"πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται".

"Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών". (Ματθ.Ε΄, 3, Λουκά, ΣΤ΄, 20).
"Εγγύς ο  Κύριος τοις συντετριμμένοις την καρδίαν και τους ταπεινούς τω πνεύματι σώσει". 
( ΛΓ΄, 19 Ψαλμός Δαυϊδ).
"Κύριε, εγώ χρείαν έχω υπό Σου βαπτισθήναι, και Συ έρχη πρός με; είπεν ο Ιωάννης ο πρόδρομος και βαπτιστής προς τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν". (Ματθ. Γ΄, 14).
"Κύριε, Συ μου νίπτεις τους πόδας; είπεν ο Πέτρος προς τον Κύριον".( Ιωάννην ΙΓ΄, 6).
"Ει ουν εγώ ένιψα υμών τους πόδας, ο Κύριος και ο διδάσκαλος, και υμείς οφείλετε αλλήλων νίπτειν τους πόδας. 
Υπόδειγμα γαρ δέδωκα υμίν, ίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν, και υμείς ποιήτε.
"Oς δ΄αν ποιήση και διδάξη ούτος μέγας κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών" Ματθ.Ε΄,19
"Ο δε Ιησούς προσκαλεσάμενος αυτούς είπεν΄ οίδατε ότι οι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιν αυτών και οι μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αυτών΄ ουχ ούτως έσται εν υμίν, αλλ΄ος εάν θέλη εν υμίν μέγας γενέσθαι,  έσται υμών διάκονος, και ος εάν θέλη εν υμίν είναι πρώτος, έσται υμών δούλος΄ ώσπερ ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών". (Ματθ. Κ΄, 25-29). 
Αμήν αμήν λέγω υμίν, ουκ έστιν δούλος μείζων του Κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος μείζων του πέμψαντος αυτόν". (Ιωάννην ΙΓ΄, 3-17).
"πεσών δε ο Κορνήλιος επί τους πόδας του Πέτρου προσεκύνησεν αυτόν΄. Ο δε Πέτρος αυτόν ήγειρε λέγων΄ ανάστηθι΄ καγώ αυτός άνθρωπός είμι". Πράξεις, κεφ Ι΄, 25, 26.
"Ταπεινοφροσύνη δε αληθής τούτό έστιν, όταν τις μέγας ων, ταπεινεί εαυτόν".
"Ο μικρότερος εν πάσιν υμίν υπάρχων, ούτος έστι μέγας." (Λουκά, Θ΄, 48).
"αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών΄ όστις ουν ταπεινώσει εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτός έστιν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών" Ματθ. ΙΗ΄, 3.
"Οράτε μη καταφρονήσητε ενός των μικρών τούτων των πιστευόντων ".
Κύριε, τις όμοιός σοι; 
Μέγας ει, Κύριε Ιησού Χριστέ και παντοκράτορα Θεέ, πανάγαθα και πανθαύμαστα, πάνσοφα και άπειρα, τα θεία και άγια έργα Σου, και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των μεγαλείων και των θαυμασίων Σου, της απείρου αγαθότητος και αγιότητος Σου, της  απείρου δυνάμεως και της αρρήτου δόξης Σου.

"Αληθής δε ταπεινόφρων ουχ ο μηδεμίαν έχων αξίαν προς έπαρσιν, αλλ΄ ο αρετάς έχων και μεγάλα φρονείν δυνάμενος, μη επαιρόμενος δε επί ταύτας, αλλ΄εξ επιγνώσεως εαυτού ταπεινοφρονών, ούτος αληθής ταπεινόφρων".  Άγιος Νεκτάριος. 
"Και έπεσα έμπροσθεν των ποδών αυτού προσκυνήσαι αυτώ΄ και λέγει μοι΄όρα μη΄ σύνδουλός σου είμι και των αδελφών σου των εχόντων την μαρτυρίαν Ιησού΄ τω Θεώ προσκύνησον΄ η γαρ μαρτυρία του Ιησού έστι το πνεύμα της προφητείας". Αποκάλυψις Ιωάννου, κεφ.ΙΘ΄,10.
"Ο έχων υψηλόν, ταπεινόν δε το φρόνημα, ούτος έστι μακάριος. Ο ταπεινός ουδέποτε πίπτει΄ διότι πόθεν κινδυνεύει να πέση, υποκάτω πάντων θείς εαυτόν;" Άγιος Μακάριος. 
"ει γαρ δοκεί τις είναί τι μηδέν ων, εαυτόν φρεναπατά". Απ. Παύλος προς Γαλάτας, ΣΤ΄, 3.
"Τι δε έστιν υψηλοφροσύνη;  όμοιον  έστι το επαίρεσθαι , ως το ονειδίσαι Θεόν επί τοις ιδίοις κατορθώμασι. Καθάπερ γαρ εις τα ανθρώπινα, εάν τις δω δόμα τω πλησίον, άρξηται δε υπεραίρεσθαι κατ΄αυτού, αι μεν χάριτες τούτου εκχυθήσονται και την φιλία διαλύσει του πλησίον. Όθεν βδελυκτός έστιν ο τοιούτος΄ διο και ο Κύριος και δεσπότης της ημετέρας ζωής, ξένους ημάς τούτου του ολεθρίου πάθους ποιήσαι βουλόμενος, εδίδαξεν ειπών΄ όταν πάντα τα διατεταγμένα υμίν ποιήσητε, λέγετε, ότι δούλοι αχρείοι εσμέν". Λόγος προς καθαίρεσιν της υπερηφανίας του Οσίου Εφραίμ του Σύρου. 
"μακάριόν έστι μάλλον διδόναι ή  λαμβάνειν".
Ο ταπεινόφρων δεν έχει μεγάλη ιδέα δια τον εαυτόν του, δεν υπερυψώνει τον εαυτόν του, δεν θεωρεί τον εαυτόν του υπέρτερο των άλλων, δεν υπεραίρεται και δεν φυσιούται κατά του πλησίον, δεν επιδεικνύει τον εαυτόν του και τα προτερήματα του, δεν καυχάται δια τα δόματα, δια την ελεημοσύνην και δια τα κατορθώματα του, δεν ζητεί ανταπόδομα, σκέπτεται, ομιλεί, συμπεριφέρεται και ενεργεί ταπεινά, απλά και σεμνά.
"πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών  εαυτόν υψωθήσεται". Λουκά ΙΔ΄, 11.
"Μη υπερφρονείν παρ΄ο δει φρονείν, αλλά φρονείν εις το σωφρονείν". Απόστολος Παύλος.
"Ακάθαρτος παρά Κυρίω πας υψηλοκάρδιος". Παροιμ. 16, 5. 
Εν γαρ τη υπερηφανία κατοικεί ο ειπών΄ τη ισχύι ποιήσω και τη σοφία της συνέσεως αφελώ όρια εθνών, και την ισχύν αυτών προνομεύσω΄ και σείσω πόλεις κατοικουμένας, και την οικουμένην όλην καταλήψομαι τη χειρί μου  ως νοσσιάν, και ως καταλελειμμένα ωά αρώ΄ και ουκ έστιν ος διαφεύξεταί με ή αντείπη μοι. Ησαϊας 10, 13-16.
Και πάλιν΄συ δε είπας εν τη διανοία σου΄εις τον ουρανόν αναβήσομαι, επάνω των άστρων του ουρανού θήσω τον θρόνον μου, καθίσω εν όρει υψηλώ, επί τα όρη τα υψηλά τα προς βορράν αναβήσομαι επάνω των νεφελών και έσομαι όμοιος τω Υψίστω΄ νυνί δε εις άδου καταβήσει, και εις τα θεμέλια της γης. Ησαϊας 14, 13-15.  
"'Οσω μέγας εί, τοσούτω ταπείνου σεαυτόν, και έναντι Κυρίου ευρήσεις χάριν". Σοφία Σειράχ.

"Μακάριος ο την αρετήν κεκτημένος της ταπεινοφροσύνης, και τω αξιώματι μη επαιρόμενος". Μ. Βασίλειος.
"Η ταπεινοφροσύνη στολίζει την ψυχή με σωφροσύνη".

"Τις η κεφαλή της αρετής; η ταπεινοφροσύνη! " Ι . Χρυσόστομος.
"Ουκ έστι δούλος μείζων του Κυρίου Αυτού". Ιωάν. ΙΕ΄, 20.
Ταπείνου εαυτόν΄ ταπείνου εαυτόν ενώπιον του Θεού.  Ω, αγία ταπείνωσις! ω αγία χαρά και αγαλλίασις! 
"ουκ έστι δούλος μείζων του Κυρίου Αυτού". Ω, αγία ταπείνωσις!
"Εγώ δε είμι γη και σποδός", έλεγε ο Αβραάμ στον Θεό.
Επίβλεψον, Κύριε, εξ΄ουρανού...
Τάδε λέγει ο Κύριος του σύμπαντος, του ουρανού και της γης και πάσης σαρκός, ο μόνος Αληθινός, ο Ύψιστος και Υπέρτατος, ο Παντοκράτωρ και Άγιος Θεός, ο εν υψηλοίς κατοικών και τα ταπεινά εφορών:
επί τίνα επιβλέψω; επί τον ταπεινόν, πράον και ησύχιον, επί τον τρέμοντα, υπακούοντα και τηρούντα  τους λόγους μου. (Ησαϊσας 66,2). 
"Και το έλεος Αυτού εις γενεάς γενεών τοις φοβουμένοις Αυτόν". 
"ταπεινώθητε ενώπιον του Κυρίου και υψώσει υμάς". 
"Υποτάγητε ουν τω Θεώ, αντίστητε τω διαβόλω και φεύξεται αφ΄υμών".  (Αγίου Ιακώβου Δ΄, 7, 10).
"Ταπεινώθητε ουν υπό την κραταιάν χείρα του Θεού, ίνα υμάς υψώσει εν καιρώ". (Α' Πετρ. 5).
"Kαι είπεν αυτοίς: υμείς έστε οι δικαιούντες εαυτούς ενώπιον των ανθρώπων, ο δε Θεός γινώσκει τας καρδίας υμών΄ ότι το εν ανθρώποις υψηλόν βδέλυγμα ενώπιον του Θεού". Λουκά ΙΣΤ΄, 15.
"Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ". Λουκά, ΙΗ΄, 13.
"πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται΄ ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται". (Λουκά, ΙΔ΄, 11).
"Συ, Κύριε και Θεέ, λαόν ταπεινόν σώσεις και οφθαλμούς υπερηφάνων ταπεινώσεις." (ΙΖ΄, 18 ψαλμός Δαυϊδ). 
"επετίμησας υπερήφανοις, Κύριε, ότι εξέκλινον των εντολών Σου... υπερήφανοι παρηνόμουν έως σφόδρα, από δε του νόμου Σου, Κύριε, ουκ εξέκλινα"΄ (ΡΙΗ΄ψαλμός Δαυϊδ). 
"Είδον τον ασεβή υπερυψούμενον και επαιρόμενον... και παρήλθον, και ιδού ουκ ην, και εζήτησα αυτόν, και ουχ ευρέθη ο τόπος αυτού."  ΛΣΤ΄,35 ψαλμός Δαυϊδ).
"Εν τη ταπεινώσει ημών εμνήσθη ημών ο Κύριος..."(ΡΛΕ΄ψαλμός Δαυϊδ). 
"Κύριε, ουχ υψώθη η καρδία μου, ουδέ εμετεωρίσθησαν οι οφθαλμοί μου, ουδέ επορεύθην εν μεγάλοις, ουδέ εν θαυμασίοις υπέρ εμέ". (Ψαλμός ΡΛ΄).
"Εγώ δε είμι σκώληξ και ουκ άνθρωπος". (ΚΑ΄,7 ψαλμός Δαυϊδ). 
"Προς Σε, Κύριε, εκέκραξα, πρόσχες προς την δέησιν μου, ότι εταπεινώθην σφόδρα". "εταπεινώθην και έσωσέ με".
"Εγγύς Κύριος τοις συντετριμμένοις την καρδίαν και τους ταπεινούς τω πνεύματι σώσει". (ΛΓ΄, 19 ψαλμός.
"Ελέησόν με ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου". (Ψαλμοί Δαυϊδ).
"Ποιός είμαι εγώ, Κύριε μου και Θεέ, και ποιά η οικογένειά μου, ώστε να με δοξάσεις τόσο πολύ;" (Βασιλέων Β΄, 7).
Και ο Μωϋσής ηγούμενος του λαού και συνόμιλος γενόμενος του Θεού και την δόξαν Κυρίου θεασάμενος , ουχ υψώθη τη καρδία, ουκ ημέλησε της ταπεινοφροσύνης. 
Όθεν και η αγία Γραφή μαρτυρεί λέγουσα΄ και ο άνθρωπος Μωυσής πράος σφόδρα παρά πάντας τους ανθρώπους επί της γης.. 
Ματαία πάσα άσκησις, πάσα εγκράτεια, πάσα υποταγή, πάσα δόσις, πάσα ακτημοσύνη και πάσα πολυμάθεια, ταπεινοφροσύνης εστερημένης. Πολύτροπον δε και πολύμορφον έστι τούτο το ακάθαρτο πνεύμα. Τι ουν απατώμεν εαυτούς επαιρόμενοι κατ΄ αλλήλων, ως επίδοξοι κατά κόσμον τους μετριωτέρους εξουθενώντες; " 'Οσιος Εφραίμ ο Σύρος. 
Μέγα δώρον η ταπεινοφροσύνη' μεγάλη δόξα, μεγάλη προκοπή  και τιμή τοις κεκτημένοις αυτήν". Άγιος Εφραίμ ο Σύρος.
Και η  ελαία όσο κλίνει τους κλάδους της προς τα  κάτω τόσο περισσότερο καρποφορεί. 
"Ο ων εκ της γης εκ της γης έστι και εκ της γης λαλεί΄ ο εκ του ουρανού ερχόμενος επάνω πάντων εστί".  Ιωάν. Γ΄, 31. 
"Εν εκείνω τω καιρώ αποκριθείς ο Ιησούς είπεν΄ εξομολογούμαι Σοι, Πάτερ, Κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά νηπίοις". Ματθ. ΙΑ΄, 25.
Κύριε, τις μεταξύ ημών πρώτος; 
"Εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών".
"Τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καταισχύνη...(Α' Κορινθ.1, 27-29).
" Ο Κύριος και Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν". Αγία Γραφή.
"πάσα φάραγξ πληρωθήσεται και παν όρος και βουνός ταπεινωθήσεται".  Λουκά, Γ΄, 5.
"Και είπε Μαριάμ΄ Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμά μου επί τω Θεώ τω σωτήρί μου, ότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης Αυτού... Εποίησε κράτος εν βραχίονι Αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους, διανοία καρδίας αυτών΄ καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς, πεινώντας ενέπλησεν αγαθών και πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς ". Λουκά , Α΄,47-55. 
Λέγει ο Κύριος: μάθετε απ΄εμού, ότι πράος είμι και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών΄ ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν έστιν. (Ματθαίου ΙΑ΄, 28, 29, 30).
Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός εις δόξαν Θεού Πατρός.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι΄και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν.
Μετά ταπεινώσεως και ταπεινοφροσύνης.
Μαρίνα Ζηδιανάκη.

"Kαι καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως." Λουκά, ΣΤ΄,31.

