Αναρτήσεις
"Αρχή σοφίας φόβος Θεού."
"Αρχή οδού αγαθής το ποιείν δίκαια".
"Της σοφίας οδηγέ, φρονήσεως χορηγέ, των αφρόνων παιδευτά, και πτωχών υπεραπιστά, στήριζον, συνέτισον την καρδίαν μου, Δέσποτα. Συ δίδου μοι λόγον, ο του Πατρός Λόγος΄ Ιδού γαρ τα χείλη μου, ου μη κωλήσω εν τω κράζειν σοι΄ Ελεήμον, ελέησόν με τον παραπεσόντα."
Ο Θεός που είναι Κύριος και πανάγιος, άκτιστος, υπέρχρονος, προαιώνιος και υπεραιώνιος, αθάνατος, ασώματος και αόρατος, υπερούσιος, απειροδύναμος και παντοδύναμος, πάνσοφος, ποιητής, κτίστης και δημιουργός του ουρανού και της γης, όλων των ορατών και αοράτων, παντοκράτορας, όπως αναφέρεται στο θεόπνευστο και βραχύλογο, ιερό και σεπτό σύμβολο της ορθοδόξου πίστεως. Ο Θεός που είναι υπέρτατος, μέγας και ύψιστος, ο Κύριος, ο Βασιλέας και ο Δεσπότης των όλων, των ουρανών και των αιώνων, των ουρανίων και αοράτων δυνάμεων, υπερουράνιος, υπεράγαθος και ανεξίκακος, άφθονος και γενναιόδωρος, πολυεύσπλαχνος, παντελεήμων και πανοικτίρμων, πολυέλεος, μακρόθυμος, φιλάνθρωπος και φιλόστοργος, προνοητής και προγνώστης, επιβλέπων και παντεπόπτης, παντογνώστης και καρδιογνώστης, απεριόριστος και αχώρητος, απειροτέλειος και υπερτέλειος. Ο Θεός, που είναι Πατήρ,Υιός και Άγιο Πνεύμα, μία τρισυπόστατη θεότητα, δύναμη, θέληση και κυριότητα, τριάδα παναγία, ομοούσια και αδιαίρετη, που δημιούργησε, συνέχει και κυβερνά τα σύμπαντα, φως θείο και άγιο, άκτιστο, τρισήλιο και συναϊδιο, αλήθεια, αγάπη, αυτοζωή και πηγή ζωής, αρχή και αιτία των όντων, πάντων των καλών και αγαθών, ο αγαπών και ο ελεών, ο αεί Ων, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών. Ο συνάναρχος Λόγος και μονογενής Υιός του Θεού και Θεός, ο ων εις τον κόλπον του Πατρός, ο εκ Πνεύματος Αγίου και αειπαρθένου Μαρίας και Θεοτόκου Παναγίας ενανθρωπήσας Ιησούς Χριστός, ο μεθ΄ημών Θεός, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, ο Λυτρωτής, και ο Σωτήρ ημών, ο επί ξύλου σταυρωθείς υπέρ ημών, ο αναστάς εκ νεκρών, ο συγχωρών και ο σώζων, ο μετά δόξης εις ουρανούς αναληφθείς, ο καθήμενος εκ δεξιών του Πατρός. Ο Θεός, ο Κύριος και ο Μέγας Διδάσκαλος, ο Ποιμήν ο καλός, ο μέγας βοηθός, ο χορηγός του αγίου και αγαθού πνεύματος, του αληθινού και ηθικού φωτός, της σοφίας και του νοερού φωτός. Ο Θεός, ο ευλογών, ο φωτίζων και ο αγιάζων, ο υπέρτατος και τέλειος Νομοθέτης, ο Μέγας και Δίκαιος Κριτής, ο θαυμαστός, ο υπερένδοξος, ο υπερύμνητος και ευλογητός, ο επέκεινα όλων, ο ακατάληπτος και απερίγραπτος Θεός, που υπερβαίνει τον ανθρώπινο νου και λόγο, που με ανθρώπινη γλώσσα και με ανθρώπινα λόγια δεν περιγράφεται, είναι και ο άκτιστος, ο υπέρλαμπρος και ο άδυτος ήλιος της Δικαιοσύνης.
(Ας με συγχωρήσει ο Θεός που η αναξιότητα, η ταπεινότητα και η μικρότητά μου γράφει για τον υπερούσιο και απερίγραπτο Θεό. Η ακατάληπτη φύση και η ουσία του Θεού υπερβαίνει κάθε ανθρώπινο νου και λόγο, κάθε ανθρώπινη διάνοια και γλώσσα).
Σε προσκυνώ τρισυπόστατη Θεότητα. Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Τριάς Αγία, δόξα σοι.
Δικαιοσύνη. Ετυμολογία: Δίκαιος+το επίθημα-σύνη=Δικαιοσύνη, έννοια, η οποία αντιστοιχεί σε αυτό που δηλώνει το θέμα της λέξης, (Δίκαιος+σύνη) όπως και : Χριστιανο-σύνη, ιερο-σύνη, αγιο-σύνη, άξιο-σύνη, σωφρο-σύνη, καλο-σύνη, αγαθο-σύνη, ελεημο-σύνη, ευγνωμο-σύνη, εμπιστο-σύνη, νοημο-σύνη, μνημο-σύνη, χαρμο-σύνη, ευφρο-σύνη κ.λ.π.
