Αναρτήσεις
Δικαιοσύνη είναι το ταυτίζειν την οικείαν θέλησιν προς την θείαν θέλησιν και ποιείν το αγαθόν, το ευάρεστον και τέλειον ενώπιον του μόνου αληθινού και ζώντος Θεού και επιζητείν την βασιλείαν, την ειρήνην και την δόξαν Αυτού ως εν ουρανώ και επί της γης.
"Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία". Λουκά, Β΄, 14.
Δόξα τω Αγίω Πατρί και τω Αγίω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι΄ και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν.
Είπεν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός΄ καταβέβηκα εκ του ουρανού ουχ ίνα ποιώ το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός Θεού.
"Ο εκ του ουρανού ερχόμενος επάνω πάντων εστί". Ιωάννην, Γ΄, 31.
"Ο ποιών το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα". Ιωάννου επιστολή Α΄, κεφ.β΄, 17.
"όστις γαρ αν ποιήση το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς, αυτός μου αδελφός και αδελφή και μήτηρ εστίν". Ματθ. ΙΒ΄, 50.
"Ο πιστεύων εις τον Υιόν του Θεού έχει ζωήν αιώνιον."
Αληθής Δικαιοσύνη είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, όστις εγεννήθη ημίν σοφία τε και φως από Πατρός Θεού, ιλασμός, δικαιοσύνη τε και αγιασμός, δύναμις, απολύτρωσις και σωτηρία΄ ος τας αμαρτίας ημών Αυτός ανήνεγκεν επί τω σώματι Αυτού επί το ξύλον, ίνα ταις αμαρτίαις απογενόμενοι τη δικαιοσύνη ζήσωμεν" (Παύλου, Α΄ Κορ. α΄, 30 και Πέτρου Α΄, β΄, 24).
"Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία". Λουκά, Β΄, 14.
Δόξα τω Αγίω Πατρί και τω Αγίω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι΄ και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων΄αμήν.
Είπεν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός΄ καταβέβηκα εκ του ουρανού ουχ ίνα ποιώ το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός Θεού.
"Ο εκ του ουρανού ερχόμενος επάνω πάντων εστί". Ιωάννην, Γ΄, 31.
"Ο ποιών το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα". Ιωάννου επιστολή Α΄, κεφ.β΄, 17.
"όστις γαρ αν ποιήση το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς, αυτός μου αδελφός και αδελφή και μήτηρ εστίν". Ματθ. ΙΒ΄, 50.
"Ο πιστεύων εις τον Υιόν του Θεού έχει ζωήν αιώνιον."
Αληθής Δικαιοσύνη είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, όστις εγεννήθη ημίν σοφία τε και φως από Πατρός Θεού, ιλασμός, δικαιοσύνη τε και αγιασμός, δύναμις, απολύτρωσις και σωτηρία΄ ος τας αμαρτίας ημών Αυτός ανήνεγκεν επί τω σώματι Αυτού επί το ξύλον, ίνα ταις αμαρτίαις απογενόμενοι τη δικαιοσύνη ζήσωμεν" (Παύλου, Α΄ Κορ. α΄, 30 και Πέτρου Α΄, β΄, 24).
Θεού δικαιοσύνην ο Απόστολος Παύλος προσηγόρευσε την κατά χάριν δια της πίστεως γενομένην σωτηρίαν΄ ότι ου κόπους έχει ημετέρους, αλλ΄το όλον χάρισμά έστι του Θεού.
Δικαιοσύνη Θεού η εκ Θεού αγία δύναμις και ενέργεια, το μέγα έλεος, ο φωτισμός, η θεία διδαχή, η τελείωσις και η σωτηρία.
Δικαιοσύνη Θεού τα πάνσοφα και θαυμαστά έργα της Μεγαλειότητος και Αγαθότητος, της Αγιότητος και Αιωνιότητος Αυτού.
Δικαιοσύνη Θεού η εκ Θεού αγία δύναμις και ενέργεια, το μέγα έλεος, ο φωτισμός, η θεία διδαχή, η τελείωσις και η σωτηρία.
Δικαιοσύνη Θεού τα πάνσοφα και θαυμαστά έργα της Μεγαλειότητος και Αγαθότητος, της Αγιότητος και Αιωνιότητος Αυτού.
Δικαιοσύνη Θεού η παρά Θεού διδομένη΄ η από Θεού δικαίωσις και αθώωσις και απαλλαγή των αμαρτημάτων. "ο ενεργών τα πάντα εν πάσι"."τις έστιν ούτος ώστε οι άνεμοι, τα ύδατα και η θάλασσα υπακούουσιν Αυτώ';". "Κύριε, ειπέ λόγω και ιαθήσεται ο παις μου"."ειρήνη υμίν". "παρά τω Θεώ πάντα δυνατά έστι".
Η θεία χάρις και η δύναμις, το θείον φως και η αιώνιος αλήθεια, η δωρεά και η ευλογία του Θεού, του επουρανίου και κυρίου, του αγαθού και ζωοποιού Αγίου Πνεύματος.
"πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν έστι καταβαίνον από του Πατρός των φώτων, παρ΄ω ουκ ένι παραλλαγή ή τροπής αποσκίασμα". Ιακώβου, Α΄, 17.
Δικαιοσύνη εστίν το νομοθετείν, το νουθετείν και σωφρονείν.
Εις έστιν ο Νομοθέτης και Κριτής Θεός΄o διδούς νόμους εις την διάνοιαν ημών και επί της καρδίας ημών επιγράφων αυτούς.
<<ει νόμον τελείτε βασιλικόν κατά την γραφήν, αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν, καλώς ποιείτε΄ ει δε προσωποληπτείτε, αμαρτίαν εργάζεσθε, ελεγχόμενοι υπό του νόμου ως παραβάται. όστις γαρ όλον τον νόμον τηρήση, πταίση δε εν ενί, γέγονε πάντων ένοχος. ο γαρ ειπών μη μοιχεύσης, είπε και μη φονεύσης΄ ει δε ου μοιχεύσεις, φονεύσεις δε, γέγονας παραβάτης νόμου>>. Ιακώβου, Α΄, κεφ. β΄, 8-12.
Ο Χρυσόστομος λέγει περί Δικαιοσύνης΄<<Δικαιοσύνη συνίσταται εκ του πληρωθήναι τας θείας εντολάς>>.
(-ποίας εντολάς; ο δε Ιησούς είπε΄ το ου φονεύσεις, ου μοιχεύσεις, ου κλέψεις, ου ψευδομαρτηρήσεις, τίμα τον πατέρα και την μητέρα, και αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν. λέγει Αυτώ ο νεανίσκος: πάντα ταύτα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου΄ τι έτι υστερώ; έφη αυτώ ο Ιησούς: ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι. Ματθ. ΙΘ΄8-21 ).
(Διδάσκαλε, ποία εντολή μεγάλη εν τω νόμω; ο δε Ιησούς έφη αυτώ; αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου. αύτη εστί πρώτη και μεγάλη εντολή. δευτέρα δε ομοία αυτή΄ αγαπήσεις τον πλησίον σου ως εαυτόν).
Η θεία χάρις και η δύναμις, το θείον φως και η αιώνιος αλήθεια, η δωρεά και η ευλογία του Θεού, του επουρανίου και κυρίου, του αγαθού και ζωοποιού Αγίου Πνεύματος.
"πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν έστι καταβαίνον από του Πατρός των φώτων, παρ΄ω ουκ ένι παραλλαγή ή τροπής αποσκίασμα". Ιακώβου, Α΄, 17.
Δικαιοσύνη εστίν το νομοθετείν, το νουθετείν και σωφρονείν.
Εις έστιν ο Νομοθέτης και Κριτής Θεός΄o διδούς νόμους εις την διάνοιαν ημών και επί της καρδίας ημών επιγράφων αυτούς.
<<ει νόμον τελείτε βασιλικόν κατά την γραφήν, αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν, καλώς ποιείτε΄ ει δε προσωποληπτείτε, αμαρτίαν εργάζεσθε, ελεγχόμενοι υπό του νόμου ως παραβάται. όστις γαρ όλον τον νόμον τηρήση, πταίση δε εν ενί, γέγονε πάντων ένοχος. ο γαρ ειπών μη μοιχεύσης, είπε και μη φονεύσης΄ ει δε ου μοιχεύσεις, φονεύσεις δε, γέγονας παραβάτης νόμου>>. Ιακώβου, Α΄, κεφ. β΄, 8-12.
Ο Χρυσόστομος λέγει περί Δικαιοσύνης΄<<Δικαιοσύνη συνίσταται εκ του πληρωθήναι τας θείας εντολάς>>.
(-ποίας εντολάς; ο δε Ιησούς είπε΄ το ου φονεύσεις, ου μοιχεύσεις, ου κλέψεις, ου ψευδομαρτηρήσεις, τίμα τον πατέρα και την μητέρα, και αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν. λέγει Αυτώ ο νεανίσκος: πάντα ταύτα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου΄ τι έτι υστερώ; έφη αυτώ ο Ιησούς: ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι. Ματθ. ΙΘ΄8-21 ).
(Διδάσκαλε, ποία εντολή μεγάλη εν τω νόμω; ο δε Ιησούς έφη αυτώ; αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου. αύτη εστί πρώτη και μεγάλη εντολή. δευτέρα δε ομοία αυτή΄ αγαπήσεις τον πλησίον σου ως εαυτόν).