"O Θεός ημών Αγάπη εστί". Ιωάννου Α΄.
"Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ υμών οικτίρμων εστί".
"Οικτίρμων και ελεήμων ο Κύριος, μακρόθυμος και πολυέλεος..." (ΡΒ΄ψαλμός Δαυϊδ).
O μακρόθυμος είναι μεγαλόψυχος και φιλεύσπλαχνος, υπομονετικός και καρτερικός, επιεικής και συγχωρητικός, ελεήμων, φιλόθεος, φιλάνθρωπος και αφιλάργυρος, ανεξίκακος και αμνησίκακος, ταπεινός, πράος και ιλαρός, συμπονετικός, αγαπά πάντας, ελεεί τους πταίοντας και οικτίρει τους αμαρτάνοντας΄ αφίησι τα χρέη και τα οφειλήματα των άλλων, ανέχεται και υπομένει τα ανθρώπινα λάθη, τας αδυναμίας και τας αδικίας των άλλων, είναι εγκρατής και ευπρεπής, δεν οργίζεται, (οργή γαρ ανδρός δικαιοσύνην Θεού ου κατεργάζεται), δεν αντιδικεί, δεν χειροδικεί και δεν ασχημονεί, κυριαρχεί του θυμού και της οργής, κατευνάζει τας ορμάς της καρδίας του, των ακόρεστων και αλόγων επιθυμιών και παθών του.
Μακάριος ο μακρόθυμος.
"Εκείνος που αγαπάει έχει μακροθυμία, έχει και καλοσύνη' εκείνος που αγαπάει δε ζηλοφθονεί΄ εκείνος που αγαπάει  δεν είναι εγωϊστής, δεν αλαζονεύεται, δεν κομπάζει, δεν υπερηφανεύεται΄  είναι ευπρεπής, δεν είναι οξύθυμος, δεν ασχημονεί, δεν λογίζεται το κακό, ξεχνάει το κακό που του έχουν κάνει...πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει πάντα υπομένει". ( Α΄ Κορ. ΙΓ΄, 4-13.επιστολή Απστ. Παύλου). 

"ανέλεος η κρίσις τω μη ποιήσαντι έλεος".
"Η βασιλεία των ουρανών μοιάζει μ΄ένα βασιλιά, που θέλησε να του αποδώσουν λογαριασμό οι δούλοι του. Μόλις άρχισε να κάνει το λογαριασμό, του φέρανε κάποιον που όφειλε δέκα χιλιάδες τάλαντα. Επειδή δεν μπορούσε να τα επιστρέψει, ο κύριός του διέταξε να πουλήσουν τον ίδιο, τη γυναίκα του, τα παιδιά του κι΄όλα τα υπάρχοντα του και να του δώσουν το ποσό από την πώληση. 

Ο δούλος τότε έπεσε στα πόδια του, τον προσκυνούσε κι έλεγε: δείξε μου μακροθυμία και θα σου δώσω όλα τα χρέη μου πίσω. Τον λυπήθηκε λοιπόν ο κυριός του εκείνον τον δούλο και τον άφησε να φύγει΄ του χάρισε μάλιστα και το χρέος.

Βγαίνοντας έξω ο ίδιος δούλος, βρήκε έναν από τους συνδούλους του, που του όφειλε μόνο εκατό δηνάρια΄ τον έπιασε και τον έσφιγγε να τον πνίξει λέγοντάς του: <<εξόφλησέ μου αυτά που μου χρωστάς>>.Ο σύνδουλός του τότε έπεσε στα πόδια του και τον παρακαλούσε: δείξε μου μακροθυμία, και θα σου τα ξεπληρώσω. Εκείνος όμως δε δεχόταν, αλλά πήγε και τον έβαλε στη φυλακή, ώσπου να ξεπληρώσει ό,τι του χρωστούσε. Όταν το είδαν αυτό οι σύνδουλοι του, λυπήθηκαν πάρα πολύ, και πήγαν και διηγήθηκαν στον κύριό τους όλα όσα έγιναν. Τότε ο κύριος τον κάλεσε και του λέει: κακέ δούλε, σου χάρισα όλο εκείνο το χρέος, επειδή με παρακάλεσες΄ δεν έπρεπε κι΄εσύ να σπλαχνιστείς τον σύνδουλό σου, όπως κι΄εγώ σπλαχνίστηκα εσένα;  

Και οργισθείς τον παρέδωσε στους βασανιστές, ώσπου να ξεπληρώσει όσα του χρωστούσε.
Έτσι θα κάνει και σ΄εσάς, ο ουράνιος Πατέρας μου, είπεν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, αν ο καθένας σας δε συγχωρεί τα παραπτώματα του αδελφού του μ΄όλη του την καρδιά". (Ματθ. ΙΗ΄, 23-25).
"Εάν δε μη αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών". (Ματθ. ΣΤ΄ 15).
Τα παραπτώματα  που βλέπω στους άλλους ανθρώπους τα έχω και εγώ΄  εάν εγώ ο άνθρωπος ο αμαρτωλός  παρακαλώ τον μόνον αναμάρτητο και αγαθό, φιλεύσπλαχνο και  φιλάνθρωπο Θεό να δώσει άφεσιν των πολλών μου αμαρτιών και να με συγχωρήσει, πως να μη συγχωρώ τα λίγα παραπτώματα των αδελφών;
"Εμοί η δικαία κρίσις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος".
"Ο Πατήρ ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ".

"Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς....άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών...΄  (Ματθ. ΣΤ΄).
"Ο δε Ιησούς έλεγε΄ Πάτερ, άφες αυτοίς΄ ου γαρ οίδασι τι ποιούσι". (Λουκά, ΚΓ΄, 34).

Πίστη και επιστήμη.

"Ο Κύριος πριν θεραπεύσει τους δύο τυφλούς, οι οποίοι τον παρακαλούσαν, τους ρώτησε΄ πιστεύετε ότι δύναμαι τούτο ποιήσαι; λέγουσιν Αυτώ΄ Ναι, Κύριε. Τότε ήψατο των οφθαλμών αυτών λέγων΄ κατά την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν΄ και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί. (Ματθ. Θ΄28-30). 

Κάθε φορά πριν θεραπεύσει κάποιον ο Χριστός ρωτούσε τον άνθρωπο αν πιστεύει. Και μόνο αν εκείνος πίστευε, έκανε το θαύμα.

Το Ευαγγέλιο λέει ότι στην ιδιαίτερη πατρίδα του στην Ναζαρέτ, ο Χριστός δεν μπορούσε να κάνει θαύματα, γιατί οι κάτοικοι εκεί τον γνώριζαν από μικρό παιδί και δεν τον πίστευαν. ( και ουκ εποίησεν εκεί δυνάμεις πολλάς δια την απιστίαν αυτών).

Και απορούσε δια την απιστίαν αυτών΄ ο δε είπεν αυτοίς: "ουκ έστι προφήτης άτιμος ει μη εν τη πατρίδι αυτού και εν τη οικία αυτού. (Ματθ. ΙΓ΄, 57,58).

Βλέπετε λοιπόν ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να λάβει κανείς την χάρη και να απαλλαχθεί από την ασθένεια ήταν η πίστη. Γιατί; Γιατί κάθε φορά που γίνεται θαύμα ενεργεί το Άγιο Πνεύμα και το να λάβει κανείς το Άγιο Πνεύμα χρειάζεται καρδιά ανοιχτή και ανοιχτή την κάνει η πίστη. 

Όπως για τη λήψη των ραδιοκυμάτων χρειάζεται οπωσδήποτε η κεραία, το ίδιο και για τη λήψη της θείας χάριτος χρειάζεται προσευχή, καθαρή και γεμάτη πίστη καρδιά. Τότε το Άγιο Πνεύμα μιλάει στον άνθρωπο και τελείται μεγάλο μυστήριο.

Πως γίνεται αυτή η επικοινωνία; Αν από την πλευρά του ανθρώπου δεν υπάρχει θέληση και ικανότητα να δεχθεί το Άγιο Πνεύμα, τίποτα δεν μπορεί να γίνει. Σε κανέναν ο Κύριος δεν επιβάλλει την θεία χάρη Του. Ο Κύριος ζητάει την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη και μόνο τότε δίνει τη θεία χάρη του, όταν η καρδιά του ανθρώπου, με την πίστη, ανοίγεται μπροστά του. Αυτό το πράγμα είναι μυστήριο΄ αυτό γινόταν κάθε φορά που ο Χριστός έκανε θαύματα. 

Μιά φορά ο Χριστός περπατούσε μέσα στο πλήθος και Τον ακολουθούσε μιά γυναίκα που δώδεκα χρόνια υπέφερε από αιμορραγία. Στην καρδιά της αυτή έλεγε΄ Εάν μόνον άψωμαι του ιματίου Αυτού, σωθήσομαι. (Ματθ. Θ΄21). Χωρίς να πεί τίποτα αλλά με καρδιά ανοιχτή στον Θεό, άγγιξε την άκρη του ενδύματός Του. Και αμέσως σταμάτησε ο Χριστός και ρώτησε΄ Τις μου ήψατο των ιματίων; κατάπληκτοι οι μαθητές Του είπαν΄ όχλοι συνέχουσί σε και αποθλίβουσι, και λέγεις τις ο αψάμενός μου;  ήψατό μου τις ΄ εγώ γαρ έγνων δύναμιν εξελθούσαν απ΄εμού, τους απάντησε ο Χριστός.

Βλέπετε ο Κύριος αισθάνθηκε πως βγήκε απ΄Αυτόν δύναμη. Και αυτό γινόταν κάθε φορά που ο Χριστός έκανε θαύματα. Αυτή η θεία δύναμη θεράπευε τους ανθρώπους. Όταν έγινε καλά αυτή η γυναίκα, ο Κύριος είπε΄ θάρσει, θύγατερ, η πίστις σου σέσωκέ σε. (Λουκά 8, 48).
"Ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις! γενηθήτω σοι ως θέλεις, απεκρίθη ο Κύριος εις την Χαναναία΄ και ιάθη η θυγάτηρ αυτής από της ώρας εκείνης. (Ματθ.ΙΕ΄, 28).

"Κύριε, ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης΄ αλλά μόνον ειπέ λόγω, και ιαθήσεται ο παις μου" είπεν ο εκατόνταρχος εις την Ιησού Χριστό΄ και θαύμασε ο Χριστός την απάντηση του και είπε στους άλλους΄ ουδέ εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον. Επειδή πίστευε ο εκατόνταρχος χάρισε ο Χριστός υγεία στον δούλο του. Τόσο μεγάλη είναι η σημασία της πίστεως.

Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται, ο δε απιστήσας κατακριθήσεται (Μαρκ. 16, 16). 

Και τι είναι πίστη; Έστι δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων. (επιστολή Παύλου προς Εβραίους, 11, 1).
Η πίστη λοιπόν είναι η βεβαιότητα ότι πράγματι υπάρχουν αυτά που δεν βλέπουμε. Είναι η <ελπιζομένων υπόστασις>, η πεποίθηση, η βεβαιότητα δηλαδή ότι θα γίνουν πραγματικότητα αυτά που ελπίζουμε, αυτά που προσδοκούμε. 

Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει ότι τα πνευματικά μυστήρια τα οποία είναι πάνω από την γνώση και τα οποία δεν αντιλαμβάνονται ούτε οι δικές μας αισθήσεις, ούτε η γνωστική δύναμη της διάνοιας, ο Θεός μας έδωσε την πίστη.
 Ένα παράδειγμα της δυνατής και ακλόνητης πίστης είναι και ο πολύαθλος Ιώβ. 

Εκτός από τον κόσμο που υπόκειται στις δικές μας πέντε αισθήσεις και το ορατό αυτό σύμπαν, υπάρχει απέραντος αόρατος κόσμος, που είναι πολύ πιό μεγάλος. Και τον κόσμο αυτό δεν μπορούμε να τον προσεγγίσουμε με τις πέντε αισθήσεις, ούτε με τα μηχανικά οπτικά μέσα και τα τηλεσκόπια.  Άν  όμως είναι  απρόσιτος στις σωματικές μας αισθήσεις, μπορούμε να λέμε ότι αυτός δεν υπάρχει; Μπορούμε όλο τον κόσμο  να τον  περιορίσουμε μόνο σ΄αυτό που βλέπουν τα μάτια μας;

Ας μην αφήσουμε τον εαυτό μας να αμφιβάλλει για την ύπαρξη του πνευματικού κόσμου και με όλη την καρδιά να πιστεύουμε ότι πάνω απ΄όλο τον κόσμο, ορατό και αόρατο, είναι ο Κύριος και Θεός, ο Κτίστης και Ποιητής, ο Δημιουργός και Προνοητής, ο Παντοκράτωρ και Κυβερνήτης των πάντων. 

Μερικοί άθεοι επιστήμονες περιφρονούν την θρησκεία. Λένε πως δεν πρέπει να συζητάμε για κάτι που δεν μπορούμε να ερευνήσουμε και ότι ανόητοι είναι αυτοί που μιλάνε για άλλη ζωή και για άλλον αόρατο κόσμο. 

Εφόσον όμως αρνούνται την πίστη, μπορούν να πουν ότι στην επιστήμη, με την οποία ερευνούν και εξετάζουν την φύση και τον ορατό αυτό κόσμο, προχωρούν χωρίς πίστη; μπορούν να πουν ότι η πίστη αφορά μόνο του θρησκευόμενους;  Όχι, δεν μπορούν να πουν αυτό, γιατί και στην επιστήμη, στην λογική εξέταση των πραγμάτων του κόσμου, αναπόφευκτα επιτρέπουν την πίστη. Έχουν δική τους πίστη, όχι θρησκευτική, αλλά είναι πίστη, γιατί πιστεύουν πολλά που πρακτικά δεν μπορούν να τα αποδείξουν. Και πάντα, σε όλες τις περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας, σημαντική θέση στην επιστήμη είχε η επιστημονική πίστη.

Μέχρι πρόσφατα κανείς από τους επιστήμονες δεν μπορούσε να φανταστεί ότι τα άτομα, τα οποία απαρτίζουν την ύλη, μπορούν να διαμεριστούν σε πιο μικρά στοιχεία. Υπήρχε μια καθολική πίστη σε όλο τον επιστημονικό κόσμο ότι το άτομο είναι ένα ακατάτμητο στοιχείο. Όμως η επιστημονική πίστη τους  ξεγελάστηκε πριν 40-50 χρόνια, επειδή η ανακάλυψη της ραδιενέργειας έδειξε σε όλους ότι τα άτομα διασπώνται. Τέτοια ναυάγια της επιστημονικής θεωρίας και πίστεως υπήρχαν πολλά στην ιστορία της ανθρωπότητας. Μετά όταν αποδείχθηκε ότι τα άτομα διαμερίζονται, εμφανίστηκε η πίστη στα ηλεκτρόνια, τα οποία θεωρήθηκαν τώρα η μικρότερη αδιάσπαστη ποσότητα ύλης. 

Τώρα όλος ο επιστημονικός κόσμος πιστεύει στο ηλεκτρόνιο. 

Θέλω όμως να ρωτήσω΄ έχει δει κανείς απ΄αυτούς το ηλεκτρόνιο; Όχι κανείς. Μήπως κανείς το ψηλάφησε; πάλι, κανείς. Κάποιος το ζύγισε; Όχι. Τότε γιατί το πιστεύουν; Μου απαντούν΄ το πιστεύουμε γιατί βλέπουμε τις εκδηλώσεις του. Συμφωνώ γιατί ξέρω την αξία της γνώσης του αοράτου από τις εκδηλώσεις του. Αν εσείς πιστεύετε στο ηλεκτρόνιο χωρίς να το βλέπετε, τότε με ποιό δικαίωμα λέτε ότι η πίστη μας στον Θεό, που και κανείς δεν Τον είδε, είναι παράλογη; 

Θα σας πω ότι και εμείς γνωρίζουμε τον Θεό από τις ενέργειές Του. Από τις εκδηλώσεις της δύναμής Του. Από το πως Αυτός ενεργεί στην καρδιά μας, από την θεία χάρη που αισθανόμαστε. Μόνο με την ταπείνωση και την προσευχή, την καθαρή καρδιά και την πίστη μπορεί να δει κανείς τον Θεό".

Λόγοι και ομιλίες του Αγίου Λουκά, αναργύρου ιατρού, αρχιεπισκόπου Κριμαίας.