"Δικαιοσύνη είναι η τήρηση και η εφαρμογή των θείων και αγίων εντολών".
"Δικαιοσύνη είναι η υπακοή και η συμμόρφωση στο θέλημα του Θεού".
"Δικαιοσύνη είναι η συμφωνία και η αρμονία λόγου και έργου, θεωρίας και πράξης".
"Δικαιοσύνη είναι η συνισταμένη πολλών αρετών".
"Δικαιοσύνη είναι η άφθονη μετάδοση των θείων αγαθών, χαρισμάτων και δωρεών".
"Η Δικαιοσύνη κατέρχεται από τον ουρανό, από τον δικαιοκρίτη Θεό. "
"Η θεία Δικαιοσύνη υπερβαίνει κατά πολύ την ανθρώπινη δικαιοσύνη".
"Ο Θεός που είναι και δικαιοσύνη απονέμει σε όλα τα όντα κατά την αξία τους ευταξία, αρμονία, κάλλος, ευρυθμία, ορίζει όλες τις δωρεές και τις θέσεις όπως ταιριάζει στον καθένα κατά τον απολύτως δίκαιο κανόνα..." Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης (Φιλοκαλία).
"Η δικαιοσύνη είναι κάτι το θαυμαστό και καθιστά τον άνθρωπο ικανό να στέκεται κοντά στο Θεό".
"Εν δε δικαιοσύνη συλλήβδην πασ΄ αρετή έστιν."
Ύψιστη αρετή του αγαθού και δίκαιου ανδρός είναι η δικαιοσύνη.
Τα ιδιώματα της Δικαιοσύνης είναι πολλά και σεβαστά.
"Έκαστος εφ΄ω δικαίως, νομίμως και επαξίως εκλήθη και προωρίσθη, εδιδάχθη και ετάχθη".
Ο καθένας στο αξίωμά του, στη θέση του και στα καθήκοντά του, στην τάξη του, στην ιεραρχική βαθμίδα του και στο λειτούργημά του, στα όρια της δικαιοδοσίας του και στην αρμοδιότητά του.
Έκαστος με τα χαρίσματά του, με τις γνώσεις του και τα προσόντα του, με τις ικανότητες και τα προτερήματά του.
Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.
Ο καθένας σ΄αυτό που εκλήθη κι εξελέγη, σ΄αυτό που ετάχθη και αφιερώθη, σ΄αυτό που σπούδασε και αγαπά, σ΄αυτό που εκπαιδεύθη και εξειδικεύθη, σ΄αυτό που γνωρίζει καλά.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της Δικαιοσύνης είναι η αμεροληψία, η ακεραιότητα και η δικαιοκρισία, η διαύγεια και η ευστροφία, η ικανότητα να διακρίνει καλά, δίκαια και ορθά, η απονομή του δικαίου και η κατά την αξία εκάστου ανταπόδοση και ανταμοιβή.
Φυσικοί νόμοι και χρυσοί κανόνες, καθορισμένα όρια και μέτρα ρυθμίζουν την εύρυθμη λειτουργία στο φυσικό, αστρικό-ηλιακό σύστημα.
Ο ήλιος δεν θα υπερβεί την καθορισμένη τροχιά του, τα μέτρα του και την απόσταση του από τη γη. Η θάλασσα δεν θα υπερβεί τη στάθμη της και τα όρια της από την ξηρά. Ειδεμή, τι θα συμβεί;
Παντού επικρατούν νόμοι, κανόνες και αρχές, όρια και περιορισμοί, προληπτικά μέτρα και φραγμοί, τόσο στο φυσικό, αστρικό-ηλιακό σύστημα όσο και στο κοινωνικό-πολιτειακό σύστημα.
Το δίκαιο, ως ένα σύστημα κανόνων και αρχών, συγκροτεί την έννομη τάξη και αποτελεί το κυριότερο γνώρισμα μιας ανθρώπινης κοινωνίας, μιας ευνομούμενης και καλά διοικούμενης Πολιτείας.
Κάθε πράξη που γίνεται, κρίνεται από το σκοπό εκείνων που την κάνουν.
"Η δικαιοσύνη αποτελεί το θεμέλιον πάσης πολιτικής κοινωνίας και τον ακρογωνιαίο λίθον της κοινωνικής ευρυθμίας."
Η δικαιοσύνη επιδιώκει την τέλεια νομοθεσία και καθιερώνει την άριστη πολιτεία, την ευνομία και την ευταξία, την ισότητα και την ισονομία, την κοινωνική ευρυθμία, την ενότητα, την ειρήνη και την αρμονία, την κοινωνική αλληλεγγύη και τη φιλαλληλία, την ομόνοια και την ευημερία, την δημόσια ασφάλεια και την ελευθερία.
"εστιν Δίκης οφθαλμός ος τα πάνθ΄ορά."
Υπάρχει ο Θεός ο οποίος βλέπει τα πάντα από ψηλά.
Αγάπα το φως και την αλήθεια. Ο Θεός είναι φως και αλήθεια.
"ουδέν κρυπτόν υπό του ανεσπέρου φωτός".
Παντού και πάντοτε να ομολογείς την αλήθεια.
