Περπερεύομαι (εκ του πέρπερος= ματαιόδοξος). Περπερεύομαι= καυχώμαι, κομπάζω, επαίρομαι, αλαζονεύομαι, γίνομαι υπέρμετρα υπερήφανος, έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου, εξυψώνω τον εαυτό μου, περιαυτολογώ, γίνομαι υπεροπτικός, συμπεριφέρομαι εγωιστικά, επιδεικτικά και αλαζονικά στους συνανθρώπους μου, υποτιμώ και περιφρονώ τους άλλους.
"Η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί...", λέγει ο Απόστολος Παύλος στον ύμνο της αγίας αγάπης. (Α΄Κορινθ, ΙΓ΄)
Όσα βραβεία και επαίνους, τίτλους και πτυχία, μετάλλια και κατορθώματα, θέσεις και αξιώματα, όσα πλούτη κι΄αν έχεις να μην περπερεύσαι και να μην αλαζονεύεσαι΄ γίνου απλός και σεμνός, ταπεινόφρων και ταπεινός, προσιτός, καταδεχτικός και αγαπητός, χρήσιμος και ωφέλιμος στους άλλους΄ και συ που δεν έχεις επαίνους και πρωτεία να μην ζηλεύεις και να μην φθονείς αυτόν που δίκαια και επάξια τα έχει.
Ο άξιος και ο ικανός, ο ευφυής, ο καλός και ο επιμελής μαθητής ας επαινείται και ας βραβεύεται΄ αλλά να μην υπεραίρεται, να μην φυσιούται και να μην περπερεύεται.
Αν είσαι μεγάλος και έχεις μεγαλειότητα, γίνου μικρός και έχε ταπεινότητα.
"Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται".
Προϊστάμενον σε κατέστησαν; μη επαίρου.
"Η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί...", λέγει ο Απόστολος Παύλος στον ύμνο της αγίας αγάπης. (Α΄Κορινθ, ΙΓ΄)
Όσα βραβεία και επαίνους, τίτλους και πτυχία, μετάλλια και κατορθώματα, θέσεις και αξιώματα, όσα πλούτη κι΄αν έχεις να μην περπερεύσαι και να μην αλαζονεύεσαι΄ γίνου απλός και σεμνός, ταπεινόφρων και ταπεινός, προσιτός, καταδεχτικός και αγαπητός, χρήσιμος και ωφέλιμος στους άλλους΄ και συ που δεν έχεις επαίνους και πρωτεία να μην ζηλεύεις και να μην φθονείς αυτόν που δίκαια και επάξια τα έχει.
Ο άξιος και ο ικανός, ο ευφυής, ο καλός και ο επιμελής μαθητής ας επαινείται και ας βραβεύεται΄ αλλά να μην υπεραίρεται, να μην φυσιούται και να μην περπερεύεται.
Αν είσαι μεγάλος και έχεις μεγαλειότητα, γίνου μικρός και έχε ταπεινότητα.
"Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται".
Προϊστάμενον σε κατέστησαν; μη επαίρου.
Ο σοφός Σειράχ λέγει ότι η υπερηφάνεια είναι μισητή ενώπιον Θεού και ανθρώπων και ότι ο εγωιστής, ο υπερήφανος και ασεβής θα διαπράξη πολλάς αδικίας.
Η πρώτη αιτία της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον Κύριον και Δημιουργόν Θεόν είναι ο εγωισμός και η υπερηφάνεια. Η καρδιά του υπερήφανου έχει απομακρυνθεί από τον δημιουργό του.
Επειδή δε η αρχή και η πηγή κάθε αμαρτίας είναι ο εγωισμός, εκείνος ο οποίος κρατεί τον εγωισμό του και κυριαρχείται από αυτόν είναι βδελυρός. (Σοφία Σειράχ, κεφ.΄Θ΄).
"Eν οίδα΄ ότι ουδέν οίδα". "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι".
Εγώ, εγώ που όλα τα κατέχω, εγώ, εγώ που ξέρω και ετούτο και εκείνο, εγώ, εγώ που φοράω και ετούτο και εκείνο, εγώ, εγώ που κάνω και ετούτο και εκείνο έλεγε αλαζονικά και επιδεικτικά και περιαυτολογούσε ο φαρισαίος υποκριτής ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων, ενώ ο τελώνης σε μια γωνιά, κρυμμένος από τα μάτια των ανθρώπων έκλαιγε και αναστέναζε και μέσα του έλεγε "Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ".
Ο Κύριος και Θεός δεν κρίνει κατά τα φαινόμενα.
"Ο Κύριος και Θεός αντιτάσσεται εναντίον των υπερηφάνων και υποκριτών, εις δε τους ταπεινούς δίδει την ευμένεια, την χάρη του και την προστασία του". (Παροιμίαι Σολωμόντος (Γ΄, 34).