"Η συνύπαρξη Θρησκείας  και Επιστήμης είναι συμφιλιωτική και δημιουργική. Δεν υφίσταται σύγκρουση και αντιπαράθεση. Η επιστήμη χρησιμοποιώντας την παρατήρηση και το πείραμα προχωρεί σε μια διαδικασία κατανόησης των συστατικών, αλληλεπιδράσεων και της δομής της οργανικής και ανόργανης ύλης στο μέτρο του εκάστοτε εφικτού.
Η Θρησκεία αποκαλύπτει τα μυστήρια του Θεού ( τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού) και συντελεί να φθάσει ο Άνθρωπος στη θέωση. Η επιστήμη ερευνά τα κτίσματα του κόσμου τούτου, η Θρησκεία κάμνει λόγο για τον Κτίστη. Η επιστήμη ερευνά το πως του κόσμου. Η Θρησκεία το ποιός και το γιατί. Η επιστήμη παρατηρεί με μεθοδολογία την σύνθεση και την μεταβολή του σύμπαντος. Η Θρησκεία αγιάζει τον κόσμο δια της Θείας χάριτος. Η πίστη συνοδοιπορεί με την επιστήμη. Όσο δε βαθύτερα ερευνά ο αληθινός  επιστήμονας το μυστήριο της ζωής και του σύμπαντος κόσμου, τα γονίδια και τα σωματίδια, τα μικρά και τα μεγάλα, τα ορατά και τα αόρατα τόσο περισσότερο διαπιστώνει την δική του μικρότητα από την μια πλευρά και την παρουσία και μεγαλωσύνη του Θεού από την άλλη.
Ο αληθινός επιστήμονας αναγνωρίζει πράγματι την ύπαρξη της Θείας δυνάμεως και πανσοφίας, της Θείας αγαθότητος και προνοίας για τον κόσμο και τον άνθρωπο.
Ως εμεγαλύνθη τα Έργα Σου, Κύριε, τα πάντα εν σοφία εποίησας.
Το μόνο, που επισημαίνει η χριστιανική σκέψη, είναι οι κίνδυνοι που κρύβονται πίσω από μερικά επιστημονικά πειράματα και επιτεύγματα όταν υπεισέρχεται το στοιχείο της άλογης εκμετάλλευσης σε βάρος άλλου ανθρώπου ή της απληστίας, ή της φιλαργυρίας, ή της κακής χρήσεως της κτίσεως.
"Και έθεσε ο Θεός τον άνθρωπο στον Παράδεισο, λέγοντας του: Εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσσειν". (Γεν.β΄.15 ).
Όπως και άλλοτε, έτσι και σήμερα, υπάρχουν στον επιστημονικό χώρο πολλοί πιστοί και ευλαβείς χριστιανοί θεράποντες της επιστήμης, οι οποίοι ομολογούν ότι η πίστη έγινε η πέτρα, στην οποία στηρίχθηκαν, για να επιτελέσουν το επιστημονικό τους έργο και ιερό καθήκον.
Ο Άγιος Παντελεήμων και ανάργυρος ιατρός αυτό μας δείχνει με την εορτή της μνήμης του.
Απόσπασμα από τον λόγο του σεβαστού και αξιότιμου αρχιμανδρίτου και ιεροκήρυκος του καθεδρικού Ναού Αθηνών  Χρυσοστόμου Παπαθανασίου.

Νέον άγιον, του Παρακλήτου,
σε ανέδειξεν, Λουκάν η χάρις,
εν καιροίς διωγμών τε και θλίψεων΄
νόσους μεν ως ιατρός εθεράπευσας,
και τας ψυχάς ως ποιμήν καθοδήγησας΄
πάτερ τίμιε, εγγάμων τύπος και μοναστών,
πρέσβευε σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Απολυτίκιον, ήχος γ΄. Θείας Πίστεως.

                                                    Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός.
                                 Από το βιβλίο "Λόγοι και ομιλίες  του Αγίου Λουκά Κριμαίας".

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Λόγος εις τα εισόδια της υπεραγίας Δεσποίνης ημών ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Λόγος εις τα εισόδια της υπεραγίας Δεσποίνης ημών ...: " Στην αρχή του κηρύγματός μου θα διαβάσω ένα απόσπασμα από την καθολική επιστολή του αγίου  αποστόλου Ιακώβου: << Θρησκεία καθ...

Ο Άγιος Νεκτάριος.

" Άγιος ει, Πάτερ Παντοκράτορ, Βασιλεύ των αιώνων, Δημιουργέ των απάντων, ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων και πάσης αγιωσύνης Κύριος και δοτήρ΄ άγιος και ο μονογενής Σου Λόγος και Υιός, ο Κύριος ημών Ιησούς, δι΄ου τα πάντα εποίησας΄ άγιον δε και το Πνεύμά Σου  το πανάγιον, το ερευνών τα πάντα και τα βάθη Σου, του Θεού και Πατρός.

Πανάγιος  ει, παντοδύναμε, πανάγαθε και φιλάνθρωπε Θεέ, ο ποιήσας από γης άνθρωπον κατ΄εικόνα Σην και ομοίωσιν και χαρισάμενος αυτώ την του παραδείσου απόλαυσιν΄ παραβάντα δε την εντολήν Σου και εκπεσόντα, τούτον ου παρείδες, ουδέ εγκατέλιπες, φιλεύσπλαχνε, φιλάνθρωπε και φιλάγαθε Θεέ, αλλ΄επαίδευσας αυτόν ως εύσπλαχνος Πατήρ, εκάλεσας αυτόν δια νόμου, επαιδαγώγησας αυτόν δια των προφητών, ύστερον δε αυτόν τον μονογενή Σου Υιόν, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, εξαπέστειλας εις τον κόσμον, ίνα Αυτός ελθών  την Σην ανανεώση και ανεγείρη εικόνα΄  ος κατελθών εκ των ουρανών και σαρκωθείς εκ Πνεύματος αγίου και Μαρίας της αειπαρθένου και Θεοτόκου Παναγίας, συναναστραφείς τε τοις ανθρώποις, ο μόνος αναμάρτητος φανείς επί της γης, πάντα ωκονόμησε προς σωτηρίαν του γένους ημών. Μέλλων δε τον εκούσιον και ζωοποιόν δια σταυρού θάνατον ο αναμάρτητος υπέρ ημών των αμαρτωλών καταδέχεσθαι υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας".                               

                                                                       Α
                                                                       Γ
                                                                 ΑΓ Ι ΟΣ
                                                                      O
                                                                      Σ
"Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών Αυτού αναγγέλλει το στερέωμα".
"Τω ποιήσαντι φώτα μεγάλα μόνω, τον ήλιον εις τας αρχάς της ημέρας, και την σελήνην εις τας αρχάς της νυκτός... Ψαλμοί Δαυϊδ.
"Η δημιουργία άπασα φωνήν αφιείσα την  θείαν εξαγγέλλει δημιουργικήν σοφία." 'Αγιος Νεκτάριος.
"Εξομολογησάσθωσάν Σοι, Κύριε, πάντα τα έργα Σου, και οι όσιοί Σου ευλογησάτωσάν Σε."
Ψαλμός Δαυϊδ.

Η εξομολόγησις του Αγίου Νεκταρίου.        

"Θεός εμοί δόξα και πλούτος και καύχημα. Θεός το γλυκύτατον και ήδιστον υπέρ παν πράγμα. Θεός το μελέτημα και εντρύφημα. Θεού πνοής η ψυχή μου δημιούργημα. Θεού πλάσμα το σώμά μου. Θεού ειμί όλως εικών. Θεού θεία χάριτι γένος. Θεόθεν μοι το είναι, το κινείσθαι΄ θεόθεν το αναπνέειν, θεόθεν το φθέγγεσθαι έλαβον. Θεώ καθ΄εκάστην το πνεύμα παρατίθημι. Θεώ τας ευχάς μου προσάγω. Θεώ ζω και δουλεύω και πάρειμι. Θεόν τον μέγαν και ισχυρόν και ζώντα πάροχον και συλλήπτορα και τελειωτήν των καλών ευμοιρώ. Θεόν επόπτην, ων και νοώ και λέγω και πράττω και πλουτώ. Θεόν κριτήν φοβερόν των εμοί πεπραγμένων εκδέχομαι. Θεόν έλεων και συγγνώμονα έχω. Θεόν μακρόθυμον και πολυέλεον ομολογώ. Θεόν σωτήρα και λυτρωτήν μου και Κύριον ανακηρύττω. Θεόν αρχήν των πάντων γινώσκω. Θεόν δοτήρα των αγαθών οίδα. Θεόν προνοητήν και επόπτην επίσταμαι. Θεόν πάνσοφον και παντογνώστην, τον γινώσκοντα τα τε μέλλοντα και τα παρόντα και τα παρελθόντα επιγινώσκω. Θεόν αγαθόν και άγιον και δίκαιον και αληθινόν υμνώ και δοξάζω και ευλογώ και υπερυψώ. Θεόν φιλάνθρωπον προσκυνώ και λατρεύω. Θεώ πιστεύω. Επί Θεόν ελπίζω και την ελπίδα της σωτηρίας μου ανατίθημι. Θεόν την πηγήν της αγάπης αγαπώ και επιποθώ. Πρός τον Θεόν η ψυχή μου σπένδεται. Προς τον Θεόν η διάνοιά μου ανυψουμένη επαναπαύεται. Τον Θεόν η καρδία μου επιποθεί.΄Ενα Θεόν τρισήλιον, την τρισυπόστατον θεότητα, ομολογώ΄ μίαν Θεότητα άναρχον, αϊδιον, απλήν, υπερούσιον, αμέριστον κηρύττω΄ την αυτήν Μονάδα και Τριάδα΄ όλην Μονάδα την αυτήν, και όλην Τριάδα την αυτήν. Μονάδα όλην κατ΄ουσίαν την αυτήν, και Τριάδα όλην κατά τας υποστάσεις την αυτήν πιστεύω και ομολογώ΄ διότι μία Θεότης ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα, μία δύναμις, μία σύνταξις, μία προσκύνησις η της ομοουσίου Τριάδος΄ διότι μία και η αυτή φύσις και ουσία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. 

Ταύτα ομολογώ και πιστεύω και κηρύττω και φθέγγομαι".
Εθαυμάστωσε Κύριος τους οσίους Αυτού.
"χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν, είπεν ο Κύριος τοις εαυτού μαθηταίς και αποστόλοις. Ιω.ΙΕ΄,5.

 Περί της δυνάμεως και ενεργείας της εις Χριστόν πίστεως του Αγίου Νεκταρίου.

"Πίστις! θείον δώρον, καρπός της θείας αποκαλύψεως, γνώσις μυστηρίων, σοφία ουράνιος, διδάσκαλος των θείων αληθειών, κλίμαξ ουρανού και γης, σύνδεσμος Θεού και ανθρώπων, θείας φιλίας και αγάπης τεκμήριον, ουρανίων αγαθών μεταδόσεως έκφρασις!

Η δύναμις σου αληθώς θεία, ως θείον δώρον, η δε ενέργειά  σου άπειρος, ίσην προς την θείαν βούλησιν, ότι θεία δυνάμει ενεργεί, όσα και να νοηθώσιν αδύνατον υπό των ανθρώπων.

Συ ως φως φωτίζεις τους εσκοτισμένους την διάνοιαν. Συ ποδηγετείς τους ζητούντας εν ταις Γραφαίς την αλήθειαν, και καθίστασαι οδηγός ασφαλής προς γνώσιν. Συ διαθερμαίνεις δι΄έρωτος θείου τας καρδίας και ανάπτεις εν αυταίς την θείαν αγάπην. Συ τίκτεις την αληθή ελπίδα, μυστικώς ελέγχουσα και φανερούσα των ελπιζομένων την υπόστασιν. Συ χαρίζεσαι αυτοίς τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Συ εμπιπλάς τους πιστούς Πνεύματος σοφίας, πνεύματος συνέσεως, πνεύματος γνώσεως και αληθείας, πνεύματος βουλής και ισχύος, πνεύματος φόβου Θεού. Συ δαψιλεύεις τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος. Συ πληροίς την καρδίαν του πιστού αγάπης, χαράς, ειρήνης μακροθυμίας, χρηστότητος, αγαθωσύνης, πραότητος και εγκράτειας.  Η δύναμις σου διαπλάττει τον υπό της αμαρτίας διαφθαρέντα άνθρωπον, επαναφέρει εις το αρχαίο κάλλος και αναδεικνύει αυτόν εικόνα Θεού. Η ενέργεια σου, ως θεία δύναμη κινουμένη, πείθει τον νουν υπείκειν σοι, την δε καρδίαν πληροφορεί περί της αληθείας των υπό σου αποκαλυπτομένων αληθειών. Το θείον σου φως εκχείται περί τον πιστόν και διαφωτίζει τον νουν αυτού του συνιέναι τας Γραφάς. Συ διανοίγεις τους οφθαλμούς της διανοίας, και Συ πλήττεις τας χορδάς της καρδίας προς λατρείαν του θείου, προς άπαυστον υμνωδίαν του θείου. Συ διδάσκεις πειθαρχείν Θεώ. Συ τα των αγίων προφητών εκδιδάσκεις κατανοείν νοήματα. Συ των Αγίων Αποστόλων συνιέναι τα ρήματα φωτίζεις. Συ την τελείαν επαγγέλεσαι ηθικήν και αρετήν. Συ αποκαλύπτεις τη θεία δυνάμει σου και ενεργεία και τοις απίστοις τον θείον σου χαρακτήρα. Συ είλκυσας τα έθνη εις σωτηρίαν. Συ κατέκτησας τον κόσμον άπαντα. Συ το τρόπαιον του Τιμίου Σταυρού εν μέσω γης έστησας. Συ υπετάγησαν βασιλείς. Προς σε άρχοντες και ποιμένες λαών έδραμον. Συ τους φιλοσόφους ασόφους απέδειξας. Συ τους πτωχούς τω πνεύματι σοφούς και ρήτορας πολυφθόγγους ανέδειξας. Συ κηρυχθείσα τω κόσμω τον κόσμον διεφώτισας. Συ καταλαβούσα τα έθνη αυτά ηγίασας. Συ τον αρχαίον γηράσαντα τη αμαρτία κόσμον νέον ανέδειξας δια της θείας σου δυνάμεως. Συ τους σκληρούς νόμους κατήργησας. Συ την δικαιοσύνην ανεστήλωσας. Συ τους πολέμους κατεδίκασας. Συ την ειρήνην τω κόσμω εβράβευσας. 

Συ την ισότητα επήγαγες. Συ την αληθή εχαρίσω ελευθερίαν, Συ το κράτος του Διαβόλου κατήργησας. Συ την βασιλείαν των Ουρανών επί γης εγκατέστησας. Συ την πικράν λύπην από του κόσμου εφυγάδευσας. Συ την χαράν την άφατον τω κόσμω δαψιλώς εχαρίσω. Σε όθεν επαξίως τιμώμεν. Σε εν ταις καρδίαις ημών περιέπομεν και Σε έχοντες, θαρρούντες ελπίζομεν τυχείν της βασιλείας του Θεού και των αιωνίων αγαθών. Αμήν.

                    "ους εκάλεσε, τούτους και εδικαίωσεν, ους δε εδικαίωσε, τούτους και εδόξασε".

                   "τις εγκαλέσει κατά εκλεκτών  Θεού;  Θεός ο δικαιών." είπεν ο απόστολος Παύλος.
                    "Κύριε, Σύ πάντα οίδας", είπεν ο απόστολος Πέτρος. (Ιωάννην ΚΑ΄17).
                                  Θεός ο αγαπών, Θεός ο αγιάζων, Θεός ο δικαιών.
                         
              Ελάμπρυνε, ηγίασε και εθαυμάστωσε ο Κύριος και Θεός τους πιστούς και εκλεκτούς  και                   οσίους Αυτού.
                               "Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά πάντα τα έργα Σου...

                    Ω άνθρωπε του  Θεού, Συ περπάτησες ως άγγελος Θεού εις την γη΄
                    τα υποδήματα σου τα ζήτησες από τον ουρανό΄ από τον φιλάνθρωπο Θεό΄
 ΄                  από τον Κύριο Ιησού Χριστό και από τον Πατέρα μας Θεό.
                    Ω άγιε Νεκτάριε, τα βήματα σου ο Κύριος τα ποδηγετεί.

Περί των αγίων αγγέλων του Θεού.