Η αλήθεια είναι ισχυρή και το ψεύδος ασθενές.
Ιδιαίτερο γνώρισμα της δικαιοσύνης είναι η διαύγεια, η ευκρίνεια και η δικαιοκρισία, η ικανότητα να διακρίνει, να ενεργεί, να διερευνά και να αποφασίζει δίκαια και ορθά, αμερόληπτα και αντικειμενικά, η ικανότητα να διακρίνει το δίκαιο από το άδικο, το καλό από το κακό, το σωστό από το λάθος, την αλήθεια από το ψέμα, το νόμιμο από το παράνομο και η κατά την αξία εκάστου ανταμοιβή.
Η Δικαιοσύνη απονέμει το δίκαιο και αποδίδει στον καθένα κατά την αξία του και κατά το βίο του, κατά το ήθος, τη διαγωγή και τη συμπεριφορά του, κατά τις προθέσεις του και κατά τις παραλείψεις του, κατά την επιμέλειά του και κατά την αμέλειά του, κατά τα λόγια, κατά τις πράξεις και τα έργα του.
Το Κράτος, κατά την νομική επιστήμη, είναι οργάνωσις εξουσίας αυτοδυνάμου, διέπουσα την συμβίωσιν του συνόλου των ανθρώπων των διαβιούντων εντός ωρισμένης χώρας. (Συνταγματικό Δίκαιο, Α. Μάνεση).
Το κράτος, ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, είναι συνυφασμένο με το Δίκαιο.
Κράτος-Πολιτεία χωρίς Δίκαιο, χωρίς κανόνες δικαίου δεν υφίσταται.
Το δίκαιο είναι έμφυτο και διδακτό, εθιμικό, προφορικό και γραπτό, "θετικό" και "φυσικό", ίδιον και ξένο, παλαιό και νέο.
Η αρμόδια κοσμική και πολιτειακή νομοθετική εξουσία θεσπίζει και θέτει γραπτούς κανόνες δικαίου, σαφείς και απλούς, δίκαιους και καλούς νόμους, που ρυθμίζουν την ομαλή οργάνωση και τη λειτουργία του Κράτους, τις σχέσεις των πολιτών μεταξύ τους και τη σχέση δημόσιας εξουσίας και πολιτών.
Το Σύνταγμα, ως θεμελιώδης και γραπτός νόμος του Κράτους, ρυθμίζει τη συγκρότηση, τη μορφή και την άσκηση της κρατικής εξουσίας, θέτει νομικούς κανόνες, όρια και περιορισμούς στην άσκηση της κρατικής εξουσίας και περιέχει δικαιώματα και υποχρεώσεις μεταξύ αρχόντων και αρχομένων.
"Το ότι υπάρχουν άρχοντες και αρχόμενοι, και οι μεν πρώτοι ασκούν την εξουσία, οι δε δεύτεροι υπακούουν εις τους πρώτους είναι έργο της σοφίας του Θεού. Τίποτε δεν αναδεικνύει τόσον πολύ έναν άρχοντα, όσο η αγάπη του προς τους αρχομένους και το να είναι καθ΄όλα έντιμος και ηθικός, σώφρων και συνετός, ενάρετος και επιδέξιος, άμεμπτος και ακέραιος, δίκαιος και αδιάβλητος." Ι. Χρυσόστομος. (περί αρχής εξουσίας και δόξης).
Χρέος των αρχόντων είναι να δικαιώνουν τις προσδοκίες του λαού και να συντρέχουν στις ανάγκες του. Να μετέρχονται το παν για το κοινό καλό και για το κοινό συμφέρον...
"Αρχοντος γαρ μηδέν τους αρχομένους ωφελούντος ουδέν αθλιώτερον." Ι. Χρυσόστομος.
Υψηλό το αξίωμα, υψηλή και η ευθύνη του εκάστοτε πολιτειακού άρχοντα και ηγέτη, πρωθυπουργού και Κυβερνήτη.
Δικαιοσύνη είναι και η διάκριση των εξουσιών σε νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία, η ιεραρχική βαθμίδα, η καθ΄ύλην και η κατά τόπον αρμοδιότητα και δικαιοδοσία.
Σύμφωνα με το ισχύον Ελληνικό Σύνταγμα: Η νομοθετική λειτουργία ασκείται από τη Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η εκτελεστική εξουσία ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση.
Η δικαστική λειτουργία ασκείται από τα δικαστήρια΄ οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού Λαού.
"Η δικαιοσύνη απονέμεται από δικαστήρια συγκροτούμενα από τακτικούς δικαστές, που απολαμβάνουν λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία". (άρθρο 87, παρ.1 του Ελληνικού Συντάγματος).
Τα δικαστήρια διακρίνονται σε πολιτικά, ποινικά και διοικητικά (άρθρο 93 παρ.1 Σ.) Η διάκριση γίνεται με βάση τη φύση των εκδικαζομένων διαφορών.
Σε μια ευνομούμενη πολιτική κοινωνία η δικαστική εξουσία συμβάλλει στην έννομη τάξη και στην ευταξία, στη δημόσια ασφάλεια, στην ειρήνη, στην ομόνοια και στην ευρυθμία.
Η Δικαιοσύνη δεν δωροδοκείται και δεν εξαγοράζεται, δεν πλανάται, δεν προσωποληπτεί και δεν εξαπατάται.