Επίσης λέγει: η δικαιοσύνη *θαυμαστή τις έστι και πλησίον του Θεού τον άνθρωπον ίστησι, και ισόθεον ποιεί*. (και είπεν ο Θεός' ποιήσωμεν άνθρωπον κατ΄εικόνα ημετέραν και καθ΄ ομοίωσιν΄ και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ΄εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς . (Π.Δ. Γένεσις, κεφ. Α΄, 26-27) .
Ο Θεοδώρητος δικαιοσύνην καλεί: "την ορθήν της ψυχής ηγεμονίαν και των υπηκόων παθών την συμμετρίαν΄ του γαρ θυμοειδούς η προς τον λογικόν ευαρμοστία και προς άλληλα ευκρασία την της δικαιοσύνης ημίν πραγματεύεται κτήσιν".
("την ορθή ηγεμονία της ψυχής και την κυριαρχία της επί των παθών. Διότι η αρμονική συνεργασία τους, αποτελεί το κριτήριο για την απόκτηση της δικαιοσύνης").
Την ηγεμονία του Αγίου, αγαθού και ζωοποιού Πνεύματος του Θεού επί της ύλης, επί της σαρκός, επί των σαρκικών ηδονών, επί των ακαθάρτων και πονηρών πνευμάτων, επί των κακών διαλογισμών και διανοημάτων, επί των αλόγων παθών, επί των αισχρών και αμαρτωλών επιθυμιών.
("την ορθή ηγεμονία της ψυχής και την κυριαρχία της επί των παθών. Διότι η αρμονική συνεργασία τους, αποτελεί το κριτήριο για την απόκτηση της δικαιοσύνης").
Την ηγεμονία του Αγίου, αγαθού και ζωοποιού Πνεύματος του Θεού επί της ύλης, επί της σαρκός, επί των σαρκικών ηδονών, επί των ακαθάρτων και πονηρών πνευμάτων, επί των κακών διαλογισμών και διανοημάτων, επί των αλόγων παθών, επί των αισχρών και αμαρτωλών επιθυμιών.
Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς λέγει :"δικαιοσύνη εστί συμφωνία, ισορροπία και αρμονία των της ψυχής μερών".
"Θυμός και οργή ανδρός δικαιοσύνην Θεού ου κατεργάζεται". Ιακώβου, Α΄,20.
"Θυμός και οργή ανδρός δικαιοσύνην Θεού ου κατεργάζεται". Ιακώβου, Α΄,20.
Ο Γρηγόριος ο Νύσσης λέγει: "δικαιοσύνη κανών ευθύτητός έστι, το εν παντί άπταιστον λόγω τε και έργω υφηγουμένη, όπως τε χρή τα εν τη ψυχή διακείσθαι, και πως αν τις τα κατ΄αξίαν εκάστω νέμοι".
("Η Δικαιοσύνη είναι ο κανόνας της ευθύτητας. Να εισηγείται καθετί το άμεμπτο και στα λόγια και στα έργα, να τακτοποιεί τα της ψυχής όπως πρέπει, αλλά και να κατανέμει στον καθένα κατά την αξία του όσα του ανήκουν").
Δικαιοσύνη είναι η εύρεσις της αλήθειας και η αποκατάστασις του δικαίου΄ η ικανοποίησις του αισθήματος του δικαίου.
("Η Δικαιοσύνη είναι ο κανόνας της ευθύτητας. Να εισηγείται καθετί το άμεμπτο και στα λόγια και στα έργα, να τακτοποιεί τα της ψυχής όπως πρέπει, αλλά και να κατανέμει στον καθένα κατά την αξία του όσα του ανήκουν").
Δικαιοσύνη είναι η εύρεσις της αλήθειας και η αποκατάστασις του δικαίου΄ η ικανοποίησις του αισθήματος του δικαίου.
Ο Θεοφύλακτος λέγει: "δικαιοσύνη η καθ΄όλου αρετή, ο σώφρων, ο άμεμπτος και ένθεος βίος΄ ώσπερ και ειώθαμεν δίκαιον ονομάζειν τον αναμάρτητον και ανεπίληπτον".
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει: "Συναγωγή και ένωσις πάντων των καλών και αγαθών έστιν η δικαιοσύνη". (ινα πάντες εν αληθινώ Θεώ εν ώσι, καθώς Συ, Πάτερ, εν εμοί καγώ εν Σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι Συ με απέστειλας). Ιωάννη, ΙΖ΄, 21
Η δικαιοσύνη ου προς χάριν κρίνει, αλλά του κατ΄αξίαν εκάστου εστίν απονεμητική.
(Η δικαιοσύνη δεν κρίνει κάνοντάς μας χάρη, αλλά απονέμει την αξία του καθενός).
(Η δικαιοσύνη δεν κρίνει κάνοντάς μας χάρη, αλλά απονέμει την αξία του καθενός).
Η του Θεού δικαιοσύνη εστίν φιλανθρωπία, επεί τω δικαίω αναμέμικται έλεος. Ούτω δε καλείται η δικαιοσύνη ως δικαιούσα τον άνθρωπον και διαλύουσα τα αμαρτήματα. Αύτη μένει εις τον αιώνα.
"Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ". Λουκά, ΙΗ΄, 13. Ουδείς γαρ πανάγιος, πάνσοφος και πανάγαθος, αναμάρτητος και αλάνθαστος, παντέλειος και πανδίκαιος, ειμή μόνον ο Κύριος και Θεός.
"Ελέησόν με ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον τα ανομήματά μου..." 50ος ψαλμός Δαϋίδ. "ουκ έδει και σε ελεήσαι τον σύνδουλόν σου, ως και εγώ σε ηλέησα; " Ματθ. ΙΗ΄, 33. "ουκ έδει και σε συγχωρήσαι τον σύνδουλον σου, ως και εγώ σε συγχώρησα; "
Ιδού προείρηκα υμίν'"έλεον θέλω, και ου θυσίαν" φωνεί των προφητών ο Θεός΄ την δε φωνήν των προφητών εκύρωσεν αυτός ο Σωτήρ ημών Ιησούς Χριστός ειπών προς τους ανελεήμονας΄ <πορευθέντες μάθετε τι έστιν, έλεον θέλω και ου θυσίαν>.
Παντοδύναμος και πάνσοφος, πανάγιος και πανάγαθος, πολυεύσπλαχνος και φιλάνθρωπος, οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος ο Κύριος και Θεός ημών.
"Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ". Λουκά, ΙΗ΄, 13. Ουδείς γαρ πανάγιος, πάνσοφος και πανάγαθος, αναμάρτητος και αλάνθαστος, παντέλειος και πανδίκαιος, ειμή μόνον ο Κύριος και Θεός.
"Ελέησόν με ο Θεός κατά το μέγα έλεος Σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον τα ανομήματά μου..." 50ος ψαλμός Δαϋίδ. "ουκ έδει και σε ελεήσαι τον σύνδουλόν σου, ως και εγώ σε ηλέησα; " Ματθ. ΙΗ΄, 33. "ουκ έδει και σε συγχωρήσαι τον σύνδουλον σου, ως και εγώ σε συγχώρησα; "
Ιδού προείρηκα υμίν'"έλεον θέλω, και ου θυσίαν" φωνεί των προφητών ο Θεός΄ την δε φωνήν των προφητών εκύρωσεν αυτός ο Σωτήρ ημών Ιησούς Χριστός ειπών προς τους ανελεήμονας΄ <πορευθέντες μάθετε τι έστιν, έλεον θέλω και ου θυσίαν>.
Παντοδύναμος και πάνσοφος, πανάγιος και πανάγαθος, πολυεύσπλαχνος και φιλάνθρωπος, οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος ο Κύριος και Θεός ημών.
Η αγάπη και η φιλανθρωπία, το έλεος και η ελεημοσύνη εν τη Αγία Γραφή καλείται δικαιοσύνη, ως έργον της δικαιοσύνης.
"πλήν τα ενόντα δότε ελεημοσύνην, και ιδού άπαντα καθαρά υμίν έσται". Λουκά, ΙΑ΄,41.
Η ελεημοσύνη είναι εντολή του Θεού. Η ελεημοσύνη υπό του Θεού εδόθη δια την εντολήν της αγάπης. Η ελεημοσύνη είναι η μητέρα της αγάπης. Ελεημοσύνη είναι η βασίλισσα των αρετών.
Ελ..ελ.. έλεος είναι η λύπηση, η ευσπλαχνία, η συμπόνια, ο οίκτος, η συμπάθεια εξαιτίας των ακουσίων κακών περιστάσεων κάποιου και η έμπρακτη εκδήλωση αυτού του συναισθήματος. Το έλεος και η ελεημοσύνη είναι πράξη αγαθής προαίρεσης. Είναι εσωτερική φωνή προερχόμενη από καλή και αγαθή καρδιά, που αγαπά, σέβεται και βοηθά τον πλησίον της.
"και τις έστί μου πλησίον";
"ο δε είπεν΄ ο ποιήσας το έλεος μετ΄αυτού. είπεν ουν αυτώ ο Ιησούς΄ πορεύου και συ ποίει ομοίως". Λουκά, Ι΄, 37.