Αμήν αμήν λέγω υμίν, απ΄άρτι όψεσθε τον ουρανόν ανεωγότα και τους αγγέλους του Θεού αναβαίνοντας και καταβαίνοντας επί τον Υιόν του ανθρώπου ( Ιωάννην, Α΄, 52), είπεν ο μονογενής Υιός και Λόγος του Πατρός Θεού, ο Κύριος ημών και Θεός Ιησούς Χριστός, ο ων εις τον κόλπον του Πατρός, ο προ αιώνων, ο προ καταβολής κόσμου και ανθρώπων υπάρχων Θεός, ο εκ Πνεύματος Αγίου και αειπαρθένου Μαρίας και Θεοτόκου Παναγίας τεχθείς.

"Εν δε τω μηνί τω έκτω απεστάλη ο άγγελος Γαβριήλ υπό του Θεού εις πόλιν της Γαλιλαίας, η όνομα Ναζαρέτ, προς παρθένον μεμνηστευμένην ανδρί, ω όνομα Ιωσήφ, εξ οίκου Δαυίδ, και το όνομα της παρθένου Μαριάμ. και εισελθών ο άγγελος προς αυτήν είπε΄ χαίρε, κεχαριτωμένη΄ ο Κύριος μετά Σου΄ ευλογημένη Συ εν γυναιξίν...

και αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτή΄ Πνεύμα Άγιον επελεύσεται  επί σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι΄ διο και το γεννώμενον άγιον κληθήσεται υιός Θεού".  Λουκά, Α΄ 26-35.

Ουκ έτεκεν η εν τω σώματι και εν τω πνεύματι αγία Θεοτόκος άνθρωπον θεωθέντα, αλλ΄έτεκεν Υιόν Θεού, τέλειον άνθρωπον και τέλειον Θεόν, τον Κύριον και Σωτήρα ημών Ιησού Χριστόν, εκ Πνεύματος Αγίου σαρκωθέντα, δι΄ο και μόνη εκ πασών των γυναικών κεχαριτωμένη και υπερευλογημένη Μαρία και αειπάρθενος Θεοτόκος Παναγία ονομάζεται.

"Και ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν, και εθεασάμεθα την δόξαν Αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας." Ιωάννην , Α΄, 14.

"Και ιδού άγγελος Κυρίου επέστη αυτοίς και δόξαν Κυρίου περιέλαμψεν αυτούς ".

"και εξαίφνης εγένετο συν τω αγγέλω πλήθος στρατιάς ουρανίου αινούντων τον Θεόν και λεγόντων ΄ δόξα εν  υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία". Λουκά, Β΄, 13,14.

Οι άγγελοι αγαπούν, αινούν, υμνούν και δοξολογούν τον Θεόν (Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα), αποστέλλονται εκ Θεού και εξ΄ουρανού εις την γην και εις τους ανθρώπους, φυλάσσουν αγίους τόπους και ανθρώπους, ακούν, συνιούν και τηρούν τας αγίας εντολάς του επουρανίου και αληθινού Θεού, υπακούν και ποιούν τα άγια θελήματα, κελεύσματα και προστάγματα Αυτού, ακούραστοι και ακοίμητοι, δύναμιν εκ δυνάμεως Θεού λαβόντες, διακονούν, υπηρετούν και ποιούν το  άγιο θέλημα Αυτού.
Οι άγγελοι αγαπούν τον Θεόν αγαπούν και τους ανθρώπους΄ τηρούν την θείαν εντολήν "Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου και τον πλησίον σου ως σευατόν" .
Εάν με αγαπάς, ω Πέτρε, περισσότερον απ΄αυτούς, ποίμαινε και βόσκε τα πρόβατά μου. (Ιωάν. ΚΑ΄,15-18.).
Οι άγγελοι του Θεού, ως αγαθά πνεύματα, είναι ειρηνοποιοί, παρθένοι και αγνοί, είναι φιλόθεοι και φιλάνθρωποι, δεν αμαρτάνουν, δεν λογίζονται το κακόν, δεν κακίζουν, δεν μισούν, δεν ασχημονούν, δεν βλάπτουν κανένα, δεν αδικούν και δεν αντιδικούν, δεν οργίζονται και δεν παροξύνονται, δεν φονεύουν, δεν βλασφημούν, δεν ψευδομαρτυρούν και δεν συκοφαντούν,  φιλόξενοι και φιλόστοργοι, βοηθούν, παρηγορούν και ευεργετούν πτωχούς και αδυνάτους, δεν υπερηφανεύονται, είναι ταπεινοί και ακτήμονες, "χαίρονται επί ενι αμαρτωλώ μετανοούντι", γνωρίζουν τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού,  θησαυρίζουν αιωνίους θησαυρούς εν ουρανώ και πλουτίζουν εν Θεώ .
Οι άγγελοι εν ουρανώ χαίρονται και αγάλλονται εν Θεώ.
Τις δύναται να απαριθμήσει τα άστρα του ουρανού; στρατιαί αγγέλων και αρχαγγέλων εις την υπηρεσία του Θεού.
Πως αποκαλεί ο Κύριος τους αγγέλους Αυτού εις την παραβολήν του σπορέως;
"οι δε θερισταί άγγελοί είσιν"."αποστελεί ο υιός του ανθρώπου τους αγγέλους Αυτού, και συλλέξουσιν εκ της βασιλείας Αυτού πάντα τα σκάνδαλα και τους ποιούντας την ανομίαν..." "εξελεύσονται οι άγγελοι και αφοριούσι τους πονηρούς εν μέσου των δικαίων " .(Ματθ. ΙΓ΄).
Και εν τη παλαιά και εν τη καινή διαθήκη γίνεται αναφορά των αγίων αγγέλων και αρχαγγέλων του Θεού.
Γέμει η αγία γραφή επουρανίων, θείων και αγίων λόγων, υδάτων και πνευμάτων, αρχαγγέλων και αγγέλων, αγίων ταγμάτων και υποδειγμάτων.
Άγγελοι του Θεού ανεβαίνουν και κατεβαίνουν εις την κλίμακα του οράματος του πατριάρχου Ιακώβ. ( Γένεσις ,28).
Ο Κύριος εξαπέστειλε τον αρχάγγελον Αυτού εξ ΄ουρανού.
"Εγώ είμι ο αρχηγός των στρατευμάτων του Κυρίου", είπεν ο αρχάγγελος Μιχαήλ εις τον Ιησού του Ναυή.
"Ο Κύριος εξαπέστειλε τον άγγελον Αυτού και ήρέ με εκ των προβάτων του πατρός μου και έχρισέ με εν τω ελαίω της χρίσεως Αυτού."  Ψαλμός Δαυϊδ.
"Ιδού άγγελος Κυρίου εις τον Δανιήλ".
"ώφθη δε αυτώ άγγελος Κυρίου εστώς εκ δεξιών του θυσιαστηρίου του θυμιάματος" Λουκά, Α΄, 11.
"ιδού άγγελος Κυρίου κατ΄όναρ εφάνη τω Ιωσήφ". Ματθ. Α΄, 20.

"Ο Θεός των αγγέλων εστί ποιητής και Δημιουργός, εκ του μη όντος εις το είναι παραγαγών αυτούς, και κατ΄οικείαν εικόνα κτίσας αυτούς. Δια του Λόγου εκτίσθησαν πάντες οι άγγελοι και υπό του Αγίου Πνεύματος δια του αγιασμού ετελειώθησαν, κατ΄αναλογίαν της αξίας και της τάξεως του φωτισμού και της χάριτος μετέχοντες. Πάντων δε ποιητής και προνοητής και συνοχεύς ο Θεός έστιν, ο μόνος άκτιστος, ο εν Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι υμνούμενός τε και δοξαζόμενος. Iκανοί, πρόθυμοι και έτοιμοι προς την εκπλήρωσιν του θείου θελήματος, πανταχού ταχέως ευρισκόμενοι, ένθα αν η θεία  κελεύση επίνευσις, τάχει φύσεως, και φυλάττοντες τα μέρη της γης, και εθνών και τόπων προϊστάμενοι, καθώς υπό του δημιουργού ετάχθησαν. Ότε είσιν εν τω ουρανώ, ουκ είσιν εν τη γη, και εις την γην υπό του Θεού αποστελλόμενοι ουκ εναπομένουσιν εν τω ουρανώ " Απόσμασμα περί αγγέλων του Ιωάννη Δαμασκηνού.

 Ο Κύριος εξαπέστειλε τον άγγελον Αυτού εξ ουρανού....

"Και αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτώ ΄ εγω είμι Γαβριήλ ο παρεστηκώς ενώπιον του Θεού, και απεστάλην λαλήσαι προς σε και ευαγγελίσασθαί σοι ταύτα"Λουκά, Α΄, 19. 

"ιδού εγώ αποστέλλω τον άγγελον μου προ προσώπου σου, ος κατασκευάσει την οδόν σου έμπροσθέν σου".  Ματθ. ΙΑ΄, 10.

"Και ιδού άγγελοι προσήλθον και διηκόνουν αυτώ".  Ματθ. Δ΄, 11.

"Παρθενία το  των αγγέλων πολίτευμα, το πάσης ασωμάτου φύσεως ιδίωμα".  

"ούτοί εισιν οι μετά γυναικών ουκ εμολύνθησαν΄ παρθένοι γαρ είσιν. 

ούτοί εισιν οι ακολουθούντες τω αρνίω όπου αν υπάγη". Αποκάλυψις Ιωάννου , ΙΔ΄, 4. 

Οι άγγελοι του Θεού βλέπουσιν όσα ημείς ου δυνάμεθα ιδείν.

Είπεν αυτοίς ο Ιησούς: Οράτε μη καταφρονήσετε ενός των μικρών τούτων΄ λέγω γαρ υμίν ότι οι άγγελοι αυτών εν ουρανοίς δια παντός βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός μου του εν ουρανοίς. Ματθ. ΙΗ, 10.

"Και ιδού σεισμός εγένετο μέγας΄ άγγελος γαρ Κυρίου καταβάς εξ ουρανού προσελθών απεκύλισεν τον λίθον από της θύρας και εκάθητο επάνω αυτού.  ην δε η ιδέα αυτού ως αστραπή και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών... αποκριθείς δε ο άγγελος είπε ταις γυναιξί΄ μη φοβείσθε υμείς΄ οίδα γαρ ότι Ιησούν τον εσταυρωμένον ζητείτε΄ ουκ έστιν ώδε΄ ηγέρθη γαρ καθώς είπε. δεύτε ίδετε τον τόπον όπου έκειτο ο Κύριος". (Ματθ. ΚΗ΄, 2-6). 
"Εν δε τη αναστάσει ούτε γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται, αλλ΄ως άγγελοι Θεού εν ουρανώ είσι".
"Και ως ατενίζοντες ήσαν εις τον ουρανόν πορευομένου Αυτού, και ιδού άνδρες δύο παρειστήκεισαν αυτοίς εν εσθήτι λευκή, οι και είπον΄ άνδρες Γαλιλαίοι, τι εστήκατε εμβλέποντες εις τον ουρανόν;  ούτος ο Ιησούς ο αναληφθείς αφ΄υμών εις τον ουρανόν, ούτως ελεύσεται, ον τρόπον εθεάσασθε Αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν". Πράξεις, κεφ. Α΄, 10,11.

Επιστολή Παύλου προς Εβραίους, κεφ. Α' 4-14.

 "τοσούτω κρείττων γενόμενος ο Υιός των αγγέλων, όσω διαφερώτερον παρ΄αυτοίς κεκληρονόμηκεν όνομα. 

τίνι γαρ είπέ ποτε των αγγέλων ΄υιός μου ει συ, εγώ σήμερον γεγένηκά σε ; και πάλιν΄εγώ έσομαι αυτώ εις πατέρα, και αυτός έσται μοι εις υιόν; 

όταν δε πάλιν εισαγάγη τον πρωτότοκον εις την οικουμένην, λέγει΄ και προσκυνησάτωσαν αυτώ πάντες οι άγγελοι του Θεού. 

και προς μεν τους αγγέλους λέγει΄ ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα, και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα.

προς δε τον υιόν΄ ο θρόνος σου, ο Θεός, εις τον αιώνα του αιώνος΄ράβδος ευθύτητος η ράβδος της βασιλείας σου.

ηγάπησας δικαιοσύνην και εμίσησας ανομίαν'  δια τούτο έχρισέ σε ο Θεός, ο Θεός σου έλαιον αγαλλιάσεως παρά τους μετόχους σου. 

και΄ συ κατ΄αρχάς, Κύριε, την γην εθεμελίωσας, και έργα των χειρών σού είσιν οι ουρανοί΄ 

προς τίνα δε των αγγέλων είρηκέ ποτε΄ κάθου εκ δεξιών μου έως αν θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου; 

ουχί πάντες εισί λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν";
"και Κύριος ο Θεός των πνευμάτων των προφητών απέστειλεν τον άγγελον αυτού δείξαι τοις δούλοις αυτού α δει γενέσθαι εν τάχει". Αποκάλυψις, ΚΒ΄, 6.
"Το μυστήριον των επτά αστέρων ων είδες επί της δεξιάς μου, και τας επτά λυχνίας τας χρυσάς, οι επτά αστέρες άγγελοι των επτά εκκλησιών είσι, και αι λυχνίαι αι επτά επτά εκκλησίαι εισίν" Αποκάλυψις Ιωάννου ,κεφ. Α΄, 20.

"Καγώ Ιωάννης ο ακούων και βλέπων ταύτα, και ότε ήκουσα και έβλεψα, έπεσα προσκυνήσαι έμπροσθεν των ποδών του αγγέλου του δεικνύοντος μοι ταύτα. και λέγει μοι΄ όρα μη΄ σύνδουλος σού είμι και των αδελφών σου των προφητών και των τηρούντων τους λόγους του βιβλίου τούτου΄ τω Θεώ προσκύνησον". Αποκάλυψις Ιωάννου. κεφ. ΚΒ΄, 8, 9.

Τω Θεώ προσκύνησον, είπεν ο άγγελος του Κυρίου και Θεού.
Ω, άγιε άγγελε του Θεού! μεγάλη η θεία χάρις σου, η θεία αποστολή και υψηλό το αξίωμα σου! μεγάλη και θαυμαστή η θεία πίστις και η ταπείνωσις σου έμπροσθεν του υψίστου, επουρανίου και παναγίου Θεού.
Τις ως ο Θεός ημών; είπεν ο άγγελος του Θεού΄ ταπείνου σεαυτόν έναντι του Κυρίου΄ ουκ έστι δούλος μείζων του Κυρίου αυτού.
Ο Κύριος και Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν.
"Και πάντες οι άγγελοι ειστήκεσαν κύκλω του θρόνου και των πρεσβυτέρων και των τεσσάρων ζώων και έπεσαν ενώπιον του θρόνου επί τα πρόσωπα αυτών και προσεκύνησαν τω Θεώ λέγοντες΄ αμήν ΄
η ευλογία και η δόξα και η σοφία και η ευχαριστία και η τιμή και η δύναμις και η ισχύς τω Θεώ ημών εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν.
Μακάριοι πάντες οι άγιοι άγγελοι του Θεού οι ακούοντες, οι τηρούντες και οι φυλάσσοντες τον Άγιον Λόγον του Θεού και οι ποιούντες το Άγιον θέλημα Αυτού΄ αμήν.