Το δίκαιο συναρτάται με την ευθύνη.
Ουδείς ανεύθυνος για τις πράξεις του, για την αμέλεια του, για την αδιαφορία του και για τις παραλείψεις του.
Η ευθύνη, κατά την νομική επιστήμη, είναι είτε ατομική είτε συλλογική είτε μερική είτε ολική είτε υποκειμενική είτε αντικειμενική και είναι πολλών ειδών: ποινική, αστική, διοικητική (πειθαρχική), διαχειριστική, κοινοβουλευτική, υπουργική, πολιτική.
Εξουσίες, καθήκοντα και ευθύνες, δικαιώματα και υποχρεώσεις, έννομες συνέπειες, ποινές και κυρώσεις.
Ο άνθρωπος, ως λογικό κι ευσυνείδητο, ηθικό και κοινωνικό ον, ως αυτεξούσιος κι ελεύθερος, ως μέλος ενός ευρύτερου κοινωνικού και πολιτειακού συνόλου και ως φορέας κρατικού οργάνου οφείλει να κάνει καλή χρήση της εξουσίας του και της ελευθερίας του, να έχει συνείδηση ευθύνης και συναίσθηση δικαιοσύνης, του καλού, του αγαθού και του αληθούς, του δικαίου και νομίμου, του ηθικού και ανήθικου, του θεμιτού και αθέμιτου, του επιτρεπτού και απαγορευμένου και να είναι υπεύθυνος και υπόλογος για τη συμπεριφορά του, για τα λόγια του και τα έργα του, για τις πράξεις του, για τις παραλείψεις του και για την αμέλεια του.
"Πάντα μοι έξεστιν, αλλά ου πάντα συμφέρει". (Α΄, Κορ. κεφ.ΣΤ΄, στιχ.12).
Όλα έχω εξουσία να τα πράττω, αλλά δεν συμφέρουν όμως όλα.
Ο ένοχος και ο δράστης μιας άδικης, ανήθικης και αξιόποινης πράξης, ο κατηγορούμενος και ο απολογούμενος ενώπιον αρμοδίων ανακριτών, εισαγγελέων και δικαστών, οφείλει ν΄αναλαμβάνει την ευθύνη της αξιόποινης, άδικης και ανήθικης πράξης του, να παραδέχεται και να ομολογεί την ευθύνη του και την ενοχή του και ν΄αποδέχεται, χωρίς υπεκφυγή, τις έννομες συνέπειες των αξιόποινων πράξεων του.
"Παν πρόσωπο κατηγορούμενο επί αδικήματι τεκμαίρεται ότι είναι αθώο μέχρι της νομίμου αποδείξεως της ενοχής του", σύμφωνα με το "τεκμήριο αθωότητας".
Η δικαιοσύνη υπερισχύει της αδικίας, της ψευδολογίας και της ψευδοκατηγορίας, της ψευδομαρτυρίας, της πλάνης και της στρεψοδικίας.
Η δικαιοσύνη ελέγχει τον υπερβαίνοντα τα καθορισμένα, επιτρεπτά και θεμιτά όρια και μέτρα, τον ολιγωρούντα, τον αδιάφορο και τον αμελούντα, τον ένοχο, τον παραβάτη και τον αδικούντα, τον υπαίτιο και υπεύθυνο, τον άνομο και τον παρανομούντα.
Οι αρμόδιοι Δικαστές, ως δημόσιοι και ανεξάρτητοι λειτουργοί, εξετάζουν κι εκδικάζουν υποθέσεις με ποικίλο περιεχόμενο, εξακριβώνουν την αλήθεια και κρίνουν το αξιόποινο (ή μη) πράξεων, ρυθμίζουν κι επιλύουν νόμιμα, δίκαια και αντικειμενικά, αμερόληπτα και ειρηνικά τις μεταξύ των διαδίκων διαφορές.
Νόμος είναι ο γραπτός κανόνας δικαίου που εγκρίνεται και ψηφίζεται από τα νομοθετικά όργανα του κράτους, που τίθεται και εφαρμόζεται σε ορισμένη Πολιτεία.
Νόμος σημαίνει νομή, διανομή, απονομή, μοιρασιά, άρα ο Δικαστής μοιράζει, τέμνει δίκαια και ορθά τη διαφορά κι απονέμει δικαιοσύνη, δηλαδή το δίκαιο, εξ΄ου και η Νέμεσις.
Η δικαιοδοσία, δηλαδή η απόδοση δικαίου, υπάγεται στη δικαστική εξουσία.
Δικαστικό κτήριο, αίθουσες και δικαστές καθήμενοι σε υψηλά ιστάμενες έδρες, συνέδριο και κριτήριο, εμπειρογνώμονες, ειδήμονες και πραγματογνώμονες, διάδικοι και ακροατήριο, ενάγοντες κι εναγόμενοι, κατήγοροι, εδώλιο και υπόδικοι, μάρτυρες και φάκελοι, δικογραφίες, μαρτυρίες, έγγραφα και αποδείξεις, συνήγοροι και δικανικοί λόγοι.
Η καθυστέρηση και η αναβολή μιας δίκης δεν σημαίνει και ματαίωση της δίκης.