Το έλεος γεννιέται από την καλή και αγαθή καρδιά που συμπαθεί και συμπάσχει στα παθήματα των άλλων. Η γνήσια συμπόνια ανακουφίζει τις συμφορές. Το έλεος είναι πατέρας της επιείκειας, ενέχυρο της αγάπης, σύνδεσμος κάθε φιλικής διάθεσης. Εκεί που υπάρχει έλεος, δεν υπάρχει έλεγχος, δεν στέκεται δικαστήριο, δεν απαιτούνται ευθύνες. Όπου υπάρχει έλεος, η σωτηρία δίνεται δίχως εξέταση. Το έλεος γεννάει την στοργή, την τρυφερότητα, την παρηγοριά, την ελεημοσύνη, την έμπρακτη κατά δύναμιν βοήθεια και προσφορά, την ευεργεσία, την αγαθοεργία, την χρηστότητα, την ευσπλαχνία, την μακροθυμία και την συγχώρηση.
"ο έχων δύο χιτώνας μεταδότω τω μη έχοντι, και ο έχων βρώματα ομοίως ποιείτω"Ιωαν. Γ΄,11.
"ανέλεος η κρίσις τω μη ποιήσαντι έλεος". Ιακώβου, Α΄, κεφ. Β΄, 13.
Η ελεημοσύνη αποδίδει αυτά που οφείλουμε σ΄αυτούς που έχουν ανάγκη. (Ματθ. ΚΕ΄, 34-46).
"Μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται"."μακάριόν έστι μάλλον διδόναι η λαμβάνειν".
Μακάριοι οι εύσπλαγχνοι και ελεήμονες΄ διότι και εντεύθεν επί της γης, εις την παρούσα ζωήν ησθάνθησαν, εγεύθησαν την χαράν των μακαρίων, και εν τη μελλούση ζωή θέλουν απολαύσουν της αιωνίου μακαριότητος.
"Τότε ερεί ο βασιλεύς τοις εκ δεξιών Αυτού΄ δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου".
"πλήν τα ενόντα δότε ελεημοσύνην, και ιδού άπαντα καθαρά υμίν έσται". Λουκά, ΙΑ΄,41.
Η ελεημοσύνη είναι εντολή του Θεού. Η ελεημοσύνη υπό του Θεού εδόθη δια την εντολήν της αγάπης. Η ελεημοσύνη είναι η μητέρα της αγάπης. Ελεημοσύνη είναι η βασίλισσα των αρετών.
Ελ..ελ.. έλεος είναι η λύπηση, η ευσπλαχνία, η συμπόνια, ο οίκτος, η συμπάθεια εξαιτίας των ακουσίων κακών περιστάσεων κάποιου και η έμπρακτη εκδήλωση αυτού του συναισθήματος. Το έλεος και η ελεημοσύνη είναι πράξη αγαθής προαίρεσης. Είναι εσωτερική φωνή προερχόμενη από καλή και αγαθή καρδιά, που αγαπά, σέβεται και βοηθά τον πλησίον της.
"και τις έστί μου πλησίον";
"ο δε είπεν΄ ο ποιήσας το έλεος μετ΄αυτού. είπεν ουν αυτώ ο Ιησούς΄ πορεύου και συ ποίει ομοίως". Λουκά, Ι΄, 37.
Το έλεος γεννιέται από την καλή και αγαθή καρδιά που συμπαθεί και συμπάσχει στα παθήματα των άλλων. Η γνήσια συμπόνια ανακουφίζει τις συμφορές. Το έλεος είναι πατέρας της επιείκειας, ενέχυρο της αγάπης, σύνδεσμος κάθε φιλικής διάθεσης. Εκεί που υπάρχει έλεος, δεν υπάρχει έλεγχος, δεν στέκεται δικαστήριο, δεν απαιτούνται ευθύνες. Όπου υπάρχει έλεος, η σωτηρία δίνεται δίχως εξέταση. Το έλεος γεννάει την στοργή, την τρυφερότητα, την παρηγοριά, την ελεημοσύνη, την έμπρακτη κατά δύναμιν βοήθεια και προσφορά, την ευεργεσία, την αγαθοεργία, την χρηστότητα, την ευσπλαχνία, την μακροθυμία και την συγχώρηση.
"ο έχων δύο χιτώνας μεταδότω τω μη έχοντι, και ο έχων βρώματα ομοίως ποιείτω"Ιωαν. Γ΄,11.
"ανέλεος η κρίσις τω μη ποιήσαντι έλεος". Ιακώβου, Α΄, κεφ. Β΄, 13.
Η ελεημοσύνη αποδίδει αυτά που οφείλουμε σ΄αυτούς που έχουν ανάγκη. (Ματθ. ΚΕ΄, 34-46).
"Μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται"."μακάριόν έστι μάλλον διδόναι η λαμβάνειν".
Μακάριοι οι εύσπλαγχνοι και ελεήμονες΄ διότι και εντεύθεν επί της γης, εις την παρούσα ζωήν ησθάνθησαν, εγεύθησαν την χαράν των μακαρίων, και εν τη μελλούση ζωή θέλουν απολαύσουν της αιωνίου μακαριότητος.
"Τότε ερεί ο βασιλεύς τοις εκ δεξιών Αυτού΄ δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου".
Η δικαιοσύνη ουρανόθεν επάγεται παρά του Θεού του Δικαίου Κριτού, η τε επανορθωτική και η ανταποδοτική.
"Ο εκ του ουρανού ερχόμενος επάνω πάντων εστί".
Η βαθιά μετάνοια, η ειλικρινής εξομολόγησις, η άφεσις των αμαρτιών και η σωτηρία των ψυχών. " καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός.."
Δικαιοσύνη είναι η θεία και αγία μετάληψις, η θεία και αγία κοινωνία, η θεία και αγία ευχαριστία.
"μείζων ο εν ημίν μένων".
"ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ". Ιωάν. ΣΤ΄, 56.
"πας ο εν Αυτώ μένων ουχ αμαρτάνει". Ιωάννου Α΄, κεφ. Γ΄, 6.
"ιδού γαρ η βασιλεία του Θεού εντός ημών έστιν". Λουκά, ΙΖ΄, 21.
Δικαιοσύνη είναι το Άγιον Πνεύμα του Θεού, το σωτήριον, το αιώνιον και αληθινόν, το υπερένδοξον , το υπέρ ουράνιον και υπέρλαμπρον, το ιλαρόν, το αγαπητό και θαυμαστό φως του Θεού.
"Ο εκ του ουρανού ερχόμενος επάνω πάντων εστί".
Η βαθιά μετάνοια, η ειλικρινής εξομολόγησις, η άφεσις των αμαρτιών και η σωτηρία των ψυχών. " καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός.."
Δικαιοσύνη είναι η θεία και αγία μετάληψις, η θεία και αγία κοινωνία, η θεία και αγία ευχαριστία.
"μείζων ο εν ημίν μένων".
"ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ". Ιωάν. ΣΤ΄, 56.
"πας ο εν Αυτώ μένων ουχ αμαρτάνει". Ιωάννου Α΄, κεφ. Γ΄, 6.
"ιδού γαρ η βασιλεία του Θεού εντός ημών έστιν". Λουκά, ΙΖ΄, 21.
Δικαιοσύνη είναι το Άγιον Πνεύμα του Θεού, το σωτήριον, το αιώνιον και αληθινόν, το υπερένδοξον , το υπέρ ουράνιον και υπέρλαμπρον, το ιλαρόν, το αγαπητό και θαυμαστό φως του Θεού.
Ο Διονύσιος ο Αεροπαγίτης λέγει περί Δικαιοσύνης' *Δικαιοσύνη δε αύθις ο Θεός ος πάσι τα κατ΄αξίαν απονέμων υμνείται και ευμετρίαν, και κάλλος και ευταξίαν, και διακόσμησιν, και πάσας διανομάς και τάξεις αφορίζων εκάστων, αυτοπραγίας αίτιος ων*. ( ο ενεργών τα πάντα εν πάσιν).
(Ο Θεός που είναι και Δικαιοσύνη μοιράζει στον καθένα κατά την αξία του΄ παρέχει το σωστό μέτρο, το κάλλος, την ευταξία και την ομορφιά, και ακόμη όσα διανέμει και με τάξη ξεχωρίζει για τον καθένα, γιατί ο ίδιος είναι αίτιος κάθε ανεξάρτητης ενέργειας).
"Ο Θεός αγάπη εστίν. εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν ημίν, ότι τον Υιόν Αυτού τον μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον ίνα ζήσωμεν δι΄Αυτού".
"Ο Θεός ηγάπησεν ημάς και απέστειλεν τον Υιόν Αυτού ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών".(Ιωάννου Α΄, δ΄,9,10).
"ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν Αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόληται, αλλ΄έχη ζωήν αιώνιον. Ιωάννην, Γ΄, 16.
"Και ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν, και εθεασάμεθα την δόξαν Αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά Πατρός Θεού, πλήρης χάριτος και αληθείας". Ιωάννην Α΄, 14.
Ο πιστεύων εις τον Κύριον και σωτήρα ημών Ιησού Χριστόν, τον μονογενή και αγαπητόν Λόγον και Υιόν του Πατρός Θεού, δι΄ου τα πάντα εγένετο, έχει ζωήν αιώνιον.
Ο Θεός που είναι αγάπη, φως, αλήθεια και δικαιοσύνη ρύεται ψυχάς εκ της αμαρτίας και εκ του θανάτου.