Δέσποτα Παντοκράτορ, Βασιλεύ επουράνιε, Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού και Θεέ, Πάτερ,Υιέ και Άγιο Πνεύμα, πάνσοφε, παντοδύναμε ποιητή του ουρανού και της γης, της θαλάσσης και πάντων των εν αυτοίς, ορατών τε πάντων και αοράτων, ο κτίσας τα πάντα, ο εκ του μη όντος εις το είναι παραγαγών και συνέχων τα σύμπαντα, Κύριε των επουρανίων και ασωμάτων δυνάμεων, Κύριε των δυνάμεων και των πνευμάτων, πανάγιε, πανάγαθε και φιλάνθρωπε Θεέ, ο ενεργών τα πάντα εν πάσιν, η αιώνιος ζωή και το φως, ο φωτίζων τα σύμπαντα και τον σύμπαντα άνθρωπον, ο ανατέλλων τον ήλιον επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχων επί δικαίους και αδίκους, ο διδούς σοφίαν, σύνεσιν και ευλογίαν, ο ευαγγελισμός, ο φωτισμός και ο αγιασμός, ο τους πάντας  αγαπών, ο θέλων τους πάντας σωθήναι, ο πανοικτίρμων και παντελεήμων, ο μακρόθυμος και πολυέλεος, ο φιλεύσπλαχνος και φιλάνθρωπος, ο εν υψηλοίς κατοικών και τα ταπεινά εφορών, ο τα άδηλα και τα κρύφια φωτίζων,  ο τα πάντα γιγνώσκων, ο καρδιογνώστης και παντογνώστης, ο νεφρούς και καρδίας ερευνών, ο τους μετανοούντας αμαρτωλούς συγχωρών, ο Δίκαιος Κριτής, ο μέλλων αποδούναι εκάστω ως το έργον έσται αυτού, ο ποιών κρίμα πάσι τοις αδικουμένοις, ο δικαιών, ο ελεών, ο ευλογών, ο αγιάζων και σώζων, ο ποιμήν ο καλός, ο σωτήρ, ο αντιλήπτωρ και βοηθός, ο μόνος αληθινός Θεός, ο αεί ων, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θαυμάσια ποιών, ο εις τους αιώνας των αιώνων Μέγας, Ύψιστος, Άγιος, Δίκαιος και θαυμαστός, αιώνιος, αθάνατος, δεδοξασμένος, αινετός και ευλογητός, η αιτία πάντων των καλών και αγαθών, πηγή και ο δοτήρ των αιωνίων αγαθών, ρύσαι ημάς από παντός πειρασμού, πονηρού πνεύματος και πράγματος, από πάσης διαβολικής ενεργείας και πονηράς επιθυμίας και δος ημίν πνεύμα άγιον και αγαθόν, άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών. Αμήν.
Ενώπιον της Μεγαλοσύνης, της Δικαιοσύνης και της Αγιοσώνης του Θεού και πάντων των αγίων αγγέλων Αυτού, συναισθανόμενη την εμή ταπεινότητα, την αναξιότητα και την αμαρτωλότητα, μετά ιερού φόβου και τρόμου, μετά συντετριμμένης καρδίας και μετά δακρύων μετανοίας, ως ο τελώνης του Ευαγγελίου, νοερώς και σιωπηλώς κράζω προς τον Θεόν: Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ.

 "Όπως υπάρχουν εννέα τάγματα αγίων αγγέλων, τα ανώτερα τάγματα, τα σεραφείμ, τα χερουβείμ, οι αρχές, οι εξουσίες, οι θρόνοι, οι κυριότητες και κατώτερα οι αρχάγγελοι και οι άγγελοι, το ίδιο και στην στρατιά των πονηρών πνευμάτων υπάρχουν ανώτερα και κατώτερα τάγματα, υπάρχουν αρχές και εξουσίες. Τα ανώτερα δαιμονικά τάγματα πολεμάνε τους πιό σταθερούς, τους πιό πιστούς υπηρέτες του Χριστού, τους αγίους και τους δικαίους. Πολύς δύσκολος για τους δαίμονες είναι ο αγώνας αυτός, διότι με τον όνομα, με τον σταυρό, με το σώμα και το αίμα του Χριστού αποκρούουν οι άγιοι όλες τις επιθέσεις του. Υπάρχουν και οι δαίμονες που έχουν λιγότερη δύναμη, οι οποίοι αδιάλειπτα πολεμούν εμάς τους αδύναμους χριστιανούς. Η πάλη εναντίον τους είναι πολύ δύσκολη, επειδή η διάνοια αυτών των αγγέλων του σκότους και του κακού, των υπηρετών του σατανά είναι ασύγκριτα ανώτερη από τη δική μας΄ όλο το χρόνο τους τον αφιερώνουν στο πως  να αποπλανήσουν και να αφανίσουν τους ανθρώπους του Θεού. Υπάρχουν και κατώτεροι δαίμονες. Το έργο που κάνουν αυτοί δεν είναι και τόσο δύσκολο, επειδή αυτοί ασχολούνται στο να ωθούν ακόμα πιό πολύ στο σκότος και στην απώλεια εκείνους τους ανθρώπους, οι οποίοι αγάπησαν το σκότος πιό πολύ από το φως και το ψεύδος παρά την αλήθεια.
Από που να αντλήσουμε την δύναμη για την πάλη αυτή;  την απάντηση σ΄αυτή την ερώτηση την δίνει ο απόστολος Παύλος΄ ακούστε τον : << Το λοιπόν, αδελφοί μου, ενδυναμούσθε εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος Αυτού, ενδύσασθε την πανοπλίαν του Θεού προς το δύνασθαι υμάς στήναι προς τας  μεθοδείας του διαβόλου΄ (Εφ. ΣΤ΄,10-11).
Να θυμάστε πάντα ότι με τις δικές μας δυνάμεις δεν μπορούμε να πολεμήσουμε τα πονηρά πνεύματα. Να θυμάστε ότι όλη την ελπίδα μας πρέπει να την στηρίζουμε στον Κύριος μας Ιησού Χριστό, στον Οποίο ανήκει η δόξα και το κράτος μαζί με τον συνάναρχο αυτού Πατέρα και το Πανάγιο Πνεύμα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν".
Απόσπασμα περί της πάλης με τα πονηρά πνεύματα του Αγίου Λουκά Κριμαίας.
"Πάτερ ους δέδωκας μοι εφύλαξα, και ουδείς εξ΄αυτών απώλετο  ειμή ο υιός της απωλείας, ίνα η γραφή πληρωθή". (Ιωάννην ΙΖ'11) .

Απολυτίκιο Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.
"Των ουρανίων στρατιών αρχιστράτηγοι, δυσωπούμεν υμάς ημείς οι ανάξιοι, ίνα ταις υμών δεήσεσι τειχίσητε ημάς, σκέπη των πτερύγων της αύλου υμών δόξης, φρουρούντες ημάς προσπίπτοντας εκτενώς και βοώντας΄ εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημάς, ως ταξιάρχαι των άνω δυνάμεων".

Σιγησάτω πάσα σάρξ βροτεία και στήτω μετά φόβου Θεού...ψάλλει ο χορός των ψαλτών εν τη αγία του Χριστού εκκλησία.

                                           

Περί συνειδήσεως.

Ετυμολογία.<αρχ.συνείδησις΄εκ του ρήματος σύνοιδα (συν+οίδα), (απαρέμφ. συν-ειδ-έναι) "γνωρίζω καλά".
 Η σύμφυτος εσωτερική γνώσις. Η έμφυτος ικανότης του ανθρώπου να ενεργεί σύμφωνα με τους ηθικούς κανόνες, να διακρίνει το καλό από το κακό, το ανήθικο από το ηθικό, να έχει επίγνωση των συνεπειών των λόγων του, των πράξεων και των έργων του.

 "Συνείδησις είναι η είδησις, η γνώσις του θεϊκού-ηθικού νόμου, ην έχει η ψυχή διακρίνουσα τας πράξεις εις αγαθάς και κακάς και αδεκάστως κρίνουσα το ποιόν αυτών και κατακρίνουσα μεν τας κακάς, εγκρίνουσα δε τας αγαθάς.

Την συνείδησν η ψυχή έχει έμφυτον΄ έχει δηλονότι η ψυχή έμφυτον δύναμιν του ειδέναι τι δίκαιον, τι άδικον΄ τι αγαθόν, τι κακόν΄ τι αληθές, τι ψευδές...

Την έμφυτον ταύτην δύναμιν έλαβε παρά Θεού προς γνώσιν του θείου θελήματος και συνταύτισιν του θελήματος αυτής προς το θείον θέλημα.
Ο σκοπός του θείου τούτου δωρήματος αναδεικνύει αυτό νόμον ηθικόν απαράβατον και αιώνιον απαιτούντα τελείαν ευπείθειαν και υποταγήν. Εν τη τελεία υποταγή εις τον ηθικόν νόμον του ανθρώπου ευρίσκεται η ηθική ελευθερία του ανθρώπου, η πρόοδος και η τελείωσις αυτού. 

Η αγία Γραφή διδάσκει ότι ο Θεός ενέγραψεν εν τη καρδία του ανθρώπου τον νόμον τον ηθικόν, όπως γινώσκη το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον και ποιή αυτό.
Η συνείδησις ως εκ του χαρακτήρος αυτής δύναται να θεωρηθή ως στάθμη ηθική και ως κανών ή γνώμων προς ον να δοκιμάζωμεν το ποιόν των πράξεών  μας.
Ο Μάξιμος ο ομολογητής λέγει ότι η συνείδησις είναι λόγος Θεού, και έστιν αλάνθαστος κριτής.

Το συνειδός, λέγει ο Χρυσόστομος, πολλής πληροί της ευφροσύνης, και τοσαύτην ένδον τίθησι την ηδονήν, όσην ουδείς δυνήσεται παραστήσαι λόγος. 

Τι γαρ σοι δοκεί των εν τω παρόντι βίω είναι ηδύ; τράπεζα πολυτελής; σώματος υγεία και ηδονή; δόξα και πλούτος; ουδέν ήδιον συνειδότος αγαθού.
Η πεφωτισμένη διάνοια, η υπό της προσοχής πάντοτε συνοδευομένη φωτίζει το συνειδός και διαφυλάττει αυτό ατάραχον .
Ο το πεφωτισμένον έχων συνειδός είναι μακάριος διότι η χάρις του παναγίου Πνεύματος εσκήνωσεν εν αυτώ".
Απόσπασμα από το  συγγραφικό έργο "ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ" του Αγίου Νεκταρίου.

"παραπτώματα τίς συνήσει"; ΙΗ' ψαλμός Δαυϊδ.
"..την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία  ενώπιόν μου έστι διαπαντός". Ν΄(50) ψαλμός Δαυϊδ.
"..και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου Σου, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιον Σου πας ζων". ΡΜΒ΄ (142)  ψαλμός Δαυϊδ.
"O Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ". Λουκά ΙΗ΄, 13.
Μαρίνα Μαθιουδάκη-Ζηδιανάκη.

"Αγαθόν το σιωπάν υπέρ το λαλείν". "Η σιγή ταις γυναιξί κόσμημά εστιν".

"Λέγω δε υμίν ότι παν ρήμα αργόν ο εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως΄ εκ γαρ των λόγων σου δικαιωθήση και εκ των λόγων σου καταδικασθήση". Ματθ. ΙΒ΄, 36.
"H γλώσσα μικρόν μέλος εστί και μεγαλαυχεί.
Ιδού ολίγον πυρ ηλίκην ύλην ανάπτει!
Πάσα φύσις θηρίων τε και πετεινών ερπετών τε και εναλίων δαμάζεται και δεδάμασται τη φύσει τη ανθρωπίνη, την δε γλώσσαν ουδείς δύναται ανθρώπων δαμάσαι΄"  Αγίου Ιακώβου , κεφ. Γ΄.
"Ο μαθών σιγάν, ούτος και λαλείν έμαθε".
"Η σιγή είναι μήτηρ της προσοχής, κρίκος της πύλης του ουρανού, κλείς του παραδείσου". (Ιωάν. της Κλίμακος).
Ω αγία σιγή!
"Εκ της πολυλογίας ουκ εφεύξεται η αμαρτία".
"Ο φυλάσσων το εαυτού στόμα διατηρεί έξω θλίψεως την εαυτού ψυχήν".
"Ο σιγηρός και νοήμων τιμής αξιωθήσεται".
" Έστιν λαλών και ουκ έστιν ωραίος και έστι τις σιγών και ευρισκόμενος σοφός". (Σειράχ).
"Φθέγγου μεν εάν τι κρείσσον σιωπής έχεις, αγάπα δε ησυχίαν, ένθα κρείσσον λόγου το σιωπάν".
"Το σιωπάν ου μόνον άδιψον, αλλά και άλυπον, και ανώδυνον΄ σιωπήσας μεν ουδείς μετενόησε, λαλήσαντες δε παμπληθείς".
"Το κρατείν γλώσσης και γέροντι και νέω τιμήν φέρειν".
"Το αγαθόν πνεύμα εκφεύγει την φλυαρίαν και την πολυλογίαν".
"Ου συγχωρεθήσεται η  κατά του αγίου Πνεύματος βλασφημία".
"εκ του περισσεύματος της καρδίας το στόμα λαλεί".
"Ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού εκβάλλει αγαθά, και ο πονηρός άνθρωπος εκ του πονηρού θησαυρού εκβάλλει πονηρά".Ματθ. ΙΒ΄,35.
Εκ των λόγων του στόματός σου κρινώ σε άνθρωπε.

Περί πραότητας.

"παύσαι από οργής και εγκατέλιπε θυμόν..." (36ος Ψαλμός τω Δαυϊδ).

"Η πραότητα είναι ηρεμία ψυχής αγαθής, που αγαπάει τον Θεό και τον πλησίον της.
Η πραότητα είναι θαυμαστή αρετή, που ευχαριστεί αυτούς που θωρούν την εικόνα της.
Η ημερότητα του χαρακτήρα της, απλωμένη σε όλο το ήθος της, τη στολίζει με χάρη σαν καλλονή και προκαλεί ευχαρίστηση σε όσους την ατενίζουν.
Η πραότητα είναι θεόσταλτο αγαθό, πλούτος ανεκτίμητος, όνομα θεϊκό, ουράνιο χάρισμα, κλίμακα που ανεβάζει τον άνθρωπο στον ουρανό.
Η πραότητα καθιστά τον άνθρωπο εικόνα του πράου Ιησού, ο οποίος θερμαίνει την καρδιά του.
"Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. 
άρατε τον ζυγόν μου εφ΄υμάς και μάθετε απ΄εμού, ότι πράός είμι και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών. 
ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν έστιν". (Ματθ. ΙΑ΄, 28,29,30).

"ουκ ερίσει ουδέ κραυγάσει, ουδέ ακούσει τις εν ταις πλατείαις την φωνήν Αυτού". (Ματθ. ΙΒ΄, 19).
Η πραότητα συνοδεύεται από την ταπεινοφροσύνη, την ανεξικακία και την υπομονή.
Ο πράος είναι ειρηνικός, ευμενής και φιλικός προς όλους και φέρεται με επιείκεια σ΄αυτούς που αμαρτάνουν.
Ο πράος δεν ειρωνεύεται, δεν κοροϊδεύει, δεν βρίζει, ούτε βλασφημά, αλλά με αγάπη επανορθώνει αυτούς που έφταιξαν. Ούτε μάχεται, ούτε φιλονικεί, αλλά συζητάει ήρεμα με όλους. Ο λόγος του κυλάει γλυκός από το στόμα του.
Ο πράος είναι διδακτικός και ανεξίκακος, νουθετώντας με πραότητα αυτούς που του αντιτίθενται.
Ως πνευματικός άνθρωπος καταρτίζει με πνεύμα πραότητας αυτόν που έπεσε σε κάποιο παράπτωμα.
Λέγει ο Κύριος και Θεός: " επί τίνα επιβλέψω, αλλ΄επί τον πράον και ησύχιον.." .(Ησαϊας).
Στον ταπεινό και πράο θα επιβλέψει ο Κύριος΄ θα τον καθοδηγήσει στις αποφάσεις του, θα τον διδάξει στον τρόπο της ζωής του.
"Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην". (Ματθ. Ε΄, 5).
"Οι δε πραείς κληρονομήσουσι γην και κατατρυφήσουσιν επί πλήθει ειρήνης". (36ος Ψαλμός τω Δαυϊδ).
Οι πραείς θα κληρονομήσουν τη γη.
Ο πράος, με πολλή ταπεινοφροσύνη, πραότητα και μακροθυμία, ανέχεται με αγάπη τον αδελφό του. Σαν εκλεκτός και αγαπημένος του Θεού, έχοντας καρδιά ευσπλαχνίας, ντυμένος με χρηστότητα και ταπεινοφροσύνη, φέρεται προς όλους με πνεύμα πραότητας.
Μακάριος αυτός που απέκτησε την αρετή της πραότητας, γιατί φέρει την εικόνα του Χριστού, του οποίου έγινε  αληθινός μαθητής".
"Από το γνώθι σ΄αυτόν " του Αγίου Νεκταρίου.