Και βέβαια είναι καλύτερος ο συμβιβασμός και η συμφιλίωση μεταξύ των διαδίκων.
Αγαπάτε αλλήλους, μην αδικείτε ο ένας τον άλλο, μην αντιδικείτε και μη φιλονικείτε. Αγάπη, αλληλοσεβασμός και αδελφοσύνη, ομόνοια, συμφιλίωση και ειρήνη.
Είναι ανεπίτρεπτο να καταφεύγουν οι άνθρωποι στα δικαστήρια και σε δικαστές γι΄ασήμαντες υποθέσεις και για μικροδιαφορές.
Βαρύ το φορτίο, η πληθώρα και ο όγκος των δικογραφιών, το πολύπλοκο και η δυσκολία των υποθέσεων και των εργασιών που με σπουδή και επιμέλεια, γνώση και ευστροφία, προσοχή και ευστοχία, ευσυνειδησία, ακεραιότητα, αμεροληψία, αντικειμενικότητα και δικαιοκρισία οφείλουν να φέρουν εις πέρας και εντός εύλογης προθεσμίας, οι αρμόδιοι Δικαστικοί λειτουργοί.
Έχετε εμπιστοσύνη, δεν βραδύνει και δεν λανθάνει η Δικαιοσύνη.
Η Δικαιοσύνη κρίνει μ΄ευθυκρισία, ορθοφροσύνη και αμεροληψία, αναζητάει την αλήθεια, με διαύγεια και με προσοχή ελέγχει κι εξετάζει με ακρίβεια τα πεπραγμένα και τα κεκρυμμένα, τα λεγόμενα και τα γραμμένα, δίκαια, αμερόληπτα και αντικειμενικά, αιτιολογημένα και ορθά μετά αξιόπιστων μαρτύρων, έγκυρων εμπειρογνωμόνων, πορισμάτων και αποδεικτικών στοιχείων, αποφασίζει και απονέμει στον καθένα τα προσήκοντα και τα πρέποντα, τα οικεία και τα δέοντα, όσα δικαιούται, όσα του ανήκουν, όσα του οφείλονται, όσα του αρμόζουν, όσα του αξίζουν.
Νόμιμη συνεδρίαση και σύσκεψη, δίκαιη και ορθή κρίση, ευσύνοπτη και σαφής, ειδικά και εμπεριστατωμένα δικαιολογημένη, οριστική και αμετάκλητη δικαστική απόφαση.
Τον αθώο αθωώνει, τον άξιο καταξιώνει, τον δίκαιο δικαιώνει, τον άδικο, τον ένοχο, τον υπαίτιο και υπεύθυνο, τον αξιοκατάκριτο, τον ανήθικο και αξιόποινο καταδικάζει, καθοδηγεί, νουθετεί και διορθώνει, σωφρονίζει, παιδαγωγεί και συμμορφώνει, τον μετανοημένο και σωφρονισμένο συγχωρεί, δίκαια ανταμείβει και δίκαια τιμωρεί.
Το έργο της δικαιοσύνης είναι άξιο, δίκαιο και σεβαστό.
Άξιος ο μισθός του κάθε υπηρέτη και εργάτη .
Η Δικαιοσύνη εξυπηρετεί τον άνθρωπο και τον κόσμο, τόσο τον καθένα ξεχωριστά, όσο και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, γι αυτό και το έργο της δικαιοσύνης είναι κοινωφελές, εκπαιδευτικό και σωφρονιστικό.
Η Δικαιοσύνη προσφέρει τις υπηρεσίες της στον άνθρωπο, είναι αρετή προς τρίτους, γι΄αυτό κι΄επιδιώκει το δίκαιο, το καλό και το συμφέρον του ανθρώπου, ως οργανικού μέλους ενός κοινωνικού συνόλου, το δίκαιο, το καλό και το συμφέρον του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου και του περιβάλλοντος κόσμου.
Ο Δικαστής δεν παραβλέπει το γενικό καλό και το κοινό συμφέρον, δεν αθωώνει και δεν αφήνει ελεύθερο τον οποιονδήποτε επικίνδυνο εγκληματία, κακούργο και φονιά.
Ο αρμόδιος δικαστής δεν ευσπλαγχνίζεται τον υπαίτιο, τον άδικο και τον ένοχο, τον άνομο και τον παράνομο, τον αξιόποινο εγκληματία, τον επικίνδυνο κακούργο και τον φονιά, ώστε να μην τον τιμωρήσει για την άδικη και ανήθικη, παράνομη και αξιόποινη πράξη του, αλλά για την αποτροπή και άλλων αξιόποινων πράξεων, για την ασφάλεια, για το όφελος και για την προστασία του κοινωνικού συνόλου και από φιλανθρωπία χρησιμοποιεί την προβλεπόμενη από τον νόμο ποινή, την παραδειγματική, παιδαγωγική και σωφρονιστική τιμωρία.
Ο δικαστικός λειτουργός ενεργεί όπως και ο καλός χειρουργός ιατρός. Ο ιατρός, προκειμένου να θεραπεύσει και να σώσει τον όλον άνθρωπο, αποκόπτει το σάπιο μέλος του σώματος και καυτηριάζει την πληγή, χωρίς να ενδιαφέρεται ή να λυπάται για τους πόνους που προκαλεί στον άνθρωπο.