Είπεν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός' ουκ έχουσιν ανάγκη ιατρού οι καλώς έχοντες, αλλ΄ οι κακώς έχοντες΄ ουκ ελήλυθα καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς, τελώνες, πόρνους, ασώτους και απολωλούς εις μετάνοιαν, εις άφεσιν αμαρτιών, συγχώρησιν, αιώνιον ζωήν και σωτηρίαν.
"Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ".
"Ο Υιός του Θεού ουκ ήλθεν ψυχάς ανθρώπων απωλέσαι αλλά σώσαι". Λουκά, Θ΄, 56.
"χαρά έσται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι ή επί ενενήκοντα εννέα δικαίοις, οίτινες ου χρείαν έχουσι μετανοίας". Λουκά, ΙΕ΄, 7.
"ήλθε γαρ ο Υιός του Θεού σώσαι το απολωλός". Ματθ. ΙΗ΄, 11.
"Ούκ έστι θέλημα έμπροσθεν του Πατρός υμών του εν ουρανοίς ίνα απόληται εις των μικρών τούτων". Ματθ. ΙΗ΄, 11 και 14.
(Ο Θεός που είναι και Δικαιοσύνη μοιράζει στον καθένα κατά την αξία του΄ παρέχει το σωστό μέτρο, το κάλλος, την ευταξία και την ομορφιά, και ακόμη όσα διανέμει και με τάξη ξεχωρίζει για τον καθένα, γιατί ο ίδιος είναι αίτιος κάθε ανεξάρτητης ενέργειας).
"Ο Θεός αγάπη εστίν. εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν ημίν, ότι τον Υιόν Αυτού τον μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον ίνα ζήσωμεν δι΄Αυτού".
"Ο Θεός ηγάπησεν ημάς και απέστειλεν τον Υιόν Αυτού ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών".(Ιωάννου Α΄, δ΄,9,10).
"ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν Αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόληται, αλλ΄έχη ζωήν αιώνιον. Ιωάννην, Γ΄, 16.
"Και ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν, και εθεασάμεθα την δόξαν Αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά Πατρός Θεού, πλήρης χάριτος και αληθείας". Ιωάννην Α΄, 14.
Ο πιστεύων εις τον Κύριον και σωτήρα ημών Ιησού Χριστόν, τον μονογενή και αγαπητόν Λόγον και Υιόν του Πατρός Θεού, δι΄ου τα πάντα εγένετο, έχει ζωήν αιώνιον.
Ο Θεός που είναι αγάπη, φως, αλήθεια και δικαιοσύνη ρύεται ψυχάς εκ της αμαρτίας και εκ του θανάτου.
Είπεν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός' ουκ έχουσιν ανάγκη ιατρού οι καλώς έχοντες, αλλ΄ οι κακώς έχοντες΄ ουκ ελήλυθα καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς, τελώνες, πόρνους, ασώτους και απολωλούς εις μετάνοιαν, εις άφεσιν αμαρτιών, συγχώρησιν, αιώνιον ζωήν και σωτηρίαν.
"Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ".
"Ο Υιός του Θεού ουκ ήλθεν ψυχάς ανθρώπων απωλέσαι αλλά σώσαι". Λουκά, Θ΄, 56.
"χαρά έσται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι ή επί ενενήκοντα εννέα δικαίοις, οίτινες ου χρείαν έχουσι μετανοίας". Λουκά, ΙΕ΄, 7.
"ήλθε γαρ ο Υιός του Θεού σώσαι το απολωλός". Ματθ. ΙΗ΄, 11.
"Ούκ έστι θέλημα έμπροσθεν του Πατρός υμών του εν ουρανοίς ίνα απόληται εις των μικρών τούτων". Ματθ. ΙΗ΄, 11 και 14.
Η δικαιοσύνη είναι οδηγός προς το αγαθόν΄ διότι αρχή οδού αγαθής το ποιείν δίκαια, τον δε διώκοντα δικαιοσύνης αγαπά, σέβεται και τιμά τον μόνον ζώντα και αληθινόν Θεόν, Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα.
Δικαιοσύνη είναι η άφεσις των αμαρτιών, η ανάβλεψις των τυφλών και η ανάστασις των νεκρών.
Δικαιοσύνη είναι η ίασις και η κάθαρσις, η ανακαίνησις και η αναγέννησις του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος.
Δικαιοσύνη είναι η γνώσις της Αληθείας, η διάκρισις του φωτός εκ του σκότους, του καλού και αγαθού εκ του κακού και πονηρού, του δικαίου εκ του αδίκου, του αληθούς εκ του ψευδούς, της ανυποκρισίας εκ της υποκρισίας, του γνησίου εκ του νόθου, της οδού της σωτηρίας εκ της οδού της απωλείας, του αιωνίου εκ του φθαρτού.
Δικαιοσύνη είναι η θεία γνώσις, η συμφιλίωσις και η ένωσις του ανθρώπου με τον ζώντα και αληθινόν Θεόν.
Δικαιοσύνη είναι η άφεσις των αμαρτιών, η ανάβλεψις των τυφλών και η ανάστασις των νεκρών.
Δικαιοσύνη είναι η ίασις και η κάθαρσις, η ανακαίνησις και η αναγέννησις του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος.
Δικαιοσύνη είναι η γνώσις της Αληθείας, η διάκρισις του φωτός εκ του σκότους, του καλού και αγαθού εκ του κακού και πονηρού, του δικαίου εκ του αδίκου, του αληθούς εκ του ψευδούς, της ανυποκρισίας εκ της υποκρισίας, του γνησίου εκ του νόθου, της οδού της σωτηρίας εκ της οδού της απωλείας, του αιωνίου εκ του φθαρτού.
Δικαιοσύνη είναι η θεία γνώσις, η συμφιλίωσις και η ένωσις του ανθρώπου με τον ζώντα και αληθινόν Θεόν.
Η δικαιοσύνη ισχυρόν ποιεί τον εργαζόμενον αυτήν. Η γραφή λέγει΄"εν πλεοναζούση δικαιοσύνη ισχύς πολλή". Εάν διώκης το δίκαιον, καταλήψει και ενδύσει αυτό ως ποδήρη δόξης.
Δικαιοσύνη εστίν η συμφωνία λόγων, αγαθών πράξεων και έργων. "και είπε και εγένετο".
Δικαιοσύνη εστίν η συμφωνία λόγων, αγαθών πράξεων και έργων. "και είπε και εγένετο".
Η δικαιοσύνη είναι ο κανών προς ον οφείλομεν να προσμετρώμεν πάσαν πράξιν του βίου ημών΄ άνευ δικαιοσύνης ουδεμία ίσταται αρετή. Η έλλειψις της δικαιοσύνης μαρτυρεί έλλειψιν αγάπης, εν δε τη καρδία τη εστερημένη αγάπης αδύνατον να αναπτυχθή αρετή τις.
Αρετή είναι, όπως λέγει ο Πλάτων, ευγένεια ήθους και ευαγωγία ψυχής πρός τε τους λόγους και τας πράξεις. Ευγένεια ήθους αρετής έστι τελειότης.
"Κρατίστη των αρετών η δικαιοσύνη΄ εν δε δικαιοσύνη συλλήβδην πασ΄αρετή ένι΄ τελεία δ΄εστίν, ότι ο έχων αυτήν και προς έτερον δύναται τη αρετή χρήσθαι, αλλ΄ου μόνον καθ΄αυτόν΄ πολλοί γαρ εν με τοις οικείοις τη αρετή δύναται χρήσθαι, εν δε τοις προς έτερον αδυνατούσιν".
Κρατίστη των αρετών γιατί δεν ασκείται για ίδιον όφελος, αλλά προς χάριν ετέρου.
Ηθικά Νικομάχεια. Αριστοτέλης.
"Μηδείς το εαυτού ζητείτω, αλλά το του ετέρου 'εκαστος". (Α΄Επιστ. Παύλου προς Κορ. ι΄24).
"Κρείττον το αδικείσθαι του αδικείν". Πλάτων-Σωκράτης.
Καλλίτερα να σε αδικούν άλλοι, παρά να αδικείς εσύ.
"Γιατί δεν προτιμάτε να είστε οι αδικημένοι; Γιατί δεν προτιμάτε να ζημιώνεστε; Αντίθετα, εσείς αδικείτε και ζημιώνετε άλλους και μάλιστα αδελφούς".(Α΄ Κορ. στ΄,7).
Λέγει ο Κύριος και Θεός, ο Ων, ο εις τους αιώνας ων αιώνων ζων, ο υπέρ πάντων ημών προνοών, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο γιγνώσκων τα παρελθόντα, τα παρόντα και τα μέλλοντα, τας διανοίας και τους διαλογισμούς, τας καρδίας, τους λόγους και τας πράξεις πάντων ημών: ουκ αμαρτήσεις, ουκ αδικήσεις, ουκ αντιδικήσεις΄ Εμοί έστιν η εκδίκησις, Εγώ ανταποδώσω.
Δικαιοσύνη είναι η Δικαία Κρίσις του παντογνώστη και καρδιογνώστη Θεού.
"Δίκασον, Κύριε, τους αδικούντάς με..." 34ος ψαλμός Δαϋίδ.
Ο δε Θεός ου μη ποιήση την εκδίκησιν των εκλεκτών Αυτού των βοώντων προς Αυτόν ημέρας και νυκτός και μακροθυμών επ΄αυτοίς"; Λουκά ΙΗ΄, 7.