Ο Άγιος Πορφύριος (περί της αγωγής των παιδιών) λέγει ότι τίποτε δεν κάνουμε κι΄εμείς και τα παιδιά χωρίς την ταπείνωση. Τα παιδιά με τους συνεχείς επαίνους δεν οικοδομούνται. Γίνονται εγωιστές και κενόδοξοι. Θέλει προσοχή, όταν επαινείτε και ενθαρρύνετε τα παιδιά. Στο παιδί δεν πρέπει να λέτε: Εσύ θα τα καταφέρεις, εσύ είσαι πρώτος, εσύ είσαι σπουδαίος... δεν το ωφελείτε έτσι το παιδί΄ να το μάθετε να κάνει προσευχή και να του λέτε: <<Παιδί μου, τα χαρίσματα που έχεις, ο Θεός σου τα έδωσε. Προσευχήσου για να σου δώσει ο Θεός δυνάμεις, για να τα καλλιεργήσεις και να πετύχεις. Να σου δώσει ο Θεός την χάριν Του. Τούτο δω είναι το τέλειο. Σε όλα τα θέματα να μάθουν τα παιδιά να ζητάνε την βοήθεια του Θεού. Οι γονείς ευθύνονται πρώτοι για την αποτυχία των παιδιών στη ζωή και οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μετά. Τα επαινούν διαρκώς και αδιακρίτως, τους λένε εγωιστικά λόγια, προχωρούν ίσως στα γράμματα, αλλά τι το όφελος; στη ζωή θα βγούν εγωιστές, και όχι χριστιανοί.
Η πρώτη αιτία της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον Κύριον και Δημιουργόν Θεόν είναι ο εγωισμός και η υπερηφάνεια. Η καρδιά του υπερήφανου έχει απομακρυνθεί από τον δημιουργό του.
Επειδή δε η αρχή και η πηγή κάθε αμαρτίας είναι ο εγωισμός, εκείνος ο οποίος κρατεί τον εγωισμό του και κυριαρχείται από αυτόν είναι βδελυρός. (Σοφία Σειράχ, κεφ.΄Θ΄).
"Eν οίδα΄ ότι ουδέν οίδα". "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι".
Εγώ, εγώ που όλα τα κατέχω, εγώ, εγώ που ξέρω και ετούτο και εκείνο, εγώ, εγώ που φοράω και ετούτο και εκείνο, εγώ, εγώ που κάνω και ετούτο και εκείνο έλεγε αλαζονικά και επιδεικτικά και περιαυτολογούσε ο φαρισαίος υποκριτής ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων, ενώ ο τελώνης σε μια γωνιά, κρυμμένος από τα μάτια των ανθρώπων έκλαιγε και αναστέναζε και μέσα του έλεγε "Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ".
Ο Κύριος και Θεός δεν κρίνει κατά τα φαινόμενα.
"Ο Κύριος και Θεός αντιτάσσεται εναντίον των υπερηφάνων και υποκριτών, εις δε τους ταπεινούς δίδει την ευμένεια, την χάρη του και την προστασία του". (Παροιμίαι Σολωμόντος (Γ΄, 34).
Ο Άγιος Πορφύριος (περί της αγωγής των παιδιών) λέγει ότι τίποτε δεν κάνουμε κι΄εμείς και τα παιδιά χωρίς την ταπείνωση. Τα παιδιά με τους συνεχείς επαίνους δεν οικοδομούνται. Γίνονται εγωιστές και κενόδοξοι. Θέλει προσοχή, όταν επαινείτε και ενθαρρύνετε τα παιδιά. Στο παιδί δεν πρέπει να λέτε: Εσύ θα τα καταφέρεις, εσύ είσαι πρώτος, εσύ είσαι σπουδαίος... δεν το ωφελείτε έτσι το παιδί΄ να το μάθετε να κάνει προσευχή και να του λέτε: <<Παιδί μου, τα χαρίσματα που έχεις, ο Θεός σου τα έδωσε. Προσευχήσου για να σου δώσει ο Θεός δυνάμεις, για να τα καλλιεργήσεις και να πετύχεις. Να σου δώσει ο Θεός την χάριν Του. Τούτο δω είναι το τέλειο. Σε όλα τα θέματα να μάθουν τα παιδιά να ζητάνε την βοήθεια του Θεού. Οι γονείς ευθύνονται πρώτοι για την αποτυχία των παιδιών στη ζωή και οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μετά. Τα επαινούν διαρκώς και αδιακρίτως, τους λένε εγωιστικά λόγια, προχωρούν ίσως στα γράμματα, αλλά τι το όφελος; στη ζωή θα βγούν εγωιστές, και όχι χριστιανοί.
Ω αγία ταπείνωση!
"Ω Θεοτόκε, αγνή και αειπάρθενε Παναγία΄
απέλασον την οίησιν, την υπερηφανίαν,
τον τύφον, την φυσίωσιν και την αλαζονείαν,
την ύβριν, το αγέρωχον, την υψηλοφροσύνην,
γλώσσαν μεγαλορρήμονα, ισχυρογνωμοσύνην".
απέλασον την οίησιν, την υπερηφανίαν,
τον τύφον, την φυσίωσιν και την αλαζονείαν,
την ύβριν, το αγέρωχον, την υψηλοφροσύνην,
γλώσσαν μεγαλορρήμονα, ισχυρογνωμοσύνην".
Από το Θεοτοκάριον του Αγίου Νεκταρίου.
"Να βλέπομε τον Θεό στο πρόσωπο των παιδιών και να δώσουμε την αγάπη του Θεού στα παιδιά".
Ω ταπεινές, αθώες, αγγελικές και άκακες παιδικές ψυχές, μικρές και μεγάλες ψυχές ας έχετε την αγάπη, την ευλογία και την προστασία του Χριστού.
"Να βλέπομε τον Θεό στο πρόσωπο των παιδιών και να δώσουμε την αγάπη του Θεού στα παιδιά".
Ω ταπεινές, αθώες, αγγελικές και άκακες παιδικές ψυχές, μικρές και μεγάλες ψυχές ας έχετε την αγάπη, την ευλογία και την προστασία του Χριστού.