"Την ίδια διάθεση πρέπει να έχουμε και όταν πρόκειται περί της ψυχής. Δεν πρέπει δηλαδή να λυπούμαστε εκείνους που τιμωρούνται, γιατί αυτοί σύρονται προς την ψυχική υγεία, αλλά πρέπει να λυπούμαστε για εκείνους που αμαρτάνουν χωρίς να τιμωρούνται".Ι. Χρυσόστομος.
Ο νόμος που θεσπίζει την προβλεπόμενη για την εγκληματική πράξη ποινή, αποσκοπεί στη γενική και στην ειδική πρόληψη του εγκλήματος. Κατά τον ποινικό κώδικα τα εγκλήματα διακρίνονται σε κακουργήματα, πλημμελήματα και πταίσματα. Ποινές, τιμωρίες και κυρώσεις είναι ανάλογες προς το μέγεθος, προς τη βαρύτητα και προς τον αντίκτυπο της άδικης και αξιόποινης πράξης.
Ο φόβος της τιμωρίας αναχαιτίζει το κακό και αποτρέπει κατά κάποιον τρόπο την τέλεση άδικης και αξιόποινης πράξης.
Όταν τιμωρείται ο άξιος τιμωρίας, ο ασύδοτος, ο ένοχος και ο κακούργος, ο κακός και επικίνδυνος εγκληματίας, ο ανήθικος, ο επιβλαβής και επιζήμιος στην κοινωνία, τότε όποιος παρεκτρέπεται από απερισκεψία γίνεται προσεκτικότερος και περισσότερο συνεσταλμένος και αποφεύγει από φόβο την εκτέλεση της άδικης, της ανήθικης και αξιόποινης πράξης.
"Κάθε αμαρτία και κάθε ανομία είναι αδικία".
Μακάρι να μην υπήρχαν αδικίες και αντιδικίες, έριδες, διχόνοιες κι έχθρες, κακίες, μίση και μνησικακίες, πόλεμοι κι εχθροπραξίες, διαμάχες και φιλονικίες, άλογα και ανήθικα, άγρια κι αισχρά πάθη, κακοποίηση, σαρκικές εκτροπές, ασέλγειες και πορνείες, βία, ασυδοσία και κακουργία, κατάχρηση εξουσίας και κακή χρήση της ελευθερίας, τυραννία, καταπίεση και δουλεία, απάτη και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αισχροκέρδεια και πλεονεξία, φιλοχρηματία και φιλαργυρία, αλαζονεία και ματαιοδοξία. Μακάρι να μην υπήρχαν θηριωδίες, δόλοι, φθόνοι και φόνοι, άγρια και απάνθρωπα αισθήματα, κακουργήματα κι εγκλήματα, αξιόποινες πράξεις και παραβάσεις.
Ο δίκαιος και ο συνετός, ο ενάρετος και ο σώφρων, ο ανεξίκακος, ο φρόνιμος, ο ακέραιος και ο πράος, ο ηθικός, ο έντιμος και ο ευσεβής, ο χρηστός, ο καλός και αγαθός άνθρωπος δεν βλάπτει, δεν εκμεταλλεύεται και δεν αδικεί κανένα, δεν φθονεί, δεν οργίζεται, δεν ερίζει και δεν βλασφημεί, δεν υβρίζει και δεν κακολογεί, δεν κακοποιεί και δεν εγκληματεί, δεν χειροδικεί, δεν εκδικείται και δεν αυτοδικεί, δεν ανταποδίδει κακό αντί κακού, δεν μνησικακεί και δεν αντιδικεί.
Είναι χειρότερο να διαπράττουμε μια αδικία, παρά να υφιστάμεθα μια αδικία΄ γιατί ο δράστης της αδικίας κατέρχεται, ενώ ο αδικούμενος ανέρχεται. Τούτο συμβολίζεται και στο ζυγό ή ζυγαριά.
Ζυγός και μάχαιρα είναι σύμβολα της Δικαιοσύνης. Πολυσήμαντο σύμβολο ο ζυγός και η μάχαιρα.
"Γιατί αδικείτε; Γιατί να έχετε δικαστικές διαφορές ο ένας με τον άλλο; Γιατί δεν προτιμάτε ν΄αδικείσθε; Δεν γνωρίζετε ότι οι άδικοι δεν θα κληρονομήσουν την βασιλεία του Θεού;" (Α΄Κορ. κεφ. ΣΤ΄).
Είναι μεγαλείο ψυχής το να μη θέλεις ν΄αδικείς, το να υποχωρείς και να μην αντιδικείς. Είναι μεγαλείο ψυχής το να συγχωρεί ο αδικούμενος εκείνον που τον αδικεί ή εκείνους που τον αδικούν.
Απαράβατος ο θεϊκός λόγος, ο πνευματικός και ηθικός νόμος που είναι χαραγμένος στην καρδιά και στη διάνοια του ανθρώπου, απαράβατοι οι κανόνες αλληλοσεβασμού, αξιοπρέπειας και ανθρωπισμού, ηθικής και δικαίου.