"και λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, και βλασφημούμενος ουκ εβλασφήμει και αδικούμενος ουκ αντεδίκει, πάσχων ουκ ηπείλει, παρεδίδου δε τω κρίνοντι δικαίως".
"τούτο δε χάρις, ει δια συνείδησιν Θεού υποφέρει τις λύπας, πάσχων αδίκως". Πέτρου Α΄, β΄,19.
"Ο δε Ιησούς Χριστός έλεγε: Πάτερ, άφες αυτοίς΄ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Πάτερ, εις χείράς Σου παρατίθεμαι το πνεύμά μου." Λουκά, ΚΓ΄, 34 και 46.
Ο Κύριος και Θεός μου, ο φωτισμός μου, ο αντιλήπτωρ μου, η ελπίς μου, η σκέπη μου, ο βοηθός μου, το έλεος μου...
Η προς τον αληθινόν και ζώντα Θεόν πίστις, ευσέβεια και αγάπη και η προς τον πλησίον αγάπη, ευσπλαχνία, ευσέβεια, αγωγή και παιδεία, η ορθόδοξη χριστιανική διδαχή, ηθική- πνευματική ωφέλεια, η άμεμπτη εν τω βίω υποδειγματική διαγωγή, η ελεημοσύνη, συγχώρηση, ειρήνη και φιλία.
"Αρχή αρίστη, πάντων μεν Θεός, αρετών δε η αγία πίστη και η αγία αγάπη, η θεία διδαχή, η θεοσέβεια και η ευσέβεια.
(Λέγει ο Κύριος: "Εγώ όσους αγαπώ, ελέγχω και παιδεύω". "και έσονται πάντες διδακτοί Θεού". "και καθώς εδίδαξεν υμάς μενείτε εν αυτώ" ).
"πάσα αδικία αμαρτία εστίν". Ιωάννου Α΄.
Η αδικία είναι πράξη ψυχής που δεν συντάσσεται με τον Θεόν αλλά με τον πονηρό.
Η αδικία κρίνει προς το ίδιον-ατομικό συμφέρον και όχι προς το δίκαιο.
Η αδικία είναι ανοσιούργημα΄ προσβάλλει δε το πρώτο των θείων ιδιωμάτων που είναι η θεία δικαιοσύνη.
Ρίζα και αιτία πολλών κακών η κακία και ο εγωισμός, η αλαζονεία και η πλεονεξία, ο υλικός πλούτος και η φιλαργυρία, η κενοδοξία και η ματαιοδοξία.
"ει δε αλλήλους δάκνετε και κατεσθίετε, βλέπετε, μη υπ΄αλλήλων αναλωθήτε". Επιστ. Απ. Παύλου προς Γαλάτας, κεφ. Ε΄, 15.
Η αδικία είναι μήτηρ πάσης κακίας. Η αδικία καταστρέφει τα πάντα. Η αδικία αποδίδει το δίκαιον τοις αδικούσι και αφαιρείται τούτο από του δικαιομένου λαβείν. Η αδικία προκαλεί διχοστασίες, έριδες, διχόνοιες, έχθρες και πολέμους.
"Δίκαιος συ υπέρ εμέ΄ ότι συ ανταπέδωκάς μοι αγαθά. Εγώ δε ανταπέδωκά σοι κακά. (Α΄Βασ. κδ΄, 18). Λόγος Ιωάννου Χρυσοστόμου περί ακακίας και ανεξικακίας και αμνησικακίας
"Κύριε και Θεέ μου, από ανθρώπου αδίκου και κακού, δολίου και πονηρού ρύσαί με". Ψαλμός Δαϋίδ.
"έως πότε, Κύριε, άπιστοι, άνομοι και άδικοι, βλάσφημοι, ασεβείς και αμαρτωλοί; Ψαλμός Δαϋίδ.
"Οίδε Κύριος ευσεβείς εκ πειρασμού ρύεσθαι, αδίκους δε εις ημέραν κρίσεως κολαζομένους τηρείν". Πέτρου Β΄, κεφ. β΄, 9.
"απόστητε απ΄εμού πάντες οι εργάται της αδικίας". Λουκά, ΙΓ΄, 27
"ουκ οίδατε ότι άδικοι βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι; μη πλανάσθε ΄ούτε φονείς, ούτε ασεβείς, ούτε πόρνοι, ούτε μάγοι, ούτε ειδωλολάτραι, ούτε ασελγείς, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται, ούτε πλεονέκται, ούτε πλούσιοι, ούτε φιλάργυροι, ούτε κλέπται, ούτε ψεύται, ούτε λοίδοροι, ούτε βλάσφημοι, ούτε κακόλογοι, ούτε υβριστές, ούτε συκοφάνται, ούτε άρπαγες, ούτε φθονεροί και δολεροί, ούτε πονηροί και κακοί, ούτε κακούργοι και κακοποιοί, ούτε ανοικτίρμονες και ανελεήμονες, ούτε οι τα φαύλα πράξαντες, ούτε άθεοι, άπιστοι και αντίχριστοι βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι." ( Α΄ Κορ.ΣΤ΄, 9,10). (προς Γαλάτας, Ε΄,16-26).
''Ου πας ο λέγων μοι Κύριε Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ΄ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς". Ματθ. 21.
"εκείνος δε ο δούλος, ο γνούς το θέλημα του κυρίου εαυτού και μη ετοιμάσας μηδέ ποιήσας προς το θέλημα αυτού, δαρήσεται πολλάς΄ ο δε μη γνους, ποιήσας δε άξια πληγών, δαρήσεται ολίγας΄ παντί δε ω εδοθη πολύ, πολύ ζητηθήσεται παρ΄αυτού, και ω παρέθεντο πολύ, περισσότερον αιτήσουσιν αυτόν" Λουκά ΙΒ΄, 47,48.
Ο πράττων την αδικίαν ηρνήθη την θεοσέβειαν΄ διότι ουδείς θεοσεβής άδικος, ουδ΄άδικος τις θεοσεβής.
"Είπεν ο άφρων εν τη καρδία αυτού΄ ουκ έστιν Θεός"
"Η Αγία Γραφή καλεί δίκαιον τον φοβούμενον τον όντως όντα και εις τους αιώνας των αιώνων ζώντα αληθινόν Θεόν".
"ουδέ φοβή συ τον Θεόν, ότι εν των αυτώ κρίματι εί; και ημείς μεν δικαίως΄ άξια γαρ ων επράξαμεν απολαμβάνομεν' ούτος δε ουδέν άτοπον έπραξε". Λουκά , ΚΓ΄, 40-41.
"και το έλεος Αυτού εις γενεάν γενεών τοις φοβουμένοις Αυτόν". Λουκά, Α΄, 50.
" Η θεοσέβεια, ο άγιος και ιερός θείος φόβος, το δέος, η θεία πίστις, η θεία και αγία και τελεία αγάπη έστι δικαιοσύνη προς Θεόν".
"Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ΄όλης της καρδίας σου, της ψυχής και της διανοίας σου και τον πλησίον σου ως τον εαυτόν σου".
"Ηγάπησας δικαιοσύνην και εμίσησας αδικίαν΄ δια τούτο έχρισέ σε ο Θεός ο Θεός σου έλαιον αγαλλιάσεως παρά τους μετόχους σου". 44ος Ψαλμός Δαϋίδ.
Ο δίκαιος είναι πράος, ανεξίκακος και ταπεινός, είναι άμεμπτος και ενώπιον του Θεού και ενώπιον των ανθρώπων, αι δε χείρες αυτού καθαραί από του ρύπου της αδικίας και της απάτης, της πλεονεξίας και της φιλαργυρίας, η καρδία αυτού καθαρά από ανομίας και αμαρτίας, από κακίας και ασεβείας, η δε γλώσσα και τα χείλη αυτού ουκ ελάλησαν ψεύδος και δόλο, συκοφαντία, κατηγορία, κακολογία και βλασφημία.
"Ουκ έστιν προσωπολήπτης ο Θεός".
Ο δίκαιος είναι αμερόληπτος και αποδίδει το δίκαιον τοις έχουσι το δίκαιον. (το άξιον και το προσήκον εκάστω αποδιδόναι).
Οι καρποί της δικαιοσύνης αυτού ουκ απόλλυνται, λήψεται δε το μισθόν αυτού εν τη ημέρα της Δικαίας κρίσεως παρά Κυρίου.
"μέλλει γαρ ο Υιός του ανθρώπου έρχεσθαι εν τη δόξη του Πατρός Αυτού μετά των Αγγέλων Αυτού, και τότε αποδώσει εκάστω κατά την πράξιν αυτού. Μτθ. ΙΣΤ΄, 27.
"Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς΄ ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος". εκ του συμβόλου της ορθοδόξου πίστεως.
"τους γαρ πάντας ημάς φανερωθήναι δει έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, ίνα κομίσηται έκαστος τα δια του σώματος προς α έπραξεν, είτε αγαθόν είτε κακόν". ( Β΄επιστ. Κοριν ε΄, 10).
Γιατί όλοι μας πρέπει να παρουσιαστούμε μπροστά στο βήμα του Χριστού, για να πάρει καθένας την αμοιβή του ανάλογα με τα όσα καλά ή κακά έπραξε σ΄αυτή τη ζωή.
