγω τα φτερά μου και τον ορίζοντα μου και πάνω απ΄τα σύννεφα πετώ.  
Ιδού ο πρώτος αεροπόρος! 
Ιδού ο πρώτος πύραυλος κι΄ο πρώτος δορυφόρος!

Παν εφ΄ω τις έραται και αγαπά.
Τέχνη είναι τα ανθρώπινα επινοήματα και τα καλλιτεχνήματα.  
Το κάλλιστο και αγλαό, το ωραίο και θαυμαστό.
Αν βρεις τον παράδεισο σ΄ένα και μόνο Λόγο, αν δεις τον παράδεισο σ΄ένα απειροελάχιστο κόκκο, σ΄ένα κήπο, σ΄ένα δένδρο, σ΄ένα άνθος,  σ΄ένα άστρο, σε μία αστραπή, σε μία προσευχή, σε μία αναλαμπή, σ΄ένα βρέφος, σε μια ευχή, σ΄ένα νεογέννητο παιδί, κράτησες στην παλάμη σου ολόκληρο τον κόσμο, κέρδισες την αιωνιότητα σε μία και μόνο στιγμή. 
Λογοτεχνία, ποίηση και τέχνη είναι η ελεύθερη δημιουργική και καλλιτεχνική έκφραση. 
Tέχνη δεν είναι μόνο η ζωγραφική,  η γλυπτική, η σκηνοθεσία, η ηθοποιία, ο ρυθμός, η κίνηση και ο χορός, το τραγούδι και η μελωδία. Τέχνη είναι και η γεωργική, η κηπουρική, η αρτοποιία και η μαγειρική, η ραπτική, το εργόχειρο και η υφαντική, η αγγειοπλαστική και η χειρουργική. 

Η γιαγιά μου η Μαρία η καλή έγνεθε στη ρόκα του προβάτου το μαλλί και ύφαινε στον αργαλειό την κουβέρτα τη ζεστή και το πολύχρωμο χαλί. 
Η κηρήθρα των μελισσών και το κελάηδισμα των πουλιών. 
Τα έργα των Μουσών και το αγλάισμα των ψυχών. 
Η έμπνευση και η πρωτοτυπία. 
Η μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας.  
Η μίμηση των αισθητών και των νοητών.
Η φιλοκαλία , η φιλοτεχνία και η καλαισθησία. 
Η δεξιοτεχνία και η καλλιτεχνία, η σύνθεση και η ισορροπία, η σύμμετρη διάταξη και η τέλεια αναλογία. 
Η παλίντροπος  αρμονία.
Η έντεχνη κατασκευή  μουσικών οργάνων, η μουσική σύνθεση, η μαεστρία και η αρμονία.
Τα ομηρικά έπη, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, η λυρική και η ελεγειακή, η δημοτική και η διδακτική ποίηση. 
Η αρχιτεκτονική και η περίτεχνη κατασκευή.  
Η αξιοσύνη του πνεύματος, των χειρών και των κτιστών. 
Τα παγκόσμια μουσεία, τα καλλιτεχνικά κειμήλια, τα αναμνηστικά ενθύμια, τα αγάλματα και τα ιστορικά μνημεία. 
Τα κλασικά και διαχρονικά, τα περίτεχνα και θαυμαστά του κόσμου κτίσματα και οικοδομήματα. 
Οι πυραμίδες, οι κλίμακες, οι κίονες και οι αψίδες. 
Τα Μινωικά ανάκτορα, τα αρχαιοελληνικά πρωτότυπα και τα υποδειγματικά αριστουργήματα.

Η Ακρόπολη των Αθηνών. 
Ο περικαλής και περίφημος Παρθενών, τ΄αετώματα και τα καλλιτεχνήματα, τα αγάλματα και τα φιλοτεχνήματα. 
Οι τρείς χάριτες, οι κίονες και οι καρυάτιδες. Η Αγλαϊα, η Ευφροσύνη και η Θάλεια. 
Ω, Αρχαίες Ελληνίδες, οι αθάνατες και τρισχαριτωμένες  κόρες!
Ω, γενέες και ανδρείες ψυχές σε γυναικείο σώμα! 
Ω, αρχαίο και ωραίο, το αθάνατο και λαμπερό Ελληνικό πνεύμα! 