"Κύριε, παραπτώματα τις συνήσει;"
"Η συνείδηση είναι ο κριτής των ηθικών μας πράξεων, αλλά για να είναι κριτής ευθύς και δίκαιος, πρέπει να είναι φωτισμένη. Τότε γίνεται κριτής δίκαιος και κρίνει σωστά, αποφασίζοντας και αποδίδοντας στον καθένα αυτό που του ανήκει." (Άγιος Νεκτάριος, γνώθι σαυτόν).
Αυστηρό και αδέκαστο το συνειδησιακό ελεγκτήριο, κριτήριο και δικαστήριο.
Η περί δικαίου συνείδηση είναι οδηγός και αυστηρός κριτής των προαιρέσεων μας, των κρυφών σκέψεων, των λογισμών και των προθέσεων μας, των αισθημάτων μας και των λόγων μας, των παραλείψεων μας, των απόκρυφων έργων και των πράξεων μας.
Άξιο και δίκαιο, ηθικό και όσιο.
Η Δικαιοσύνη δεν είναι απάνθρωπη, σκληρόκαρδη και αδυσώπητη, αλλά συνοδεύεται από την αγάπη και την ευσπλαχνία, το έλεος και τη φιλανθρωπία, την αλληλεγγύη, τη φιλαλληλία και την ελεημοσύνη, την επιείκεια και τη συγχώρηση, την πραότητα και την καλοσύνη΄ όπου πρέπει και όσο πρέπει αυστηρή, όπου πρέπει και όσο πρέπει επιεικής και όπου πρέπει συγχωρεί.
"Η Δικαιοσύνη σώζει και λυτρώνει τις ψυχές από το θάνατο".
Αληθινή Δικαιοσύνη είναι ο ποιητής και δημιουργός Θεός, ο Κύριος και παντοκράτωρ του παντός, ο ζωοδότης, παντοδότης και φωτοδότης, ο πάνσοφος, παντογνώστης και καρδιογνώστης, ο υπέρτατος και τέλειος νομοθέτης, ο υπέρτατος και πανδίκαιος κριτής, ο μακρόθυμος και πολυεύσπλαχνος, ο πανοικτίρμων και πολυέλεος, ο πανάγαθος, υπεράγιος και φιλάνθρωπος Θεός.
"Μακάριος ο λαός, ου Κύριος ο Θεός αυτού". (Ψαλμός 143, 15).
Μακάριοι και όσοι νοιάζονται, βοηθούν και υπερασπίζονται τον αδύναμο και τον ασθενέστερο, τον φτωχό και τον καταφρονημένο, τον καταπιεζόμενο, τον ανυπεράσπιστο και τον αδικημένο.
"Οι αγνοούντες πρέπει να διδάσκονται και όχι να τιμωρούνται, όπως και τους τυφλούς δεν τους τιμωρούμε αλλά τους καθοδηγούμε." Διονύσιος ο Αρεποπαγίτης.
Μακάριοι όσοι οδηγούν τον τυφλό στο αληθινό φως.
"Μακάριος ανήρ, ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών..." Ψαλμός Α΄.
Αληθινή Δικαιοσύνη είναι ο άκτιστος και υπέρλαμπρος Ήλιος της δικαιοσύνης, της αγίας αγάπης, της αλήθειας, της ειρήνης..., της αγιοσύνης.
Αληθινή Δικαιοσύνη είναι ο Ιησούς Χριστός, "ος εγενήθη ημίν σοφία από Θεού, δικαιοσύνη τε και αγιασμός, απολύτρωσις και σωτηρία." (Α΄, Κορινθίους, α΄30).
Μη νομίζετε ότι είμαι Δικαστής ή ότι κρίνω τους άλλους. "Και οι κρίνοντες κριθήσονται".
Δεν αντιποιούμε, δεν σφετερίζομαι και δεν οικειοποιούμαι δημόσιο τίτλο και αξίωμα, εξουσία και δικαίωμα, υπηρεσία και λειτούργημα, αρμοδιότητα και δικαιοδοσία που επάξια, νόμιμα και δίκαια ανήκει σε δημόσιους λειτουργούς.
Το θέμα "περί Δικαιοσύνης" με παροτρύνει να γράψω πολλά, επειδή όμως μ΄αρέσει ο σύντομος λόγος, προσπάθησα και έγραψα σε γενικές γραμμές και συνοπτικά, κατά την ταπεινή μου άποψη, ο,τι έχει σχέση με τη Δικαιοσύνη.
Άλλωστε ελευθερία του λόγου είναι το δικαίωμα του ανθρώπου να εκφράζει ελεύθερα και ανεμπόδιστα τις σκέψεις του και τις γνώσεις του, τα θέλω του και τα πιστεύω του, τις εμπειρίες του, τις απόψεις, τις γνώμες και τις αντιλήψεις του, αρκεί να μην ψευδολογεί και να μην εξαπατά, να μη συσκοτίζει και να μην πλανά κανένα, αρκεί να μην αδικεί και να μη βλάπτει τα θεμελιώδη και σεβαστά δικαιώματα των συνανθρώπων του.
Ίσως να βρείτε κάποια αποφθέγματα και θεωρήματα, κάποια ηθικά, θρησκευτικά, κοινωνικά και νομικά αξιώματα που σας εκφράζουν, όπως βρήκα κι εγώ από αξιόλογους νομομαθείς και νομικούς συγγραφείς, από τη μελέτη της Αγίας Γραφής, από άγιους και θεόπνευστους συγγραφείς.