"Ιδού έρχομαι ταχύ, και ο μισθός μου μετ΄εμού, αποδούναι εκάστω ως το έργον έσται αυτού". Αποκάλυψις, ΚΒ΄, 12.
"Ο Πατήρ ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ".
Η σωτηρία δικαίου παρά Κυρίω, και ο Κύριος υποστηρίζει αυτόν.
Ο οφθαλμός Κυρίου επί τω δικαίω και της δεήσεως αυτού εισακούσει Κύριος.¨
Κύριε και Θεέ, Συ πάντα οίδας. Συ γιγνώσκεις τας καρδίας ημών. Συ γιγνώσκεις τον δίκαιον και τον άγιον, Συ οίδας και γιγνώσκεις πάντα.
Θεόν επόπτην, ων και νοώ και λέγω και πράττω ομολογώ.
Θεόν Κριτήν, αλάνθαστον και φοβερόν των εν εμοί πεπραγμένων εκδέχομαι.
Θεόν πάνσοφον και παντογνώστην, τον γιγνώσκοντα τα τε μέλλοντα και τα παρόντα και τα παρελθόντα επιγιγνώσκω.
Γιγνώσκει ο Κύριος, ο Άγιος και Δίκαιος Θεός των αγίων και δικαίων την οδόν.
Ουκ αφελεί Κύριος από δικαίου οφθαλμόν Αυτού και καθιεί αυτόν εις νείκος και υψώσει αυτόν.
Ο οφθαλμός Κυρίου επί τω δικαίω και της δεήσεως αυτού εισακούσει Κύριος.
Εκέκραξεν ο δίκαιος και ο Κύριος εισήκουσεν αυτού.
Κύριος ο Θεός φυλάσσει αυτόν, και μετ΄αυτού έσται πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού.
(και προσελθών ο Ιησούς ελάλησεν αυτοίς λέγων΄ εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.
πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν΄ και ιδού εγώ μεθ΄ημών είμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος . Αμήν). Ματθ. ΚΗ΄, 18.
Δικαίων ψυχαί εν χειρί ζώντος Θεού και ου μη άψεται αυτών βάσανος.
"ο δίκαιος εκ πίστεως ζήσεται". επιστολή Παύλου προς Εβραίους, κεφ. Ι΄, 38.
Δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι και εν Κυρίω ο μισθός αυτών, και η φροντίς αυτών παρά Υψίστω Θεώ΄ δια τούτο λήψονται το βασίλειον της ευπρεπείας και το διάδημα του κάλλους εκ χειρός Κυρίου, ότι η δεξιά Αυτού σκεπάσει αυτούς, και το βραχίονι αυτού υπερασπιεί αυτούς.
Παρά τω Θεώ και αι τρίχες της κεφαλής των δικαίων εισίν ηριθμημέναι και μία εξ΄αυτών ου πεσείται άνευ της θελήσεως του Κυρίου.
Ευλογήσεις Κύριε, ευσεβήν, άγιον και δίκαιον, φρόνιμον και πιστόν δούλον σου και αποδώσεις εκάστω κατά τα έργα αυτού. (το προσήκον εκάστω αποδιδόναι).
"Φίλε, προσανάβηθι ανώτερον". Λουκά, ΙΔ΄, 10.
"ουκ έξεστί μοι ποιήσαι ο θέλω εν τοις εμοίς"; Ματθ. Κ΄, 15.
"Μακάριος ανήρ ο άξιος, ο δίκαιος και άγιος".
Αρετή είναι, όπως λέγει ο Πλάτων, ευγένεια ήθους και ευαγωγία ψυχής πρός τε τους λόγους και τας πράξεις. Ευγένεια ήθους αρετής έστι τελειότης.
"Κρατίστη των αρετών η δικαιοσύνη΄ εν δε δικαιοσύνη συλλήβδην πασ΄αρετή ένι΄ τελεία δ΄εστίν, ότι ο έχων αυτήν και προς έτερον δύναται τη αρετή χρήσθαι, αλλ΄ου μόνον καθ΄αυτόν΄ πολλοί γαρ εν με τοις οικείοις τη αρετή δύναται χρήσθαι, εν δε τοις προς έτερον αδυνατούσιν".
Κρατίστη των αρετών γιατί δεν ασκείται για ίδιον όφελος, αλλά προς χάριν ετέρου.
Ηθικά Νικομάχεια. Αριστοτέλης.
"Μηδείς το εαυτού ζητείτω, αλλά το του ετέρου 'εκαστος". (Α΄Επιστ. Παύλου προς Κορ. ι΄24).
"Κρείττον το αδικείσθαι του αδικείν". Πλάτων-Σωκράτης.
Καλλίτερα να σε αδικούν άλλοι, παρά να αδικείς εσύ.
"Γιατί δεν προτιμάτε να είστε οι αδικημένοι; Γιατί δεν προτιμάτε να ζημιώνεστε; Αντίθετα, εσείς αδικείτε και ζημιώνετε άλλους και μάλιστα αδελφούς".(Α΄ Κορ. στ΄,7).
Λέγει ο Κύριος και Θεός, ο Ων, ο εις τους αιώνας ων αιώνων ζων, ο υπέρ πάντων ημών προνοών, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο γιγνώσκων τα παρελθόντα, τα παρόντα και τα μέλλοντα, τας διανοίας και τους διαλογισμούς, τας καρδίας, τους λόγους και τας πράξεις πάντων ημών: ουκ αμαρτήσεις, ουκ αδικήσεις, ουκ αντιδικήσεις΄ Εμοί έστιν η εκδίκησις, Εγώ ανταποδώσω.
Δικαιοσύνη είναι η Δικαία Κρίσις του παντογνώστη και καρδιογνώστη Θεού.
"Δίκασον, Κύριε, τους αδικούντάς με..." 34ος ψαλμός Δαϋίδ.
Ο δε Θεός ου μη ποιήση την εκδίκησιν των εκλεκτών Αυτού των βοώντων προς Αυτόν ημέρας και νυκτός και μακροθυμών επ΄αυτοίς"; Λουκά ΙΗ΄, 7.
"και λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, και βλασφημούμενος ουκ εβλασφήμει και αδικούμενος ουκ αντεδίκει, πάσχων ουκ ηπείλει, παρεδίδου δε τω κρίνοντι δικαίως".
"τούτο δε χάρις, ει δια συνείδησιν Θεού υποφέρει τις λύπας, πάσχων αδίκως". Πέτρου Α΄, β΄,19.
"Ο δε Ιησούς Χριστός έλεγε: Πάτερ, άφες αυτοίς΄ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Πάτερ, εις χείράς Σου παρατίθεμαι το πνεύμά μου." Λουκά, ΚΓ΄, 34 και 46.
Ο Κύριος και Θεός μου, ο φωτισμός μου, ο αντιλήπτωρ μου, η ελπίς μου, η σκέπη μου, ο βοηθός μου, το έλεος μου...
Η προς τον αληθινόν και ζώντα Θεόν πίστις, ευσέβεια και αγάπη και η προς τον πλησίον αγάπη, ευσπλαχνία, ευσέβεια, αγωγή και παιδεία, η ορθόδοξη χριστιανική διδαχή, ηθική- πνευματική ωφέλεια, η άμεμπτη εν τω βίω υποδειγματική διαγωγή, η ελεημοσύνη, συγχώρηση, ειρήνη και φιλία.
"Αρχή αρίστη, πάντων μεν Θεός, αρετών δε η αγία πίστη και η αγία αγάπη, η θεία διδαχή, η θεοσέβεια και η ευσέβεια.
(Λέγει ο Κύριος: "Εγώ όσους αγαπώ, ελέγχω και παιδεύω". "και έσονται πάντες διδακτοί Θεού". "και καθώς εδίδαξεν υμάς μενείτε εν αυτώ" ).
"πάσα αδικία αμαρτία εστίν". Ιωάννου Α΄.
Η αδικία είναι πράξη ψυχής που δεν συντάσσεται με τον Θεόν αλλά με τον πονηρό.
Η αδικία κρίνει προς το ίδιον-ατομικό συμφέρον και όχι προς το δίκαιο.
Η αδικία είναι ανοσιούργημα΄ προσβάλλει δε το πρώτο των θείων ιδιωμάτων που είναι η θεία δικαιοσύνη.
Ρίζα και αιτία πολλών κακών η κακία και ο εγωισμός, η αλαζονεία και η πλεονεξία, ο υλικός πλούτος και η φιλαργυρία, η κενοδοξία και η ματαιοδοξία.
"ει δε αλλήλους δάκνετε και κατεσθίετε, βλέπετε, μη υπ΄αλλήλων αναλωθήτε". Επιστ. Απ. Παύλου προς Γαλάτας, κεφ. Ε΄, 15.
Η αδικία είναι μήτηρ πάσης κακίας. Η αδικία καταστρέφει τα πάντα. Η αδικία αποδίδει το δίκαιον τοις αδικούσι και αφαιρείται τούτο από του δικαιομένου λαβείν. Η αδικία προκαλεί διχοστασίες, έριδες, διχόνοιες, έχθρες και πολέμους.
"Δίκαιος συ υπέρ εμέ΄ ότι συ ανταπέδωκάς μοι αγαθά. Εγώ δε ανταπέδωκά σοι κακά. (Α΄Βασ. κδ΄, 18). Λόγος Ιωάννου Χρυσοστόμου περί ακακίας και ανεξικακίας και αμνησικακίας
"Κύριε και Θεέ μου, από ανθρώπου αδίκου και κακού, δολίου και πονηρού ρύσαί με". Ψαλμός Δαϋίδ.