Με σεβασμό προς τα ιερά, τα όσια και τα θεία.
Η αρχιτεκτονική των ιερών ναών, τα πνευματικά νάματα και τα έργα των πιστών, τα έργα των χειρών και τα οικοδομήματα των κτιστών.
Οι περίλαμπροι, επίγειοι και θαυμαστοί  ναοί της Ορθοδοξίας.
Ο ναός της του Χριστού Αναστάσεως και της του Θεού Αγίας Σοφίας.    
Ο πρόναος κι΄ ο κύριος ναός, ο βασιλικός, ο περικαλλής και λαμπερός ιερός ναός, ο θόλος και ο Παντοκράτωρ, ο τίμιος θρόνος και ο τίμιος του Ιησού Χριστού σταυρός, ο πολύφωτος πολυέλαιος, η εναρμόνιση και η διακόσμηση, τα εντός και τα εκτός, τα ορατά και τα αόρατα, τα βλεπόμενα και τα μη βλεπόμενα.
Πάντα ταύτα ουκ έστιν θέατρον.
Τα νάματα και τα σεβάσματα της πίστεως και της ορθοδοξίας.
Η κλίμακα και το ιερό βήμα, το ιερό θυσιαστήριο, το ιερό εικονοστάσιο, και το προσκυνητάριο, το αναλόγιο, το προσευχητάριο και το υμνολόγιο, τα αγιογραφήματα, τα ψηφιδωτά και τα εικονίσματα, η καλλίφωνη χορωδία και η θεία υμνωδία, η θεία δοξολογία και η θεία ευχαριστία. 
Πάντα ταύτα ουκ έστιν μύθος, φαντασία, θέατρο και υποκρισία, αλλ΄έστιν Θεία δοξολογία και λατρεία, Θεία κοινωνία και Θεία ευχαριστία εν Αγίω Πνεύματι και εν αληθεία. 
Πάντα ταύτα είναι άνωθεν δωρήματα, τάλαντα και χαρίσματα.

Η περίτεχνος και μυστήριος κιβωτός.  
Η πλοήγηση και η ναυπήγηση, η επιτυχής απογείωση και η ομαλή προσγείωση, η ικανότητα και η ευστοχία, η σύνθεση και η αρμονία. 

Η ραδιοφωνία και η τηλεπικοινωνία, τα μικροσκόπια, τα τηλεσκόπια και τα αστεροσκοπεία. 

Ο νους, το πνεύμα, η διάνοια, η σκέψη και η λογική συνδιαλέγονται και συνεργάζονται με τις αισθήσεις, άρα συναποτελούν ένα σύνολο, μία ενότητα, μία αρμονική ομάδα, ένα σώμα, μία καρδιά, μία ψυχή, μία ενιαία  λειτουργική αρμονική μονάδα. 
Πάντα ταύτα είναι άνωθεν δωρήματα, τάλαντα και χαρίσματα.
Χάρισμα είναι ν΄ αγγίζεις την διάνοια, την καρδιά και την ψυχή. 
Ανάστα ψυχή μου. 

Χάρισμα  είναι να αγγίζεις και να συγκινείς τις ανθρώπινες χορδές, να δίνεις αγαλλίαση και χαρά, να εμψυχώνεις και να ενθαρρύνεις, να παρηγορείς και να γλυκαίνεις τις πικραμένες ψυχές.

Χάρισμα  είναι να σμιλεύεις με τα σύνεργα σου την σκληρή πέτρα και την σκληρή καρδιά, να ημερεύεις τ΄ άγρια θεριά, να γαληνεύεις το πνεύμα, την ψυχή και την καρδιά.

Το γλυκόλαλο νανούρισμα και το ευχάριστο ξύπνημα. 

Ο αληθινός, ο γνήσιος και πειστικός, ο χαρισματικός, ο μελίρρυτος και αρμονικός, ο διδακτικός και δημιουργικός ποιητικός λόγος. 
Με ιερό δέος και σεβασμό προς τα Θεία, προς τα επτά σεπτά μυστήρια, στην αλήθεια και στην ορθοδοξία.
Στώμεν καλώς. Στώμεν μετά φόβου Θεού. Στώμεν ευλαβώς. 
Άνω σχώμεν  τας καρδίας.
Η θεία δοξολογία, η θεία ευλογία και η θεία ευχαριστία. Ο επινίκιος αίνος και ο δοξαστικός ύμνος, ο τρισάγιος, ο χερουβικός και ο ευχαριστήριος ύμνος, ο εγκάρδιος και εγκώμιος, ο αληθής και επάξιος θείος λόγος. 
Η υμνογραφία και η αγιογραφία. Η υμνωδία και η ψαλμωδία, η σύνθεση και η εναρμόνιση, η συμφωνία, η επικοινωνία και η αρμονία. 
Η φιλαρμονική και η καλλίφωνη χορωδία.  
Το ωραίο κάλλος, το καλό ποίημα και δοξολόγημα, το αγαστό δημιούργημα, το καλλιτέχνημα και το αριστούργημα.   
Η μουσική επένδυση του ποιητικού λόγου. 
Το εύηχο και ευχάριστο άγγελμα, το γλυκόλαλο άκουσμα, το ευαγγελικό ανάγνωσμα και το ακρόαμα, το θείο άκουσμα και το θείο κήρυγμα. 
Η αρμονία πνεύματος, σώματος και ψυχής. 
Το νάμα και το αγλάισμα  του πνεύματος, το άσμα της ψυχής και το ίαμα του σώματος.