Μαρίνα Ζηδιανάκη: ΩΔΑΙ ΚΑΙ ΥΜΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΚΑΙ ΑΕΙ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: ΩΔΑΙ ΚΑΙ ΥΜΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΚΑΙ ΑΕΙ...: 'Αξιόν έστιν, ως αληθώς, μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των ...

"Δικαιοσύνην μάθετε, οι ενοικούντες επί της γης.

Eπειδή ο Κύριος και Σωτήρ ημών Ιησούς Χριστός είπεν΄ "ουκ ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας, αλλά πληρώσαι", επειδή εις το σύμβολον της πίστεως μας αναγράφεται "Και εις το Πνεύμα το άγιον, το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών" είπα εις εαυτόν : ας μελετήσω τα γεγραμμένα υπό των προφητών.
"Δικαιοσύνην μάθετε, οι ενοικούντες επί της γης". "άνδρες, αδελφοί έστε υμείς΄ ινατί αδικείτε αλλήλους;  " βοούν οι άγιοι προφήτες Μωυσής, Δαυίδ, Ηλίας, Ησαϊας, Δανιήλ, κ. α.
"λύε πάντα σύνδεσμον αδικίας, διάλυε στραγγαλιάς βιαίων συναλλαγμάτων, απόστειλε τεθραυσμένους  εν αφέσει και πάσαν συγγραφήν άδικον διάσπα΄ (Ησαϊας ΝΗ΄,69), (Ευαγγέλιον Ματθ.ΙΗ΄, 23-35).
διάθρυπτε πεινώντι τον άρτον σου και πτωχούς αστέγους είσαγε εις τον οίκον σου΄ εάν ίδης γυμνόν , περίβαλε, και από των οικείων του σπέρματος σου ουχ υπερόψει..." (Ησαϊας ΝΗ΄ 69), (Ματθ. ΚΕ΄, 31-46).
Διάλυε, λέγει ο Θεός δια στόματος του Προφήτου Ησαϊα, τους δεσμούς της αδικίας, σχίσε τα γραμμάτια από τα άδικα χρέη, που έχεις επιβάλλει, ακύρωσε και σχίσε τις άδικες και τις διεστραμμένες συμφωνίες, ελευθέρωσε τους καταπιεσμένους υπό σου, και σπάζε κάθε ζυγόν αδικίας που έχεις διαπράξει΄ μοίραζε τον άρτον σου με τον πεινασμένον, και πτωχούς αστέγους να τους εισαγάγης εις τον οίκον σου. Εάν ίδης κάποιον γυμνόν, ένδυσέ τον, και μη  περιφρονείς τους πτωχούς συγγενείς σου.
'Άφες αδίκημα τω πλησίον σου, και τότε δεηθέντος σου προς τον Θεόν αι αμαρτίαι σου λυθήσονται" (Σοφία Σειράχ ΚΗ΄, 2).
Γιατί ενθυμείσθε  κακά; γιατί μνησικακείτε; γιατί αντιδικείτε; "προσεύχεσθε και μη εκκακείτε".
"Μη εαυτούς εκδικούντες, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή΄ γέγραπται γαρ΄ εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει ο Κύριος και Θεός. 
Άνθρωπος εις άνθρωπον συντηρεί οργήν, μίσος, έχθρα και μήνιν και παρά Κυρίου ζητεί ίασιν;
Άνθρωπος εις άνθρωπον ουκ έχει έλεος, και περί των αμαρτιών αυτού δείται;
"Εάν γαρ αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο Πατήρ υμών ο ουράνιος". (Ματθ. Ζ΄, 14).
"και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν ταις οφειλέταις ημών.."Κυριακή προσευχή (Ματθ. 6, Λουκά 11).
"μακάριόν έστι μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν". Ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός.
Ου ψευδομαρτηρήσετε, μηδένα συκοφαντήσετε, μηδένα αδίκως κατηγορήσετε, δικαίως κρίνετε, αθώον και δίκαιον μην καταδικάσετε΄  ου φονεύσετε, ουκ αποκτενείτε.
Έκαστος  εφ΄ω  προωρίσθη και εκλέχθη, εφ΄ω εκλήθη και απεστάλη, εφ΄ω εδιδάχθη και ετάχθη.
"εγώ, έφη ο πρόδρομος, προφήτης και βαπτιστής Ιωάννης, φωνή βωόντος εν τη ερήμω, ευθύνατε την οδόν Κυρίου, καθώς είπεν Ησαϊας, ο προφήτης.
"Έλεγε δε ο Ιωάννης: ο έχων δύο χιτώνας μεταδότω τω μη έχοντι, και ο έχων βρώματα ομοίως ποείτω... μηδένα συκοφαντήσετε, μηδέ διασείσητε και αρκείσθε τοις οψωνίοις υμών". "ποιήσατε καρπόν άξιον της μετανοίας".
Είπεν δε ο Ιησούς προς τον Ιωάννην : πρέπον εστίν ημίν πληρώσαι πάσαν δικαιοσύνην. (Ματθ. Γ΄, 15).
H  Αγία Γραφή αποκαλεί δίκαιον αυτόν που φοβάται τον Θεό.
"Αρχή σοφίας φόβος Θεού".

Ο φόβος του Θεού είναι  αγνός, ιερός και άγιος.

Όπου υπάρχει ο αγνός, ιερός και άγιος φόβος, εκεί η ευσέβεια, η θεία υπακοή και η τήρηση των θείων εντολών.
Λέγει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός:

"Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνός έστιν ο αγαπών με". (Ιωάννην ΙΔ΄, 21).
"εάν τας εντολάς μου τηρήσητε, μενείτε εν τη αγάπη μου, καθώς εγώ τας εντολάς του Πατρός μου τετήρηκα και μένω Αυτού εν τη αγάπη.
 Αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς. (Ιωάννην ΙΕ΄).

"Μακάριοι οι ποιούντες τας εντολάς Αυτού, ίνα έσται η εξουσία αυτών επί το ξύλον της ζωής, και τοις πυλώσιν εισέλθωσιν εις την πόλιν". (Αποκάλυψις Ιωάννου ΚΒ΄, 14).

Ο φόβος του Θεού είναι θείο δώρο, γιατί είναι ένα από τα επτά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και κατοικεί σε καθαρή καρδιά. "Μακάριοι  οι καθαροί τη καρδία".

"Και το έλεος Αυτού εις γενεάς γενεών τοις φοβουμένοις Αυτόν.
Εποίησε κράτος εν βραχίονι Αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών΄ καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς, πεινώντας ενέπλησεν αγαθών και πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς΄ αντελάβετο Ισραήλ παιδός Αυτού μνησθήναι ελέους, καθώς ελάλησε προς τους πατέρας ημών, τω Αβραάμ και τω σπέρματι αυτού εις τον αιώνα. "(Λουκά, Α΄, 50-56).
Δικαιοσύνη: Η θεία αναγνώρισις, η θεία δικαίωσις, η αληθής και δικαία  θεία κρίσις.
"Εμοί εκδίκησις, εμοί η δικαία κρίσις, λέγει ο Κύριος και Θεός, εγώ ανταποδώσω".
"Ο δε Θεός ου μη ποιήση την εκδίκησιν των εκλεκτών αυτού  των βοόντων προς αυτόν ημέρας και νυκτός, και μακροθυμών επ΄αυτοίς;  λέγω ημίν ότι ποιήσει την εκδίκησιν αυτών εν τάχει".  (Λουκά ΙΗ΄, 1-9).
"οφθαλμοί Κυρίου επί δικαίοις και ώτα Αυτού εις δέησιν αυτών".
"φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος".
"Ιδού ο μισθός μου μετ΄εμού και αποδώσω εκάστω ως το έργον έσται αυτού "λέγει ο παντογνώστης και καρδιογνώστης, ο δικαιοκρίτης και μισθαποδότης Θεός.
Ο Κύριος μακροθυμεί, και καθ΄ον χρόνον βούλεται δικαίως τιμωρεί, δικαίως ανταμείβει και επαινεί.

(ο αδικών αδικησάτω έτι, και ο ρυπαρός ρυπαρευθήτω έτι, και ο δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω έτι, και ο άγιος αγιασθήτω έτι). (Αποκάλυψις ΚΒ΄, 11). 

Ο Κύριος τα πάντα γνωρίζει, (ουδέν μυστικόν, ουδέν κρυπτόν και αφανές ενώπιον του), μακροθυμεί και ως  πολευεύσπλαχνος, οικτίρμων και πολυέλεος συγχωρεί τον επιστρέφοντα προς Αυτόν και ειλικρινώς μετανοούντα, ως και ο στοργικός πατήρ  τον άσωτον και επιστρέφοντα υιόν του.
Ο Κύριος, καθώς γνωρίζει, τιμωρεί εν Δικαιοσύνη τον πράξαντα το άδικον και άνομον, το πονηρόν και κακόν. (παιδαγωγική τιμωρία προς παραδειγματισμόν και προς  διόρθωσιν). (ον αγαπά ο Κύριος ελέγχει και παιδεύει). 

"Εις δε των κρεμασθέντων κακούργων εβλασφήμει αυτόν λέγων΄ ει συ ει ο Χριστός, σώσον σεαυτόν και ημάς.  αποκριθείς δε ο έτερος επετίμα αυτώ λέγων΄ ουδέ φοβή συ τον Θεόν, ότι εν τω αυτώ κρίματι ει;

και ημείς μεν δικαίως΄ άξια γαρ ων επράξαμεν απολαμβάνομεν΄ ούτος δε ουδέν άτοπον έπραξε". (Λουκά, ΚΓ΄, 40-41).
Ούτος (ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός, ο Κύριος και Θεός ημών Ιησούς Χριστός, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου, ο σαρκί σταυρωθείς υπέρ ημών των αμαρτωλών, ο Λυτρωτής και Σωτήρ ημών), ος προωρίσθη δι΄ημάς προ καταβολής κόσμου, ος εγενήθη ημίν σοφία από Θεού, δικαιοσύνην τε και αγιασμός και απολύτρωσις, ουδέν άτοπον, ουδέν άνομον, ουδέν άδικον, ουδέν κακόν, ουδέν πονηρόν, ουδέν άξιον θανάτου έπραξεν, ουδεμίαν αμαρτίαν εποίησεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού΄ ος λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, πάσχων ουκ ηπείλει, (Πάτερ, άφες αυτοίς΄ ου γαρ  οίδασι τι ποιούσι), παρεδίδου δε τω κρίνοντι δικαίως.
Ω, άγιον, ιερόν και σωτήριον ξύλον του σταυρού, ηγιασμένον δια του παναγίου και τιμίου σώματος και αίματος του σωτήρος ημών Ιησού Χριστού! το του Πατρός άγιον θέλημα, το του Υιού άγιον δόξασμα, το του Αγίου Πνεύματος άγιον αγαλλίασμα.
Ω, ένθεον, άγιον και ιερόν ανοικτήριον του παραδείσου, πολύτιμον και ανεκτίμητον κειμήλιον και σεβάσμιον φυλακτήριον, άγιον και ιερόν εύρημα, αήττητον τρόπαιον, θησαύρισμα και διάσωσμα, λύτρωμα και αγίασμα! το σωτήριον φως της οικουμένης, το εγκαλλώπισμα, το προσκύνημα και το καύχημα των αποστόλων, των αρχιερέων και ιερέων, η ωραιότης της του Χριστού εκκλησίας, ο αγιασμός των αγίων και σεπτών μυστηρίων, ο αγιασμός πάντων των οσίων και πιστών χριστιανών, η ανάστασις των νεκρών . 

Ω, μέγα, θείον και άγιον, σεπτόν και ιερόν μυστήριον, του παραδείσου ανοικτήριον! πως να το εκφράσω; λυτρωτική, μοναδική, αγαπητική θεία θυσία! ηγάπησεν ο Θεός ημάς και απέστειλε τον μονογενήν Υιόν Αυτού ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών΄ τας αμαρτίας ημών ο σταυρωθείς Ιησούς Χριστός ανήνεγκεν εν τω σώματι Αυτού επί το ξύλον, ίνα ταις αμαρτίαις απογενόμενοι τη δικαιοσύνη ζήσωμεν.
"Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ".
" και η αρχή αυτού επί του ώμου", καθώς είπεν ο προφήτης Ησαϊας (Ησ.9,6), τουτέστιν η δύναμις, η εξουσία και η βασιλεία, η τιμή και η δόξα Αυτού εν τω σταυρώ.
"Και αυτός είπε προς αυτούς΄ ω ανόητοι και βραδείς τη καρδία του πιστεύειν επί πάσιν οις ελάλησαν οι προφήται! ουχί ταύτα έδει παθείν τον Χριστόν και εισελθείν εις  την δόξαν αυτού; και αρξάμενος από Μωϋσέως και από πάντων των προφητών διηρμήνευεν αυτοίς εν πάσαις ταις γραφαίς τα περί εαυτού". (Λουκά ΚΔ΄, 25).
"Είπε δε αυτοίς΄ ούτοι οι λόγοι ους ελάλησα προς υμάς έτι ων συν υμίν, ότι δει πληρωθήναι πάντα τα γεγραμμένα εν τω νόμω Μωϋσέως και προφήταις και ψαλμοίς περί εμού.
Τότε διήνοιξεν αυτών τον νουν του συνιέναι τας γραφάς, και είπεν αυτοίς ότι ούτω γέγραπται και ούτως έδει παθείν τον Χριστόν και αναστήναι εκ νεκρών τη τρίτη ημέρα, και κηρυχθήναι επί τω ονόματι αυτού μετάνοιαν και άφεσιν αμαρτιών εις πάντα τα έθνη, αρξάμενον από Ιερουσαλήμ.
Υμείς δε έστε μάρτυρες τούτων". ( Λουκά ΚΔ΄, 44-49).
"Ο μεν ουν Κύριος μετά το λαλήσαι αυτοίς ανελήφθη εις τον ουρανόν και εκάθισεν εκ δεξιών του Πατρός Θεού.
Εκείνοι δε εξελθόντες εκήρυξαν πανταχού, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον βεβαιούντος δια των επακολουθούντων σημείων". Αμήν . (Μάρκ. ΙΣΤ΄, 19,20).

Λόγοι και ομιλίαι.

"Μη πολλοί διδάσκαλοι γίνεσθε, αδελφοί μου, ειδότες ότι μείζον κρίμα ληψόμεθα΄
πολλά γαρ πταίομεν άπαντες΄ ει τις εν λόγω ου πταίει, ούτος τέλειος ανήρ, δυνατός χαλιναγωγήσαι και όλον το σώμα". (Ιακώβου, κεφ.Γ΄).
"Φθείρουσιν ήθη χρηστά αι ανήθικαι συναναστροφαί και αι κακαί ομιλίαι". (Παύλος).
"το μη καλώς λέγειν ου μόνον εις αυτό τούτο πλημμελές, αλλά και κακόν τι εμποιεί ταις ψυχαίς". (Σωκράτης. Πλάτωνος Φαίδων. Περί αθανασίας της ψυχής).
"τα εκπορευόμενα εκ του στόματος εκ της καρδίας εξέρχονται..." (Ματθ. ΙΕ΄, 18).
"εκ του περισσεύματος της καρδίας το στόμα λαλεί".
Ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού εκβάλλει αγαθά, και ο πονηρός άνθρωπος εκ του πονηρού θησαυρού εκβάλλει πονηρά.
Λέγω δε υμίν ότι παν ρήμα αργόν ο εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως΄
εκ γαρ των λόγων σου δικαιωθήση και εκ των λόγων σου καταδικασθήση". (Ματθ. ΙΒ΄, 34-38).
"Η σιγή ταις γυναιξί κόσμημά εστι.
"Σιγησάτω πάσα σαρξ βροτεία...". 

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Επιστήμη και Θρησκεία.

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Επιστήμη και Θρησκεία.: Επιστήμη: εκ του αρχαίου ρήματος επίσταμαι << γιγνώσκω, γνωρίζω καλώς, οίδα, κατανοώ επακριβώς, είμαι ικανός>>. Επιστήμη είν...

"Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς΄"

Σήμερα είναι Κυριακή.