"έως πότε, Κύριε, άπιστοι, άνομοι και άδικοι, βλάσφημοι, ασεβείς και αμαρτωλοί; Ψαλμός Δαϋίδ.
"Οίδε Κύριος ευσεβείς εκ πειρασμού ρύεσθαι, αδίκους δε εις ημέραν κρίσεως κολαζομένους τηρείν". Πέτρου Β΄, κεφ. β΄, 9.
"απόστητε απ΄εμού πάντες οι εργάται της αδικίας". Λουκά, ΙΓ΄, 27
"ουκ οίδατε ότι άδικοι βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι; μη πλανάσθε ΄ούτε φονείς, ούτε ασεβείς, ούτε πόρνοι, ούτε μάγοι, ούτε ειδωλολάτραι, ούτε ασελγείς, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται, ούτε πλεονέκται, ούτε πλούσιοι, ούτε φιλάργυροι, ούτε κλέπται, ούτε ψεύται, ούτε λοίδοροι, ούτε βλάσφημοι, ούτε κακόλογοι, ούτε υβριστές, ούτε συκοφάνται, ούτε άρπαγες, ούτε φθονεροί και δολεροί, ούτε πονηροί και κακοί, ούτε κακούργοι και κακοποιοί, ούτε ανοικτίρμονες και ανελεήμονες, ούτε οι τα φαύλα πράξαντες, ούτε άθεοι, άπιστοι και αντίχριστοι βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι." ( Α΄ Κορ.ΣΤ΄, 9,10). (προς Γαλάτας, Ε΄,16-26).
''Ου πας ο λέγων μοι Κύριε Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ΄ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς". Ματθ. 21.
"εκείνος δε ο δούλος, ο γνούς το θέλημα του κυρίου εαυτού και μη ετοιμάσας μηδέ ποιήσας προς το θέλημα αυτού, δαρήσεται πολλάς΄ ο δε μη γνους, ποιήσας δε άξια πληγών, δαρήσεται ολίγας΄ παντί δε ω εδοθη πολύ, πολύ ζητηθήσεται παρ΄αυτού, και ω παρέθεντο πολύ, περισσότερον αιτήσουσιν αυτόν" Λουκά ΙΒ΄, 47,48.
Ο πράττων την αδικίαν ηρνήθη την θεοσέβειαν΄ διότι ουδείς θεοσεβής άδικος, ουδ΄άδικος τις θεοσεβής.
"Είπεν ο άφρων εν τη καρδία αυτού΄ ουκ έστιν Θεός"
"Η Αγία Γραφή καλεί δίκαιον τον φοβούμενον τον όντως όντα και εις τους αιώνας των αιώνων ζώντα αληθινόν Θεόν".
"ουδέ φοβή συ τον Θεόν, ότι εν των αυτώ κρίματι εί; και ημείς μεν δικαίως΄ άξια γαρ ων επράξαμεν απολαμβάνομεν' ούτος δε ουδέν άτοπον έπραξε". Λουκά , ΚΓ΄, 40-41.
"και το έλεος Αυτού εις γενεάν γενεών τοις φοβουμένοις Αυτόν". Λουκά, Α΄, 50.
" Η θεοσέβεια, ο άγιος και ιερός θείος φόβος, το δέος, η θεία πίστις, η θεία και αγία και τελεία αγάπη έστι δικαιοσύνη προς Θεόν".
"Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ΄όλης της καρδίας σου, της ψυχής και της διανοίας σου και τον πλησίον σου ως τον εαυτόν σου".
"Ηγάπησας δικαιοσύνην και εμίσησας αδικίαν΄ δια τούτο έχρισέ σε ο Θεός ο Θεός σου έλαιον αγαλλιάσεως παρά τους μετόχους σου". 44ος Ψαλμός Δαϋίδ.
Ο δίκαιος είναι πράος, ανεξίκακος και ταπεινός, είναι άμεμπτος και ενώπιον του Θεού και ενώπιον των ανθρώπων, αι δε χείρες αυτού καθαραί από του ρύπου της αδικίας και της απάτης, της πλεονεξίας και της φιλαργυρίας, η καρδία αυτού καθαρά από ανομίας και αμαρτίας, από κακίας και ασεβείας, η δε γλώσσα και τα χείλη αυτού ουκ ελάλησαν ψεύδος και δόλο, συκοφαντία, κατηγορία, κακολογία και βλασφημία.
"Ουκ έστιν προσωπολήπτης ο Θεός".
Ο δίκαιος είναι αμερόληπτος και αποδίδει το δίκαιον τοις έχουσι το δίκαιον. (το άξιον και το προσήκον εκάστω αποδιδόναι).
Οι καρποί της δικαιοσύνης αυτού ουκ απόλλυνται, λήψεται δε το μισθόν αυτού εν τη ημέρα της Δικαίας κρίσεως παρά Κυρίου.
"μέλλει γαρ ο Υιός του ανθρώπου έρχεσθαι εν τη δόξη του Πατρός Αυτού μετά των Αγγέλων Αυτού, και τότε αποδώσει εκάστω κατά την πράξιν αυτού. Μτθ. ΙΣΤ΄, 27.
"Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς΄ ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος". εκ του συμβόλου της ορθοδόξου πίστεως.
"τους γαρ πάντας ημάς φανερωθήναι δει έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, ίνα κομίσηται έκαστος τα δια του σώματος προς α έπραξεν, είτε αγαθόν είτε κακόν". ( Β΄επιστ. Κοριν ε΄, 10).
Γιατί όλοι μας πρέπει να παρουσιαστούμε μπροστά στο βήμα του Χριστού, για να πάρει καθένας την αμοιβή του ανάλογα με τα όσα καλά ή κακά έπραξε σ΄αυτή τη ζωή.
"Ιδού έρχομαι ταχύ, και ο μισθός μου μετ΄εμού, αποδούναι εκάστω ως το έργον έσται αυτού". Αποκάλυψις, ΚΒ΄, 12.
"Ο Πατήρ ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ".
Η σωτηρία δικαίου παρά Κυρίω, και ο Κύριος υποστηρίζει αυτόν.
Ο οφθαλμός Κυρίου επί τω δικαίω και της δεήσεως αυτού εισακούσει Κύριος.¨
Κύριε και Θεέ, Συ πάντα οίδας. Συ γιγνώσκεις τας καρδίας ημών. Συ γιγνώσκεις τον δίκαιον και τον άγιον, Συ οίδας και γιγνώσκεις πάντα.
Θεόν επόπτην, ων και νοώ και λέγω και πράττω ομολογώ.
Θεόν Κριτήν, αλάνθαστον και φοβερόν των εν εμοί πεπραγμένων εκδέχομαι.
Θεόν πάνσοφον και παντογνώστην, τον γιγνώσκοντα τα τε μέλλοντα και τα παρόντα και τα παρελθόντα επιγιγνώσκω.
Γιγνώσκει ο Κύριος, ο Άγιος και Δίκαιος Θεός των αγίων και δικαίων την οδόν.
Ουκ αφελεί Κύριος από δικαίου οφθαλμόν Αυτού και καθιεί αυτόν εις νείκος και υψώσει αυτόν.
Ο οφθαλμός Κυρίου επί τω δικαίω και της δεήσεως αυτού εισακούσει Κύριος.
Εκέκραξεν ο δίκαιος και ο Κύριος εισήκουσεν αυτού.
Κύριος ο Θεός φυλάσσει αυτόν, και μετ΄αυτού έσται πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού.
(και προσελθών ο Ιησούς ελάλησεν αυτοίς λέγων΄ εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.
πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν΄ και ιδού εγώ μεθ΄ημών είμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος . Αμήν). Ματθ. ΚΗ΄, 18.
Δικαίων ψυχαί εν χειρί ζώντος Θεού και ου μη άψεται αυτών βάσανος.
"ο δίκαιος εκ πίστεως ζήσεται". επιστολή Παύλου προς Εβραίους, κεφ. Ι΄, 38.
Δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι και εν Κυρίω ο μισθός αυτών, και η φροντίς αυτών παρά Υψίστω Θεώ΄ δια τούτο λήψονται το βασίλειον της ευπρεπείας και το διάδημα του κάλλους εκ χειρός Κυρίου, ότι η δεξιά Αυτού σκεπάσει αυτούς, και το βραχίονι αυτού υπερασπιεί αυτούς.
Παρά τω Θεώ και αι τρίχες της κεφαλής των δικαίων εισίν ηριθμημέναι και μία εξ΄αυτών ου πεσείται άνευ της θελήσεως του Κυρίου.
Ευλογήσεις Κύριε, ευσεβήν, άγιον και δίκαιον, φρόνιμον και πιστόν δούλον σου και αποδώσεις εκάστω κατά τα έργα αυτού. (το προσήκον εκάστω αποδιδόναι).
"Φίλε, προσανάβηθι ανώτερον". Λουκά, ΙΔ΄, 10.
"ουκ έξεστί μοι ποιήσαι ο θέλω εν τοις εμοίς"; Ματθ. Κ΄, 15.
"Μακάριος ανήρ ο άξιος, ο δίκαιος και άγιος".