Κρίμα που μερικοί άνθρωποι όσα δεν φθάνουν αντί να τα θαυμάζουν και να τα αγαπούν, τα καταστρέφουν και τα παραποιούν, τα βεβηλώνουν και τα συκοφαντούν, τα φθονούν και τα λιθοβολούν. 
Με σεβασμό, υπόκλιση και θαυμασμό στην έρευνα και στην επιστήμη, στην τέχνη και στην τεχνολογία, στο αρχαίο και στο νέο ελληνικό πνεύμα, στην ελληνική γραμματεία, στην ελληνική γλώσσα και στην λογοτεχνία. 
Με σεβασμό, υπόκλιση και θαυμασμό στην αφύπνιση και στην εκπαίδευση, στην έμπνευση και στην μύηση, στην ποίηση και στην μελοποίηση, στην εξέλιξη, στην ανάπτυξη και στον πολιτισμό, στην ανθρωποποίηση, στην αναγέννηση και στον ανθρωπισμό. 
Με θαυμασμό, υπόκλιση και σεβασμό στη θεοθέμελη, απέραντη και στεριοθέμελη συμπαντική θεία κτίση και δημιουργία. 
Με σεβασμό, υπόκλιση και συλλογισμό μπροστά"στην κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωση"στην τελειοποίηση και στην αγιοποίηση. 
Με βαθιά ευσέβεια, υπόκλιση και θαυμασμό μπροστά στη σεπτή και αχειροποίητη εικόνα της Παναγίας και στον Ευαγγελισμό. 
Με βαθύ συλλογισμό και με βαθιά υπόκλιση, με βαθύτατο δέος και σεβασμό μπροστά στον Κύριον Ιησού Χριστό, στην θεία ενσάρκωση και ενανθρώπηση, στην αναγέννηση και στην ανάσταση, στον Ελληνισμό και στον Χριστιανισμό.
Ύψιστη και τέλεια ποίηση είναι η απέραντη και θαυμαστή θεία κτίση και φύση, τα θεία και μέγιστα Έργα, τα θεία θαύματα, και τ΄ανθρώπινα όντα, τα ζωντανά και έμψυχα πλάσματα, γεννήματα, ποιήματα, κτίσματα και δημιουργήματα. 
Ο δημιουργικός και αιώνιος Θείος Λόγος. 
"Εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον Θεόν. Και Θεός ήν ο Λόγος. Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. πάντα δι΄Αυτού εγένετο, και χωρίς Αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν." 
Ιωάννην, Α΄.  
Και είπεν ο Θεός: Ας ποιήσωμεν 'Ανθρωπον κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωσιν ημών. Γέννεσις, Α΄. 
Ω, παναγία τριάς!  Ω Θεία και αγία πνοή, ψυχή και ζωή, ω,  άγιο πνεύμα και άγιο φως!
Ο έναστρος ουράνιος θόλος και το απέραντο θείο στερέωμα.  
Η αμηχάνου και η απείρου κάλλους ουράνια περιφορά, ο ήλιος, η σελήνη και τα άστρα, ο μέγας κι΄ο μικρός ενιαυτός, ο χρόνος και ο ρυθμός. 
Η απέραντος και υπέρλαμπρος Θεία κτίσις, η αρρήτου και η αφάτου, η απείρου και η αμηχάνου κάλλους θεία και αρμονική συμπαντική δημιουργία. 
Και είπεν ο Θεός: Γενηθήτω φως' και εγένετο φως.  
Ω θείο και αληθινό, άγιο, αιώνιο και αθάνατο, αϊδιο, απέραντο και ατελεύτητο, άυλο, νοητό και νοερό, αόρατο και ορατό, λαμπερό και ιλαρό, θαυμαστό, εφετό και αγαπητό άγιο πνεύμα και άγι φως! 
O επουράνιος, ο πανάγιος και ο αιώνιος πνευματικός και ιερός ναός. 
Μέγας είσαι Κύριε και Θεέ! πάνσοφα και μυστήρια, μεγάλα και θαυμαστά τα Έργα Σου! Κάποτε, στο παρελθόν, σε χρόνο απροσδιόριστο και αλλοτινό, μία ανεξήγητη και μυστήρια δύναμη μ΄ανέβασε ήπια και απαλά στον ουρανό΄ μου ΄δειξε τα μικρά και τα μεγάλα άστρα΄ μου γνώρισε την Θεία παντοδυναμία, την Θεία μεγαλειότητα και την πανσοφία, την Θεία ποίηση και την δημιουργία και αυτοστιγμεί η ίδια πάλι  δύναμη με κατέβασε απαλά- απαλά στη γη. 

 Με σεβασμό και  αγάπη Μαρίνα Ζηδιανάκη.