"Σ΄ όποιον δόθηκαν πολλά, θα του ζητηθούν και πολλά".
"Όχι δε μόνον οι πλούσιοι και οι πτωχοί αλλά και οι άρχοντες και οι δικαστές εξετάζονται με μεγάλη ακρίβεια, εάν παραβίασαν την δικαιοσύνη, εάν εξέδωσαν αποφάσεις επηρεασμένες από συμπάθεια ή εχθρότητα προς τους δικαζόμενους, εάν έδωσαν την ψήφο τους εκεί όπου δεν ήταν δίκαιο να τη δώσουν, παρασυρθέντες είτε από κολακείες είτε από δωροδοκίες. Όσο μεγαλύτερο αξίωμα δηλαδή κατέλαβε κανείς στον κόσμο αυτό, τόσο λεπτομερέστερο λόγο των πράξεων του θα υποχρεωθεί να δώσει εκεί." Απόσπασμα από τον λόγο περί Μελλούσης Κρίσεως του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου.
Ανάλογα με τις γνώσεις και τα χαρίσματα, τις θέσεις και τ΄αξιώματα που έχει ο καθένα μας, είναι και οι ευθύνες του. Υψηλές οι θέσεις, υψηλές και οι ευθύνες.
Επειδή, λοιπόν, θεωρώ τον εαυτό μου ανάξιο για την πρώτη, την υψηλή και ανώτατη θέση, ας λάβω τη μεσαία θέση, ή μάλλον την τελευταία θέση και ας λάβει την πρώτη και υψηλή θέση ο αξιώτερος και ο καλύτερος, ο μεγαλύτερος και ο σπουδαιότερος και από μένα και απ΄όλους. Άξιος ο αγώνας, άξιος ο μισθός και η ανταμοιβή αυτού.
Άλλη η λάμψη του ηλίου και άλλη η λάμψη της σελήνης.
Πριν κλείσω το θέμα για τη Δικαιοσύνη ας γράψω τι λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος για την παρούσα και για τη μέλλουσα θεία κρίση.
"Εάν εδώ στην παρούσα ζωή όλοι απολάμβαναν σύμφωνα με την αξία του ο καθένας, τότε θα σχημάτιζαν τη γνώμη ότι η διδασκαλία για τη Μέλλουσα Κρίση είναι περιττή και ψευδής. Για να μην τίθεται λοιπόν υπό αμφισβήτηση η διδασκαλία για τη Μέλλουσα Κρίση, και για να μη γίνεται χειρότερος ο πολύς λαός, περιφρονών την διδασκαλία αυτή, γι αυτό ο Θεός και πολλούς από τους αμαρτωλούς τιμωρεί στην παρούσα ζωή και πολλούς από τους αγαθούς ανταμείβει. Με το να μην ανταμείβει όλους τους καλούς, επιβεβαιώνει την διδασκαλία για τη Μέλλουσα Κρίση. Με το να τιμωρεί δε μερικούς προ της Μέλλουσας Κρίσης, αφυπνίζει εκείνους οι οποίοι κοιμούνται τον βαθύ ύπνο της αδιαφορίας. Διότι δια μεν της τιμωρίας των κακών πολλοί αποφεύγουν την αμαρτίαν από φόβο μήπως πάθουν και αυτοί τα ίδια, με το να μην ανταμείβει δε στη παρούσα ζωή όλους, ανάλογα με τα έργα τους, τους αναγκάζει να σκεφθούν, ότι η ανταμοιβή αυτή επιφυλάσσεται σ΄αυτούς σε κάποιον άλλον καιρόν." Απόσπασμα από το λόγο περί Προνοίας του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου.
"Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού! ως ανεξερεύνητα τα κρίματα Αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί Αυτού! " (Ρωμ. ια΄, 33), λέγει ο Άγιος απόστολος Παύλος.
Τις οίδε βουλή Θεού;
"Κύριος κρινεί τον λαόν αυτού". ( Πρός Εβραίους, Ι΄, 30).
"ώστε μη προ καιρού τι κρίνετε, έως αν έλθη ο Κύριος, ος και φωτίσει τα κρυπτά του σκότους και φανερώσει τας βουλάς των καρδιών, και τότε ο έπαινος γενήσεται εκάστω από του Θεού." (Α΄, Κορ. κεφ. Δ΄, στιχ.5).
"Οποιαδήποτε αδικία και αν διαπράξωμεν, δεν θα αποφύγωμεν την τιμωρία".
"Και πάντες κριθήσονται κατά τις πράξεις και κατά τα έργα αυτών".
"Κριτού καθεζομένου, και Αγγέλων εστώτων, σάλπιγγος ηχούσης, και φλογός καιομένης, τι ποιήσεις ψυχή μου, απαγομένη εις κρίσιν; τότε γαρ τα δεινά σοι παρίστανται, τα κρυπτά σου ελέγχονται εγκλήματα΄ διο προ τέλους βόησον τω Κριτή΄ Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ και σώσόν με."
Με δέος και σεβασμό, μ΄εκτίμηση και ταπεινοφροσύνη στην Θεία Δικαιοσύνη και στην ανθρώπινη Δικαιοσύνη.
Μαρίνα Μαθιουδάκη-Ζηδιανάκη.