Πνευματικά νάματα περί Δικαιοσύνης από το"Γνώθι σαυτόν"του Αγίου Νεκταρίου, από τους ψαλμούς του προφητάνακτος Δαυϊδ, από αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, από τους αγίους προφήτες και αποστόλους και από το Άγιον Ευαγγέλιον του Χριστού.
Πανάγιος και Πανάγαθος, Αιώνιος και Αληθινός, Μεγαλοδύναμος και Παντοδύναμος ο Θεός, ο Πάνσοφος Ποιητής, Κτίστης και Δημιουργός του παντός, του σύμπαντος κόσμου, του ουρανού και της γης, της θαλάσσης και τα εν εν αυτοίς, του ανθρώπου και της ζωής. Φιλάνθρωπος, Οικτίρμων και Ελεήμων, Μακρόθυμος και Πολυέλεος, Αξιόπιστος, Πανδίκαιος και Αμερόληπτος, Πάντιμος, Ευλογητός και Αινετός ο Ων, ο Ποιήσας το σύμπαν εκ του μηδενός, ο προ καταβολής κόσμου και παντός ανθρώπου, ο προ αιώνων Ων και εις τους αιώνας των αιώνων Ζων, ο εν τοις ουρανοίς κατοικών και τα ταπεινά εφορών, ο Κύριος των δυνάμεων και Θεός ημών, ο Βασιλεύς και Παντοκράτωρ του σύμπαντος κόσμου, του ουρανού, της γης και του ανθρώπου.
"Ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην Αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν". Ματθ. ΣΤ΄, 33.
"Εργάζεσθε μη την βρώσιν την απολλυμένην, αλλά την βρώσιν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον". Ιωάννην ,ΣΤ΄, 27.
"ου γαρ έστιν η βασιλεία του Θεού βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη, χαρά και αγαλλίασις εν Πνεύματι Αγίω". (επιστολή Παύλου προς Ρωμαίους, ΙΔ΄, 17).
Ηγάπησα και εφύλαξα εν τη καρδία μου, Κύριε και Άγιε Ιησού Χριστέ, τον Θείον και Άγιον Λόγον Σου, ετήρησα και ουκ ηθέτησα τας θείας και αγίας εντολάς Σου.
Η Αιώνια Αλήθεια, το θείον και άγιον, το σωτήριον, το αληθινόν και αιώνιον Σου Φως, ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον, η Θεία Δύναμις, η Θεία Δόξα, η Αγιωσύνη, και η Μεγαλωσύνη Σου, η Σωτηρία και η Δικαιοσύνη Σου, το Μέγα Έλεος Σου και η Ειρήνη Σου, Δέσποτα, Επουράνιε Βασιλεύ, Κύριε Παντοκράτορ, Τρισήλιε και Ύψιστε Θεέ, Πάτερ, Υιέ και Άγιο Πνεύμα μένει αιώνια εις τους ουρανούς.
Αληθιναί, δίκαιαι και δεκταί αι κρίσεις Αυτού.
"Μείζων πάντων ημών ο Θεός".
"ο εν υψίστοις ουρανοίς κατοικών και τα ταπεινά εφορών".
"οι γαρ οφθαλμοί Κυρίου υψηλοί, ο δε άνθρωπος ταπεινός".
"αμήν αμήν λέγω υμίν, ουκ έστι δούλος μείζων του Κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος μείζων του πέμψαντος αυτόν ". Ιωάννην , ΙΓ΄, 16.
Εάν παρακούσω, εάν θείαν εντολή αθετήσω, εάν γνωρίζω και παρά ταύτα αμαρτήσω, εάν θείον και ύψιστον, τέλειον και άγιον νόμον παραβώ, τότε δικαίως ας τιμωρηθώ.
Εάν ουκ οίδα, εάν εν αγνοία έπραξα, τότε αμαρτίαν ουκ έχω.
Εάν ακούω και ου τηρώ, εάν γνωρίζω και ου ποιώ, εάν λέγω και ου ποιώ, εάν άλλα λέγω και άλλα ποιώ, εάν έξωθεν μεν φαίνομαι τοις ανθρώποις δίκαιη, έσωθεν δε μεστή υποκρίσεως, πονηρίας, αμαρτίας και ακαθαρσίας, κενοδοξίας και ματαιοδοξίας ας με κρίνει ο Θεός.
Μετά δέους και φόβου Θεού, ταπεινώσεως και ταπεινοφροσύνης ενώπιον του Επουρανίου Πατρός Θεού, του Πανάγαθου και Παναγίου Κυρίου και Θεού του ουρανού και της γης, των πνευμάτων και πάσης σαρκός, του Μεγαλοδύναμου και Παντοδύναμου, Παντογνώστη και Παντεπόπτη, Πολυέλεου, Φιλεύσπλαχνου, Φιλάνθρωπου, Παντελεήμονα, Μακρόθυμου και Πανδικαίου Κριτού Θεού.
Πανάγιος και Πανάγαθος, Αιώνιος και Αληθινός, Μεγαλοδύναμος και Παντοδύναμος ο Θεός, ο Πάνσοφος Ποιητής, Κτίστης και Δημιουργός του παντός, του σύμπαντος κόσμου, του ουρανού και της γης, της θαλάσσης και τα εν εν αυτοίς, του ανθρώπου και της ζωής. Φιλάνθρωπος, Οικτίρμων και Ελεήμων, Μακρόθυμος και Πολυέλεος, Αξιόπιστος, Πανδίκαιος και Αμερόληπτος, Πάντιμος, Ευλογητός και Αινετός ο Ων, ο Ποιήσας το σύμπαν εκ του μηδενός, ο προ καταβολής κόσμου και παντός ανθρώπου, ο προ αιώνων Ων και εις τους αιώνας των αιώνων Ζων, ο εν τοις ουρανοίς κατοικών και τα ταπεινά εφορών, ο Κύριος των δυνάμεων και Θεός ημών, ο Βασιλεύς και Παντοκράτωρ του σύμπαντος κόσμου, του ουρανού, της γης και του ανθρώπου.
"Ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην Αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν". Ματθ. ΣΤ΄, 33.
"Εργάζεσθε μη την βρώσιν την απολλυμένην, αλλά την βρώσιν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον". Ιωάννην ,ΣΤ΄, 27.
"ου γαρ έστιν η βασιλεία του Θεού βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη, χαρά και αγαλλίασις εν Πνεύματι Αγίω". (επιστολή Παύλου προς Ρωμαίους, ΙΔ΄, 17).
Ηγάπησα και εφύλαξα εν τη καρδία μου, Κύριε και Άγιε Ιησού Χριστέ, τον Θείον και Άγιον Λόγον Σου, ετήρησα και ουκ ηθέτησα τας θείας και αγίας εντολάς Σου.
Η Αιώνια Αλήθεια, το θείον και άγιον, το σωτήριον, το αληθινόν και αιώνιον Σου Φως, ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον, η Θεία Δύναμις, η Θεία Δόξα, η Αγιωσύνη, και η Μεγαλωσύνη Σου, η Σωτηρία και η Δικαιοσύνη Σου, το Μέγα Έλεος Σου και η Ειρήνη Σου, Δέσποτα, Επουράνιε Βασιλεύ, Κύριε Παντοκράτορ, Τρισήλιε και Ύψιστε Θεέ, Πάτερ, Υιέ και Άγιο Πνεύμα μένει αιώνια εις τους ουρανούς.
Αληθιναί, δίκαιαι και δεκταί αι κρίσεις Αυτού.
"Μείζων πάντων ημών ο Θεός".
"ο εν υψίστοις ουρανοίς κατοικών και τα ταπεινά εφορών".
"οι γαρ οφθαλμοί Κυρίου υψηλοί, ο δε άνθρωπος ταπεινός".
"αμήν αμήν λέγω υμίν, ουκ έστι δούλος μείζων του Κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος μείζων του πέμψαντος αυτόν ". Ιωάννην , ΙΓ΄, 16.
Εάν παρακούσω, εάν θείαν εντολή αθετήσω, εάν γνωρίζω και παρά ταύτα αμαρτήσω, εάν θείον και ύψιστον, τέλειον και άγιον νόμον παραβώ, τότε δικαίως ας τιμωρηθώ.
Εάν ουκ οίδα, εάν εν αγνοία έπραξα, τότε αμαρτίαν ουκ έχω.
Εάν ακούω και ου τηρώ, εάν γνωρίζω και ου ποιώ, εάν λέγω και ου ποιώ, εάν άλλα λέγω και άλλα ποιώ, εάν έξωθεν μεν φαίνομαι τοις ανθρώποις δίκαιη, έσωθεν δε μεστή υποκρίσεως, πονηρίας, αμαρτίας και ακαθαρσίας, κενοδοξίας και ματαιοδοξίας ας με κρίνει ο Θεός.
Μετά δέους και φόβου Θεού, ταπεινώσεως και ταπεινοφροσύνης ενώπιον του Επουρανίου Πατρός Θεού, του Πανάγαθου και Παναγίου Κυρίου και Θεού του ουρανού και της γης, των πνευμάτων και πάσης σαρκός, του Μεγαλοδύναμου και Παντοδύναμου, Παντογνώστη και Παντεπόπτη, Πολυέλεου, Φιλεύσπλαχνου, Φιλάνθρωπου, Παντελεήμονα, Μακρόθυμου και Πανδικαίου Κριτού Θεού.