Ας αναπέμψουμε όλοι μαζί οι άνθρωποι επί της γης, μεγάλοι και μικροί, υπερήφανοι και ταπεινοί, δόξα και ευχαριστία, παράκληση και προσευχή προς τον Άγιο Πατέρα Θεό, ως ποιητή, κτίστη και δημιουργό του ουρανού και της γης, όλης της κτίσης, αόρατης και ορατής, του Ανθρώπου και της ζωής.

"Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς΄αγιασθήτω το όνομά σου΄

ελθέτω η βασιλεία σου΄γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γής΄

τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον΄

και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών΄

και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. ότι σου έστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄ αμήν.

(Ματθ. ΣΤ΄,9-13, Λουκά ΙΑ΄, 2-4). 

Λόγος εις την ημέρα της εορτής των Αγίων Πάντων. (ίνα πάντες εν ώσι).

<<Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ Άγιος είμι>>. Αγίου Πέτρου Α΄, 16.

Στη βασιλεία του Αγίου Θεού δεν θα έχουν θέση ούτε άπιστοι, ούτε βδελυροί, ούτε φονιάδες, ούτε κακοί, ούτε δολεροί, ούτε πονηροί, ούτε κακούργοι, ούτε ανήθικοι, ούτε ασελγείς, ούτε πόρνοι, ούτε μάγοι, ούτε ειδωλολάτρες, ούτε μοιχοί, ούτε θηλυπρεπείς, ούτε αρσενοκοίτες, ούτε άδικοι, ούτε ανελεήμονες, ούτε ανοικτίρμονες, ούτε φιλοχρήματοι, ούτε φιλοκτήμονες, ούτε πλεονέκτες, ούτε κλέφτες, ούτε μέθυσοι, ούτε ασεβείς, ούτε βλάσφημοι, ούτε υβριστές, ούτε άρπαγες, ούτε άφρονες, ούτε κενόδοξοι, ούτε αλαζόνες, ούτε υποκριτές, ούτε ψεύτες, ούτε όσοι παραποιούν και αντιστρατεύονται την Αλήθεια.

Απλός, εγκάρδιος και λιτός λόγος του Αγίου Λουκά Κριμαίας και Συμφερουπόλεως που άγγιξε τις καρδιές των πιστών.

"Κάθε ημέρα του έτους η αγία μας Εκκλησία την αφιερώνει στην μνήμη κάποιου αγίου ή και μερικών αγίων μαζί. Σ΄αυτούς συγκαταλέγονται οι άγιοι που είναι γνωστοί και έκαναν θαύματα όταν ζούσαν ή από τα λείψανα των οποίων γίνονται θαύματα. Ο αριθμός τους δεν είναι και τόσο μεγάλος, όμως είναι σίγουρο ότι υπάρχουν πολύ περισσότεροι άγιοι ενώπιον του Θεού, ο Οποίος μόνος << γινώσκει τα κρύφια της καρδίας>> (Ψαλμ. 43,22). << και προσευξάμενοι οι Άγιοι Απόστολοι είπον΄ Συ Κύριε, καρδιογνώστα πάντων, ανάδειξον ον εξελέξω εκ τούτων των δύο ένα...>> Πράξεις, Α΄, 24,25,26). <<και ουκ έστι κτίσις αφανής ενώπιον Αυτού...>> (επιστολή Παύλου προς Εβραίους , Δ΄, 13).
Στην μνήμη αυτών των αγίων που τους γνωρίζει μόνο ο Θεός αφιερώνει η Εκκλησία την πρώτη Κυριακή μετά την εορτή της αγίας Πεντηκοστής.

Για το ότι είναι πάρα πολλοί αυτοί οι άγιοι μαρτυρεί ο άγιος Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψή του. <<Μετά ταύτα είδον, και ιδού όχλος πολύς, ον αριθμήσαι αυτόν ουδείς εδύνατο, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, εστώτες ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του αρνίου, περιβεβλημένους στολάς λευκάς, και φοίνικες εν ταις χερσίν αυτών... Ούτοί εισιν οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του αρνίου>>. (Αποκάλυψις 7,9-14).

Ο μόνος Παντογνώστης και Καρδιογνώστης Θεός γνωρίζει τους άγνωστους στον κόσμο πτωχούς τω πνεύματι, τους πράους και ταπεινούς και καθαρούς τη καρδία, οι οποίοι δεν υψώνουν τον εαυτό τους πάνω από τους άλλους και ειλικρινά θεωρούν τους εαυτούς τους πιο αμαρτωλούς και χειρότερους από τους άλλους, οι οποίοι κλαίνε ήσυχα για τις αμαρτίες τους και για τις βαθιές θλίψεις και τις αδικίες που υπάρχουν στον κόσμο. Αυτοί πεινούν και διψούν την αλήθεια στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και των λαών, αλλά η πραότητά τους και η αγάπη δεν τους επιτρέπει να πολεμάνε γι΄αυτή την αλήθεια συμμετέχοντας στις επαναστάσεις. (Μακάριοι οι πραείς και οι ειρηνοποιοί).

Όχι μόνο την γήινη αλήθεια πεινούν και διψούν αυτοί οι άνθρωποι αλλά σε βαθμό ασύγκριτα μεγαλύτερο πεινούν και διψούν την ανώτερη, την Θεία αλήθεια, την βασιλεία και την Δικαιοσύνη του Θεού της αγίας αγάπης, του ελέους, της δικαιοσύνης και της ειρήνης. Με όλη την καρδιά τους λυπούνται όλους αυτούς τους ανθρώπους που υποφέρουν και ζουν μέσα στην φτώχεια και την ανέχεια. Όμως και οι ίδιοι είναι πτωχοί αλλά και λίγα μπορούν να δώσουν σ΄εκείνους που είναι φτωχότεροι απ΄αυτούς. Αλλά αυτή η μικρή τους προσφορά είναι μεγάλη στα μάτια του Θεού, σαν την προσφορά της χήρας, η οποία έβαλε στο θησαυροφυλάκιο του Ναού όλη την περιουσία της.
( Μακάριοι οι ελεήμονες. Δανίζει Θεώ ο ελεών πτωχόν. Θησαυρίζουν θησαυρόν εν ουρανώ). 

Οι καρδιές τους, που αδιαλείπτως καθαρίζονται με την ταπείνωση, τα δάκρυα και την προσευχή, με την αγάπη και την ανεξικακία, με την πραότητα και την ευσπλαχνία, λάμπουν ενώπιον του Θεού με την αγνότητα τους. Με ταπεινά λόγια αγάπης συμφιλιώνουν τους εχθρούς. Όμως αυτή η αγάπη τους που έχουν στο Θεό, τα καλά και τα αγαθά τους έργα γίνονται καρφί στο μάτι αυτών που ζουν χωρίς την πίστη στον Θεό. Τους κυνηγάνε, τους διώχνουν για την αγάπη τους στο Χριστό, τους βρίζουν και τους κακολογούν. Όλα αυτά ο Χριστός τα γνωρίζει, τα ακούει και τα βλέπει. Ο Κύριος τους αγαπά γιατί πάντα τηρούν τις θείες εντολές του, στον καιρό των διωγμών τους φανερώνεται και στην αιώνια ζωή ετοιμάζει γι΄αυτούς την μεγάλη αγαλλίαση και την ατέλειωτη χαρά, τα άφθαρτα και τα αιώνια αγαθά.

Ο Καρδιογνώστης Θεός κρίνει τη ζωή και τις πράξεις αυτών των αγίων ανθρώπων, τους οποίους μόνο Εκείνος γνωρίζει, με ένα τρόπο διαφορετικό από το πως κρίνει ο κόσμος. <<'οτι το εν ανθρώποις υψηλόν βδέλυγμα ενώπιον του Θεού>>.  (Λουκά, ΙΣΤ΄,15).  

Προσπάθησα με ανθρώπινα λόγια  να σας παρουσιάσω την ταπεινή, αλλά μεγάλη στα μάτια του Θεού μορφή των αμέτρητων αγνώστων και ανωνύμων αγίων, την μνήμη των οποίων εορτάζει σήμερα (ημέρα των αγίων πάντων) η εκκλησία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. 

Ας είναι, αδελφοί μου και αδελφές, και η δική μας ζωή τέτοια, ώστε να μπορέσουμε και εμείς μετά τον θάνατό μας να ενωθούμε μ΄αυτό το πολυάριθμο πλήθος των ανθρώπων, ντυμένων με λευκές στολές που τις έπλυναν με το τίμιο, θείο και άγιο αίμα του Αρνίου, και κρατώντας φοινικόκλαδα στα χέρια μας, να δοξάζουμε αιώνια τον Μόνον Αληθινό και Άγιο Τριαδικό Θεό, υμνώντας και ευχαριστώντας Τον ακατάπαυστα. Αμήν".

Λόγοι και ομιλίες του αναργύρου ιατρού Αγίου Λουκά Κριμαίας και Συμφερουπόλεως.
<<Ουκ εισί λαλιαί ουδέ λόγοι, ων ουχί ακούονται αι φωναί αυτών΄ εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών και εις τα πέρατα της οικουμένης τα ρήματα αυτών>>. (Ψαλμός Δαϋίδ 1Η΄, 4-5).
<<Ου περί τούτων δε παρακαλώ  μόνον, αλλά και περί των πιστευόντων διά του λόγου αυτών εις εμέ, ίνα πάντες εν ώσι, καθώς Συ, Πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι συ με απέστειλας>>. Ιωάννου ΙΖ΄, 20,  21.

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Καλόν έστι το μη αδικείν. "Κρείττον το αδικείσθαι ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Καλόν έστι το μη αδικείν. "Κρείττον το αδικείσθαι ...: Αι ψυχαί των αγίων και των δικαίων κατά την Αγίαν γραφήν μεταβαίνουσιν εις χείρας Θεού ζώντος. "Δικαίων ψυχαί εν χειρί Θεού και ου ...

Πολλοί θεορρήτορες με την θεογνωσία  τους σαγηνεύουν τα πλήθη.
Πολλοί ψευδορρήτορες με την ψευδολογία τους πλανεύουν τα πλήθη.
Πολλοί μεγαλορρήμονες με την αλαζονεία τους καταδυναστεύουν τα πλήθη.
Πολλοί "ρήτορες" με την πολυλογία τους κουράζουν τα πλήθη.
Τα τριαντάφυλλα δεν μιλάνε, αλλά μοσχοβολάνε.

Καλόν έστι το μη αδικείν. "Κρείττον το αδικείσθαι του αδικείν"."Μακάριόν έστι μάλλον διδόναι ή λαμβάνειν".

Αι ψυχαί των αγίων και των δικαίων κατά την Αγίαν γραφήν μεταβαίνουσιν εις χείρας Θεού ζώντος.

"Δικαίων ψυχαί εν χειρί Θεού και ου μη άψηται αυτών βάσανος". (Σοφ. Σολομ. γ΄, 1).

Ώσπερ ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός  ψυχήν και σώμα αναλαβών ανήλθεν εις τους Ουρανούς και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού και Πατρός, τον αυτόν τρόπον  οι δίκαιοι και οι άγιοι όταν αναστηθώσι μετά των ψυχών και των σωμάτων λήψονται τους στεφάνους, καθώς και ο Παύλος λέγει "απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος, όν αποδώσει μοι ο Κύριος εν εκείνη τη ημέρα, ο Πανδίκαιος Κριτής΄ ου μόνον δε εμοί, αλλά και πάσι τοις ηγαπηκόσι την επιφάνειαν Αυτού".

"Τότε ερεί ο βασιλεύς τοις εκ δεξιών Αυτού: δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου". Ματθ. ΚΕ΄, 34.

"Τότε οι δίκαιοι εκλάμψουσιν ως ο ήλιος εν τη βασιλεία του Πατρός αυτών. 

Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω". Ματθ. ΙΓ΄, 43.

Μαρίνα Ζηδιανάκη: ΩΔΑΙ ΚΑΙ ΥΜΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΚΑΙ ΑΕΙ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: ΩΔΑΙ ΚΑΙ ΥΜΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΚΑΙ ΑΕΙ...: "Και ανεφώνησε φωνή μεγάλη και είπεν΄ ευλογημένη Συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου.  Kαι πόθεν μοι τούτο ίνα έλ...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Η αλήθεια οδηγεί προς το τέλειον. Η αλήθεια οδηγεί...

Μαρίνα Ζηδιανάκη: Η αλήθεια οδηγεί προς το τέλειον. Η αλήθεια οδηγεί...: Αλήθεια!  Η αλήθεια ουκ έστιν μύθος και φαντασία, θέατρο και υποκρισία. Η αλήθεια ουκ έστιν μυθολογία, ψευδομαρτυρία και ψευδολογία. Παν...

Περί αναστάσεως.

"Πιστεύουμε εις την ανάστασιν των νεκρών΄ ειδεμή, ματαία η πίστις ημών.

Αλήθεια! θα γίνει η ανάστασις των νεκρών .
"Πιστεύω εις ένα Θεόν..."
Ω θείο άκουσμα!

Όταν λέμε  εις το ιερό σύμβολο της ορθοδόξου χριστιανικής πίστεως  "προσδοκώ ανάστασιν νεκρών" εννοούμε την ανάστασιν των σωμάτων. Διότι ανάστασις είναι το δεύτερο ζωντάνεμα αυτού που έχει πεθάνει΄ διότι οι ψυχές που είναι αθάνατες, πως θα αναστηθούν; 

Αν πράγματι ορίζουν ως θάνατο το χωρισμό της ψυχής από το σώμα, τότε οπωσδήποτε ανάσταση είναι η ένωση της ψυχής πάλι με το σώμα και δεύτερη ανόρθωση της υπάρξεως που πέθανε και διαλύθηκε εξ΄ων συνετέθη. Το ίδιο λοιπόν σώμα που φθάρθηκε και διαλύθηκε, θα αναστηθεί άφθαρτο. Διότι ο Θεός που το έπλασε στην αρχή από το χώμα της γης μπορεί και πάλι να το αναστήσει, παρόλο που λύθηκε στα στοιχεία του και επέστρεψε στη γη, από την οποία πλάσθηκε με απόφαση του Θεού Δημιουργού.

Διότι, αν δεν υπάρχει ανάσταση, ας φάμε και ας πιούμε, ας επιδιώξουμε τη ζωή των ηδονών και των ματαίων υλικών απολαύσεων. "φάγωμεν και πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν" (Κορινθ. Α΄, ιε΄, 32).

Αν δεν υπάρχει ανάσταση, σε τι διαφέρουμε από τα άλογα ζώα; 

Αν δεν υπάρχει ανάσταση, ας μακαρίσουμε τα θηρία του δάσους.

Αν δεν υπάρχει ανάσταση, ούτε Θεός υπάρχει, ούτε η πρόνοια Του, ούτε η πανσοφία Του, ούτε η δικαιοκρισία Του, ούτε η δικαιοσύνη Του, ούτε η ευσπλαχνία Του, ούτε το μέγα έλεος Του, ούτε η αγάπη Του...

Βλέπουμε, για παράδειγμα, πάρα πολλούς δίκαιους να είναι φτωχοί, να αδικούνται και να μην έχουν στον παρόντα βίο καμία  βοήθεια. 

Βλέπουμε αντίθετα κακούργους, πονηρούς και πανούργους, ληστές και υλιστές, άφρονες, αμαρτωλούς, ψεύτες, υποκριτές, βλάσφημους, αλαζόνες και υβριστές, κλέπτες, αδίκους, πλεονέκτες, ανοικτίρμονες, σκληρόκαρδους, ανελεήμονες κ.λ.π. να ευημερούν μέσα στον πλούτο και σε κάθε απόλαυση.

Και ποιός λογικός άνθρωπος θα το θεωρούσε αυτό δίκαιη και σοφή πράξη";
Απόσπασμα "περί αναστάσεως" του Ιωάννη Δαμασκηνού.

Πάντες οι προφήτες της αγίας γραφής ελάλησαν περί της αναστάσεως των νεκρών.
Προφητείας Ιεζεκιήλ το Ανάγνωσμα. (λζ΄, 1-14).
Και ο Προφήτης Δανιήλ λέει: Πολλοί από εκείνους που έχουν κοιμηθεί και ευρίσκονται εις τον τάφον, θα αναστηθούν, άλλοι μεν εις ζωήν αιώνιον, άλλοι δε εις καταισχύνην αιώνιον. Δανιήλ ΙΒ΄, 2.
Και ο προφήτης Ησαϊας λέει: οι ευσεβείς νεκροί θα αναστηθούν και θα εγερθούν όλοι όσοι ευρίσκονται εις τα μνήματα. Ηασαϊας ΚΣΤ΄, 19.
Και ο προφήτης Ηλίας ανάστησε νεκρό.
Και ο προφήτης Μωυσής είπε τοις υιοίς Ισραήλ΄ προφήτην υμίν αναστήσει Κύριος ο Θεός υμών εκ των αδελφών υμών ως εμέ΄ αυτού ακούσεσθε".

"Και τα μνημεία ανεώχθησαν και πολλά σώματα των κεκοιμημένων  αγίων ηγέρθη, και εξελθόντες εκ των μνημείων, μετά την έγερσιν Αυτού εισήλθον εις την αγίαν πόλιν και ενεφανίσθησαν πολλοίς". Ματθ.ΚΖ΄, 52, 53.
Αλλ΄ερεί τις΄ πως εγείρονται οι νεκροί; ποίω δε σώματι έρχονται; ( Επιστολή αποστόλου Παύλου προς Κορινθίους Α΄, ιε΄,35-58).

Συ, Κύριε και Θεέ, ο δημιουργήσας εκ του μη όντος τον σύμπαντα κόσμο και τον σύμπαντα άνθρωπο, πάντα οίδας, πάντα γινώσκεις, πάντα δύνασαι.

"Και ταύτα ειπών φωνή μεγάλη, εκραύγασε: Λάζαρε, δεύρο έξω". Ιωάννην, ΙΑ΄, 43.

"Ο Πατήρ φιλεί τον Υιόν και πάντα δείκνυσιν αυτώ α αυτός ποιεί, και μείζονα τούτων δείξει αυτώ έργα, ίνα υμείς θαυμάζητε.
Ώσπερ γαρ ο Πατήρ εγείρει τους νεκρούς και ζωοποιεί, ούτω και ο Υιός ους θέλει ζωοποιεί". Ιωάννην, Ε΄, 20,21.

"Μη θαυμάζετε τούτο΄ ότι έρχεται ώρα εν η πάντες οι εν τοις μνημείοις ακούσονται της φωνής του Υιού του Θεού, του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού και εκπορεύσονται οι τα αγαθά ποιήσαντες εις ανάστασιν ζωής, οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως".Ιωάννην Ε΄,28, 29.
"Αυτός έστιν ο ωρισμένος υπό του Θεού κριτής ζώντων και νεκρών".
"Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος".
Αμήν.

"εν οίδα ότι ουδέν οίδα".

Τις  είπε "εν οίδα ότι ουδέν οίδα";

Ούτος ο εκ γενετής τυφλός δεν έχει αμαρτία.

Εάν δεν γνωρίζεις, δεν έχεις αμαρτία.
"O δε Ιησούς έλεγε΄ Πάτερ, άφες αυτοίς΄ ου γαρ οίδασι τι ποιούσι". Λουκά, ΚΓ΄, 34.

Λέγει ο Παύλος προς τον Τιμόθεον: "Aλλ΄ηλεήθην, ότι αγνοών εποίησα εν απιστία " ( Α΄Τιμ.α΄13).

Είπεν αυτοίς ο Ιησούς ΄ει τυφλοί ήτε, ουκ αν είχετε αμαρτίαν΄ νυν δε λέγετε ότι βλέπομεν΄ η ουν αμαρτία υμών μένει. Ιωάννην Θ΄, 41.

Και οι τυφλοί αναβλέπουσι, και οι κωφοί ακούουσι, και οι άλαλοι λαλούσι, και οι λεπροί καθαρίζονται, και οι νεκροί εγείρονται, και οι φτωχοί ευαγγελίζονται και  οι παράλυτοι περιπατούσι, και δύναμις παρ΄Αυτού εξήρχετο και ιάτο πάντας.
"-Τις ήνοιξε σου τους οφθαλμούς;  τι εποίησέ σοι; πως ήνοιξέ  σου τους οφθαλμούς;
εκ του αιώνος ουκ ηκούσθη ότι ήνοιξέ τις οφθαλμούς τυφλού γεγεννημένου.
Ήκουσεν ο Ιησούς ότι εξέβαλον αυτόν έξω, και ευρών αυτόν είπεν αυτώ΄
Συ πιστεύεις εις τον Υιόν του Θεού; απεκρίθη εκείνος και είπε΄ και τις έστι Κύριε, ίνα πιστεύσω εις αυτόν;
είπε δε αυτώ ο Ιησούς΄ και εώρακας Αυτόν και ο λαλών μετά σού εκείνος έστιν.
ο δε πρών τυφλός έφη΄ πιστεύω Κύριε΄και προσεκύνησεν Αυτώ".  Ιωάννην, Θ΄.

Οι μεν ήδεισαν τα θαυμαστά έργα του Υιού του Θεού και επίστευσαν εις Αυτόν, οι δε, αν και ήδεισαν, ουκ επίστευσαν εις Αυτόν.
"Τοσαύτα δε Αυτού σημεία πεποιηκότος έμπροσθεν αυτών ουκ επίστευον εις Αυτόν". Ιωάννην ΙΒ΄, 37.

"Και είπεν ο Ιησούς΄ εις κρίμα εγώ εις τον κόσμον τούτον ήλθον, ίνα οι μη βλέποντες βλέπωσι και οι βλέποντες τυφλοί γένωνται". Ιωάννην, Θ΄, 39.
"Και στραφείς ο Κύριος Ιησούς Χριστός προς τους μαθητάς κατ΄ιδίαν ειπε΄ μακάριοι οι οφθαλμοί οι βλέποντες α βλέπετε.
Λέγω γαρ υμίν ότι πολλοί προφήται και βασιλείς ηθέλησαν ιδείν α υμείς βλέπετε, και ουκ είδον, και ακούσαι, α ακούετε, και ουκ ήκουσαν". Λουκά , Ι΄ 23, 24.

"Χαίρε ύψος δυσανάβατον ανθρωπίνοις λογισμοίς.
" Χαίρε βάθος δυσθεώρητον και Αγγέλων οφθαλμοίς".
"Χαίρε, το φως αρρήτως γεννήσασα΄ χαίρε, το πως μηδένα διδάξασα".

"Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού! ως ανεξερεύνητα τα άγια θελήματα και τα κρίματα Αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί Αυτού! άπειρα και ανεξερεύνητα τα πάνσοφα, άγια και φιλάνθρωπα έργα του πανσόφου Δημιουργού, Κυρίου και Θεού! 

Τις γαρ έγνω νουν Κυρίου; ή τις σύμβουλος Αυτού εγένετο; 

Εξ΄Αυτού και δι΄Αυτού και εις Αυτόν τα πάντα.
Αυτώ η δόξα, η τιμή και η προσκύνησις, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν".
Επιστολή Παύλου προς Τιμόθεον.

"Και προσελθών ο Ιησούς ελάλησεν αυτοίς λέγων΄ εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.
Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν΄ και ιδού εγώ μεθ΄ ημών είμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν". Ματθαίον,ΚΗ΄, 18,19,20.
"Πορευθέντες  εις τον κόσμον άπαντα κηρύξατε το ευαγγέλιον πάση τη κτίσει.
Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται, ο δε απιστήσας κατακριθήσεται.
Εκείνοι δε εξελθόνετς εκήρυξαν πανταχού, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον βεβαιούντος δια των επακολουθούντων σημείων. Αμήν". Μάρκον, ΙΣΤ΄.
Καιρούς και χρόνους μεταβάλλει, με φως, αγάπη και χαρά τα πλάσματα Του περιβάλλει.
Kαι εγώ ως ένα μικρό παιδί κοιτάζω τον ουρανό και ως τον Παύλο με δέος, με κατάπληξη και με ταπεινοφροσύνη αναφωνώ:
Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού! Ως ανεξερεύνητα τα κρίματα Αυτού, και ανεξιχνίαστοι αι οδοί Αυτού! (Ρωμ.ια΄, 33).
Απέραντα, αναρίθμητα και ανεξερεύνητα τα θαυμαστά Έργα του Θεού.
Αυτώ η δόξα και η τιμή, ο πλούτος και η πανσοφία, η μεγαλωσύνη, η αγιωσύνη και η δικαιοσύνη εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

"Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας (νικήσας) και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.

"Mακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται".
"Εγώ είμι το Φως του κόσμου΄ ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία, αλλ΄έξει το φως της ζωής". Ιωάννην, Η΄12.
"Εγώ είμι η αιώνιος αλήθεια, η αγία οδός, το άγιο φως, η ανάστασις και η αιώνιος ζωή".

Δεύτε, άνθρωποι΄ έλθετε προς το άγιον και αληθινό φως΄ λάβετε πνεύμα άγιον και άγιο φως.

"Δεύτε, λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός και δοξάσατε Χριστόν τον αναστάντα εκ νεκρών".

Την ανάστασιν Σου, Χριστέ Σωτήρ, Άγγελοι υμνούσιν εν ουρανοίς και ημάς τους επί γης καταξίωσον, εν καθαρά καρδία Σε υμνείν, Σε δοξάζειν και ευχαριστείν.

Ο σταυρωθείς υπέρ ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ο αναστάς εκ νεκρών, ο Λυτρωτής και Σωτήρ ημών, δόξα Σοι.

Ει και εν τάφω κατήλθες, Αθάνατε, αλλά του άδου καθείλες την δύναμιν΄ και ανέστης ως παντοδύναμος νικητής, Χριστέ ο Θεός, γυναιξίν μυροφόροις φθεγξάμενος, "Χαίρετε".
Το του Υψίστου ηγιασμένον θείον σκήνωμα, Χαίρε.

'Aνθρωπε του Θεού, μη φοβού τον θάνατον.
"ουκ έστιν ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών".

"Κατεπόθη ο θάνατος εις νίκος. που σου, θάνατε, το κέντρον; που σου, άδη, το νίκος;"(Α΄Kορινθ. ΙΕ΄,54,55).
Ανέστη Χριστός, και συ θάνατε καταβέβλησαι.

Την Ανάστασιν Σου, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο σταυρωθείς υπέρ ημών, άγγελοι εν ουρανοίς υμνολογούσιν και αι μυροφόραι παρθέναι τους αχράντους και αγίους σου πόδας μετά δέους και χαράς,  ευλαβώς προσκυνούσιν.
"Iδού προείρηκα υμίν".
"Μνήσθητε ως ελάλησεν υμίν".
"Και εμνήσθησαν των ρημάτων Αυτού".
"Ουκ είπον υμίν ότι η λύπη υμών εις χαράν γενήσεται";
"Ουκ είπον υμίν ότι πάλιν όψομαι υμάς και χαρήσεται ημών η καρδία;"
Εθαύμασαν και εχάρησαν οι μαθηταί ιδόντες τον εκ νεκρών αναστάντα Κύριον.
"Χαίρετε εν Κυρίω και αγαλλιάσθε".
Ω, χαρά και αγαλλίασις αγία!  Ω, αγία και αιώνια αλήθεια!
"Ειρήνην υμίν". "Λάβετε Πνεύμα Άγιον".
"Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν΄ ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν."

Δόξα τη θεία και αγία δυνάμει Σου, παντοδύναμε, φιλάγαθε και φιλάνθρωπε Κύριε.

Δόξα τη αγία αναστάσει Σου Κύριε.
"Εγγίσατέ με και εγγιώ ημάς". "Ο Κύριός μου και Θεός μου" αναφωνεί ο Θωμάς.
"Πάτερ, ους δέδωκας μοι εφύλαξα, και ουδείς εξ΄αυτών απώλετο ειμή ο υιός της απωλείας, ίνα η γραφή  πληρωθή". Ιωάννην, ΙΖ΄, 12.
"Πάτερ, ους δέδωκάς μοι, θέλω ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσι μετ΄εμού, ίνα θεωρώσι την δόξαν την εμήν ην δέδωκάς  μοι, ότι ηγάπησάς με προ καταβολής κόσμου". Ιωάννην, ΙΗ΄, 24.
Ο αγαπών, ο σώζων, ο ευλογών και αγιάζων ημάς, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, δόξα Σοι.
Δόξα τω Αγίω Πατρί και τω Αγίω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι΄και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν.

"Χριστός εγερθείς εκ νεκρών ουκέτι αποθνήσκει".
"Και η όψις Αυτού ως ο ήλιος φέγγει εν τη δυνάμει αυτού".

"Και ότε είδον αυτόν, έπεσα προς τους πόδας αυτού ως νεκρός, και έθηκε την δεξιάν αυτού χείρα επ΄εμέ λέγων΄ μη φοβού΄ εγώ είμι ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων, και εγενόμην νεκρός, και ιδού ζων είμι εις τους αιώνας των αιώνων, και έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου". Αποκάλυψις Ιωάννου, Α΄, 17. 

"Και ιδού εγώ μεθ΄υμών είμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. αμήν. Ματθ.ΚΗ΄,20.

Συ ει ο άγιος και αληθινός Θεός, το άγιον και αληθινόν φως, η αιώνιος αλήθεια, η ανάστασις και η αιώνιος ζωή, ο ένσαρκος Λόγος του Θεού, ο μονογενής Υιός και Θεός, ο προ των αιώνων εκ Θεού Πατρός γεννηθείς, ο ων, και ο ην και ο ερχόμενος, ο εκ του ουρανού καταβάς, ο εκ Πνεύματος Αγίου και αειπαρθένου Μαρίας και Θεοτόκου Παναγίας ενσαρκωθείς, ο επί γης ως Θεάνθρωπος, ως τέλειος Θεός και τέλειος Άνθρωπος εμφανισθείς, και τοις ανθρώποις συναναστραφείς, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου, ο παθών δια την σωτηρίαν ημών, ο σταυρωθείς υπέρ υμών των αμαρτωλών δια την άφεσιν των αμαρτιών, ο ταφείς και εν τρισίν ημέραις αναστηθείς, ο εις τον ουρανόν αναληφθείς, ο καθήμενος εκ δεξιών του Πατρός Θεού, ο Κύριος και Θεός και Σωτήρ ημών Ιησούς Χριστός.
"Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθέν έστι καταβαίνων από του Πατρός των φώτων, παρ΄ω ουκ ένι παραλλαγή ή τροπής αποσκίασαμα". Ιακώβου Α', 17.
Φωνή ηκούσθη εκ του ουρανού λέγουσα: Ούτος έστιν ο Υιός μου ο αγαπητός εις ον εγώ ευδόκησα΄αυτού ακούετε.
Λέγει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός: Τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, απ΄εμαυτού ου λαλώ΄ ο δε Πατήρ ο εν εμοί μένων αυτός ποιεί τα έργα. Πιστεύτέ μοι ότι εγώ εν τω Πατρί και ο Πατήρ εν εμοί. Ιωάννην, ΙΔ΄, 10,11.
"Εγώ και ο Πατήρ έν έσμεν". Ιωάννην, Ι΄, 30.
"Τρείς είσιν οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Άγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρείς εν είσι". Ιωάννου Α΄, κεφ. Ε΄7.
Δόξα τη αγία και ομοουσίω και ζωοποιώ και αδιαιρέτω Τριάδι, πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄ αμήν.

Δόξα τω Αγίω Πατρί και τω Αγίω Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν.
Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντές. (Ιωάννην Κ΄, 29).
Μακάριοι οι πιστεύσαντές και οι ακολουθήσαντές Σε Κύριε.
Μακάριοι οι αγαπώντές Σε, Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού και Θεέ, εξ΄όλης της καρδίας, της ψυχής και της διανοίας .
"Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνός έστιν ο αγαπών με΄ ο δε αγαπών με αγαπηθήσεται υπό του Πατρός μου, και εγώ αγαπήσω αυτόν και εμφανίσω αυτώ εμαυτόν.
Εάν τις αγαπά με, τον λόγον μου τηρήσει, και ο Πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν  παρ΄αυτώ ποιήσομεν. (Ιωάννην ΙΔ΄, 21,24).